Είναι καιρός ο ΠΑΟΚ να ασχοληθεί με τον ΠΑΟΚ...

Είναι ως είδηση σοκαριστική. Είναι φαινόμενα που μπορούσαν να συμβούν σε μία ελληνική ομάδα τον προηγούμενο αιώνα και φυσικά να τα χρησιμοποιούμε ως ανέκδοτο ακόμη και σήμερα, τριάντα - σαράντα χρόνια μετά. Το να συμβαίνουν το 2020 και σε αυτό το επίπεδο είναι αδύνατο, αδιανόητο. Η ζημιά για τον ΠΑΟΚ έχει έτσι κι' αλλιώς γίνει, είτε έκανε ένσταση, είτε όχι τελικά, όπως αποφάσισε η ΑΕΚ...

Ανοίγοντας μία παρένθεση εδώ, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί όταν δεν τηρείται ο όποιος κανόνας, πρέπει να κάνει κάποιος ένσταση και δεν είναι αυτοματοποιημένη η διαδικασία, αλλά να ήταν μόνο αυτό που δεν καταλαβαίνουμε στο ελληνικό ποδόσφαιρο, καλά θα ήταν...

Επιστρέφω στη σοκαριστική είδηση ότι η ομάδα του ΠΑΟΚ, η πρωταθλήτρια ομάδα της χώρας στην περασμένη σεζόν, έπαιξε τρία συνεχόμενα ματς εν έτη 2020 και μάλιστα την εποχή που τα υγειονομικά πρωτόκολλα λόγω κορονοϊου τηρούνται με θρησκευτική ευλάβεια, χωρίς 12 παίκτες να έχουν δελτία υγείας. Είναι αδύνατο να πάρεις πειστική απάντηση. Απάντηση καν...

Προφανώς προέχει η ατομική ευθύνη και πρέπει να αποδοθεί. Αλλά επίσης προφανώς, είναι εύκολο να λες “για όλα φταίει ο γιατρός” και να πηγαίνεις παρακάτω.

Αλλά ας μείνουμε στο θέμα, ιατρικό τιμ. Είναι πάνω από χρόνος, που ακούω από πρώτο χέρι, ή διαβάζω στα ρεπορτάζ για το προβληματισμό στον ΠΑΟΚ σε σχέση με τη λειτουργία του ιατρικού τιμ. Δεν έχω ιδέα για να κρίνω, αλλά με βάση αυτά που διάβαζα, όλοι αναρωτιούνται πως γίνεται ο Βέρνμπλουμ δύο χρόνια στον ΠΑΟΚ να μην έχει περπατήσει, όχι παίξει ποδόσφαιρο, πως γίνεται ο Κρέσπο να έχει κάτι απλό και να μένει επτά μήνες εκτός, πώς γίνεται να έχουμε ξεχάσει την όψη του Λέο Ζαμπά, πως γίνεται η αποκατάσταση να αργεί τόσο, πως γίνεται για ένα σωρό πράγματα. Εγώ αναρωτιέμαι πως γίνεται ο ΠΑΟΚ να αναρωτιέται για όλα αυτά τα “πώς γίνεται...” και να μην έχει κάνει τίποτα για αυτό;

Νομίζω ότι εσωτερικά στον ΠΑΟΚ το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο. Τα κάθε λογής “πώς γίνεται...” δεν αφορούν μόνο το ιατρικό τιμ. Τα “πως γίνεται” πάνε και ακόμη παραπέρα. Στις 16 Ιουλίου του 2020 ο ΠΑΟΚ δεν έχει αποφασίσει αν την επόμενη σεζόν ο Φερέιρα θα είναι στον πάγκο του. Πώς γίνεται αλήθεια; Αν ο ΠΑΟΚ παίξει Τσάμπιονς Λιγκ, που μάλλον θα παίξει όπως όλα δείχνουν, σε λιγότερες από 40 ημέρες παίζει το ματς της χρονιάς και ακόμη δεν ξέρει τι θα κάνει με τον Φερέιρα.

Στις 16 Ιουλίου του 2020 ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να συμφωνήσει με τον Βιεϊρίνια για το αν θα μείνει ή όχι. Προσέξτε με τον Βιεϊρίνια, την πλέον εμβληματική μορφή αυτής της ομάδας. Και δεν έχει συμφωνήσει όχι γιατί δεν ξέρει τι θέλει, αλλά γιατί δεν μπορεί να βρει μία συμφωνία. Να είσαι ΠΑΟΚ, να είσαι Βιεϊρίνια, να έχεις ζήσει – τραβήξει, όλα αυτά τα τελευταία χρόνια και να χρειάζεται να κάτσεις πάνω από 30 δευτερόλεπτα σε ένα τραπέζι για να συμφωνήσεις για την επόμενη ημέρα, από τη στιγμή που θέλεις να είναι κοινή, είναι ανήκουστο και δείχνει ότι πολλά είναι αυτά που πάνε λάθος στην ομάδα...

Κάποιοι στον ΠΑΟΚ ακόμη και σήμερα μετά από όσα έχουν συμβεί με τα δελτία, σχεδόν κομπάζουν που ο Ολυμπιακός δεν βρήκε το λάθος του ΠΑΟΚ και αναρωτιούνται πόσα κεφάλια θα πέσουν στον Πειραιά. Αδιανόητο. Σε αυτήν ακριβώς τη λογική, σε αυτήν ακριβώς την οπτική των πραγμάτων, βρίσκεται όλο το πρόβλημα του ΠΑΟΚ. Ουδείς στην ομάδα ασχολείται με την ομάδα. Το CAS, η Εφέσεων, οι εκλογές της ΕΠΟ που έρχονται, οι διαιτητές, Έλληνες και ξένοι, οι επιτροπές, η Σούπερ Λίγκα, ο Ολυμπιακός, ο Μαρινάκης, η ΑΕΚ, ο Μελισσανίδης, ο Αυγενάκης και ότι άλλο τέλος πάντων τους απασχολεί, έχει γίνει και αποκλειστικό ζήτημα ενασχόλησης των στελεχών του ΠΑΟΚ. Νομίζω ακόμη και οι παίκτες του ΠΑΟΚ με τις δικαστικές υποθέσεις, με το CAS, με την ΕΠΟ, με την Εφέσεων ασχολούνται και όχι με την ομάδα και το ποδόσφαιρό της και το πως θα γίνει καλύτερη.

Προσοχή δεν λέω ότι η ΠΑΕ ΠΑΟΚ δεν πρέπει να ασχολείται με όλα αυτά τα ζητήματα, ίσα ίσα. Ούτε υποστηρίζω ότι δεν είναι σημαντικά ή κομβικής σημασίας. Για το ελληνικό ποδόσφαιρο μιλάμε άλλωστε, υποστηρίζω όμως ότι αυτά τα ζητήματα δεν μπορούν να αποσπούν την προσοχή του αγωνιστικού τμήματος της ΠΑΕ, δεν μπορούν να το αφορούν καν.

Προσωπικά δεν νομίζω ότι είναι θέμα ποιότητας ή επάρκειας στελεχών, προσωπικά πιστεύω ότι είναι λάθος η δομή και κυρίως εντελώς λάθος η στόχευση, η κατεύθυνση. Η πρώτη και στις περισσότερες των περιπτώσεων, η μοναδική δουλειά των στελεχών του ΠΑΟΚ, θα πρέπει να είναι ο ίδιος ο ΠΑΟΚ και η φροντίδα της ομάδας του. Κανέναν στο αγωνιστικό τμήμα δεν μπορεί να αφορά, τι γίνεται στο CAS ή στην Εφέσεων ή τι γράφεται στα media ή ποιοι είναι δικοί μας και ποιοι με τους άλλους. Ο ΠΑΟΚ πήρε τον Μπαλτάκο για αυτό και όποιον άλλο χρειαστεί να πάρει θα τον πάρει. Είναι δουλειά άλλων αυτή. Ολοι οι υπόλοιποι είναι εκεί για να φροντίζουν τον ΠΑΟΚ. Ο Φερέιρα είπε “θα γράψω βιβλίο κάποια στιγμή...”. Θα ήθελα να διαβάσω όλα τα κεφάλαια που αναφέρονται στην οργάνωση του αγωνιστικού τμήματος. Ολα όμως...

Ο ΠΑΟΚ ήρθε η ώρα να κοιτάξει τον ΠΑΟΚ. Ηρθε η ώρα να πάψει να επιτρέπει σε κάποιους λίγους γύρω γύρω να του χαλάνε το μυαλό. Ακόμη και γύρω γύρω από τον ΠΑΟΚ υπάρχουν τέτοιοι. Αυτοί που του λένε “τι να την κάνεις την ομάδα, την ΕΠΟ πρέπει να προσέξεις”. Ο ΠΑΟΚ δεν πρέπει να προσέξει τίποτα άλλο εκτός από την ομάδα. Αυτή είναι κάθε μέρα εκεί και αυτή είναι ο καθρέφτης του club. Δεν είναι ούτε το CAS και οι εκεί νίκες, ούτε η ΕΠΟ και οι επιτροπές της και οι εκεί νίκες, ούτε οι συνεδριάσεις της Super League και οι εκεί νίκες...

Ο ΠΑΟΚ το πρόβλημα αυτό δεν το απέκτησε τώρα. Το είχε καιρό. Απλώς τα προηγούμενα χρόνια το έκρυβε ένας άνθρωπος που όπως αποδείχθηκε ήταν πολλά περισσότερα από προπονητής του. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου, για τον οποίο, αυτός που επί της ουσίας τον έδιωξε με τον τρόπο και τις αποφάσεις του, ακόμη μία συγγνώμη δεν έχει ζητήσει. Πριν πάρει τη σκούπα όπως μας λέει με τα μηνύματά του στα social media, θα αναρωτιόμουν αν μπορεί να κάνει ένα τηλεφώνημα, να πει μία συγγνώμη και να διαπιστώσει αν υπάρχει τρόπος για επιστροφή. Θα ήταν μία λύση, αν όχι η καλύτερη λύση...

Υ.Γ. Στη θέση που βρέθηκε η ΑΕΚ δεν υπήρχε σωστό και λάθος, δεν υπήρχε δίκαιο και άδικο. Είχε μία επιλογή. Πήρε αυτή που βοηθά τον (αν υπάρχει τέτοιος) ποδοσφαιρικό πολιτισμό μας. Ηθικά και επικοινωνιακά βγαίνει κερδισμένη και είναι αστείο να της ασκούν κριτική οι φίλοι της για την επιλογή της, με όποιο επιχείρημα κι' αν χρησιμοποιούν. Το ίδιο αστείο είναι όλοι όσοι δημιούργησαν και γιγάντωσαν την εκστρατεία για την "χάρτινη" πρωταθλήτρια ΑΕΚ, τώρα να φωνάζουν “ποια χάρτινη;”. Ολα αυτά όμως είναι για τις εντυπώσεις, για την επικοινωνία, η ουσία και το πρόβλημα παραμένει. Τώρα είναι η ώρα να λύσουν όλες μαζί οι ΠΑΕ τέτοια προβλήματα δια παντός. Τη λύση πρέπει να την δίνει όπως πάντα ο νόμος. Και ο νόμος πρέπει να εφαρμόζεται χωρίς να αναζητεί ενστάσεις και ρουφιάνους, όταν, ο όποιος κανόνας διεξαγωγής των αγώνων, καταργείται...