Γκανέα: Ο Χάτζι του «έφτιαξε» την καριέρα!

• «ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΠΕΙ Ο ΧΑΤΖΙ»
• ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ…
• … ΚΑΙ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ
• Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΗ

Σ’ ένα μπαρ στην επαρχία Μπασαούρι (στη χώρα των Βάσκων), σε περίοπτη θέση είναι κρεμασμένη μια ποδοσφαιρική φανέλα και γράφει… «για την οικογένειά μου. Σας αγαπώ πάρα πολύ ». Κάθε πρωί, καθώς η ιδιοκτήτρια του μπαρ ανοίγει τις πόρτες και φωτίζεται η φανέλα, ταυτόχρονα λάμπει και το δικό της πρόσωπο. Το όνομά της είναι Αντίνα. Στέκεται μπροστά της για λίγα δευτερόλεπτα, την κοιτά με καμάρι, χαμογελά και αρχίζει τη δουλειά της. Το κάνει από συνήθεια, περισσότερο όμως από αγάπη, από περηφάνια. (Προφανώς) πολλά συναισθήματα πλημμυρίζουν τα κύτταρα του οργανισμού της, όπως συμβαίνει εξάλλου με κάθε άνθρωπο του μόχθου που καταφέρνει να «εξασφαλίσει» τα παιδιά του. Παρότι είναι ιδιοκτήτρια, πλέον το μπαρ «διευθύνει» η κόρη της Ιονέβα.

Η φανέλα ανήκει στον Κριστιάν Γκανέα, τον Ρουμάνο διεθνή αμυντικό ο οποίος ήδη βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του Άρη, στην πραγματικότητα ήρθε για μόνιμη εγκατάσταση καθώς θα υπογράψει συμβόλαιο τριών χρόνων. Ιδιοκτήτρια του μπαρ είναι η μητέρα του Αντίνα η οποία το 2004 έλαβε μια απόφαση ζωής. Προσωρινά, άφησε πίσω την οικογένειά της καθώς επέλεξε την απόδραση από το καθεστώς οικονομικής εξαθλίωσης της Ρουμανίας για να πιάσει δουλειά σ’ ένα εργοστάσιο παραγωγής στυλό στη χώρα των Βάσκων με την ελπίδα της αποκατάστασης των παιδιών της. Τότε ήταν νοσοκόμα, αλλά τα 500 ευρώ που της πρόσφερε μηνιαίως το συγκεκριμένο εργοστάσιο ήταν περισσότερα από αυτόν μισθό της στη Ρουμανία. Παρότι δεν συνάντησε αυτά που της υποσχέθηκαν, δεν το έβαλε κάτω. Εργάστηκε ως καθαρίστρια σε σπίτια, εστιατόρια, εμπορικά καταστήματα κι έξι μήνες μετά έπεισε τον σύζυγό της, Βιορούλ, να την ακολουθήσει μαζί με τα δύο παιδιά της. Εκείνη την εποχή, ο ίδιος ήταν άνεργος (ως οδηγός νταλίκας), μεροκάματα στη Ρουμανία δεν έβρισκε, αναγκάστηκε να γίνει οικονομικός μετανάστης γιατί δεν είχε άλλη επιλογή.

Υπό αυτές τις συνθήκες μεγάλωσε στη χώρα των Βάσκων ο Κριστιάν Γκανέα. Με μεγάλη δυσκολία και έντονες απογοητεύσεις όταν οι γονείς του επένδυσαν (ανεπιτυχώς) σε μαγαζί με θαλασσινά χονδρικής πώλησης αλλά και μια καφετέριας. Για να φτάσει στο τωρινό μπαρ το οποίο φέρει την επωνυμία «Kanela Kafe» μέσω του οποίου συντηρήθηκε η οικογένεια και πλησίασε στον προορισμό της. Ειδικά ο Ρουμάνος ποδοσφαιριστής τον βρήκε, αν και περιπλανήθηκε τόσο στη χώρα των Βάσκων όσο και στη Ρουμανία.

Ο Κριστιάν γεννήθηκε σε μια επαρχία της Τρανσυλβανίας κι έπαιζε ποδόσφαιρο από μικρή ηλικία (ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρας του ο οποίος αγωνίστηκε έως και στην Κλουζ). Πριν φτάσει στην ηλικία των 11 ετών και τη μετακόμιση στη χώρα των Βάσκων, έπαιζε στην Ίντερ Βιόρα της οποίας οι αθλητικές εγκαταστάσεις ήταν περίπου 100 χιλιόμετρα από το σπίτι του. Οι συνήθειες του Κρίστιαν δεν άλλαξαν μετά την εγκατάσταση της οικογένειας στην επαρχία Μπασαούρι. Ο ίδιος ποδόσφαιρο έπαιζε στη Ρουμανία και το ίδιο συνέχιζε να κάνει και στη χώρα των Βάσκων, στα τμήματα υποδομής της Basauritarrak. Ο… μικρός αποδείχθηκε καλός, καθώς κλήθηκε στην ανεπίσημη εθνική ομάδα των Βάσκων U18, δίχως όμως να αποφύγει την περιπλάνηση, αφού αγωνίστηκε και στα τμήματα υποδομής της Μαγιόρκα και στη Santanyin (ομάδα τρίτης κατηγορίας). Ακολούθησε η επιστροφή στα πάτρια εδάφη όπου έπαιξε στις Τάγκου Μόρες, Κραϊόβα, Ναβοντάρι, Μπράσοφ και κάπου εκεί ήρθε η συνάντηση που του άλλαξε την καριέρα.

«ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ Ο,ΤΙ ΣΟΥ ΠΕΙ Ο ΧΑΤΖΙ»

Στα εφηβικά και ημιεπαγγελματικά χρόνια του, ο Γκανέα ήταν επιθετικός και ειδικά με τη Santanyin σημείωσε 16 γκολ σε 30 αγώνες. Στο ίδιο διάστημα απέκτησε τις συνήθειες των επιθετικών, αγωνιζόμενος στην αριστερή πλευρά, τα γκολ ήταν η τροφή του, αλλά μετά τη συνάντηση με τον Γκεόργκι Χάτζι, έμεινε… νηστικός. Ο ιδιοκτήτης και προπονητής της Βιτορούλ χρειαζόταν αριστερό full back, γνώριζε τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά του Γκανέα και τον πρόσθεσε στην ομάδα του. «Δίχως δεύτερη σκέψη, του είπε ότι θα του αλλάξει τον ρόλο. Ο Κριστιάν είχε αποκτηθεί ως winger, αλλά ο Χάτζι ήταν απόλυτος και του ξεκαθάρισε ότι θα τον χρησιμοποιεί στο αριστερό άκρο της άμυνας. Τον συμβούλεψα… ‘θα κάνεις ό,τι σου πει ο Χάτζι’. Αυτή η απόφαση, αρχικά, δεν άρεσε στον Κριστιάν, αλλά στην πορεία κατάλαβε ότι ο Χάτζι είχε δίκιο γιατί μέσα από αυτή την αλλαγή ρόλου, βελτιώθηκε ως παίκτης, κλήθηκε στην εθνική Ρουμανίας και ουσιαστικά άλλαξε η καριέρα του», δήλωσε στο gazzetta.gr, ο τεχνικός διευθυντής της Βιτορούλ, Κριστιάν Μπιλοβάρου. «Επειδή έπαιζε ως winger στις προηγούμενες ομάδες του, ο Κριστιάν έχει επιθετική νοοτροπία, μέσα από τη συνύπαρξή του με τον Χάτζι έμαθε τη θέση του αριστερού μπακ, γι’ αυτό καλύπτει με χαρακτηριστική ευκολία όλη την πλευρά», συμπλήρωσε.

ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ…

Αυτό ήταν να δει τον κανακάρη του με τη φανέλα της Αθλέτικ Μπιλμπάο. Μεγαλώνοντας στη χώρα των Βάσκων, έγινε ταυτόχρονα και οπαδός της, ενώ ο Κριστιάν γυρνούσε στα σοκάκια φορώντας την φανέλα της. «Πώς θα παίξει στην Αθλέτικ από τη στιγμή που είναι Ρουμάνος», του απαντούσαν κάθε φορά που εξέφραζε τον πόθο του. Ως γνωστόν, η Αθλέτικ είναι πιστή στην πολιτική της χρησιμοποίησης μόνο Βάσκων ποδοσφαιριστών. Αυτό το «πρόβλημα» λύθηκε πάνω στο γεγονός ότι ο Κριστιάν μεγάλωσε στο Μπασαούρι. Απέμενε να προσελκύσει το ενδιαφέρον της ομάδας κι αυτό έγινε το 2017. «Το Σεπτέμβριο του 2017, η Αθλέτικ επικοινώνησε για πρώτη φορά μαζί του, μάλιστα άνθρωποι της ομάδας πήγαν και τον είδαν στη Ρουμανία. Λίγους μήνες αργότερα, ο Κριστιάν υπέγραψε συμβόλαιο», είχε πει η μητέρα του. Αυτό είχε διάρκεια τριών χρόνων με συνολικές απολαβές 600.000 ευρώ. Στην επίσημη παρουσίασή του, οι γονείς του κάθισαν στις τελευταίες θέσεις της αίθουσας και παρακολούθησαν με συγκίνηση την εκδήλωση.

… ΚΑΙ Ο ΕΦΙΑΛΤΗΣ

Το όνειρο πατέρα και υιού προφανώς δεν είχε την πλοκή που θα περίμεναν καθώς τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν καλά για τον Κριστιάν. Στην Αθλέτικ δεν βρήκε συμμετοχές, λίγο έλειψε μάλιστα να γραφτεί το όνομά του στο βιβλίο των αρνητικών ρεκόρ στην ιστορία της ομάδας των Βάσκων. Το ντεμπούτο του έγινε στις 28 Νοεμβρίου του 2018 απέναντι στην Ουέσκα για το Κύπελλο Ισπανίας. Αγωνίστηκε μόλις 18 λεπτά. Ακολούθησε ο τραυματισμός του σε αγώνα απέναντι στη Λεβάντε και τελικώς δεν χρησιμοποιήθηκε περισσότερα από 68 αγωνιστικά λεπτά στο σύνολο της καριέρας του στην Αθλέτικ. Πέντε περισσότερα από τον (αρνητικό) ρέκορντμαν στον τομέα των λιγότερων λεπτών συμμετοχής με τη φανέλα της ομάδας, τον Ινίγκο Βέλεθ ντε Μεντιζαμπάλ.

Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΟΥ ΑΡΗ

Από τις αρχές του χρόνου, ο Γκανέα γνώριζε ότι στην Αθλέτικ δεν είχε… παρόν και μέλλον, παρότι το συμβόλαιό του έληγε τον Ιούνιο του 2021. Κατά τη (μικρή) θητεία του στην ομάδα – καθώς δόθηκε δανεικός σε Νουμάνθια και Βιτορούλ – δεν είχε δημιουργήσει το παραμικρό πρόβλημα και η συμπεριφορά του ήταν και η «προίκα» του για να εξασφαλίσει την ελευθερία του. Πριν τελικώς συμφωνήσει με τον Άρη, είχε στα χέρια του προτάσεις από Ισπανία (Segunda Division), Ρουμανία και Αυστρία, έκρινε όμως ότι ήθελε κάτι διαφορετικό στην καριέρα του κι έτσι αποφάσισε να ζήσει για πρώτη φορά μια εμπειρία εκτός συνόρων των… δύο πατρίδων του. Της Ρουμανίας και της Ισπανίας.