Ο Σάββας Θεοδωρίδης ζούσε για τον Ολυμπιακό: η συνέντευξη - ντοκουμέντο του 1986 (vid)

Η οικογένεια του Ολυμπιακού έγινε «φτωχότερη» δυστυχώς. Ο Σάββας Θεοδωρίδης πάλεψε σαν... λιοντάρι αλλά έφυγε σε ηλικία 85 ετών βυθίζοντας όλους μας στη θλίψη. Ένας άνθρωπος που δεν ζούσε απλά για τον Ολυμπιακό. Ήταν ο ίδιος ο Ολυμπιακός. Ένας άνθρωπος με την δική του πορεία ως γκολκίπερ με τίτλους στους Πειραιώτες που παρέμεινε στις επάλξεις για την ομάδα μέχρι το τέλος. Που την υπερασπίστηκε με τον δικό του τρόπο. Που έβγαινε μπροστά όπου και όποτε χρειαζόταν.

Ήταν στον Ολυμπιακό στο πλευρό του Σωκράτη Κόκκαλη και ήταν στην ομάδα και στο πλάι του Βαγγέλη Μαρινάκη. Ήταν σε τόσες πολλές εποχές της ομάδας, όσο δύσκολες και να ήταν οι συνθήκες. Ένας άνθρωπος που σε όποια κατάσταση και να βρισκόταν ζούσε και ανέπνεε για τον Ολυμπιακό. Οι ιστορίες για εκείνον αμέτρητες. Ακόμα και ότι έφευγε με τα πόδια από την Κηφισιά για να πάει στον Ρέντη για να μην χάσει την προπόνηση. Από το πως μιλούσε με τους παίκτες και τους προπονητές και τόσα ακόμα. Ο κυρ Σάββας έχει γράψει την δική του μεγάλη ιστορία από κάθε άποψη στον σύλλογο.

Στην δική μου οπτική ο κυρ Σάββας προσέφερε πολλά στον Ολυμπιακό, ανεξάρτητα με το τι μπορεί να πίστευε ο καθένας για τις κατά καιρούς δηλώσεις του. Ο ίδιος πάνω απ' όλα έβαζε τον Ολυμπιακο. «Εγώ για το θέμα της υγείας μου δεν μιλάω ποτέ. Εμένα με νοιάζει μόνο ο Ολυμπιακός. Αν ποτέ φύγω από τη ζωή -όλοι κάποια στιγμή πεθαίνουν- θέλω να με σκεπάσουν με τη σημαία του Ολυμπιακού! Αλλά όποτε ξεκινάω να πάω στον Ολυμπιακό, και πάω παντού – με βροχές και καταιγίδες-, δεν πονάω! Δεν καταλαβαίνω τίποτα, δεν νιώθω πόνο, τα ξεχνάω όλα λόγω του Ολυμπιακού. Έχω σκοπό να αγωνιστώ και να ζήσω χρόνια ακόμα για να δω κι άλλους τίτλους με τον Ολυμπιακό», είχε δηλώσει το 2017 σε συνέντευξή του στο ΦΩΣ ο Σάββας Θεοδωρίδης.

Ο θάνατός του δεν προκάλεσε θλίψη μόνο στον Ολυμπιακό αλλά και σε όλους όσοι τον ήξεραν. Γιατί ο κυρ Σάββας ενέπνεε σεβασμό σε πολύ κόσμο και ας διαφωνούσε μαζί του. Και νομίζω πως παρά τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετώπιζε λόγω των σοβαρών θεμάτων υγείας του ήταν ευτυχισμένος ακόμα και στο τέλος. Ευτυχισμένος, διότι έζησε το μεγάλο του όνειρο να προσφέρει στον Ολυμπιακό με όλο του το "είναι" και να αγαπηθεί από πολύ κόσμο.

Έχει όμως και τη σημασία του να πάμε πίσω στο 1986 και να αφήσουμε τον ίδιο τον Σάββα Θεοδωρίδη να διηγηθεί την ποδοσφαιρική του ιστορία, όπως την είχε διηγηθεί στην ΕΡΤ πριν από 34 χρόνια, στα 51 του. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα τον σκεπάσει...