Παναθηναϊκός: Αυτοί οι παίκτες δεν μπορούν να υπηρετήσουν αυτό που θέλει να παίξει ο Πογιάτος

Πίεση, λοιπόν, στο όριο της ασφυξίας, με το «καλημέρα». Είχε σημειωθεί από πολλούς παρατηρητές της παναθηναϊκής ζωής πριν καν την έναρξη της προετοιμασίας: ο Ντάνι Πογιάτος δεν θα έχει τα «μαξιλαράκια» που είχε ο Δώνης στον Παναθηναϊκό. Δεν έχει την πείρα, δεν έχει το παναθηναϊκό παρελθόν, δεν έχει τα «περάσματα» στα media. Ηρθε σε έναν Παναθηναϊκό ο οποίος μόνο και μόνο λόγω Καρλίτος – Βιγιαφάνιες – Αϊτόρ και χωρίς να συμπεριλαμβάνονται στην εξίσωση οι αντικαταστάτες του Γιόχανσον και του Ινσούα (οι οποίοι ΑΝ αποδειχθούν καλύτεροι των προκατόχων τους δεν θα είναι πολύ καλύτεροι, δεν θα αλλάξουν το επίπεδο της ομάδας), καταγράφεται στο μυαλό των οπαδών του ως «ενισχυμένος». Και είναι!

ΤΙ ΕΧΑΣΕ ΣΤΗΝ ΤΡΙΠΟΛΗ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΘΜΟΥΣ

Μήπως ο Iσπανός ήταν ιδανικός για τη διετία και το ρόστερ που είχε κληθεί να διαχειριστεί ο Γιώργος Δώνης και ο Ελληνας τεχνικός ήταν ιδανικός για το ρόστερ του τωρινού Παναθηναϊκού; Είναι ένα ερώτημα που γεννήθηκε από την περίοδο της προετοιμασίας, μετά και την παραμονή του Μακέντα. Πόσο μέλλον θα έχει ο Πογιάτος θα κριθεί αποκλειστικά από τα αποτελέσματα. Όχι, δεν… απολύθηκε ακόμα μετά την ήττα στην πρεμιέρα από τον Αστέρα, όπως θα μπορούσε να συμπεράνει ένας Ελληνας που ζει στο εξωτερικό και επέστρεψε σήμερα στην Ελλάδα, διαβάζοντας τις εφημερίδες και τις ιστοσελίδες. Όμως μπήκε από το 1’ στη «ματς με ματς» επιβίωση! Ηταν αυτό ακριβώς που έπρεπε να αποφύγει, προκειμένου να κερδίσει χρόνο για να στήσει αυτό που έχει στο μυαλό του, να βρει τους κατάλληλους ρόλους στους κατάλληλους παίκτες και να κερδίσει πόντους στην εκτίμηση και την εμπιστοσύνη των ποδοσφαιριστών, του παναθηναϊκού οργανισμού συνολικά και των οπαδών της ομάδας. Όλα αυτά τα έχασε ο Ντάνι Πογιάτος στην Τρίπολη. Όλα αυτά διακυβεύονταν στην Τρίπολη. Και το μέγα αναπάντητο ερώτημα είναι το εξής: του τα είχε εξηγήσει κάποιος; Του τα είχε αναλύσει ο Τσάβι Ρόκα που έχει εργαστεί στην Κύπρο και ξέρει καλά πόσο εύκολα δημιουργούνται συνθήκες αφόρητης πίεσης σε τέτοιου είδους ομάδες, ειδικά όταν ο πήχης προσδοκιών στην εκκίνηση της σεζόν είναι μεγάλος και όχι τόσο χαμηλός όσο στην εκκίνηση των δύο προηγούμενων πρωταθλημάτων για τον Παναθηναϊκό;

Αν ο Πογιάτος σ’ αυτή την πρώτη του προσπάθεια ως head coach, έχει αποφασίσει να «ζήσει» και να «πεθάνει» με τις δικές του ποδοσφαιρικές ιδέες, είναι δεκτό. Αλλά αυτό που πρέπει να αντιληφθεί αν θέλει να μακροημερεύσει στον Παναθηναϊκό είναι πως αυτοί οι παίκτες δεν μπορούν να υποστηρίξουν αυτό που θέλει ο ίδιος να παίζει. Δηλαδή τη λογική της ανάπτυξης με... επτά παίκτες πάνω από τη σέντρα και τους δυο στόπερ με τον έρμο Κουρμπέλη να μένουν πίσω και να... φυλάνε τα έρμα. Ο κόουτς έχει δουλέψει κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας κατά 90% ΜΟΝΟ στην επιθετική τακτική. Προφανώς, διότι είχε διαπιστώσει ότι ο περυσινός Παναθηναϊκός αντιμετώπιζε πρόβλημα ακριβώς σ' αυτόν τον τομέα (σε κανένα ματς του β΄γύρου δεν είχε δεχθεί περισσότερα από ένα γκολ). Ομως μ' αυτούς τους στόπερ και αυτούς τους χαφ που διαθέτει, ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να υπηρετήσει αυτό που θέλει να παίξει ο προπονητής του. Και το ακόμα χειρότερο είναι το εξής: ο Πογιάτος πιστεύει ότι οι παίκτες χρειάζονται χρόνο για να αφομοιώσουν αυτό που θέλει να παρουσιάσει και δεν έχει συνειδητοποιήσει πως δεν μπορούν σ' αυτή τη διάταξη και μ΄αυτή τη φουλ επιθετικογενή ποδοσφαιρική λογική να εφαρμόσουν το πλάνο που θέλει ο κόουτς!

Είναι η πρώτη περίοδος από την εποχή Στραματσόνι που ο Αλαφούζος είναι εκτός κάδρου ευθυνών σε media και οπαδούς κι αυτό ασφαλώς ο Πογιάτος δεν μπορεί να το καταλάβει. Εγιναν μεταγραφές, αυξήθηκε το μπάτζετ, μειώνεται το χρέος, συμβάλει παντοιοτρόπως οικονομικά στον Ερασιτέχνη: αυτή τη φορά ο μόνιμος υπεύθυνος και «στόχος» για τα πάντα δεν θα παίρνει τη μερίδα του λέοντος για τα κακώς κείμενα στην πορεία της ομάδας όπως συνέβαινε (εν μέρει δικαίως) επί Ουζουνίδη και Δώνη. Αυτή τη φορά η ευθύνη θα αποδίδεται κυρίως στον Ρόκα και στον προπονητή. Για να είμαι ειλικρινής δεν ξέρω αν καν το έχει αντιληφθεί ο ίδιος ο Ρόκα, αλλά κάνοντας μια γύρα σήμερα στις ιστοσελίδες κάτι θα έχει πάρει χαμπάρι.

Το ζητούμενο για τον κόουτς και τον Παναθηναϊκό στην εκκίνηση της σεζόν παραμένει το ίδιο: τα αποτελέσματα. Με την ΑΕΛ, με τον Αρη, με τη Λαμία. Τα ντέρμπι αργούν, στα «βάθη» του πρώτου γύρου. Συνεπώς, η «απαίτηση» για θετικά αποτελέσματα θα είναι μεγαλύτερη σε κάθε παιχνίδι. Δεν θα πει κανείς «Ο.Κ. παίζαμε με τον Ολυμπιακό, χάσαμε ένα ντέρμπι από τον ΠΑΟΚ, έχει πολύ μεγαλύτερο μπάτζετ η ΑΕΚ». Με ομάδες της χαμηλής ή της «μεσαίας» κλίμακας θα παίζει για τους επόμενους δύο μήνες ο Παναθηναϊκός και το «Χ» θα μοιάζει με ήττα…

ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΩΦΕΛΙΜΗ Η «ΔΙΑΚΟΠΗ» ΠΑΡΑ ΤΗ ΔΕΔΟΜΕΝΗ «ΜΟΥΡΜΟΥΡΑ»

Και παρότι η γκρίνια θα είναι δεδομένη για τις επόμενες τρεις – τέσσερις μέρες, έχω την εντύπωση ότι το 15θήμερο «κενό» στο αγωνιστικό πρόγραμμα του Τριφυλλιού λόγω της αναβολής του αγώνα με τον Απόλλωνα στη δεύτερη αγωνιστική, είναι μάλλον ωφέλιμο για το κλαμπ. Θα ήταν ωφέλιμο ακόμα κι αν είχε νικήσει στην Τρίπολη και η ατμόσφαιρα ήταν θετική. Ωφέλιμο για τον απαραίτητο χρόνο που χρειάζονται για να είναι έτοιμοι οι Βιγιαφάνιες, Σένκεφελντ, Χουανκάρ και Αϊτόρ, ωφέλιμο για να συζητήσει με τους παίκτες και τον Ρόκα χωρίς το «πρέπει» της αμέσως επόμενης Κυριακής ο Πογιάτος, ωφέλιμο για να τα ξανασκεφτεί όλα με ηρεμία.

Το 4-3-3 με δύο φορ, τη χημεία και το πρόβλημα που δημιουργεί η συνύπαρξη Καρλίτος – Μακέντα σ’ αυτή τη διάταξη, το αμυντικό transition και τις θέσεις ακραίων μπακ και στόπερ σε φάση επίθεσης και άμυνας, τις επιλογές των παικτών στη μεσαία γραμμή όπου χρειάζεται πολυ μεγαλύτερη ένταση, τον τρόπο με τον οποίο θα «κουμπώσει» τον Βιγιαφάνιες, έχει πολλά να σκεφτεί. Διότι όπως φάνηκε στην Τρίπολη, ο Παναθηναϊκός παρουσίασε ακριβώς τα ίδια θετικά και αρνητικά που είχε εμφανίσει στα τρία φιλικά με τη Λαμία, τον ΟΦΗ και τον ΠΑΟΚ. Καλά διαστήματα σε κατοχή/κυκλοφορία μπάλας, προβλήματα στο πλάτος του γηπέδου με τους εξτρέμ, ελάχιστες κάθετες πάσες, δυστοκία στην τελική προσπάθεια, μικρή ένταση και χαμηλοί ρυθμοί στη μεσαία γραμμή, κίνδυνοι στις αντεπιθέσεις των αντιπάλων που «στοχεύουν» είτε στην πλάτη των κεντρικών αμυντικών, είτε στο χώρο με 1 Vs 1 των ακραίων αμυντικών.

Οι διαφορές συγκριτικά με τα φιλικά ήταν μόνο δύο: οι ατομικές προσπάθειες του δαιμόνιου, αλλά αναξιοποίητου Καρλίτος και η αντικατάσταση του σταθερού «μετρονόμου» στο παιχνίδι της ομάδας, Κουρμπέλη, ακριβώς τη στιγμή που με τον Μπουζούκη αντί του Σερπέζη ο Παναθηναϊκός έδειχνε κυρίαρχος στο δεκάλεπτο 60’-70’…

ΟΙ «ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ» ΔΕΝ ΘΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ ΠΟΛΛΑ ΑΝ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΠΛΑΝΟ

Προσοχή όμως! Ο Σένκεφελντ δεν είναι ο Αλάμπα. Ο Χουανκάρ δεν είναι ο Ντέιβις. Ο Βιγιαφάνιες δεν είναι ο Τόνι Κρόος και ο Αϊτόρ δεν είναι ο Εμπαπέ. Ο Παναθηναϊκός γκολ θα βγάλει γιατί έχει δουλέψει σ' αυτόν τον τομέα στην προετοιμασία. Δεν ήρθε στην Τρίπολη, θα έρθει στα επόμενα ματς. Φαίνεται ότι η δυστοκία του είναι το μεγάλο πρόβλημα, αλλά δεν είναι αυτό! Το μεγάλο πρόβλημα είναι η ανισορροπία. Ελάχιστες ομάδες παγκοσμίως μπορούν να υπηρετήσουν αυτό το πλάνο του Πογιάτος. Μπορεί σ' αυτές να συμπεριλαμβάνεται και η Real B' στο επίπεδό της. Πάντως, σίγουρα δεν μπορεί αυτός ο Παναθηναϊκός, με αυτούς τους στόπερ και (κυρίως) αυτούς τους χαφ. Συνεπώς, ή ο κόουτς θα το αλλάξει, η θα βουλιάξει, αργά ή γρήγορα.

Πέρυσι ο Δώνης (του οποίου ακόμα και το αρχικό, «απλωμένο» 4-3-3 ήταν πιο «μαζεμένο» από του Ισπανού τεχνικού) το άλλαξε μετά από επτά γκολ σε δύο ματς από τον Αρη και τον ΟΦΗ, αφού προηγουμένως ο Νταμπίζας είχε πάρει πάνω του την παραίτηση του κόουτς μετά τη συντριβή στο «Κλεάνθης Βικελίδης». Εφέτος, ο Πογιάτος καλείται να το αλλάξει πολύ πιο νωρίς. Αρχής γενομένης από το ματς στη Λάρισα. Διαφορετικά, θα μας αποχαιρετήσει προτού προλάβει να παίξει ελληνικό ντέρμπι.

* Σούπερ ο Κώτσιρας στο β΄ ημίχρονο, πάρα πολύ βελτιωμένος ο Πασαλίδης παρότι ο Καρλίτος του «έσπασε τα άλατα» με διπλή ντρίμπλα και αλλαγή κατεύθυνσης στο 40', αρκετές επιλογές στη μεσαία γραμμή για να «μοιράζεται» ο χρόνος και το τρέξιμο, τρομερός Ριέρα σε 3-4 φάσεις (και του γκολ), βοήθησε πολύ η αλλαγή του Λέο Τιλίκα. Θα είναι σίγουρα καλύτερος από πέρυσι ο Αστέρας. Μα είναι κρίμα να παίζει με σέντερ φορ τον 34χρονο Μπαράλες...