O Παναθηναϊκός πρέπει να πάρει χαφ μόνο αν του κάνει την διαφορά!

• Ο ΑΞΟΝΑΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ Ο ΠΟΓΙΑΤΟΣ
• ΛΕΙΠΕΙ ΥΨΟΣ, ΔΥΝΑΜΗ, ΣΚΛΗΡΑΔΑ
• Ο ΑΓΙΟΥΜΠ ΔΙΝΕΙ ΝΟΗΜΑ ΣΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ
• ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΑΙΚΤΗ ΚΛΑΣΗΣ

Δείξε μου την μεσαία σου γραμμή, να σου πω τι ομάδα έχεις. Ο άξονας του κέντρου αποτελεί για κάθε ποδοσφαρικό σύνολο την κινητήριο δύναμη, αποτελεί βαρόμετρο για την δημιουργική και ανασταλτική συμπεριφορά της ομάδας και τα τελευταία πολλά, πολλά χρόνια δεν υπήρχε σύλλογος που να κέρδισε τίτλους στο κορυφαίο επίπεδο του αθλήματος, χωρίς να διαθέτει πραγματικά σπουδαίους ποδοσφαιριστές στο 6, στο 8, ακόμη και στο 10, ανάλογα με την διάταξη.

Με την εξειδίκευση που υπάρχει, πλέον, στο ποδόσφαιρο, μπορείς να συναντήσεις διαφορετικού τύπου 6άρια, διαφορετικού τύπου 8άρια και 10άρια. Όλα εξαρτώνται από τα χαρακτηριστικά των παικτών και την τακτική φιλοσοφία του προπονητή. Για παράδειγμα, 8άρι είναι ο Κροος, 8άρι είναι και ο Χέντερσον. Άλλα πράγματα κάνει ο Γερμανός πάνω στο χορτάρι και άλλα ο Άγγλος.

Ο Παναθηναϊκός του πρόσφατου παρελθόντος, προφανώς και δεν μπορεί να αποτελεί εξαίρεση στις ομάδες που κατέκτησαν τίτλους και είχαν ποιότητα και ισορροπία στον άξονα της μεσαίας γραμμής.

Στο νταμπλ του 2010, το τριφύλλι διέθετε: Ζιλμπέρτο Σίλβα, Σιμάο, Κατσουράνη, Καραγκούνη και Νίνη στα καλύτερά του. Στο Κύπελλο του 2014, τον Ζέκα, τον Μέντες, τον Πράνιτς και τον Αμπέντ στην πιο αποτελεσματική σεζόν της καριέρας του. Εκτός από την ατομική ποιότητα του καθενός, άπαντες ήταν συμβατοί και απόλυτα ταιριαστοί στον τρόπο παιχνιδιού που είχαν επιλέξει οι προπονητές τους, είχαν τους ρόλους δηλαδή που τους επέτρεπαν να βγάζουν στο χορτάρι τα προτερήματά τους και να κρύβουν, να... μακιγιάρουν τις αδυναμίες τους. Πολύ σημαντικός παράγοντας.

Στην φετινή έκδοση, για να έρθουμε στο σήμερα, η μεταγραφική περίοδος οδεύει προς το φινάλε της, ο Παναθηναϊκός δεν σταματά τις μεταγραφές έχοντας ξεκινήσει από τον περασμένο Φεβρουάριο(Βέλεθ και Καρλίτος) σε ένα non-stop κρεσέντο και στο εσωτερικό του συλλόγου αλλά και στις τάξεις των οπαδών είναι πιο έντονη από ποτέ η συζήτηση για την απόκτηση ενός κεντρικού μέσου.

Ο ΑΞΟΝΑΣ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ Ο ΠΟΓΙΑΤΟΣ

Για να φτάσουμε σε ένα συμπέρασμα, πρέπει να αναλύσουμε την κατάσταση:

Ο Ντάνι Πογιάτος δείχνει ξεκάθαρη προτίμηση μέχρι στιγμής στο 4-3-3. Με έναν παίκτη ως αμυντικό μέσο και δύο εσωτερικούς. Σε φάση οργανωμένης επίθεσης, ο ρόλος που δίνει στο 6άρι του είναι να μπαίνει ανάμεσα από τους δύο στόπερ, να παίρνει την δεύτερη πάσα και από τα πόδια του να ξεκινά η επίθεση από το αμυντικό τρίτο της ομάδας του. Οι εντολές προς τα 8άρια είναι να ανεβαίνουν ψηλά και ένας από τους δύο ή και οι δύο να γίνονται οι ενορχηστρωτές της επίθεσης στο επιθετικό τρίτο, έχοντας σημαντικό ρόλο στην δημιουργία συνεργασιών, ρόλων και αυτοματισμών.

Σε φάση άμυνας τώρα και με δεδομένο πως ο Καταλανός τεχνικός θέλει πίεση ψηλά και άμεση ανάκτηση σε 3 δευτερόλεπτα, τα δεδομένα έχουν ως εξής: Όταν ο αντίπαλος ξεκινά επίθεση από ελεύθερο, βλέπουμε αρκετά συχνά τον Αγιούμπ να βγαίνει πιο ψηλά από όλους για να πιέσει, καθώς ο Πογιάτος θέλει να εκμεταλλευθεί την δυνατότητα που έχει να κλέβει μπάλες ο Μαροκινός. Οι άλλοι δύο χαφ συμμετέχουν και αυτοί στην προσπάθεια της άμεσης ανάκτησης, όντας και εκείνοι ψηλά στο γήπεδο, πάνω από την μεσαία γραμμή.

Για να λειτουργήσει σωστά το σενάριο που έχει στο μυαλό του ο 42χρονος κόουτς, πρέπει οι δύο από τους τρεις χαφ να έχουν ενέργεια, επιθετικότητα, δύναμη και καλά επίπεδα ταχύτητας.

Το ιδανικό πλάνο που έχει στο μυαλό του είναι το: Κουρμπέλης, Αγιούμπ, Βιγιαφάνιες. Δηλαδή ένας με ανασταλτικά χαρίσματα αλλά καλές επαφές με την μπάλα για να βοηθά στο build up, ένας ισορροπημένος και ένας επιθετικός μέσος. Η θλάση του Αργεντινού δεν μας έχει δώσει την ευκαιρία να δούμε αυτή την συνθήκη ενώ στην πρεμιέρα της Τρίπολης, ο Πογιάτος προτίμησε τον Σερπέζη και όχι τον Μπουζούκη που βάσει χαρακτηριστικών ταίριαζε περισσότερο στην τριάδα, για να δώσει τα δημιουργικά χαρίσματα που έλειπαν.

ΛΕΙΠΕΙ ΥΨΟΣ, ΔΥΝΑΜΗ, ΣΚΛΗΡΑΔΑ

Στο ρόστερ της ομάδας αυτή την στιγμή βάσει χαρακτηριστικών υπάρχουν:

Κουρμπέλης και Αλεξανδρόπουλος για το 6.

Αγιούμπ, Σερπέζης για την μία θέση στο 8, στην οποία ο Πογιάτος θέλει ισορροπία.

Βιγιαφάνιες, Μπουζούκης, Αθανασακόπουλος για την άλλη θέση στο 8, όπου θέλει πρωτίστως δημιουργία.

Kατά γενική ομολογία, ο άξονας του Παναθηναϊκού στερείται ύψους, δύναμης και σκληράδας σε καλό επίπεδο. Οπότε εδώ θα μπορούσε να προκύψει μια ανάγκη, να βάλει το Τριφύλλι στο ρόστερ του, στοιχεία που δεν έχει αυτή την στιγμή.

Αυτά τα χαρακτηριστικά τα συναντάς κυρίως στο 6, εκεί όπου ο σύλλογος δείχνει την διάθεση, πάρα πολύ σωστά, να επενδύσει χώρο και χρόνο για να αναδείξει ένα top talent, όπως είναι ο Αλεξανδρόπουλος, που διαθέτει σπουδαία πρώτη ύλη(το οδήγημα της μπάλας δεν το έχει κανένας άλλος σε αυτό το ρόστερ ενώ παράλληλα είναι και aggresive στο μαρκάρισμά του) αλλά θα πρέπει να δουλέψει αρκετά το σώμα του για να φτάσει σε κορυφαίο επίπεδο.

Ο ΑΓΙΟΥΜΠ ΔΙΝΕΙ ΝΟΗΜΑ ΣΤΗΝ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

Από την άλλη, όμως, υπάρχει μια σημαντική παράμετρος στο 8. Ο Γιασίν Αγιούμπ. Ο Μαροκινός μέχρι στιγμής είναι βασικός και αναντικατάστατος στα πλάνα του Πογιάτος. Δεν βγαίνει από την ενδεκάδα. Τόσο στα περσινά παιχνίδια όσο και στα φετινά(φιλικά και επίσημα) δείχνει να βρίσκεται δύο ταχύτητες κάτω σε ενέργεια, ταχύτητα, αθλητικότητα.

Έχει ποιότητα με την μπάλα στα πόδια αλλά προς το παρόν συνεισφέρει μόνο στην κυκλοφορία και όχι σε μεταβιβάσεις που ανοίγουν την αντίπαλη άμυνα, γενικά δεν δείχνει έτοιμος να ανεβάσει επίπεδο την λειτουργία της ομάδας στο επιιθετικό τρίτο, αν και αποκτήθηκε για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Όταν κουράστηκε στην Τρίπολη έκανε το ένα λάθος πίσω από το άλλο και η εικόνα του προκαλεί προβληματισμό. Δεν είναι ένα απλός παίκτης του ρόστερ αλλά κάποιος με μεγάλο συμβόλαιο, που αποκτήθηκε για να κάνει την διαφορά!

Με δεδομένη, λοιπόν, την φτωχή έως τώρα εικόνα του Αγιούμπ(έχει το ελαφρυντικό της μεγάλης αποχής από την θρόμβωση αλλά από την άλλη έχει κάνει κανονικά προετοιμασία και έχει ρυθμό από τα φιλικά) η συζήτηση για την απόκτηση κεντρικού μέσου θα έχει περισσότερο ποδοσφαιρική λογική να γίνεται πάνω σε αυτή την βάση. Δηλαδή τι καλύτερο μπορεί να βρει για την μία θέση του εσωτερικού μέσου ο Παναθηναϊκός, τι καλύτερο μπορεί να βάλει άμεσα στην ενδεκάδα του.

ΜΟΝΟ ΜΕ ΠΑΙΚΤΗ ΚΛΑΣΗΣ

Το ζητούμενο, βέβαια, είναι το πόσο μπορεί να ανέβει οικονομικά ο Παναθηναϊκός για να κάνει ακόμη μία μεταγραφή αυτό το καλοκαίρι. Χώρος στο μπάτζετ δεν φαίνεται να υπάρχει, από το ρεπορτάζ προκύπτει πως το ταβάνι είναι στις 200.000 ευρώ.

Μπορείς να βρεις τέτοια εποχή, χωρίς να πληρώσεις και ομάδα, 8άρι που να σου κάνει την διαφορά με αυτό το συμβόλαιο; Σχεδόν απίθανο.

Έχει νόημα να κάνει μεταγραφή για την μεταγραφή ο Παναθηναϊκός; Φυσικά και όχι, καθώς από το να φέρει κάποιον μέτριο Αργεντίνο ή Ισπανό, καλύτερα να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στα δικά του παιδιά, όπως είναι ο Σερπέζης ή ο Αθανασακόπουλος, αν δεν αλλάξει αισθητά η εικόνα του Αγιούμπ, αν δεν καταφέρει να επιστρέψει στους ρυθμούς και στην επιδραστικότητα που είχε στην Ολλανδία τα προηγούμενα χρόνια και πριν την μεταγραφή στην Φέγενορντ.

Συμπερασματικά, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να κάνει μεταγραφή 8αριου(ιδανικά ενός box to box, ενός παίκτη με ισορροπία σε ανασταλτικά και επιθετικά χαρίσματα) μόνο αν ο ποδοσφαιριστής που έχει βρει, μπορεί να του κάνει την διαφορά. Θα έχει νόημα να αποκτήσει χαφ το Τριφύλλι, μόνο αν έχει αποφασίσει να κάνει οικονομική υπέρβαση και να φέρει έναν παίκτη ενδεκάδας, ένα σημείο αναφοράς για την μεσαία του γραμμή, έναν ηγέτη που φαίνεται πως του λείπει!

Σε αντίθετη περίπτωση θα πάρει ακόμη ένα μεταγραφικό ρίσκο, θα επιβαρύνει τον προϋπολογισμό του και θα κόψει(δίχως λόγο και αιτία) το μέλλον στους αξιόλογους κεντρικούς μέσους, τους οποίους διαθέτει στο ρόστερ του.

Υ.Γ: Είναι ξεκάθαρη ποδοσφαιρική και εταιρική πρόοδος, το να δανείζει ποδοσφαιριστές ο Παναθηναϊκός στον Βόλο και τον Λεβαδειακό. Και εις ανώτερα...