Ο Βοτανικός, ο Βιγιαφάνιες και ο... τελικός στο Αλκαζάρ!

Σε κάθε ιστορία, καινούρια ή παλιά, που αφορά το γηπεδικό του Παναθηναϊκού, τούτη η γωνιά από σεβασμό προς τον αναγνώστη και τον κόσμο του Τριφυλλιού έχει επιλέξει τους χαμηλούς τόνους, την κριτική ματιά και σκέψη, αφήνοντας στην άκρη το εμπόριο ελπίδας, το οποίο είναι καλό μόνο αν θες να τσιμπήσεις ψήφους ή κλικς. Στην Ελλάδα ζούμε. Κάποτε θυμάμαι να με ρωτά ένας άνθρωπος που πραγματικά τον εκτιμώ ᾽᾽γιατί το gazzetta δεν παίζει δυνατά το θέμα με το γήπεδο στο Γουδί; Υπάρχει κάτι από πίσω᾽᾽; Ο χρόνος απέδειξε τι ήταν αυτό που κρυβόταν... από πίσω.

Στο τέλος της ημέρας, λοιπόν, αυτό που μετρά είναι η αξιοπιστία. Είτε είσαι πολιτικός είτε δημοσιογράφος. Γιατί το θέμα δεν είναι μόνο αυτό που λέει κάποιος αλλά και ποιος είναι αυτός που το λέει, τι σου έχει δείξει το παρελθόν του. Μην το ανοίξουμε άλλο γιατί πραγματικά θα ξεφύγουμε και δεν έχει και νόημα.

Στα λόγια την τελευταία οκταετία μόνο, ο σύλλογος έχει φτιάξει γήπεδο στο Γουδί, στο ΟΑΚΑ, στο Βοτανικό, στην Λεωφόρο. Το μόνο που είδαμε μέχρι και σήμερα στην πράξη ως... αναβάθμιση είναι οι σουίτες που προστέθηκαν στο Απόστολος Νικολαϊδης.

* Ο Παναθηναϊκός ως οργανισμός έχει ταλαιπωρηθεί αρκετά από ψεύτικες ελπίδες και υποσχέσεις.

Η εκλογή του Κώστα Μπακογιάννη στον δήμο της Αθήνας άνοιξε και πάλι το θέμα της Διπλής Ανάπλασης. Με την ευκαιρία, ακολουθεί πολιτική... διαφήμιση: Ο Κώστας Μπακογιάννης ήταν ένας από τους μετρημένους στα δάχτυλα του ενός χεριού πολιτικούς που μπορώ να πω, πως είχα μια διάθεση να συμπαθήσω. Μου έβγαζε κάτι διαφορετικό στον τρόπο επικοινωνίας του, δεν θύμιζε πολιτικό με την γνωστή για τα ελληνικά δεδομένα έννοια της λέξης.

Όταν, λοιπόν, έγινε γνωστό πως ο Μπακογιάννης θέλει να ζωντανέψει αυτό το πρότζεκτ, δημιουργήθηκε μια ελπίδα. Από τότε πέρασαν σχεδόν 18 μήνες, αρχικά συζητούσε με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο τώρα με τον Γιάννη Αλαφούζο.

Δεν ξέρω αν θα καταφέρει να υλοποιήσει ένα έργο, το οποίο αυτόματα θα αποτελέσει το ασανσέρ για μια πολιτική καριέρα που μπορεί να φτάσει μέχρι και το πρωθυπουργικό αξίωμα, μέχρι στιγμής όμως βάζει το ένα... αυτογκόλ πίσω από το άλλο επικοινωνιακά και πραγματικά είναι να απορείς για το τι σκέφτονται στο επιτελείο του και τον οδηγούν προς την συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Πριν το καλοκαίρι, δηλώνει πως το μέχρι το τέλος Αυγούστου ο κόσμος του Παναθηναϊκού θα ακούσει ευχάριστα για το γήπεδο. Με κάθε επισημότητα. Στο τέλος του καλοκαιριού με διαρροή από τον δήμο, μαθαίνουμε με... απόλυτη σιγουριά πως στις 20 του μήνα θα γίνουν οι ανακοινώσεις.

Από τις 20, λοιπόν, και μετά ο Μπακογιάννης έχει τοποθετηθεί δημόσια τρεις φορές και λέει τα ίδια, χωρίς να λέει τίποτα! Ζητά χρόνο και υπομονή μέχρι τις τελικές ανακοινώσεις. Χρόνος υπάρχει άπειρος, εξάλλου μιλάμε για ένα πρότζεκτ που μέχρι και σήμερα δεν έχει βρει το 100% της χρηματοδότησης, δεν έχει ξεκάθαρο τι θα κάνει με το γήπεδο του μπάσκετ και όλα αυτά σε μία εποχή, όπου η πανδημία αλλάζει τα δεδομένα από την μια στιγμή στην άλλη.

Τριάντα χρόνια τώρα έχει χορτάσει υποσχέσεις ο κόσμος του Τριφυλλιού, πλάνα και... αεροπλάνα. Υπεύθυνος για αυτή την κοροϊδία, προφανώς και δεν μπορεί είναι ο Μπακογιάννης. Δεν φταίει ο νυν δήμαρχος της Αθήνας που ο μεγαλύτερος και πιο ιστορικός σύλλογος της πρωτεύουσας δεν διαθέτει τις δικές του σύγχρονες εγκαταστάσεις.

Χρόνος για να φτάσει το σχέδιο του σε φάση υλοποίησης, υπάρχει. Αυτό που δεν υπάρχει είναι η διάθεση για παιχνίδια. Οκ, έπεσε έξω στην αρχική πρόβλεψη, το περιβάλλον του έπεσε έξω και στην δεύτερη, ποιο το νόημα κάθε τρεις και λίγο να μιλά για τον Βοτανικό, για τις ανακοινώσεις, από την στιγμή που δεν είναι έτοιμος;

Σε αυτά τα πράγματα, όταν(αν και εφόσον) είσαι έτοιμος και κατοχυρωμένος σε όλα τα επίπεδα(νομικά και οικονομικά), βγαίνεις καμαρωτός-καμαρωτός και κάνεις τις ανακοινώσεις σου. Και όταν το παραδίδεις, γίνεσαι και ο πρώτος μάγκας.

Ο Μπακογιάννης είναι στα σχοινιά(και δικαίως) για την προχειρότητα με την οποία αντιμετώπισε τον Μεγάλο Περίπατο(την ώρα που σε άλλους τομείς τα πάει περίφημα, όπως για παράδειγμα η καθαριότητα), ο οποίος πήγε... περίπατο, κόστισε σε πρώτη φάση 2 εκατομμύρια ευρώ και το κερασάκι στην τούρτα μπήκε από τον ίδιο τον δήμαρχο με την ατάκα ᾽᾽βγήκε και δεν βγήκε᾽᾽ και την κάμπια που χάλασε το χορτάρι στην Ομόνοια!

Ας ελπίσουμε πως το φιάσκο με τον Μεγάλο Περίπατο θα αποτέλεσε ένα πολύ καλό μάθημα για το πρότζεκτ της Διπλής Ανάπλασης, όσον αφορά στην ουσία των πραγμάτων και το πρότζεκτ να θωρακιστεί από την πρώτη μέχρι και την τελευταία στιγμή. Επικοινωνιακά, πάντως, φαίνεται πως τα παθήματα δεν γίνονται μαθήματα.

Μακάρι σύντομα αυτές οι πολυπόθητες ανακοινώσεις να γίνουν πραγματικότητα, μακάρι αυτή η σιγουριά του Μπακογιάννη να οδηγήσει τον Παναθηναϊκό στο όνειρο, μακάρι αυτό που θα προτείνει να δώσει λύση και όχι να δημιουργήσει περισσότερα προβλήματα στον οργανισμό του συλλόγου.

* Επόμενος σταθμός... γήπεδο Παναθηναϊκού. Με συγχωρείτε, λάθος. Όμως τι ωραία που θα ακούγεται. Όταν και αν, όπου και όποτε. Επόμενο θέμα, λοιπόν, ο τραυματισμός του Λούκας Βιγιαφάνιες. Ο Αργεντινός την... πάτησε πάνω στην κάψα του να μπει στις προπονήσεις, έπαθε την θλάση στους προσαγωγούς τέλη Αυγούστου και τώρα θέλει υπομονή. Ο Βίγια σε όλη την μέχρι τώρα καριέρα του ήταν πέρα για πέρα αξιόπιστος σε θέματα τραυματισμών.

Είχε πολύ καλό σκαρί και όλες του οι σεζόν είναι γεμάτες παιχνίδια. 47 συμμετοχές στο πρωτάθλημα με την Αλάνιασπορ, 53 στο Τριφύλλι σε μία ολόκληρη αγωνιστική περίοδο και σε δύο μισές. Οπότε το να διαβάζεις σχόλια δεξιά και αριστερά για… σαπάκι, είναι το λιγότερο αστεία και κωμικά. Κανείς δεν υπογράφει συμβόλαιο με την υγεία. Οπότε, τόσο ο παίκτης όσο και το ιατρικό επιτελείο θα πρέπει να κάνουν αυτό που έχουν αποφασίσει. Συντηρητικά μέχρι και την διακοπή για τις Εθνικές, ώστε ο παίκτης που τόσο λείπει από την ομάδα, να είναι έτοιμος στο εκτός έδρας ματς με τον ΟΦΗ στα μέσα του Οκτώβρη.

* Για κλείσιμο, δύο λόγια για το παιχνίδι με την ΑΕΛ. Ο Παναθηναϊκός πηγαίνει να παίξει ένα ματς… καρμπόν με αυτό στην Τρίπολη. Θα βρει απέναντί του μια ομάδα που θα περιμένει στο μισό γήπεδο, μια ομάδα που πρωτίστως θα θέλει να καταστρέψει και στην συνέχεια να δημιουργήσει στο ανοιχτό γήπεδο. Οπότε, μόνο εύκολη αποστολή δεν θα έχει η ομάδα του Ντάνι Πογιάτος που μέχρι τώρα παρουσιάζει τεράστιο πρόβλημα στην δημιουργία φάσεων.

Από την άλλη, όμως, υπάρχουν κάποιοι παράγοντες που μπορούν να παίξουν ρόλο. Δύο εβδομάδες έξτρα δουλειάς στο Κορωπί, η χρησιμοποίηση ενός κανονικού αριστερού μπακ στην θέση αυτή, με τον Χουάνκαρ να έχει τα προσόντα να βοηθήσει επιθετικά και η όπως όλα δείχνουν επιστροφή του Μπουζούκη στην ενδεκάδα σε συνδυασμό με τον Χατζηγιοβάνη αντί του Σαβιέρ.

Η λέξη τελικός για αυτό το παιχνίδι, προφανώς και είναι υπερβολή όταν μιλάμε για την 2η αγωνιστική ενός πρωταθλήματος. Από την άλλη, όμως, σκεφτείτε τι παρενέργειες θα δημιουργήσει στο εσωτερικό της ομάδας μια νέα γκέλα και πόσο πολύτιμο έδαφος θα χαθεί για την πρώτη τετράδα του πρωταθλήματος…