Τι πρέπει να περιμένει ο Παναθηναϊκός από τον Μπόλονι

• 
• ΠΟΝΤΑΡΕΙ ΣΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΟΛΟΝΙ
• ΑΜΕΣΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, ΣΦΙΧΤΗ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΒΑΣΗ 4-2-3-1
• ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ... ΕΔΕΣΣΑΪΚΟΥ!

Για να κλείσουμε το θέμα του Καταλανού τεχνικού. Δεν έπρεπε να είχε έρθει στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι και το είχαμε ξεκαθαρίσει εξαρχής. Ήταν ένα τεράστιο και αχρείαστο ρίσκο. Μία απόφαση που βαραίνει κατά 50% τον Τσάβι Ρόκα που έκανε την εισήγηση και κατά 50% την διοίκηση του συλλόγου που δεν άναψε... κόκκινο και δεν έθεσε διαφορετικά κριτήρια για τον αντικαταστάτη του Γιώργου Δώνη.

Το σωστό ποδοσφαιρικά είναι ο τεχνικός διευθυντής να επιλέγει τον προπονητή. Από την άλλη, όμως, το κλαμπ θα πρέπει να έχει ανθρώπους που θα μπορούν να διαχειρίζονται ανάλογες καταστάσεις και να μπορούν να αντιληφθούν άμεσα το μέγεθος του κινδύνου μίας παράτολμης επιλογής.

Οι ιδέες του Πογιάτος ήταν ταιριαστές με το dna του συλλόγου, μπορεί σε βάθος χρόνου να βλέπαμε πράγματα πάνω στο χορτάρι, δεν μπορεί να το γνωρίζει κανείς αυτό. Είχε αρκετά ελαφρυντικά ο Καταλανός. Αυτό, όμως, που δεν αλλάζει, είναι η ανικανότητα να διαχειριστεί την πίεση, η ανικανότητα να επιβληθεί και να εμπνεύσει στα αποδυτήρια. Η εικόνα ενός ανθρώπου σχεδόν να τρέμει στον πάγκο, τα λέει όλα.

Ο Πογιάτος έχασε οριστικά τα αποδυτήρια και όταν συμβεί αυτό, το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω. Ειδικά όταν δεν υπάρχουν και οι απαραίτητες ασπίδες γύρω από έναν άπειρο, άγουρο και υπεραγχωτικό προπονητή. Ο Ρόκα τον άφησε αβοήθητο, το κλαμπ τον άφησε αβοήθητο και πάμε παρακάτω. Στα φρέσκα κουλούρια.

ΠΟΝΤΑΡΕΙ ΣΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΟΥ ΜΠΟΛΟΝΙ

Λάζλο Μπόλονι. Αυτή είναι η επιλογή που έκανε ο Γιάννης Αλαφούζος για τον νέο προπονητή της ομάδας. Μικρή παρένθεση: Ο Παναθηναϊκός ψάχτηκε πολύ για κινήσεις που θα δημιουργούσαν πολύ μεγαλύτερες προσδοκίες και προοπτικές για το μέλλον αλλά δεν τα κατάφερε. Η επιστροφή του Γιάννη Αναστασίου έφτασε πάρα πολύ κοντά, όμως, τελευταία στιγμή προτιμήθηκε ο 67χρονος Ρουμάνος τεχνικός.

Για τον Σα Πίντο που γράφουν οι Πορτογάλοι πως ήταν ένα βήμα από τον Παναθηναϊκό, δεν ισχύει. Προτάθηκε και σχεδόν αμέσως κόπηκε, όπως ήταν λογικό.

Σε αυτό το σημείο, βέβαια, να αναφέρουμε πως η απόφαση για έναν προπονητή είναι πάρα πολύ σημαντική για να λαμβάνεται μέσα σε μία εβδομάδα, με τεράστια πίεση χρόνου και χωρίς τις απαραίτητες συνεντεύξεις των υποψηφίων. Συνέντευξη, όχι συζήτηση. Έχουμε ξαναπεί. Όλα είναι θέμα οργάνωσης και όλο αυτό βαραίνει αποκλειστικά τον μεγαλομέτοχο της ΠΑΕ που δεν λέει να συμμορφωθεί με τους κανόνες του ποδοσφαιρικού management.

Εκτός και αν είναι σοβαρός τρόπος λειτουργίας ενός κλαμπ, να συλλέγει πληροφορίες από πρώην παράγοντα του ΠΑΟΚ για τον Μπόλονι για λογαριασμό του Παναθηναϊκού, μεγαλομέτοχος ομάδας της δεύτερης εθνικής κατηγορίας.

Από την πρώτη ημέρα που ήρθε ο Πογιάτος, θα έπρεπε να υπάρχει προεργασία, πάντα θα πρέπει να υπάρχει προεργασία για την ακρίβεια, όσον αφορά τέτοια ζητήματα. Και προγραμματισμός. Και σκανάρισμα της αγοράς.

Ποια ήταν τα βασικά κριτήρια που είχαν θέσει στο Τριφύλλι για την επιλογή του νέου τεχνικού;

• Να είναι έμπειρος.
• Να έχει γνώση της ελληνικής πραγματικότητας.
• Να έχει κάνει πρωταθλητισμό στην καριέρα του, άρα να μπορεί να διαχειριστεί με επάρκεια την πίεση για το αποτέλεσμα.
• Να μπορεί βάσει προσωπικότητας και παραστάσεων να επιβληθεί στα αποδυτήρια και να εμπνεύσει.

Αυτά τα κριτήρια, καταλήγουν, σε κάτι πολύ απλό, σε έναν μονόδρομο που ήταν αναγκασμένος να ακολουθήσει ο σύλλογος στην τελική επιλογή. Δεν υπάρχει κάτι άλλο φέτος εκτός από την έξοδο στην Ευρώπη. Αν αυτό δεν συμβεί, θα μιλάμε για την μεγαλύτερη αποτυχία της τελευταίας δεκαετίας. Για φιάσκο. Η τετράδα θα έπρεπε να είναι το μίνιμουμ. Ας όψεται το τραγικό ξεκίνημα. Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, ήθελε πρωτίστως μια safe επιλογή, κάποιον που να του γεμίζει τα περισσότερα κουτάκια στην τωρινή συνθήκη. Γιατί είναι άλλο το τώρα και άλλο το ερχόμενο καλοκαίρι στο φινάλε της σεζόν.

Ο Μπόλονι είναι μια ασφαλής επιλογή; Είναι. Αυτό έχει δείξει η 25χρονη πορεία του στους πάγκους, αυτό έχει δείξει και η πιο πρόσφατη σημαντική δουλειά του, στην Αντβέρπ, όπου μετά από πάρα πολλά χρόνια έβαλε τον σύλλογο σε θέσεις Ευρώπης! Το αν θα πετύχει ή όχι στον Παναθηναϊκό, είναι μια άλλη κουβέντα. Εδώ εξετάζουμε την λογική πίσω από μια απόφαση.

Από την άλλη είναι ένας προπονητής που δεδομένα δεν βρίσκεται ανάμεσα στην... νέα τεχνολογία των τεχνικών, είναι ζητούμενο τι φιλοδοξίες και κίνητρο μπορεί να έχει στα 67 του και όπως θα διαβάσετε και παρακάτω, το ποδόσφαιρό του δεν ταιριάζει στον Παναθηναϊκό...

ΑΜΕΣΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ, ΣΦΙΧΤΗ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΒΑΣΗ 4-2-3-1

Με βάση τα όσα έδειξε η Αντβέρπ στην τριετία όπου έκατσε στον πάγκο αλλά και από την θητεία του στην Σταντάρ Λιέγης, σε συνδυασμό με όσα έκανε στον ΠΑΟΚ, μας οδηγούν στα εξής συμπεράσματα για την αγωνιστική του φιλοσοφία, άρα και όσα θα δούμε και όσα δεν θα δούμε από τον Παναθηναϊκό του Μπόλονι...

• Το 4-2-3-1 είναι το σύστημα που χρησιμοποιεί στα περισσότερα παιχνίδια. Από την άλλη, όμως, δεν είναι δογματικός, στο Βέλγιο επέλεξε αρκετές φορές και συστήματα με τρεις στην άμυνα αλλά και το 4-3-3. Προσαρμόζει την ομάδα του στις ανάγκες του παιχνιδιού.
• Με Δώνη και Πογιάτος ο Παναθηναϊκός ήθελε να παίξει ποδόσφαιρο κατοχής, κυριαρχίας, με μεγάλα ποσοστά μπάλας. Με τον Έλληνα προπονητή τα κατάφερε αν και υστερούσε στην παραγωγή φάσεων.Ο Μπόλονι δεν είναι θιασώτης αυτής της φιλοσοφίας. Παίζει άμεσο ποδόσφαιρο. Για παράδειγμα η Αντβέρπ είχε ένα από τα μικρότερα ποσοστά κατοχής (48%) στο βελγικό πρωτάθλημα και ένα από τα μικρότερα ποσοστά στις εύστοχες πάσες που προωθούν το παιχνίδι. Μόλις 73%! Δεν προτιμά το χτίσιμο της επίθεσης από τα στόπερ αλλά κατά κύριο λόγο τις βαθιές μπαλιές από το αμυντικό προς το επιθετικό τρίτο, με στόχο να διεκδικήσει και να πάρει ψηλά τις δεύτερες μπάλες που θα του δώσουν γρήγορα μέτρα στο γήπεδο. Είτε πιέζει ψηλά είτε όχι ο αντίπαλος. Επίσης ψάχνει πολύ και τις βαθιές μπαλιές στην πλάτη της άμυνας. Έτσι έπαιζε τα τελευταία χρόνια, δύσκολα να δούμε κάτι άλλο στον Παναθηναϊκό. Ως φιλοσοφία, πάντως, δεν μπορούμε να πούμε πως είναι ταιριαστή με το Τριφύλλι αλλά τα πάντα κρίνονται στο χορτάρι. Αυτή την στιγμή μετρά η αποτελεσματικότητα μετά τον ένα πόντο σε τρία ματς και την μεγάλη διαφορά από τον Άρη. Πάντως, ο λόγος που έφυγε από την βελγική ομάδα παρά την μεγάλη του επιτυχία, είναι πως η διοίκηση του κλαμπ ήθελε να δει κάτι διαφορετικό, πιο ελκυστικό στον τρόπο παιχνιδιού!
• Θέλει από την ομάδα του να πιέζει ψηλά σε τακτά χρονικά διαστήματα αλλά με συγκεκριμένες παγίδες στο χτίσιμο του παιχνιδιού από τον αντίπαλο. Αν δεν ανακτηθεί η κατοχή, δεν συνεχίζει να την ψάχνει άμεσα, όπως πχ το ήθελε ο Πογιάτος και μάλιστα μαζικά! Η εντολή είναι για οργανωμένη άμυνα, όταν δεν βγαίνει το κλέψιμο. Επιλογή που κάνει τις ομάδες του να παρουσιάζονται αρκετά σφιχτές και να μην αφήνουν χώρους προς εκμετάλλευση για τον αντίπαλο.
• Πως είναι στα αποδυτήρια; Στρατηγός. Κανονικός. Λάτρης της απόλυτης πειθαρχίας, δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του και θέλει όλοι και όλα να λειτουργούν στην εντέλεια. Δεν λογαριάζει από ονόματα και βεντέτες, αν του κάνεις την δουλειά θα σε λατρέψει.

ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ... ΕΔΕΣΣΑΪΚΟΥ!

Πάμε παρακάτω. Με τα δεδομένα που έχει αυτή η κρίση που αντιμετώπισε ο Παναθηναϊκός είχε επιχειρήματα για όλες τις πιθανές αποφάσεις και στο θέμα του προπονητή δείχνει πως πήρε μια ασφαλή επιλογή. Αυτή είναι η μικρή εικόνα. Το θέμα είναι η μεγάλη εικόνα...

Αυτό που συμβαίνει στον Παναθηναϊκό από πέρυσι τον Νοέμβριο και την δίχως λογική φυγή του Νίκου Νταμπίζα, την πρόσληψη του Ρόκα, την αναίτια απόλυση του Δώνη μετά από εισήγηση του Ρόκα, τον σούπερ ρισκαδόρικο ερχομό του Πογιάτος με το... πράσινο φως της διοίκησης, την απομάκρυνση του Καταλανού προπονητή μετά από μόλις τρεις αγωνιστικές, την καθαίρεση του μέχρι πρότινος απόλυτου αφεντικού Ρόκα για την απόφαση να φέρει τον Πογιάτος και την ενεργή συμμετοχή του μεγαλομετόχου στον μεταγραφικό σχεδιασμό μόνο με ένα βίντεο μπορεί να περιγραφεί ιδανικά, ώστε να γίνει απόλυτα κατανοητό αυτό που συμβαίνει στον ποδοσφαιρικό εγκέφαλο του συλλόγου.

Πρωταγωνιστής του βίντεο είναι ο θρυλικός αντιπρόεδρος του Εδεσσαϊκού και εκείνες οι ακόμη πιο θρυλικές δηλώσεις "μας είπαν, τους είπαμε, μετά μας είπαν, ότι τους είπαμε" και πάει λέγοντας!

Έχει χαθεί η μπάλα.

Αυτό το κλαμπ αν ποτέ λειτουργήσει κανονικά, με μια στοιχειώδη οργάνωση και απόλυτα ποδοσφαιρικά επί Γιάννη Αλαφούζου θα είναι σαν να έχει κατακτήσει ένα πρωτάθλημα και μόνο τότε θα έχει ελπίδες να φτάσει κοντά σε έναν τίτλο. Κοντεύει δεκαετία και τα ίδια λάθη επαναλαμβάνονται. Πραγματικά, έχουμε βαρεθεί να γράφουμε τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια.

Για την σημασία της στρατηγικής, την αξία της τήρησης ενός πλάνου, την εμπιστοσύνη σε ανθρώπους του ποδοσφαίρου και ας κάνουν λάθη, την σταθερή οργάνωση και δομή στο ποδοσφαιρικό τμήμα και την εταιρία, το τμήμα scouting, την ρημάδα την υπομονή για να λειτουργήσει ένα σχέδιο. Το έχουμε καταγράψει κι άλλες φορές. Αυτό δεν είναι ποδοσφαιρική ομάδα, η μέρα της μαρμότας είναι. Fast food επιτυχίας στο ποδόσφαιρο δεν υπάρχει, κάθε χρόνο το βιώνει το κλαμπ στο πετσί του.

Ο Παναθηναϊκός είναι ποδοσφαιρικό πειραματόζωο και θα συνεχίσει να είναι όσο αγνοεί βασικά πράγματα οργάνωσης και λογικής, στηριζόμενος στις διαθέσεις του αφεντικού του. Τελεία και παύλα.