Παναθηναϊκός: Carlito's way!

• 
• Ο «ΤΣΑΡΛΙ» ΞΑΝΑΒΓΗΚΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ… ΚΑΘΑΡΙΣΕ!
• ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥΣ
• Ο ΔΙΟΥΔΗΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΛΙΤΟΣ
• Η ΛΑΜΙΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ
• 
• ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΚΑΙ ΑΣ ΑΡΓΗΣΕ

Κάλλιο αργά παρά ποτέ. Ο Παναθηναϊκός έκανε το αυτονόητο στην Λαμία, πανηγύρισε την πρώτη του νίκη στο φετινό πρωτάθλημα και για να έχει αξία το αποψινό «τρίποντο» θα πρέπει να νικήσει στο ΟΑΚΑ τον Απόλλωνα και τον Ατρόμητο, να μαζέψει εννιά βαθμούς σε αυτή την τριάδα αγώνων και να φτιάξει τόσο την βαθμολογική του εικόνα όσο και την ψυχολογία εντός των αποδυτηρίων που μέχρι και το βράδυ της Παρασκευής βρισκόταν στα τάρταρα μετά το χειρότερο ξεκίνημα στην ιστορία του συλλόγου!

Μετά από πάρα πολύ καιρό, μία αναμέτρηση του «τριφυλλιού»… γεννά μόνο θετικά και μόνο ευχάριστες ποδοσφαιρικές κουβέντες, οι οποίες προφανώς και αφορούν αυτό το παιχνίδι και μόνο αυτό και όχι την γενικότερη εικόνα που για να φτιάξει, θα πρέπει να προστεθούν περισσότερες νίκες, βαθμοί, δηλαδή η λέξη που κρίνει τα πάντα στο ποδόσφαιρο: Η διάρκεια.

Στα δύο πρώτα παιχνίδια με τον Λάζλο Μπόλονι στο «τριφύλλι» είναι εμφανή δύο σημαντικά στοιχεία: Το πρώτο έχει να κάνει με το συμμάζεμα της ομάδας πάνω στο χορτάρι. Το περιμέναμε αυτό από τον Ρουμάνο τεχνικό. Το δεύτερο αφορά την πνευματική ετοιμότητα των ποδοσφαιριστών και την ξεκάθαρη βελτίωση στην ψυχολογία τoyw που θα έρθει στα κανονικά της επίπεδα μόνο με τις νίκες. Είναι μονόδρομος...

Ο «ΤΣΑΡΛΙ» ΞΑΝΑΒΓΗΚΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΚΑΙ… ΚΑΘΑΡΙΣΕ!

Ο Καρλίτος ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής. Πέτυχε δύο γκολ, θα μπορούσε να βάλει κι άλλα δύο και δικαίως τον… έκραξε για πλάκα ο Λάζλο Μπόλονι, σκόραρε σε τρίτο σερί παιχνίδι, έχει βγει για τα καλά μπροστά και «φωνάζει» πως είναι αυτό που έλειπε από την επίθεση του Παναθηναϊκού τα τελευταία χρόνια. Είναι «killer». Αν πάρει την μπάλα εκεί που πρέπει, οι περισσότερες πιθανότητες είναι στο να καταλήξει η μπάλα στο πλεκτό.

Με πλάτη στο τέρμα, χωρίς να βλέπει, ξέρει πώς να βάλει το κεφάλι του, έχει υπολογίσει τα φάλτσα που έχει δώσει στο κόρνερ ο Χατζηγιοβάνης και το κάνει να φαίνεται τόσο απλό. Δεν είναι. Είναι υψηλής ποιότητας η κεφαλιά στο 1-0, στο γκολ που ανοίγει τον δρόμο προς την νίκη.

Στο δεύτερο γκολ κάνει αυτό που οφείλει να κάνει ένας σέντερ φορ. Τι σημασία έχει αν η μπάλα «βγαίνει» προς το πλάι μετά την απόκρουση του Θεοδωρόπουλου; Τι σημασία έχει αν καταλήγει στο «κακό» του αριστερό; Εκτέλεση με την μία, 2-0 και… καληνύχτα.

ΟΛΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥΣ

Αυτό που συμβαίνει στα τελευταία τρία παιχνίδια, όπου ο Ισπανός έχει σκοράρει τέσσερις φορές, είναι το φυσιολογικό. Γιατί δεν γινόταν στα πρώτα παιχνίδια ή στα φιλικά του καλοκαιριού; Γιατί δεν ήταν έτοιμος. Γιατί χρειαζόταν χρόνο, ρυθμό, παιχνίδια στα πόδια του. Γιατί έπρεπε να παίξει στην θέση του. Για αυτό πριν κρίνουμε τον οποιοδήποτε που έχει να αγωνιστεί πέντε και έξι μήνες στην πιο περίεργη εποχή του παγκοσμίου ποδοσφαίρου λόγω Covid 19 , θα πρέπει να περιμένουμε. Ακόμη γελάω με τα σχόλια που διάβαζα για τον Καρλίτος. Οκ, στην Ελλάδα είμαστε, συμβαίνει αυτό. Θα πρέπει να το αποδεχθούμε.

Άλλο παράδειγμα. Είναι ίδιος ο Σάντσες της Τρίπολης με τον αποψινό; Όχι, βέβαια. Ο Αργεντινός βγήκε για πρώτη φορά να παίξει μακριά από την χώρα του, προερχόταν από μεγάλη αποχή, παιχνίδι με το παιχνίδι είναι καλύτερος. Δεν είναι ο Ντάνι Άλβες αλλά προφανώς και δεν είναι για πέταμα. Μπορεί να θεωρηθεί κακή μεταγραφή ο Αϊτόρ μετά από τρεις εμφανίσεις; Προφανώς και όχι. Μιλάμε για ένα παιδί με 20+ γκολ και ασίστ στην Ολλανδία τα τελευταία δύο χρόνια. Εδώ … προλάβαμε να βγάλουμε «άχρηστο» τον Σαβιέρ, ο οποίος σήμερα ξεχώρισε και άρπαξε την ευκαιρία από τα μαλλιά και μέχρι πρότινος είχε αγωνιστεί στον Παναθηναϊκό… τον φοβερό και τρομερό αριθμό των τριών αγώνων.

Εξάλλου, όλοι ξέρουν, ακόμη και στην προηγμένη ποδοσφαιρική Ευρώπη, πως σε... «σκάρτες» τρεις εμφανίσεις το έμπειρο το μάτι του Έλληνα οπαδού ή δημοσιογράφου, μπορεί να καταλάβει αν ένας ποδοσφαιριστής «κάνει» ή δεν «κάνει».

Είναι ποδοσφαιρικά άδικο να κρίνονται ποδοσφαιριστές όχι για όσα κάνουν πάνω στο χορτάρι αλλά επειδή αποτέλεσαν επιλογές του Τσάβι Ρόκα, ο οποίος λανθασμένα(και το έχουμε καταγράψει) έβαλε το χεράκι του στην απόλυση του Γιώργου Δώνη και ολοκλήρωσε το «έγκλημα» με την πρόσληψη του Ντάνι Πογιάτος. Κλείνει η μεγάλη παρένθεση, απλά κάποια στιγμή σε αυτό τον σύλλογο θα πρέπει να επικρατήσει η ποδοσφαιρική λογική.

Ο ΔΙΟΥΔΗΣ ΕΧΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕΡΙΔΙΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΡΛΙΤΟΣ

Τα φώτα θα πέσουν πάνω στον Καρλίτος. Λογικό από μία άποψη. Αν, όμως, ο Σωκράτης Διούδης δεν «έβγαζε» το πέναλτι του Ρόμανιτς, ο Παναθηναϊκός θα είχε καταφέρει να βάλει πάλι πολύ δύσκολα στον εαυτό του, θα είχε καταφέρει να πετάξει στα σκουπίδια ένα ιδανικό προβάδισμα, στην αρχή του αγώνα, εξαιτίας μίας ανόητης ποδοσφαιρικής ενέργειας του αρχηγού του. Κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι ήθελε να κάνει εκεί ο Δημήτρης Κουρμπέλης, βγάζοντας το χέρι στην πορεία της μπάλας, στην εποχή του VAR…

Ο «Δίου» έχει το ίδιο μερίδιο με τον Ισπανό φορ, στην αποψινή νίκη του «τριφυλλιού». Για μια ομάδα που βρισκόταν σε τραγική ψυχολογική κατάσταση, αυτές οι στιγμές είναι που κάνουν την διαφορά. Ο Έλληνας πορτιέρε το έπιασε, ήταν η 8η φορά που αποκρούει πέναλτι στην καριέρα του (η 4η με το τριφύλλι στο στήθος) και εκτός από το μηδέν, κράτησε σε καλά επίπεδα την ψυχολογία των συμπαικτών του.

Η ΛΑΜΙΑ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ

Ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε στη Λάρισα. Δέχθηκε την ισοφάριση στο φινάλε. Το ίδιο έγινε και στο ΟΑΚΑ απέναντι στο Βόλο. Απόψε, το «τριφύλλι» δεν έκανε το ίδιο λάθος. Δεν προσπάθησε να κάνει από νωρίς διαχείριση του 1-0. Έπαιξε για το 2-0, για να «κλειδώσει» το αποτέλεσμα.

Του το έκανε και πιο εύκολο η Λαμία με την διαχείριση που έκανε στο ματς στις αρχές του δευτέρου μέρους. Πίεζε ψηλά, πήρε νωρίς ρίσκα, άφηνε χώρους. Ήταν θέμα χρόνου και καλής κυκλοφορίας για να βγάλει φάσεις το «τριφύλλι». Στο πρώτο τέταρτο δεν είχε την ηρεμία, τις σωστές επιλογές. Στο 60’, όμως, χάρη στην κίνηση προς τα μέσα του Σαβιέρ, τις εναλλαγές με τον Μαουρίσιο και την σέντρα-σουτ του Χατζηγιοβάνη, ήρθε και το δεύτερο γκολ και η σεμνή τελετή έλαβε τέλος από νωρίς.

ΚΑΛΩΣ ΤΟΝ ΚΑΙ ΑΣ ΑΡΓΗΣΕ

Καιρός ήταν. Να δούμε και την φανέλα με το 19 πάνω στο χορτάρι. Ο Λούκας Βιγιαφάνιες ένιωθε καλά και από την στιγμή που πήγε στην Λαμία, ο Μπόλονι καλά έκανε και του έδωσε χρόνο συμμετοχής για να αρχίσει σιγά σιγά να βρίσκει ρυθμό ο Αργεντινός. Επειδή όλο αυτό το διάστημα ο φόβος ήταν κυρίως αυτός που «τραβούσε» πίσω τον παίκτη, το γεγονός πως σε οκτώ λεπτά, σούταρε δυνατά έξω από την περιοχή, εκτέλεσε ένα κόρνερ… μισό γκολ για τον Μαουρίσιο και γενικά έδειξε πως ψυχολογικά είναι έτοιμος, είναι στοιχεία απόλυτα ενθαρρυντικά. Καλώς τον και ας άργησε, λοιπόν…