Νίκη έστω και με... κολλύριο!

• 
• ΚΑΚΙΣΤΟΣ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
• 
• ΤΡΑΒΟΥΣΕ ΔΙΚΑΙΩΣ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥ Ο ΜΠΟΛΟΝΙ
• 
• ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ Ο ΜΑΟΥΡΙΣΙΟ

Σε αυτή την χρονική περίοδο το μόνο που μετρά, το μόνο που έχει πραγματικά σημασία για τον Παναθηναϊκό είναι οι βαθμοί. Από την στιγμή που ξεκίνησε το πρωτάθλημα με τρεις ισοπαλίες και δύο ήττες, από την στιγμή που έχει μείνει πάρα πολύ πίσω στην βαθμολογία, οι νίκες είναι ο μοναδικός τρόπος για να βγει από τα αδιέξοδο που ο ίδιος έβαλε τον εαυτό του με το... καλημέρα της σεζόν. Σε πρώτη ανάγνωση δεν έχουν σημασία ούτε το καλό ποδόσφαιρο, ούτε η παραγωγή φάσεων, ούτε η ανάδειξη πρωταγωνιστών. Να μπαίνουν οι βαθμοί στο σακούλι και όλα τα υπόλοιπα έρχονται δεύτερα και τρίτα.

Από αυτή την άποψη, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός έκανε την δουλειά το απόγευμα της Τρίτης στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Απόλλωνα. Νίκησε 1-0, πέτυχε την δεύτερη συνεχόμενη νίκη του στο πρωτάθλημα, έφτιαξε την μέχρι πρότινος άθλια ψυχολογία των αποδυτηρίων και αν πάρει και το ματς του Σαββάτου με τον Ατρόμητο, θα έχει πάρει ένα πολύ σημαντικό εννιάποντο και το κυριότερο θα έχει βγάλει από πάνω του, αυτή την ποδοσφαιρική... κακομοιριά που είχε τις πρώτες αγωνιστικές και του δημιούργησε τον φόβο της νίκης.

Αυτή είναι η μία πλευρά του φεγγαριού. Η φωτεινή. Γιατί υπάρχει και η άλλη. Η σκοτεινή.

ΚΑΚΙΣΤΟΣ ΣΕ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Ο Παναθηναϊκός δεν βλεπόταν, παρουσίασε την εικόνα μίας ομάδας που δεν μπορούσε να κάνει ούτε τα βασικά, δεν κρατούσε μπάλα, πουλούσε εύκολα τις κατοχές, είχε εκνευριστικές επιλογές στο επιθετικό τρίτο γεμάτες προχειρότητα και το χειρότερο; Στο τελευταίο εικοσάλεπτο με το σκορ στο 1-0 λειτούργησε ξανά όπως στην Λάρισα, όπως με τον Βόλο, σε αναμετρήσεις που έκανε διαχείριση του σκορ, που οπισθοχώρησε με νοοτροπία μικρής ομάδας και στο τέλος το πλήρωσε.

Αν δεν υπήρχε, μάλιστα, το χέρι στην φάση του πέναλτι και η εύστοχη εκτέλεση του Χατζηγιοβάνη, η εικόνα του Παναθηναϊκού φώναζε από χιλιόμετρα μακριά πως πολύ δύσκολα θα καταφέρει να έχει σημαντική παραγωγή φάσεων και ευκαιρίες για γκολ.

Το ότι δεν την... πάτησε και απέναντι στην ελαφρά ταξιαρχία για να χτυπάει τώρα το κεφάλι του στον τοίχο, το οφείλει στην κεφαλιά του Λισγάρα που για λίγα εκατοστά δεν κατέληξε στο πλεκτό στις καθυστερήσεις.

Αν ο Παναθηναϊκός παρουσιάσει την ίδια εικόνα το βράδυ του Σαββάτου κόντρα στον Ατρόμητο, δεν υπάρχει περίπτωση να νικήσει. Η εμφάνιση αποτελεί καμπανάκι...

ΤΡΑΒΟΥΣΕ ΔΙΚΑΙΩΣ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΤΟΥ Ο ΜΠΟΛΟΝΙ

Ο Λάζλο Μπόλονι τα ζει τα παιχνίδια. Με μεγάλη ένταση, με συνεχείς εντολές, με χαρακτηριστικές κινήσεις των χεριών. Υπήρχαν, όμως, δύο στιγμές που τραβούσε, κυριολεκτικά, τα μαλλιά του στον πάγκο! Και πως να μην το κάνει; Είναι φάσεις για να τρελαίνεσαι!

Στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου, ο Απόλλωνας κερδίζει κόρνερ. Διώχνει η άμυνα του Παναθηναϊκού και βγαίνει άμεσα στην κόντρα επίθεση. Η επιστροφή των φιλοξενούμενων είναι τραγική και στο μισό γήπεδο το Τριφύλλι έχει δημιουργήσει συνθήκες 5vs1! Σπάνια συναντάς τέτοια υπεραρισθμία στο σύγχρονο ποδόσφαιρο και μάλιστα στις αρχές ενός ημιχρόνου.

Κι, όμως, αυτή η φάση δεν τελείωσε με σουτ! Όχι να βάλει γκολ το Τριφύλλι αλλά έστω να έχει τελική! Πέντε εναντίον ενός! Ο Σαβιέρ καθυστέρησε, έκανε την χειρότερη δυνατή πάσα στο πίσω πόδι του Καρλίτος και... έκαψε την φάση.

Το ίδιο έγινε και λίγα λεπτά αργότερα. Όχι με τόσο μεγάλο πλεονέκτημα, αλλά με σημαντική υπεροπλία και χώρο και πάλι ο Παναθηναϊκός δεν μπόρεσε να τελειώσει την φάση.

ΜΙΑ ΟΜΑΔΑ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ Ο ΜΑΟΥΡΙΣΙΟ

O Xατζηγιοβάνης εκτέλεσε ιδανικά το πέναλτι που ο ίδιος κέρδισε, ο Μολό ήταν μια χαρά στον ρόλο του δεξιού μπακ και ας αποβλήθηκε στο φινάλε, εξαιτίας της ποδοσφαιρικής του... τρέλας και της διάθεσης να θυσιαστεί για την ομάδα.

Αυτός, όμως, που πραγματικά ξεχώρισε και υπήρχαν στιγμές που μέσα στο... χάος των λαθών προσπαθούσε και ηρεμούσε το παιχνίδι της ομάδας του, ήταν ο Μαουρίσιο.

Ο Βραζιλιάνος έκανε σπουδαίο παιχνίδι, αποτέλεσε όαση στις επαφές με την μπάλα και ανασταλτικά ήταν άριστος, με αποκορύφωμα το σωτήριο τάκλιν στο 82᾽ στο τετ-α-τετ που έβγαινε ο Απόλλωνας. Μετά από τρία παιχνίδια με την φανέλα του Τριφυλλιού έχει καταφέρει να γίνει ο ηγέτης αυτής της ομάδας.

Έχει την προσωπικότητα εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου, διαθέτει μεγάλη ποιότητα και εμπειρία από το υψηλότερο επίπεδο και μαζί με τον Καρλίτος, αποτελούν τις μεταγραφές που έχουν προσφέρει τα περισσότερα στο ξεκίνημα της σεζόν.