Τους ξεμπρόστιασαν δείχνοντας το δρόμο της «απεξάρτησης» και... αποχωρούν

Στο τέλος Νοεμβρίου λήγει και τυπικά η θητεία του Χέρμπερτ Χούμπελ και του Πετρ Φούσεκ, οι οποίοι είχαν τρόπον τινά ρόλο «τοποτηρητή» τα δύο τελευταία χρόνια στο ελληνικό ποδόσφαιρο και στην ΕΠΟ. Αν μπόρεσαν να βελτιώσουν τις συνθήκες στο ελληνικό ποδόσφαιρο; Με εξαίρεση τη λειτουργία του VAR και την «ουδετερότητα» των Μέλο Περέιρα, Μαρκ Κλάτενεμπεργκ μαζί με τη μαζική έλευση ξένων διαιτητών στο ελληνικό ποδόσφαιρο (δηλαδή αποφάσεις που δεν έλαβαν οι ίδιοι, ούτε ασφαλώς η ΕΠΟ), μάλλον δεν τα κατάφεραν.

Ο Βαγγέλης Γραμμένος, βέβαια, όταν φύγει θα έχει να (λέει και να) καμαρώνει: «Τρεις διαφορετικοί πρωταθλητές σε τρία χρόνια, δεν είχε ξανασυμβεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο από τη δεκαετία του '80». Και αλήθεια θα λέει! Όπως καμάρωνε και ο Βασίλης Γκαγκάτσης όταν έλεγε «τρία πρωταθλήματα στη θητεία μου κρίθηκαν την τελευταία αγωνιστική». Και αλήθεια έλεγε! Ο Γκαγκάτσης είχε τη διορατικότητα να επιλέξει τον Οτο Ρεχάγκελ και την ικανότητα να «μανατζάρει» την πιο επιτυχημένη ελληνική ομάδα όλων των εποχών. Είχε την τύχη να συνεργάζεται με αρκετά ικανότατα στελέχη, ένας εξ' αυτών έφτασε μέχρι στο ανώτατο αξίωμα του γενικού γραμματέα της UEFA, δηλαδή του ουσιαστικά Νο 1 ποδοσφαιρικού παράγοντα της Ευρώπης. Γι' αυτό και στη δική του θητεία (τον αναφέρουμε μόνο και μόνο επειδή θεωρείται ως ο πιο επιτυχημένος πρόεδρος της τελευταίας 30ετίας) έγιναν και κάποια... καλά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όπως για παράδειγμα η καθιέρωση του πρωταθλήματος U-19.

Αντιθέτως, επί Γραμμένου τίποτα καλό πλην του VAR και των ξένων διαιτητών δεν συνέβη. Και δεν αναφερόμαστε στη διαιτησία: δεν είναι αυτό το κριτήριο αξιολόγησης μιας ομοσπονδίας. Μιλάμε για την ανάπτυξη του ποδοσφαίρου σε όλα τα επίπεδα, μιλάμε για την απεξάρτηση των παραγόντων της ΕΠΟ από τους παράγοντες των ΠΑΕ, μιλάμε για τις εθνικές ομάδες σε όλα τα κλιμάκια, για την ανάδειξη νέων στελεχών και προπονητών, για την ενίσχυση του κύρους της λέξης «ποδόσφαιρο» στην Ελλάδα σε όλα τα επίπεδα. Βήματα σημειωτόν ή και προς τα πίσω σε αρκετά θέματα, αν αναλογιστεί κάποιος ότι αυτή η σημερινή διοίκηση της ΕΠΟ που ολοκληρώνει τη θητεία της (στις 12 Δεκεμβρίου αν διεξαχθούν τελικά οι εκλογές) είχε και τη στήριξη της UEFA για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

«Εμπλεξε στη διαμάχη των “μεγάλων”», θα πει κάποιος: σωστό. «Εμπλεξε» όπως μπλέκουν πάντα όλες οι ηγεσίες της ΕΠΟ στην Ελλάδα με τους εκάστοτε «μεγάλους». Μπλέκεις, όταν δεν μπορείς να απεμπλακείς. Οταν δεν έχεις τη βούληση ή τα κότσια να απεμπλακείς. Και η UEFA αυτό ακριβώς επιζητεί, όπως φαίνεται και στην «Ολιστική Μελέτη», της οποίας τα κύρια σημεία έδωσε σήμερα στη δημοσιότητα το Υφυπουργείο Αθλητισμού. Ενα Υφυπουργείο το οποίο πάντα έρχεται στη θέση του «μεσάζοντα» αναφορικά με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο: στη μέση των αντικρουόμενων συμφερόντων μεγαλο-επιχειρηματιών, οι οποίοι έχουν σχέση με την κυβέρνηση. Καλή ή κακή. Πάντως «σχέση», ανάλογα με το ποιος βρίσκεται στην εξουσία. Οι πιο... έξυπνοι ή και πιο ισχυροί θέλουν (και καταφέρνουν πολλές φορές) να τα έχουν καλά με όλες τις κυβερνήσεις...

Τι λέει λοιπόν η UEFA στη μελέτη της με απλά ελληνικά: «Εχετε βρώμικο ποδόσφαιρο, γεμάτο βία και μίσος. Πρέπει να αλλάξετε σχεδόν τα πάντα στην ΕΠΟ. Πρέπει να περιοριστεί η εξουσία των προέδρων των ΕΠΣ. Να βάλετε έναν κανονικό manager ως CEO. Να «ανοίξετε» χώρο για να ψηφίζει το επαγγελματικό και όχι μόνο το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Να ενισχύσετε την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού. Να ρίχνετε βαρύτερες ποινές. Να αφήσετε τον ξένο επικεφαλής της ΚΕΔ να κάνει τη δουλειά του χωρίς πιέσεις και bullying. Να δημιουργήσετε την Επιτροπή Ελέγχου, Διακυβέρνησης & Συμμόρφωσης για επιτήρηση, οδηγίες και έλεγχο όλων των δραστηριοτήτων στο πλαίσιο της καλής διακυβέρνησης (5μελής με 4ετές συμβόλαιο, την απαρτίζουν ειδικοί επαγγελματίες από την αγορά με οικονομικά και διοικητικά προσόντα και προϋπηρεσίες, σεβαστοί στο ελληνικό ποδόσφαιρο και την κοινωνία).

Τους λέει ουσιαστικά «δεν κάνετε κύριοι της ΕΠΟ, βάλτε επαγγελματίες και γνώστες, βάλτε ανθρώπους με κίνητρα και όρεξη για εργασία να κάνουν τη δουλειά που εσείς δεν μπορείτε να κάνετε». Τους λέει «δεν είναι ποδόσφαιρο αυτό που έχετε στην Ελλάδα κύριοι της κυβέρνησης και των ομάδων, είναι μπόχα, βία, ανοργανωσιά και δυσωδία». Και αποχωρεί. Δεν θα ασχοληθεί συμβουλευτικά ξανά. Τους τα είπε στα «μούτρα» (θα μπορούσε να τους πει πολλά ακόμα), τους «ξεμπρόστιασε», τους έδειξε ένα δρόμο (πρόταση είναι, όχι απόφαση, ούτε εντολή) και αποχωρεί.

Υπάρχει, άραγε, κάποιος που να αισθάνεται ντροπή για όλο αυτό που περιγράφεται από FIFA/UEFA στην «ολιστική μελέτη»; Μακάρι να υπήρχαν πολλοί, αλλά μάλλον ουδείς κοιτάζεται στον καθρέφτη. Ούτε από τους τωρινούς ισχυρούς των ομάδων, κυβερνώντες και παράγοντες της ΕΠΟ, ούτε από όλους τους προηγούμενους οι οποίοι ασφαλώς έπαιξαν μεγάλο ρόλο για να φτάσει το ελληνικό ποδόσφαιρο εδώ που έφτασε.

Θα περιμένουμε με ενδιαφέρον

• αν θα αποδεχθεί η ΕΠΟ την εισήγηση των FIFA/UEFA

• τι θα κάνει η κυβέρνηση αν η ΕΠΟ δεν υλοποιήσει όλες τις προτάσεις

• Ποιος και πώς θα επιλεγεί ως CEO της ομοσπονδίας

• Ποιοι και πώς θα επιλεγούν για την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού και την Επιτροπή Ελέγχου, Διακυβέρνησης & Συμμόρφωσης.

Πολλοί είναι απαισιόδοξοι, δεν πιστεύουν ότι θα αλλάξει κάτι. Ούτε στη συμπεριφορά και τη νοοτροπία της ΕΠΟ, ούτε στα «κότσια» της κυβέρνησης να αλλάξει τα πράγματα. Αυτή τη φορά, όμως, έχει πραγματικά μεγάλο ενδιαφέρον η υπόθεση. Οχι για τις εκλογές της ΕΠΟ. Αυτές περνούν σε... τρίτη μοίρα. Αλλά για όσα ακολουθήσουν μετά τις εκλογές, βάσει αυτού του σχεδίου που πρότειναν οι FIFA/UEFA.