Η κομβική αλλαγή «Βίγια» - Καρλίτος και οι 4 που δεν είναι Iron - Men

• ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΑΦ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ IRON MEN
• ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ Ο ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ

Εννιά βαθμοί στις πρώτες εννέα αγωνιστικές, άλλοι εννέα σε 15 ημέρες, μετά το «εκκωφαντικό» β΄ ημίχρονο εναντίον του Ολυμπιακού, από το οποίο δεν πήρε βαθμούς, αλλά οπλίστηκε με θάρρος: Παναιτωλικός, ΑΕΚ, ΠΑΣ Γιάννινα. Όπως λένε και οι παλιοί «όταν μάθεις να νικάς, νικάς ακόμα κι όταν δεν είσαι καλός - όταν χάνεις διαρκώς, χάνεις ακόμα κι όταν είσαι καλύτερος». Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλύτερος χθες από τον ΠΑΣ Γιάννινα. Δεν έπιασε απόδοση επιπέδου ΑΕΚ, η οποία δεν του είχε δημιουργήσει μισή ευκαιρία μέχρι το 70’ πριν από μία εβδομάδα. Ούτε έπιασε τον αντίπαλο από το λαιμό, όπως στο β’ 45λεπτο του «Γ. Καραϊσκάκης». Όμως η αύρα της νίκης (και όχι της καταθλιπτικής άδειας Λεωφόρου), ο ιδρώτας της αυτοπεποίθησης και η ατομική ποιότητα αρκούσαν για το τρίτο σερί τρίποντο.

Ατομική ποιότητα όχι μόνο από τον Βιγιαφάνιες που πήρε τη θέση του Καρλίτος στην ενδεκάδα (η πιο κομβική απόφαση στη θητεία του Μπόλονι, σε συνδυασμό με την καθιέρωση Αλεξανδρόπουλου) και ανέβασε ένα επίπεδο τον Παναθηναϊκό, αφού προηγουμένως - μέχρι να... έρθει ο Αργεντινός - προσπαθούσε να τον «σουλουπώσει» ο Μαουρίσιο. Ατομική ποιότητα και από τον Χατζηγιοβάνη που βρίσκει υπέροχα Μακέντα και Αϊτόρ στα δύο γκολ. Ατομική ποιότητα και από τον Ισπανό εξτρέμ που «τσίμπησε» τη μπάλα α λα Μέσι στο 5-0 του «Καμπ Νου» πριν από 15 χρόνια (με αντίπαλο τον Μάριο Γκαλίνοβιτς τότε…) και συνολικά αξιοποίησε το 45λεπτο που του έδωσε ο Λάζλο Μπόλονι. Ατομική ποιότητα κυρίως από τον Σωκράτη Διούδη, ο οποίος απέτρεψε δις (το 1-1 και το 2-1) τους πανηγυρισμούς των φιλοξενούμενων, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά ότι αν βελτιωθεί στις εξόδους και με τη μπάλα στα πόδια μπορεί να κάνει και σπουδαία μεταγραφή: κάτω από την εστία του είναι ο καλύτερος Ελληνας κίπερ.

Ο Παναθηναϊκός μετά την… πρώτη ταχύτητα επί Πογιάτος, έβαλε «δευτέρα» με Μαουρίσιο (οκτώ 90λεπτα, όλα με Μπόλονι!), έβαλε «τρίτη» με Βιγιαφάνιες αντί Καρλίτος και με τη φόρα που έχει μπορεί να πάρει και αποτέλεσμα στην Τούμπα! Όμως τι θα γίνει μετά τον Ιανουάριο, αφού ο Ρουμάνος σ' αυτό το μεταβατικό στάδιο «τακτοποίησε» τους βασικούς στη δική του σκακιέρα, είναι μια τελείως διαφορετική υπόθεση…

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΑΦ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ IRON MEN

Διότι ενώ ο Μπόλονι φαίνεται ότι ψάχνει (Εμμανουηλίδης, Ιωαννίδης) και βρίσκει (Αϊτόρ, θα επανέλθει από τον Ιανουάριο και ο Σαβιέρ, έχει και τον Καρλίτος) νέες λύσεις και επιλογές μεσοεπιθετικά, το πρόβλημα στη μεσαία γραμμή «φωνάζει». Το πρόβλημα στην ποιοτική διαφορά και τον ρυθμό των «βασικών» συγκριτικά με τους αναπληρωματικούς. Βιγιαφάνιες – Μαουρίσιο – Αλεξανδρόπουλος – Κουρμπέλης είναι η τετράδα που ανέβασε το επίπεδο του Παναθηναϊκού επί Μπόλονι. Επαιξαν χθες και οι τέσσερις έχοντας κάνει δύο «κανονικές» προπονήσεις.

Ο Αλεξανδρόπουλος αντικαταστάθηκε στο 46’ (από τον Αϊτόρ) αφού είχε κάνει το καθοριστικό κλέψιμο στον Κάργα, από το οποίο προήλθε τελικά το πέναλτι για το 1-0. Ο Κουρμπέλης αυτή τη φορά δεν έπαιξε για 25 λεπτά με… ένα πόδι, όπως είχε συμβεί εναντίον της ΑΕΚ. Αντικαταστάθηκε στο 72’ από τον Σερπέζη: ο Παναθηναϊκός έπαιζε 4-2-3-1 με τον εξαντλημένο Μαουρίσιο και το νεαρό. Και για δέκα λεπτά είχε διαλυθεί το… σύμπαν. Ο Διούδης στο 75’ αποκρούει το τετ α τετ του Πίρσμαν, ο Σένκεφελντ με τάκλιν «του θανάτου» μπλοκάρει το ριμπάουντ του Σιόντη και τρία λεπτά αργότερα ο Σάλιακας κεραυνοβολεί στο δοκάρι και ο Ελευθεριάδης αστοχεί σε κενή εστία…

Το σκηνικό επαναλήφθηκε μόλις μία εβδομάδα μετά το ματς με την ΑΕΚ, όπου είχε αντικατασταθεί ο Βιγιαφάνιες στο 70’, οι τρεις χαφ του ήταν αποκαμωμένοι, ο Αγιούμπ παρακολουθούσε διακριτικά τους παίκτες της Ενωσης και ο Παναθηναϊκός λίγο έλειψε να χάσει μέσα από τα χέρια του τη νίκη.

Συνεπώς: είτε θα αποκτήσει στη μεταγραφική περίοδο ένα «αθλητικό» 6-8άρι που θα μπει άμεσα στο rotation αντί του Αγιούμπ (διότι 8-10άρι αναπληρωματικό έχει τον Μπουζούκη…), είτε θα φροντίσει να φρεσκάρει «κυλιόμενα» τους μέσους του παίρνοντας τα όποια ρίσκα μέχρι το τέλος της σεζόν. Είναι σαφές ότι η σεζόν (και με Κύπελλο και με δέκα ματς play offs μέχρι τον Μάιο) δεν βγαίνει με τέσσερις χαφ. Καθένας εκ των Κουρμπέλη (καταπονημένος), Αλεξανδρόπουλου (πρώτη σεζόν ημι-βασικός), Μαουρίσιο (προβληματική/ελλιπής προετοιμασία), Βιγιαφάνιες (αποχή οκτώ μηνών) έχει τα δικά του «θέματα» και ουδείς είναι… Iron - Man για να παίζει αδιαλείπτως με καλή απόδοση…Το είπε χθες και ο Μπόλονι με τον τρόπο του: «Πήραμε μια νίκη και λάβαμε σημαντικές πληροφορίες τις οποίες σημειώνουμε. Αναγνωρίζω πως όλες οι πληροφορίες δεν είναι θετικές».

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΜΙΜΗΣΗ Ο ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΙΝΑ

Οσο για τον ΠΑΣ Γιάννινα; Είναι εμφανή τα οφέλη της σταθερότητας με τον ίδιο προπονητή για δεύτερη σεζόν. Είναι η ομάδα με το καλύτερο «άπλωμα» στο χώρο και το ισχυρότερο pressing κάτω από το Βig -5, είναι ένα σύνολο με αρχές και ταυτότητα, μια ομάδα που δεν κλείνεται, που δεν φοβάται τον αντίπαλό της (ισοπαλίες με Αρη - Ολυμπιακό, δύο - σωστά - ακυρωθέντα γκολ με ΑΕΚ, ήττα στις καθυστερήσεις από ΠΑΟΚ), μια ομάδα που έκανε εννιά μεταγραφές ελεύθερων χωρίς να ψάχνει για stars.

Μια ομάδα που τολμά να παίξει 4-4-2 (χθες 4-3-3 κατ’ εξαίρεση λόγω της κεντρικής τετράδας μέσων του Παναθηναϊκού), που κράτησε τον Αργύρη Γιαννίκη παρότι έφτασε ο Δεκέμβριος για να «σταυρώσει» εντός έδρας νίκη, μια ομάδα που αδικείται από τη βαθμολογική θέση της και χθες δημιούργησε τέσσερις καθαρές ευκαιρίες (όσες και οι Πράσινοι) χωρίς Λεό – Κρίζμαν και ηττήθηκε λόγω των αμυντικών σφαλμάτων της.

Ο ΠΑΣ δεν πρέπει να αγχώνεται για την παραμονή του, αλλά για την πρόοδό του. Πρέπει να κάνει πλάνο για περισσότερα και καλύτερα. Για ανάδειξη νέων, για την καλύτερη οργάνωση της ήδη βελτιωμένης Ακαδημίας του, για να αρχίσει να εδραιώνεται στην SL1 μετά το περυσινό «διάλειμμα», για να αρχίσει να «ψηλώνει», να διεκδικεί καλύτερες θέσεις, να προσελκύει καλύτερους παίκτες, να αυξήσει τα έσοδά του και να «μεγαλώσει». Είναι σε πολύ καλό momentum συνολικά, ας το εκμεταλλευτεί!

Y.Γ.1: Πλέον, αφού δεν μπορεί ο ίδιος ο Μπόλονι, είναι καθήκον του Πιερ Ντρεοσί (ΑΝ ασχοληθεί με τα αποδυτήρια…) να ξεκαθαρίσει αυτή την «παιδική χαρά» στο θέμα των πέναλτι. Με τα «μούτρα» του Χατζηγιοβάνη που δεν τον άφησαν οι «μεγάλοι» να το εκτελέσει και με τους Μακέντα – Βιγιαφάνιες να κρατούν τη μπάλα ένα μέτρο από την άσπρη βούλα και να το… διαπραγματεύονται, η εικόνα είναι ντροπιαστική για κανονική ομάδα. Το επόμενο βήμα είναι να ζητήσουν από τον ρέφερι το κέρμα να το παίξουν «κορώνα – γράμματα»…

Υ.Γ. 2: Σταχυολόγηση δύο εκ των λόγων των παικτών μετά τη λήξη του αγώνα… Διούδης: «Με τον Ολυμπιακό είχαμε καλή εμφάνιση αλλά δεν πήραμε τίποτα, από εκείνη τη μέρα όμως αρχίσαμε να πιστεύουμε περισσότερο στους εαυτούς μας και το βγάλαμε στον αγωνιστικό χώρο». Αϊτόρ: «Οι συμπαίκτες μου ξέρουν πως πέρασα μια δύσκολη περίοδο που δεν αγωνιζόμουν και αυτές τις εβδομάδες με βοήθησαν ψυχολογικά και με στήριξαν πάρα πολύ. Θέλω να ευχαριστήσω τους συμπαίκτες μου για τον τρόπο με τον οποίο με στήριξαν και με βοήθησαν όλο αυτό τον καιρό». Διαφωτιστικές αμφότερες.

Υ.Γ. 3: Δυστυχώς ο αγωνιστικός χώρος της Λεωφόρου, ειδικά από την πλευρά των πάγκων όπου… δεν το πιάνει ο ήλιος το χορτάρι, ήταν απογοητευτικός, ίσως και επικίνδυνος. Πολύ βαρύς ούτως ή άλλως, επιβαρύνθηκε και θα επιβαρυνθεί περισσότερο λόγω της υγρασίας από τις βροχές. Ο Παναθηναϊκός καλείται α) να «βγάλει» τη σεζόν σε δύο προβληματικά τερέν διότι και του ΟΑΚΑ δεν επιδέχεται μεγάλων βελτιώσεων στην τρέχουσα σεζόν β) να αποφασίσει από τώρα πού θα παίζει την επόμενη αγωνιστική περίοδο (παρουσία φιλάθλων να’ μαστε καλά) και να κάνει τον κατάλληλο σχεδιασμό…