Ο ΠΑΟΚ συναντά τον Παναθηναϊκό στην καλύτερη στιγμή του

Όχι, ο Παναθηναϊκός δεν έγινε… υπερομάδα μετά τις τρεις σερί νίκες του επί Παναιτωλικού, ΑΕΚ, ΠΑΣ Γιάννινα, χάρη στις οποίες εδραιώθηκε στην πρώτη εξάδα του πρωταθλήματος. Όμως η βελτίωσή του σε συγκεκριμένους τομείς, η οποία αποδείχθηκε και σε διαφορετικού «τύπου» ματς (ντέρμπι με Ολυμπιακό, ΑΕΚ - παιχνίδια με υποδεέστερους αντιπάλους όπως με Παναιτωλικό και ΠΑΣ Γιάννινα) είναι εμφανής. Βελτίωση η οποία δεν προέκυψε ως δια μαγείας και εξ ουρανού, αλλά βασίστηκε σε συγκεκριμένες αλλαγές και προσθήκες. Άλλες φανερές με γυμνό μάτι, άλλες όχι και τόσο, όπως επί παραδείγματι ο τομέας της αυτοπεποίθησης, της πίστης, της συσπείρωσης. Στο αυριανό ντέρμπι εναντίον του ΠΑΟΚ ασφαλώς μπορεί να ηττηθεί, όμως η αλήθεια είναι ότι ο Δικέφαλος» τον... πετυχαίνει στην καλύτερη εφετινή στιγμή του! Και... εξηγούμαστε...

1. Πάει πιο συγκεντρωμένος στο ντέρμπι, όπως και με την ΑΕΚ

Οπως και εναντίον της ΑΕΚ, έτσι και εναντίον του ΠΑΟΚ, ο Παναθηναϊκός πάει στο ντέρμπι πιο συγκεντρωμένος σ' αυτό καθ' αυτό το παιχνίδι. Η Ενωση πριν από 15 ημέρες ταλανιζόταν από τα «ευρω-χαστούκια» και τη συζήτηση για την αμυντική λειτουργία της και τον Μάσιμο Καρέρα, ο Παναθηναϊκός προετοιμαζόταν πιο ήρεμα. Χωρίς τραυματισμούς, χωρίς γκρίνιες και με ισχυρότατο κίνητρο για την πρώτη «υπερβατική» νίκη της σεζόν. Επαιξε με την... τύχη του στα τελευταία 20 λεπτά, αλλά τελικά την πήρε! Και ένας από τους λόγους ήταν ότι παρατάχθηκε στο ΟΑΚΑ όντας πολύ πιο συγκεντρωμένος καθημερινά στην προπόνηση, κάτι που τελικά «αποτυπώθηκε» και στον αγωνιστικό χώρο μέχρι τις αλλαγές των Βιγιαφάνιες (υποχρεωτική) και Μακέντα (χωρις προφανή αιτία) στο 68' και στο 72'...

2. Bρήκε τη χημεία του

Από την αρχή της σεζόν ο Παναθηναϊκός άλλαξε προπονητή, άλλαξε τεχνικό διευθυντή, άλλαξε πολλούς παίκτες σε διαφορετικές θέσεις. Αλλαξε διατάξεις (4-4-2, 4-3-3 με Καρλίτος – Μακέντα στην ίδια ενδεκάδα), άλλαξε «οκτάρια» (αρχικά επί Πογιάτος με Αγιούμπ, Μπουζούκη, Σερπέζη, εν συνεχεία επί Μπόλονι, με Αλεξανδρόπουλο - Μαουρίσιο), άλλαξε εξτρέμ… Μόνο στην άμυνα παρατηρήθηκε σχετική σταθερότητα με την τετράδα των Διούδη – Σάντσες – Ζαγαρίτη – Σένκεφελντ και αλλαγή μόνο του δεύτερου στόπερ (μοιρασμένες οι συμμετοχές μεταξύ Βέλεθ και Πούγγουρα).

Στα τελευταία δύο ματς, όμως (με ΑΕΚ και ΠΑΣ Γιάννινα) βρήκε μια «μόνιμη» ενδεκάδα, οι ρόλοι ξεκαθαρίστηκαν με σαφήνεια και αρχίζει να βρίσκει «χημεία» και κανονικότητα. Οσο περισσότερο παίζουν μαζί 11 παίκτες, τόσο καλύτερα συνεργάζονται. Και ο Παναθηναϊκός θα πάει στην Τούμπα με αυτή τη «χημεία» ως όπλο του πλέον. Ακόμα κι αν ο Μπόλονι επιλέξει 4-5-1 με Αϊτόρ – Χατζηγιοβάνη στις πτέρυγες και Βιγιαφάνιες «δεκάρι» (δηλαδή όπως στο β΄ μέρος του αγώνα με τον ΠΑΣ Γιάννινα) και όχι 4-3-3 με Μαουρίσιο – Αλεξανδρόπουλο ως εσωτερικούς μέσους...

3) Η ισχύς της μεσαίας γραμμής του

Αρχικά, από το ματς με το Βόλο, προστέθηκε ο Μαουρίσιο. Εν συνεχεία, μετά την εντυπωσιακή απόδοσή του στο β’ μέρος επί του Ολυμπιακού, προστέθηκε ο Αλεξανδρόπουλος. Και από το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό η δύναμη πυρός του Παναθηναϊκού, δηλαδή η η μεσαία γραμμή του, ενισχύθηκε και με την προσθήκη του Βιγιαφάνιες ως βασικού. Μέσα σε 20 ημέρες η γραμμή από την οποία ξεκινούσαν και στην οποία εστιάζονταν κυρίως τα σημαντικότερα προβλήματα του συνόλου, μετατράπηκε σε Νο 1 όπλο για τον Παναθηναϊκό. Η σταθερότητα και η πείρα του Κουρμπέλη, η ποιότητα, το πάθος και οι εμπνεύσεις του Βιγιαφάνιες, η κλάση και η πείρα του Μαουρίσιο, το νεανικό σφρίγος, τα τρεξίματα/κλεψίματα και το πρέσινγκ του Αλεξανδρόπουλου ταίριαξαν με τρόπο που ούτε ο ίδιος ο Λάζλο Μπόλονι θα μπορούσε να φανταστεί.

Για ένα ακόμα ματς πριν από την επταήμερη (!!!) εορταστική άδεια μπορούν να... αντέξουν. Οχι όμως για πολλά ακόμα διαδοχικά παιχνίδια μετά τις γιορτές. Αλλωστε ήδη ο Μαουρίσιο «χάνει λάδια» στο β΄ 45λεπτο όλων των τελευταίων αγώνων (λογικό, αφού δεν έχει αντικατασταθεί ούτε για ένα λεπτό επί Μπόλονι!). Και αν αύριο συμπεριληφθεί στο αρχικό σχήμα ο Κουρμπέλης που έχει χάσει πολλές “κανονικές” προπονήσεις τις τελευταίες 15 ημέρες για να αυτο-προστατευτεί από θλάση στους προσαγωγούς, θα παίξει πάλι προσεκτικά...

4. Αυτοπεποίθηση στο ζενίθ

Μέχρι πριν από τρεις εβδομάδες η αυτοπεποίθηση των παικτών του Παναθηναϊκού άγγιζε το ναδίρ. Ακόμα και με τον Λάζλο Μπόλονι στον πάγκο, οι Πράσινοι είχαν νικήσει μόνο την ουραγό Λαμία (0-2) και μετά μεγάλης δυσκολίας τον Απόλλωνα (1-0 με πέναλτι). Όλα άλλαξαν – όπως τόνισε πρόσφατα σε δηλώσεις του και ο Σωκράτης Διούδης – από την απόδοσή της ομάδας στο β΄ ημίχρονο εναντίον του Ολυμπιακού. «Δεν πήραμε τίποτα απ΄ αυτό το παιχνίδι, αλλά πιστέψαμε στου εαυτούς μας» ήταν η δήλωση του πράσινου κίπερ. Και αυτή είναι η αλήθεια!

Φάνηκε αυτή η αυτοπεποίθηση στον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπισε εν συνεχεία ο Παναθηναϊκός την ΑΕΚ, αλλά και στις δύο νίκες επί Παναιτωλικού και ΠΑΣ Γιάννινα, όπου νίκησε χωρίς να παίξει... φανταστικό ποδόσφαιρο. Είναι, όμως, πλέον, ένα σύνολο που δεν φοβάται ότι θα δεχθεί γκολ μετά το 80', μια ομάδα που έχει κοιτάξει στα μάτια Ολυμπιακό και ΑΕΚ, που «ψήθηκε» σ' αυτά τα δύο ντέρμπι. Η νίκη επί της Ενωσης είναι πολύτιμη παρακαταθήκη και ας μην ξεχνάμε ότι πέρυσι εναντίον του ΠΑΟΚ αποκλείστηκε στο Κύπελλο, αλλά ήταν αήττητος στο πρωτάθλημα (1 νίκη – 3 ισοπαλίες)!

5. Πιο δημιουργικός, πιο εύστοχος

Μέχρι και το ντέρμπι στο Φάληρο εναντίον του Ολυμπιακού (με εξαίρεση που επιβεβαίωνε τον κανόνα το παιχνίδι εναντίον της Λαμίας) ο Παναθηναϊκός όχι μόνο δυσκολευόταν αφάνταστα στην τελική προσπάθεια, αλλά ακόμα και στη δημιουργία φάσεων. Από το Φάληρο και έπειτα, όμως, όλα άρχισαν να διορθώνονται. Εναντίον του Παναιτωλικού οι Πράσινοι πέτυχαν δύο γκολ και έστειλαν άλλες τρεις φορές τη μπάλα στα δίχτυα σε – σωστά - ακυρωθέντα γκολ, τα οποία είχαν προέλθει από όμορφες συνεργασίες. Εναντίον της ΑΕΚ πέτυχαν πάλι δυο γκολ στο πρώτο ημίχρονο και απώλεσαν άλλες δύο ευκαιρίες για να πανηγυρίσουν. Εναντίον του ΠΑΣ Γιάννινα σκόραραν δις, έχασαν άλλες τρεις ευκαιρίες και αν δεν είχαν αντικατασταθεί οι Αλεξανδρόπουλος – Κουρμπέλης (χάθηκε η χημεία στη μεσαία γραμμή πάλι από το 70' και έπειτα), θα είχαν περισσότερες. Είναι αυτός ένας τομέας (δημιουργία + ευστοχία) στον οποίο ο Παναθηναϊκός είναι εντυπωσιακά βελτιωμένος στα τρία τελευταία παιχνίδια του και καλείται να το αποδείξει και στο ντέρμπι της Τούμπας...

Προσοχή: όλα αυτά δεν αποτελούν... εγγύηση επιτυχίας. Ο ΠΑΟΚ, αν και υπό μεγαλύτερη πίεση γενικώς συγκριτικά με τον Παναθηναϊκό στο συγκεκριμένο timimg (κακή απόδοση εναντίον του Αρη, υπόθεση απόπειρας δωροδοκίας, μηδέν νίκες σε δύο ντέρμπι εφέτος) είναι το φαβορί. Παίζει στην έδρα του, χρειάζεται πολύ αυτό το τρίποντο για να επουλώσει κάποιες από τις ανοιχτές πληγές του. Εχει πλέον αρκετές διαθέσιμες επιλογές στη μεσαία και στην επιθετική γραμμή του (όχι τόσες στην άμυνά του) και μπορεί να πληγώσει τον Παναθηναϊκό παντοιοτρόπως (άκρα, άξονας). Ομως πέραν πάσης αμφιβολίας, ο Παναθηναϊκός είναι σε πολύ καλύτερο δικό του momentum συγκριτικά με το πώς πήγε να αντιμετωπίσει τον Ολυμπιακό και την ΑΕΚ. Τι θα «γεννήσει» το ματς αυτό είναι δύσκολο να προβλεφθεί, αλλά οι Πράσινοι δεν είναι πια ένα ποδοσφαιρικά χωρίς ταυτότητα και ψυχολογικά καταθλιπτικό σύνολο, όπως αυτό παρουσιαζόταν μέχρι και τα μέσα Νοεμβρίου...