Εδώ και 48 ημέρες η ΑΕΚ είναι μια «παρατημένη» ομάδα

Οι άνθρωποι συχνά ξεχνάμε τον ανθρώπινο παράγοντα όταν κρίνουμε τους ανθρώπους – επαγγελματικά και όχι μόνο. Ειδικά αυτή την εποχή, όταν κρίνουμε τους επαγγελματίες, οι άνθρωποι ξεχνάμε ότι όλοι πριν από όλα είναι άνθρωποι· άνθρωποι που επηρεάζονται από αυτό που ζουν, το οποίο είναι πρωτόγνωρο και πιο ζόρικο από οτιδήποτε άλλο έχουν αντιμετωπίσει οι άνθρωποι «υπό κανονικές συνθήκες» στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών.

Στην περίπτωση της ΑΕΚ, η αγωνιστική εικόνα της στη διάρκεια των τελευταίων περίπου 50 ημερών φωνάζει ότι αυτός που την δημιουργεί, την εκπαιδεύει, την προετοιμάζει τακτικά, τεχνικά, ψυχικά και πνευματικά έχει χάσει τη μπάλα. Το αποτέλεσμα, δηλαδή η εικόνα της ΑΕΚ στα παιχνίδια έρχεται ως φυσική συνέπεια: σε μια ομάδα, όταν δεν είναι καλά ο προπονητής, δεν υπάρχει ομάδα. Διότι όλα τα στοιχεία που αναδύονται μέσα από μια ομαδική συνεργασία, τα οποία απουσιάζουν εδώ και καιρό από την αγωνιστική συμπεριφορά της ΑΕΚ, δημιουργούνται ή προκαλούνται από τον προπονητή. Ο προπονητής δίνει τα ερεθίσματα, επηρεάζει τη νοοτροπία, βάζει στην ομάδα τα στοιχεία που αντιλαμβάνεται ως αναγκαία προκειμένου αυτή να αποκτήσει την αγωνιστική ταυτότητα που θέλει να της δώσει ώστε να βγάλει στο τερέν το αγωνιστικό μοντέλο του.

Εξηγείται πολύ εύκολα, μέσα από την ανάλυση των στατιστικών δεδομένων, η αποτυχία της ΑΕΚ να νικήσει τον Βόλο: σύμφωνα με το Wyscout, την κορυφαία πλατφόρμα ανάλυσης παγκοσμίως, με την οποία συνεργάζεται το gazzetta, η ΑΕΚ πέτυχε λιγότερα (2) γκολ από όσα αναλογούσαν στην ποιότητα των επιθέσεων που ολοκλήρωσε (2.35). Και δέχθηκε περισσότερα (2) γκολ από όσα αναλογούσαν στην ποιότητα των ευκαιριών που δημιούργησε ο Βόλος (1.04).

Η ελληνική νοοτροπία στην ανάλυση και την αξιολόγηση της απόδοσης μιας ομάδας ξεκινά από την αμυντική της συμπεριφορά και μάλιστα μόνο από τους αμυντικούς. Αν κανείς κάνει μια ελληνική ανάγνωση, στέκεται στο γεγονός ότι η συμπεριφορά της αμυντικής γραμμής της ΑΕΚ έδωσε δύο γκολ στον αντίπαλο. Όμως πώς να γίνει αλλιώς όταν ο προπονητής αλλάζει σε κάθε αγώνα την σύνθεση της αμυντικής γραμμής; Πώς να βελτιστοποιήσει την απόδοσή της μια γραμμή που αλλάζει διαρκώς; Πώς να μάθει ο ένας το παιχνίδι του άλλου, πώς να βελτιωθεί η ενδοεπικοινωνία τους, πώς να αποκτήσουν συνοχή και ομοιογένεια όταν αλλάζουν διαρκώς; Πώς να περιμένεις να σταθεί καλά ο Παουλίνιο, που ξέρει ότι φεύγει και μάλιστα άμεσα; Πώς να βελτιωθεί ένας τερματοφύλακας που ούτε ξεκουράζεται ούτε νιώθει ανταγωνισμό;

Κατά την αξιολόγηση της συμπεριφοράς μιας ομάδας ο παρατηρητής κοιτάζει και την επιθετική συμπεριφορά με την ίδια «αυστηρότητα». Απέναντι στον Βόλο η ποιότητα των τεσσάρων ευκαιριών που παρουσιάστηκαν στον Ολιβέιρα για να εκτελέσει απαιτούσε ένα γκολ (0.9). Ο Πορτογάλος όμως δεν κατάφερε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα σε καμιά στιγμή, ούτε σε αυτή του 61’ου λεπτού, όταν υποδέχθηκε την μπάλα σε θέση από την οποία μπαίνει γκολ 44 στις 100 φορές. Ο Ολιβέιρα εκτέλεσε στην τρίτη και όχι με την πρώτη επαφή, δίνοντας χρόνο στην αντίπαλη άμυνα για να τον αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Ο Ολιβέιρα είναι ακόμη ένας του οποίου η αγωνιστική εικόνα φανερώνει προβληματική ψυχική και πνευματική κατάσταση. Είναι ακόμη ένας «αφρόντιστος» από τον προπονητή ποδοσφαιριστής.

Η δυναμική μιας ομάδας ορίζεται από την ιστορία των τελευταίων 6 αγώνων της. Στην διάρκεια των τελευταίων 48 ημερών η ΑΕΚ δεν λέει να καταφέρει να αλλάξει την δυναμική της. Στα τελευταία 8 παιχνίδια της μετρά 4 ήττες, 2 ισοπαλίες και μόλις 2 «δύσκολες» νίκες. Ολο αυτό άρχισε να συμβαίνει στην ΑΕΚ από την στιγμή που ο Μάσιμο Καρέρα δεν κατάφερε να μπει στο αεροπλάνο για να ταξιδέψει στην Ζαπορίζια για τον αγώνα με την Ζόρια. Ο Ιταλός προπονητής είναι από τότε «αλλού». Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς τις επιλογές του και την εικόνα μιας ομάδας η οποία δέχεται εύκολα γκολ από όλους και με όλους τους τρόπους; Σε όλα τα τελευταία της παιχνίδια, με εξαίρεση εκείνο με τον Ολυμπιακό, η ΑΕΚ δέχεται περισσότερα γκολ από όσα αναλογούν στην ποιότητα των ευκαιριών του αντιπάλου της. Κι όταν πας να αναλύσεις την συμπεριφορά της στις φάσεις που δέχεται τα γκολ, διαπιστώνεις όλη των γκάμα των λαθών – ομαδικών & ατομικών – που μπορεί να κάνει μια ομάδα. Και μάλιστα τα βλέπεις και σε επανάληψη και γι’ αυτό η ΑΕΚ σου δημιουργεί την αίσθηση μιας αδιόρθωτης ομάδας.

Ο Μάσιμο Καρέρα είναι ένας κανονικός προπονητής. Για κάποιον λόγο όμως, που δεν τον γνωρίζουμε, «τα παράτησε» - τουλάχιστον αυτό λέει η εικόνα της ομάδας του, η οποία συμπεριφέρεται σαν παρατημένη. Είναι ανθρώπινο, συμβαίνει, αλλά στην περίπτωσή του η εικόνα της ΑΕΚ δείχνει ότι ο Ιταλός δεν καταφέρνει να αλλάξει την δυναμική της ομάδας του.

Η στιγμή είναι παραπάνω από κρίσιμη, διότι η ΑΕΚ δεν έχει πολύ χρόνο να δώσει στον επόμενο προπονητή για να βελτιώσει την εικόνα της στα κρίσιμα κομμάτια. Της ΑΕΚ δεν της αρκεί μόνο να αλλάξει ψυχολογία και νοοτροπία. Της χρειάζεται εκπαίδευση στην ομαδική τακτική και στις δύο φάσεις παιχνιδιού – σε άμυνα και επίθεση. Και «καίγεται» να αποκτήσει συνοχή και ομοιογένεια – δηλαδή καίγεται να βρει σημεία αναφοράς στο παιχνίδι της και καθοδηγητές του παιχνιδιού της. Όλα αυτά δεν γίνονται σε διάστημα μερικών ημερών. Για έναν προπονητή η πρόκληση είναι παραπάνω από μεγάλη, όποιος και αν είναι ο στόχος που θα θέσει η ΑΕΚ στον εαυτό της στο δεύτερο μισό της σεζόν.