Αν ο Παναθηναϊκός πρέπει να πάρει έναν... τρελό εξτρέμ, ας πάρει τον Ουάρντα!

Αν ο Παναθηναϊκός πρέπει να πάρει έναν... τρελό εξτρέμ, ας πάρει τον Ουάρντα!

Νίκος Αθανασίου Νίκος Αθανασίου
Αν ο Παναθηναϊκός πρέπει να πάρει έναν... τρελό εξτρέμ, ας πάρει τον Ουάρντα!

bet365

Ο Νίκος Αθανασίου γράφει για την δίχως λογική επιλογή του Λάζλο Μπόλονι στο πρόσωπο του Λαμκέλ Ζε, τον Παναθηναϊκό που δεν έχει ανάγκη από εξτρέμ... ωρολογιακή βόμβα στα αποδυτήρια και τον Αιγύπτιο παιχταρά.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: Έχει ανάγκη ο Παναθηναϊκός από ακόμη έναν ακραίο επιθετικό; Αυτή την στιγμή διαθέτει τον Τάσο Χατζηγιοβάνη που με τα καλά του και τα στραβά του δεν παύει να αποτελεί μία καλή λύση, τον Αϊτόρ που έχει ποιότητα δεδομένα και τώρα... πήρε μπροστά, τον Σαβιέρ, τον Εμμανουηλίδη που κάποια στιγμή θα πρέπει να πάρει ευκαιρίες και τον Λουκάς Βιγιαφάνιες, ο οποίος στο 4-3-3... καπαρώνει το αριστερό φτερό ενώ στο 4231 αδειάζει μια θέση από τα άκρα, καθώς ο Αργεντινός παίζει πίσω από τον επιθετικό σε ρόλο επιτελικού μέσου.

Πέντε παίκτες διαθέσιμοι για δύο θέσεις, για μία ομάδα που κυνηγά την τέταρτη θέση και όχι τον πρωταθλητισμό, ώστε να είναι υπεραπαραίτητη η ποιοτική αναβάθμιση τον Ιανουάριο, από την στιγμή που υπάρχει πληρότητα και οι μεταγραφές που έγιναν το καλοκαίρι δεν έχουν πάρει ακόμα σερί παιχνίδια για να δείξουν τι και αν αξίζουν.

Όπως είναι διαμορφωμένο το έμψυχο δυναμικό του συλλόγου και από την στιγμή που ο Γιασίν Αγιούμπ δεδομένα δεν μπορεί να προσφέρει το κάτι παραπάνω και ο Δημήτρης Σερπέζης δεν είναι έτοιμος, η μεγάλη ανάγκη εντοπίζεται στην μεσαία γραμμή.

 

Ας επιστρέψουμε στο θέμα μας. Ο Λάζλο Μπόλονι κρίνει, λοιπόν, προφανώς πως τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των παικτών που έχει στην διάθεσή του, δεν του κάνουν την δουλειά. Κάτι του λείπει. Για αυτό, λοιπόν, εκτός από έναν παίκτη στο «6-8», ο Παναθηναϊκός κινείται και για την απόκτηση εξτρέμ, με βασικό υποψήφιο αυτή την στιγμή, τον 24χρονο Καμερουνέζο, Λαμκέλ Ζε που ανήκει στην Αντβέρπ, την περίπτωση του οποίου αποκάλυψαν οι Βέλγοι.

Ούτε ο Μπόλονι κατάφερε να τον διαχειριστεί!

Ο Ζε όσο ταλαντούχος είναι, όσο σπάνιο πακέτο διαθέτει για ακραίος επιθετικός (ύψος, ταχύτητα, δύναμη, τεχνική σε καλό επίπεδο), άλλα τόσο τρέλα κουβαλάει, άλλο τόσο προβληματικός χαρακτήρας είναι! Στα αποδυτήρια κάθε ομάδας χρειάζονται και οι ισχυρές προσωπικότητες, χρειάζονται και οι... λίγο τρελοί αλλά σε όλα τα πράγματα υπάρχει όριο.

Και ο Ζε το έχει ξεπεράσει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια στο Βέλγιο και είναι ενδεικτικό πως ούτε ο Μπόλονι μπόρεσε να τον κάνει καλά στην κοινή τους συνύπαρξη στην Αντβέρπ! Υπομονή έκανε ο Ρουμάνος και τα στραβά μάτια ενώ πολλές φορές τοποθετήθηκε δημόσια κατά της συμπεριφοράς του παίκτη του και ξέρει από πρώτο χέρι πως ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής μπορεί να του κάνει άνω-κάτω την ομάδα.

Βλέπεις τα αποδυτήρια του Παναθηναϊκού και λες ᾽᾽αυτός μας έλειπε᾽᾽...

Μία ομάδα που τα αποδυτήριά της μόνο ιδανικά δεν είναι, ένα κλίμα που μόνο καλό δεν το λες ανάμεσα σε μια μεγάλη ομάδα παικτών και τον προπονητή με τον άμεσο βοηθό του, τον Κουζνέτσοφ. Ο Μπόλονι δεν έχει χάσει τα αποδυτήρια, γιατί δεν κατάφερε να τα κερδίσει και ποτέ. Και όπως έχουμε αναφέρει, αυτό είναι ένα πρόβλημα που αργά ή γρήγορα θα το βρει μπροστά του το Τριφύλλι.

Το τελευταίο, λοιπόν, που έχει ανάγκη αυτή την στιγμή ο Παναθηναϊκός είναι ένας ποδοσφαιριστής που θα δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα, από τα ήδη υπάρχοντα, στο εσωτερικό του οργανισμού.

Επαναλαμβάνουμε: Το πρόβλημα δεν είναι η... τρέλα. Όπως θα βρεθεί και κάποιος να γράψει "δεν θέλουμε καλά παιδιά, δεν θα τους δώσουμε την αδελφή μας". Πολύ σωστά. Ούτε κι εγώ θέλω καλά παιδιά. Αληταράδες ποδοσφαιρικά προτιμώ. Άλλο όμως αυτό κι άλλο πράγμα το "κάνω ό,τι γουστάρω", διαφορετικό το "δεν υπακούω σε κανόνες και δεν μπορώ να διαχειριστώ τον επαγγελματισμό της υπόθεσης".

Αν με το ζόρι πρέπει να πάρει έναν... τρελό, ας πάρει τον Ουάρντα

Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό από όλα τα παραπάνω, ο Παναθηναϊκός θα μπορούσε να έχει ανάγκη τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του Ζε, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχει ανάγκη να πάρει ένα τεράστιο ρίσκο, στα ήδη προβληματικά του αποδυτήρια. Και για να το... ελαφρύνουμε και λίγο. Αν για κάποιον λόγο (που κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει), το Τριφύλλι πρέπει με το ζόρι να πάρει έναν... τρελό στα εξτρέμ, ας πάρει τον Ουάρντα που είναι και ωραίος τρελός!

Ο Αιγύπτιος όπου και αν έχει παίξει στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, έχει αποδείξει την τεράστια ποιότητά του(μία σεζόν έκανε στο Βέλγιο ο Ζε), όπου και αν πήγε ήταν πρωταγωνιστής και πραγματικά δεν κάνει μεγάλη καριέρα σε πρωτάθλημα πρώτης ταχύτητας, λόγω του ιδιόρρυθμου χαρακτήρα του που σαν συμπεριφορά απέχει από όσα έκανε τα προηγούμενα χρόνια ο Αφρικανός στην Αντβέρπ.

Μακάρι να βρεθεί ένα μεγάλο κλαμπ που θα μπορεί να εντοπίσει το... κουμπί του(στην ανάγκη το κουμπί που μπλοκάρει τις ωραίες γυναίκες συμπαικτών στο instagram) και ο "Χαμπίμπι" να έχει την πορεία που αξίζει στην κλάση του.

Κάθε περίπτωση είναι, εξάλλου, διαφορετική...

Υ.Γ: Από την στιγμή που ο Νίκος Κοκλώνης κατάφερε να παρουσιάσει στην ίδια σκηνή την Άννα Βίσση με την Δέσποινα Βανδή (έχω να περάσω τόσο καλά μπροστά σε τηλεόραση από το 3-0 μέσα στο Φάληρο το 2014), μήπως να του αναθέσουμε να βρει αγοραστή και για την ΠΑΕ Παναθηναϊκός;

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Νίκος Αθανασίου
Νίκος Αθανασίου

Από τότε που θυμάται την ύπαρξή του o Νίκος Αθανασίου, λατρεύει τον Παναθηναϊκό και το ποδόσφαιρο. Από το 2008 μέχρι και σήμερα είναι υπεύθυνος για το ρεπορτάζ του Τριφυλλιού στο δεύτερο σπίτι του, στο μεγαλύτερο επαγγελματικό όνειρο που θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα, στο Gazzetta.gr και ενώ είχε προηγηθεί η Αθλητική Ηχώ, το Κανάλι 1(90.4) και ένα πέρασμα από το Leoforos.gr. Στο πέρασμα των χρόνων δεν σταμάτησε ποτέ με την ίδια αγάπη και αφοσίωση να παίζει Football Manager, να ακούει όλων των ειδών τις μουσικές ακόμη και αν μέσα σε δέκα λεπτά μπορεί να συνυπάρξουν ο Μητροπάνος με τον Hoyem και ο Αργυρός με τους Active Member, να θεωρεί ομορφότερο μέρος στο πλανήτη το Αίας Κλαμπ και να μην μπορεί με τίποτα και για κανέναν λόγο να παρακολουθήσει αγώνες από τα μπουθ της Λεωφόρου, βρίσκοντας πάντα εναλλακτικές για να συνδυάζει τη δουλειά με την... τρέλα. Τα τελευταία χρόνια μαθαίνει, αναλύει και παρατηρεί το αγαπημένο του σπορ μέσα από μια σειρά επιμορφωτικών προγραμμάτων και διπλωμάτων management, ανάλυσης, τακτικής και scouting, τα καλύτερα «δώρα» που θα μπορούσε ποτέ να κάνει στον εαυτό του σε σχέση με το ποδόσφαιρο.