Η «στρατηγική Ολυμπιακός» και η νέα «επώδυνη» μόδα!

• ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

Καθημερινά Novi Specials στοιχήματα & σούπερ ενισχυμένες αποδόσεις! (21+)

Νομίζω ότι ο καθένας έχει διαπιστώσει ότι εδώ και περίπου δύο μήνες ο Πέδρο Μαρτίνς ακολουθεί μία στρατηγική που πραγματικά ταιριάζει στον Ολυμπιακό.

Αυτό που προσπαθεί να κάνει είναι να βάζει την ομάδα δυνατά στα παιχνίδια και να πηγαίνει στο ημίχρονο προηγούμενος στο σκορ τουλάχιστον με ένα γκολ. Πρόκειται για μία τακτική που είναι αποτελεσματική διαχρονικά στον Ολυμπιακό, που είναι στο dna του (τη θυμόμαστε κι επί εποχής Βαλβέρδε και ακόμη παλιότερα Μπάγεβιτς) και που έχει αποδώσει και με τον Πορτογάλο προπονητή στον πάγκο, αν κρίνουμε κι από την περσινή σεζόν.

Κάπως έτσι είδαμε ότι ο Ολυμπιακός καθάρισε τρία ντέρμπι, καθώς κέρδισε 1-0 τον Παναθηναϊκό στο Καραϊσκάκη με το γκολ του Φορτούνη στο 21’, 2-1 τον Άρη στο Χαριλάου ανοίγοντας το σκορ στο 29’ με τον Μπουχαλάκη και 3-0 την ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη προηγούμενος 1-0 στο 13’ με τον Ελ Αραμπί. Κι έτσι καθάρισε κι άλλα τέσσερα (!) ακόμη τρίποντα, προηγούμενος στο ημίχρονο 1-0 στο Αγρίνιο με τον Φορτούνη στο 4’, 2-0 στην Τρίπολη με γκολ των Σεμέδο και Καμαρά στο 35’ και στο 40’, 3-0 στη Λαμία με γκολ των Μπουχαλάκη στο 13’, Εμβιλά στο 34’ και Ελ Αραμπί στο 35’, αλλά και 2-1 με τη Λάρισα στο Καραϊσκάκη με γκολ των Σουντανί στο 25’ και Ελ Αραμπί στο 39’.

Τι μπορούμε να προσέξουμε; Η «στρατηγική Ολυμπιακός» να μπαίνει δηλαδή ο Ολυμπιακός δυναμικά στα παιχνίδια του είναι καλή και αποτελεσματική, αλλά χωλαίνει τουλάχιστον φέτος σε ένα κομμάτι, από αυτά που μπορούμε να τα πούμε και παράπλευρες απώλειες: η ομάδα στα β΄ ημίχρονα της ρίχνει τις στροφές της, και δη σε τέτοιο βαθμό που κινδυνεύει σοβαρά σε κάθε παιχνίδι της, τουλάχιστον στα λεγόμενα πιο δύσκολα.

Κάπως έτσι είδαμε τη Μαρσέιγ να γυρίζει το παιχνίδι και από εκεί που έχανε εντός έδρας 0-1 από τον Ολυμπιακό στο ημίχρονο να τον κερδίζει τελικά με 2-1. Τον Παναθηναϊκό να χάνει στο β΄ ημίχρονο δύο πραγματικά μεγάλες ευκαιρίες για να ισοφαρίσει. Την ΑΕΚ να έχει δύο-τρεις σημαντικές ευκαιρίες στο β΄ ημίχρονο για να ισοφαρίσει πριν ο Ολυμπιακός κάνει το 2-0 και κλειδώσει το τρίποντο. Ακόμη και τον Παναιτωλικό να ισοφαρίζει στο β΄ ημίχρονο πριν ο Ολυμπιακός κάνει και δεύτερο γκολ, κερδίζοντας με δυσκολία 2-1.

Και υπάρχει, βέβαια, και το άλλο: όταν δεν «κάτσει» το έστω ένα γκολ που κυνηγάει ο Ολυμπιακός στο ημίχρονο, τότε είναι που τα πράγματα γι΄ αυτόν γίνονται ακόμη πιο δύσκολα στο β΄ ημίχρονο. Έτσι, με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα είχε το (διπλό) δοκάρι με Εμβιλά και Καμαρά στο α΄ ημίχρονο κι έφερε τελικά 1-1 ισοφαρίζοντας στο 77’ στη μοναδική του ευκαιρία στην επανάληψη το γκολ του ΠΑΟΚ στο 51’, με τον Ολυμπιακό να στέκεται τυχερός που γλίτωσε την ήττα με το δοκάρι του Τζόλη στο 93’. Έτσι, με την Πόρτο στο Καραϊσκάκη έχασε 0-2 δεχόμενος πρώτο γκολ στο 10’, στο καλό του α΄ ημίχρονο, στο οποίο έχασε και την ευκαιρία του αγώνα με τον Μασούρα.

Το πρόβλημα μοιάζει να είναι ένα: η ομάδα να μην έχει δυνάμεις κι αντοχές να κρατήσει και στο β΄ ημίχρονο σε ένα καλό επίπεδο την εικόνα της στο α΄ ημίχρονο. Και εντείνεται περισσότερο το πρόβλημα όταν δεν έχει επιτύχει το έστω 1-0 που ψάχνει για το α΄ ημίχρονο, με συνέπεια όπως είδαμε την ήττα από την Πόρτο και την αρκετά τυχερή όπως εξελίχθηκε το ματς ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ.

Το ερώτημα αναπόφευκτο: τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Ο Ολυμπιακός θα το συνεχίσει έτσι, θα μπαίνει δυνατά στα παιχνίδια του και στα β΄ ημίχρονα θα υποφέρει η, θα αλλάξει τακτική; Αυτό βεβαίως είναι κάτι που μπορεί να απαντήσει μόνο ο Μαρτίνς. Εγώ μπορώ να καταγράψω δύο, ακόμη, πράγματα.

Ένα. Ακόμη και σε αυτό το διάστημα του διμήνου που ο Ολυμπιακός ακολουθεί αυτή την στρατηγική, υπήρξαν ένα-δύο παιχνίδια στα οποία δεν μπόρεσε να παίξει καλά στο α΄ ημίχρονο. Π.χ. με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, όταν έκανε καλό β΄ ημίχρονο, προηγήθηκε στο 57’, αλλά ισοφαρίστηκε στο 79’ από ένα λάθος του Σα. Και με το Βόλο στο Καραϊσκάκη, όταν με το ζόρι ισοφάρισε 1-1 στο ημίχρονο, αλλά στο β΄ έβαλε τρία γκολ και το καθάρισε το ματς 4-1.

Δύο. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση ότι ο Ολυμπιακός την πατάει επανειλημμένως τον τελευταίο καιρό, αιφνιδιαζόμενος με γκολ στο ξεκίνημα του β΄ ημιχρόνου, διάστημα που επί Μαρτίνς θεωρούνταν ένα από τα καλύτερα του σημεία! Όμως, βλέπουμε ότι η Μαρσέιγ τον ισοφάρισε σε 1-1 στο 55’, ο Παναιτωλικός επίσης τον ισοφάρισε στο 48’ και ο ΠΑΟΚ του άνοιξε το σκορ στο 51΄! Και μία ομάδα που έχει τέτοια κακή συμπεριφορά σε αυτό το χρονικό σημείο δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι το κάνει γιατί δεν έχει δυνάμεις. Μόλις έχει επιστρέψει από ανάπαυλα και ξεκούραση 15 λεπτών, δεν έχουν δυνάμεις οι παίκτες του Ολυμπιακού στα πρώτα πέντε λεπτά και τρώνε έτσι γκολ; Μου μοιάζει να μην έχει λογική.

Για κάποιο λόγο, που πρέπει να το βρουν οι ίδιοι κι ο προπονητής τους, μπαίνουν χάλια στα β΄ ημίχρονα. Διότι, δεν είναι μόνο αυτό που έγινε στα τρία συγκεκριμένα παιχνίδια, που στοίχισε στον Ολυμπιακό μία ήττα στο Τσάμπιονς Λιγκ και δύο βαθμούς σε ένα ντέρμπι πρωταθλήματος. Η ΑΕΚ στο Καραϊσκάκη έχασε μεγάλες ευκαιρίες στο 51’ (Σιμόες) και στο 56’ (Ολιβέιρα) κι ο Παναθηναϊκός μεγάλη ευκαιρία στο 59’ με τον Χατζηγιοβάννη-και μνημονεύω αυτές που έγιναν στα πρώτα 10-15 λεπτά, γιατί η ΑΕΚ είχε και δοκάρι στο 67’ με τον Μάνταλο κι ο ΠΑΟ έχασε τεράστια ευκαιρία και στο 77΄ (Μακέντα).

Αυτό το πράγμα, να τρώει συνεχώς γκολ και φάσεις ο Ολυμπιακός στα πρώτα λεπτά του β΄ ημιχρόνου είναι…νέα μόδα! Και πολύ επώδυνη και δυσάρεστη. Γιατί πρόκειται για ένα πολύ ευαίσθητο κομμάτι του παιχνιδιού. Μόλις έχει έρθει από τα αποδυτήρια κι ένα γκολ σε αυτό το σημείο σου κόβει τα πόδια, σε βάζει σε εκνευρισμό και δίνει ψυχολογία και κουράγιο στον αντίπαλο. Π.χ. ο ΠΑΟΚ άλλαξε και κυριάρχησε επί του Ολυμπιακού απ΄ όταν άνοιξε το σκορ. Στα προηγούμενα 51 λεπτά του αγώνα ποτέ δεν είχε καταφέρει να πάρει το πάνω χέρι. Η Μαρσέιγ από εκεί που φαίνονταν χαμένη από χέρι, πήρε τα πάνω της με την ισοφάριση.

Νομίζω ότι πρέπει στο Ρέντη να εστιάσουν πολύ σε αυτό το φαινόμενο και να δώσουν βάση στην αντιμετώπιση του. Η σεζόν έχει ακόμη πολύ δρόμο και τουλάχιστον 10 πολύ μεγάλα παιχνίδια, τα οποία θα κρίνουν τα πάντα: τα δύο με την ΠΣΒ, τα τρία με τον ΠΑΟΚ, τα άλλα τρία με τον ΠΑΟ και τα δύο με την ΑΕΚ-χωρίς να μετράμε και τα πιθανά ντέρμπι και στο Κύπελλο. Ακόμη τίποτα δεν έχει κριθεί, ούτε φυσικά για το πρωτάθλημα, το οποίο έχει ακόμη 20 ολόκληρες αγωνιστικές!

Αν είναι δυνατόν, να παίζονται ακόμη 60 βαθμοί, να υπάρχουν οκτώ ντέρμπι και να λέμε ότι έχει κριθεί ο τίτλος! Και ειδικά να το λένε αυτό Ολυμπιακοί-που μάλιστα επικρίνουν κιόλας μετά την ομάδα γιατί…χαλαρώνει, λέει!-μα άμα ακούει συνεχώς ότι το πρωτάθλημα τελείωσε, δεν θα χαλαρώσει;...

Άσχετο: Για να δούμε τι θα γίνει λοιπόν με τον Σωκράτη…

Όσον αφορά ένα άλλο Ελληνόπουλο του εξωτερικού, τον Γιακουμάκη, μπράβο του που είναι πρώτος σκόρερ στην Ολλανδία με 16 γκολ σε 16 αγωνιστικές και δη με την μικρή Φένλο. Απλά έχω την αίσθηση ότι για να αλλάξει επίπεδο και να ανέβει ένα ακόμη, θα πρέπει να αρχίσει να σκοράρει και κατά ομάδων όπως ο Άγιαξ, η PSV, έστω η ΑΖ, η Φέγενορντ, η Φιτέσε. Γιατί απ΄ ότι πρόσεξα, από τις δέκα πρώτες ομάδες της βαθμολογίας έχει σκοράρει μόνο κατά της Γκρόνιγκεν και (με πέναλτι) κατά της ΑΖ.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

• Αρνητής της ήττας: Ο Μαρτίνς έχει μόνο 4 σε 82 ματς!