Ολοι λένε «ναι» στον Ζαγόρ, ο μόνος τρόπος να πετύχει…

Δεν είναι πλέον μυστικό. Η εποχή Ζαγοράκη στην ΕΠΟ και στο ελληνικό ποδόσφαιρο, πιθανότατα πλησιάζει. Οι εκλογές είναι προγραμματισμένες για τον Φεβρουάριο και σήμερα (ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για κάποια άλλη μέρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο), ο Θοδωρής Ζαγοράκης είναι το ακλόνητο φαβορί για να είναι ο μοναδικός υποψήφιος και ο επόμενος πρόεδρος της ΕΠΟ.

Σήμερα (πάντα) όλοι θέλουν Ζαγοράκη. Πρώτα και πάνω από όλους η FIFA και η UEFA που έχουν ανάψει το «πράσινο φως». Από κοντά φυσικά και η ελληνική κυβέρνηση, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος τις επόμενες ημέρες πιθανότατα θα συναντηθεί μαζί του στο Μέγαρο Μαξίμου, φυσικά ο υφυπουργός αθλητισμού, αλλά (κυρίως αυτό μετράει περισσότερο από όλα) και όλοι οι «μεγάλοι» του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ναι, σωστά διαβάσατε, ο Ζαγοράκης θα είναι μία οικουμενική πρόταση και όχι μία πρόταση του ΠΑΟΚ ή κάποιας άλλης ομάδας, ή κάποιας παράταξης, αλλά μία πρόταση που θα έχει την στήριξη όλων.

Αλλωστε, νομίζω ότι αν δεν συνέβαινε αυτό, αν κάποιος δηλαδή από τους μεγάλους, ή από την Κυβέρνηση είχε αντίρρηση, ο Θοδωρής Ζαγοράκης δεν θα έμπλεκε. Και επειδή ο ίδιος δεν άφηνε τίποτα ποτέ στην τύχη, είμαι σχεδόν βέβαιος, ότι έχει μιλήσει απευθείας με όλους τους ιδιοκτήτες των μεγάλων ελληνικών ομάδων (και με τον Μαρινάκη και με τον Μελισσανίδη και με τον Αλαφούζο, εξυπακούεται και με τον Σαββίδη) για να πάρει απευθείας το «οκ» και κυρίως για να εξηγήσει το πλάνο του. Και φυσικά πήρε το «οκ» όλων για αυτό και προχωρά…

Φτάνει αυτό; Είναι αρκετό; Σε καμία περίπτωση. Θα έλεγα άλλωστε, ότι αυτό που συμβαίνει τώρα είναι το φυσιολογικό. Αλίμονο, αν οι μεγάλοι του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν συμφωνούσαν στο πρόσωπο του Ζαγοράκη, το θέμα είναι τι θα γίνει, όταν και αν αρχίσει η θητεία του. Για την ακρίβεια τι θα συμβεί και τι θα ακούσει στο πρώτο κακό σφύριγμα, στον πρώτο μη αρεστό διορισμό διαιτητή σε ματς «μεγάλου», στην πρώτη απόφαση δικαστικής επιτροπής της ΕΠΟ. Εκεί είναι το θέμα…

Το ελληνικό ποδόσφαιρο δεν έχει την πολυτέλεια να μην πετύχει ο Ζαγοράκης. Θα είναι καταστροφικό. Τόσο χρόνια, δεκαετίες ολόκληρες, γράφουμε και λέμε για τους τυχαίους παράγοντες, τους άσχετους με το ποδόσφαιρο, οι οποίοι κάθονται στην καρέκλα του προέδρου, ή τέλος πάντων στην όποια υπεύθυνη θέση και τα κάνουν μούσκεμα. Επιτέλους λοιπόν υπάρχει για πρώτη φορά η ευκαιρία για κάτι διαφορετικό, αν και αυτή την χάσουμε ως ελληνικό ποδόσφαιρο, τότε δεν θα απομένει τίποτα για να επικαλεστούμε για ένα διαφορετικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα.

Σήμερα όμως και με το υπάρχον διαμορφωμένο τοπίο στο ελληνικό ποδόσφαιρο, θα έβαζα στοίχημα ότι ο Ζαγοράκης θα αποτύχει ή πιο σωστά θα τον… αποτύχουν, αν δεν γίνουν μία σειρά από πράγματα, τα οποία θα ακολουθήσουν την εκλογή του στην προεδρία. Το πρώτο, σημαντικότερο και βασικότερο, είναι η διαιτησία. Πριν καν κάτσει στην καρέκλα του προέδρου, η ευθύνη της διαιτησίας θα πρέπει να έχει φύγει από τον Ζαγοράκη και την ΕΠΟ. Ας περάσει στα χέρια της Super League, άλλωστε δικός τους νταλκάς είναι και κυρίως αυτοί είναι που πληρώνουν τον Κλάτενμπεργκ ή τον όποιο Κλάτενμπεργκ θέλουν να βάλουν στο μέλλον, στην ηλεκτρική καρέκλα της ΚΕΔ. Αν η διαιτησία δεν φύγει από την ΕΠΟ και από την ευθύνη του Ζαγοράκη, δεν υπάρχει περίπτωση, μία εβδομάδα ή ένα μήνα μετά την εκλογή του, να μην μπει στο στόχαστρο κάποιου «μεγάλου» και των media που ελέγχει και εκεί θα έχει τελειώσει και το κεφάλαιο Ζαγοράκης, αφού η φθορά θα είναι μεγάλη.

Το δεύτερο πράγμα που πρέπει να γίνει, είναι οι τακτικοί ή μη δικαστές που χρησιμοποιούνται στις όποιες επιτροπές της ΕΠΟ να μην διορίζονται από την ίδια, αλλά από το Υπουργείο Δικαιοσύνης, ώστε και πραγματικά ανεξάρτητες να είναι και τέλος πάντων να μην υπάρχει καμία ευθύνη για τα πρόσωπα και τις αποφάσεις τους, στην ΕΠΟ και τον πρόεδρό της.

Μόνο σε ένα τέτοιο πλαίσιο θα μπορούσε να λειτουργήσει και να έχει πιθανότητες να πετύχει ο Ζαγοράκης. Μόνο έτσι μπορεί το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, τα κλιμάκια των Εθνικών ομάδων και η βιτρίνα της φυσικά η Εθνική των ανδρών, να λειτουργήσουν διαφορετικά και χωρίς εξαρτήσεις. Μόνο έτσι μπορεί να προχωρήσει εκείνο το σχέδιο που είχε εκπονήσει ο Φερνάντο Σάντος για το ποδόσφαιρο συνολικά και το τρέχουν ήδη στην Πορτογαλία με μεγάλη επιτυχία.

Σε όποια διαφορετική περίπτωση, ο Ζαγοράκης θα έχει δεχτεί να βάλει το κεφάλι του στην… γκιλοτίνα του ελληνικού τοξικού ποδοσφαίρου και απλώς από την ημέρα που θα αναλάβει θα μετράμε αντίστροφα για το ποιος θα είναι αυτός που για ένα ανάποδο σφύριγμα ή για μία μη αρεστή απόφαση επιτροπής θα του το… κόψει. Και πραγματικά δεν βρίσκω κανένα λόγο ο Ζαγοράκης να θέλει να μπει σε αυτή την διαδικασία…