Ο Ραφίνια, το αντίο και το...Νο 13 στον Ολυμπιακό!

Κώστας Νικολακόπουλος Κώστας Νικολακόπουλος
Ο Ραφίνια, το αντίο και το...Νο 13 στον Ολυμπιακό!

bet365

Ο Κ. Νικολακόπουλος γράφει στο blog του στο gazzetta για το διαζύγιο του Ολυμπιακού με τον Ραφίνια, επί αγωνιστικού και επί…μεταφυσικού!
Καθημερινά Novi Specials στοιχήματα & σούπερ ενισχυμένες αποδόσεις! (21+)

Τελικά η συνεργασία του Ολυμπιακού με τον Ραφίνια κράτησε, ουσιαστικά, κάτι παραπάνω από τέσσερις μήνες-έκανε ντεμπούτο στις 18 Σεπτέμβρη, στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος (με Αστέρα Τρίπολης) κι έπαιξε για τελευταία φορά με τα «ερυθρόλευκα» στις 28 Γενάρη (με ΠΑΟΚ). Κατά σύμπτωση και τα δύο παιχνίδια έγιναν στο Καραϊσκάκη κι έληξαν με 3-0!

Μου θύμισε λίγο την περίπτωση του Αμπιντάλ ο Ραφίνια. Με τον Γάλλο επίσης να μένει τότε για τέσσερις μήνες στον Ολυμπιακό (πρώτο παιχνίδι στις 23 Αυγούστου και τελευταίο στις 20 Δεκέμβρη). Για να αποδειχθεί για μία ακόμη φορά ότι καλό είναι να φέρνεις έμπειρους παίκτες, με σημαντικό όνομα, αλλά πρέπει και να είσαι συνειδητοποιημένος ότι όσο πιο μεγάλοι σε ηλικία είναι, τόσο μεγαλύτερο το ρίσκο, αναφορικά με τις αποδόσεις που αυτό θα έχει.

Βλέπετε, και ο Ραφίνια και ο Αμπιντάλ υπέγραψαν στον Ολυμπιακό στα 35 τους. Κι η αλήθεια είναι ότι δεν τα πήγαν άσχημα, αλλά σίγουρα δεν τα πήγαν κι όπως περίμενε ο σύλλογος-κι ανάλογα με τα λεφτά που τους πλήρωσε. Παρεμπιπτόντως, κι ο Τουρέ τη δεύτερη φορά που ήρθε ήταν 35 και «πέρασε και δεν ακούμπησε» από το Ρέντη. Η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα είναι ο Βαλμπουενά, κι αυτός ερχόμενος στα 35 του στον Ολυμπιακό, αλλά με σημαντική προσφορά, και σε διάρκεια, σε αυτή τη διετία, έστω με τον αστερίσκο των συχνών θλάσεων.

Το ευχάριστο είναι ότι οι πρωταθλητές Ελλάδας είχαν ένα βελούδινο διαζύγιο (και) με τον Ραφίνια, όπως τότε με τον Αμπιντάλ-εκείνος μάλιστα είχε κρεμάσει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια του με την «ερυθρόλευκη»! Ο Ολυμπιακός τίμησε και με το παραπάνω τον Βραζιλιάνο άσο με την πολύ «ζεστή» ανακοίνωση του, λίγες φορές θυμάμαι τόσο θερμό αποχαιρετισμό, ενώ κι ο Ραφίνια έκανε μία ανάλογα θερμή δήλωση-αντίο για το κλαμπ και τον Μαρινάκη.

 

Για να είμαι ειλικρινής, ένα από τα πρώτα πράγματα που σκέφθηκα τις προάλλες όταν κατάλαβα ότι ο Ραφίνια θα αποτελούσε παρελθόν για τον Ολυμπιακό ήταν το…νούμερο που πήρε στη φανέλα του, το 13! Βλέπετε, κάποια πράγματα έχουν προφανώς κάποια…μεταφυσική διάσταση! Πώς αλλιώς να το εξηγήσεις, ότι εδώ και μία ολόκληρη 20ετία αυτοί οι ελάχιστοι…τολμηροί που πήραν το Νο 13 στον Ολυμπιακό, στον οποίο το συγκεκριμένο νούμερο για ευνόητους λόγους θεωρείται κάτι σαν απαγορευμένο, «ήρθαν, είδαν και απήλθαν»! Τελευταίος ο Βραζιλιάνος, προτελευταίος ο Βέλγος Ζιλέ (που έμεινε μόλις μία σεζόν, την χειρότερη σύγχρονη του Ολυμπιακού στο ελληνικό πρωτάθλημα, το 2017-18), ενώ κι ένας ακόμη, στο πιο μακρινό 2004-05, ο Ρέζιτς, επίσης είχε μείνει μία σεζόν όλη κι όλη.

Για να βρεις παίκτη που στέριωσε στον Ολυμπιακό με το 13 στην πλάτη πρέπει να πας στην τριετία 2001-03, όταν έπαιξε στην ομάδα ένας άλλος Βραζιλιάνος, ο Ζε Ελίας, που με τα καλά του και με τα άσχημα του έμεινε σε τρεις σεζόν κι έπαιξε 78 παιχνίδια. Ουδείς άλλος.

Για τον Ολυμπιακό παραδοσιακά τα καλύτερα νούμερα ήταν το 11 και το 7! Από τον Τζόλε έως τον Ελ Αραμπί το 11, το οποίο είχε φορέσει κι ο Μήτρογλου, όπως κι ο Κασάμι. Το δε 7 είχαν Γιαννακόπουλος, Γκαλέτι, Καστίγιο, Ιμπαγάσα, Μήτρογλου και εδώ και κάποια χρόνια ο Φορτούνης.

Βεβαίως το 10 το είχαν φορέσει παικταράδες όπως οι Τζιοβάνι, Ριβάλντο, Τσόρι, Ίβιτς αλλά είναι εδώ και πολλά χρόνια που μόνο…γουρλίδικο δεν αποδεικνύεται για όσους το παίρνουν. Το έχουν φορέσει κάτι Νούνιες και Εμρέ Μορ, αλλά και οι Ντιόγο, Μάριν που δεν στέριωσαν στον Πειραιά, έως τον Φετφατζίδη που έφυγε στο εξάμηνο στο δεύτερο πέρασμα του, αλλά ασφαλώς κι ο…Πέπε.

Όπως θα έλεγα και το 9 δεν έχει πλέον την αίγλη του παρελθόντος (βλέπε π.χ. Γκόγκιτς, Κοβάσεβιτς), από την στιγμή που το φόρεσαν χωρίς να καθιερωθούν ποτέ στον Ολυμπιακό οι Καρντόσο, Τζούρτζεβιτς, Φινμπόγκασον, Γκερέρο.

Φέτος το πήρε για πρώτη φορά ο Χασάν και να δούμε μήπως αλλάξει αυτός την...σειρά!

Άσχετο: μην έχετε καμία αμφιβολία ότι η επιτυχία στην Βραζιλία τόσο του Ζεζούς, που πέρυσι με την Φλαμένγκο πήρε το νταμπλ, αλλά και το Κόπα Λιμπερταδόρες, όσο και του Άμπελ Φερέιρα, που φέτος με την Παλμέιρας πήρε το Λιμπερταδόρες, εκτόξευσε τις μετοχές των Πορτογάλων προπονητών στην χώρα του Πελέ. Και κάποιες ομάδες εκεί έχουν πολλά λεφτά. Ήδη δε μνημονεύονται υποψήφιοι για μεγάλες ομάδες της Βραζιλίας (Φλαμένγκο, Σάο Πάουλο, Γκρέμιο) ο Βίτορ Περέιρα, ο Λεονάρντο Ζαρντίμ κι ο Μάρκο Ζίλβα, όλοι πρωταθλητές με τον Ολυμπιακό.

Και θεωρώ ότι…μαθηματικά ότι ενοχλήσεις μπορεί να έχει στο εγγύς μέλλον κι ο Πέδρο Μαρτίνς, με την φοβερή επιτυχία που έχει στον Ολυμπιακό. Με τη διαφορά, ασφαλώς, ότι σε αντίθεση με τους προηγούμενους, που είναι ελεύθεροι, ο Πέδρο έχει ακόμη ένα χρόνο συμβόλαιο με τον Ολυμπιακό, έως το καλοκαίρι του 2022 και δη με ρήτρες αποχώρησης με τεράστια ποσά…Και με την πρόκληση για ένα τρίτο συνεχόμενο Τσάμπιονς Λιγκ στην καριέρα του!

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Κώστας Νικολακόπουλος
Κώστας Νικολακόπουλος

Ο Κώστας Νικολακόπουλος έγινε δημοσιογράφος από…σπόντα. Από τη Νομική και τη δικηγορία η, το επάγγελμα του δικαστικού, που υποτίθεται ότι ήταν στα πλάνα του (εξ ου κι οχαρακτηρισμός «ανακριτή» από τον Γ. Λούβαρη!), βρέθηκε ξαφνικά στον ΦΙΛΑΘΛΟ, όταν πρωτογεννήθηκε η ιδέα αυτής της εφημερίδας από τους Ν. Καραγιαννίδη και Ι. Μαθιουδάκη. Ένα χρόνο ρεπορτάζ Πανιώνιου και Αιγάλεω (μαζί), ένα χρόνο ΑΕΚ και από την άνοιξη του 1984 έως και σήμερα ρεπορτάζ Ολυμπιακού, όπου τα έχει δει όλα. Πρώτα τα λεγόμενα πέτρινα χρόνια και μετά πρωταθλήματα το ένα μετά το άλλο. Του αρέσει να γράφει για μεταγραφές, αλλά ο ίδιος τις αποφεύγει. Σε 40 χρόνια έχει κάνει δύο! Το 1992 στο ΦΩΣ του Θ. Νικολαϊδη και μετά στον ΓΑΥΡΟ που στη συνέχεια έγινε ένα με τον Κόκκινο Πρωταθλητή. Πάνω από μία δεκαετία καλύπτει το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού στον Σπορ FM.