Η ψυχολογία του Αραμπί, οι ασίστ του Χασάν κι η έξυπνη κίνηση του Μαρτίνς

Ο Ολυμπιακός στο παιχνίδι με τον ΟΦΗ νομίζω ότι έκανε μία σοβαρή προσπάθεια να παίξει για πολύ ώρα ένα ποδόσφαιρο που το λες και ολοκληρωτικό για τα δεδομένα του ελληνικού πρωταθλήματος.

Σε πραγματικά πολύ μεγάλα διαστήματα του α΄ ημιχρόνου ο ομάδα του Μαρτίνς πίεσε τόσο ασφυκτικά τον ΟΦΗ, που ο αντίπαλος της ήταν σαν να μην υπήρχε στο γήπεδο. Το είδαμε από το πρώτο κιόλας λεπτό, αλλά και αρκετές φορές ακόμη στα πρώτα 45 λεπτά: με το που ξεκινούσε μία επίθεση ο ΟΦΗ, και οι 10 παίκτες του Ολυμπιακού ήταν πάνω από τη σέντρα, στο μισό γήπεδο δηλαδή! Και οι δύο στόπερ!

Τόσο ο Σεμέδο, όσο και ο Μπα έπαιζαν τόσο ψηλά, που το πρώτο τους μαρκάρισμα ήταν κάτω από τη μεσαία γραμμή! Το αποτέλεσμα όλου αυτού του σκηνικού, του τόσο aggressive παιχνιδιού από πλευράς Ολυμπιακού ήταν μία απίστευτη κυριαρχία, όπως αποτυπώθηκε κι από τα νούμερα με τη λήξη του α΄ μέρους: Τελικές 12-3, κατοχή μπάλας 65-35, κόρνερ 4-0. Κι ακόμη πιο σημαντικό: εννιά φορές ο πρωταθλητής Ελλάδας απείλησε σοβαρά την αντίπαλη εστία (!!!), χωρίς ουσιαστικά να απειληθεί ποτέ.

Κάποιοι θα πουν, μα τι είναι ο φετινός ΟΦΗ για να χαίρεται κάποιος βλέποντας τον Ολυμπιακό να παίζει έτσι ένα ημίχρονο και να προηγείται με 2-0, την στιγμή που εύκολα το σκορ θα μπορούσε να ήταν 5-0. Ο φετινός ΟΦΗ, αναμφίβολα κατώτερος του περσινού, στο ημίχρονο των άλλων αγώνων του με τις μεγάλες ομάδες ήταν στο 0-0 με τον Ολυμπιακό στο Ηράκλειο, στο 1-1 με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, στο 0-0 με τον ΠΑΟΚ στο Ηράκλειο, ενώ έχανε 0-1 από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, 0-1 από την ΑΕΚ στο Ηράκλειο και 0-1 από τον ΠΑΟ στη Λεωφόρο. Και κέρδιζε 1-0 τον ΠΑΟ στο Ηράκλειο.

Ο Ολυμπιακός έπνιγε τον αντίπαλο του για ένα ολόκληρο ημίχρονο και δεν είναι τυχαίο ότι δύο από τις εννιά ευκαιρίες του σε αυτό το διάστημα ήρθαν από κλεψίματα της μπάλας κοντά στην περιοχή του ΟΦΗ. Στο δε γκολ του Μασούρα να προσέξουμε ότι δεν πρόκειται απλά για μία φάση στην οποία ο Βαλμπουενά έσπευσε κι έκλεψε την μπάλα από τον Βαφέα-για να φτάσουμε σε αυτό το κλέψιμο είχε προηγηθεί έντονο πρεσάρισμα τόσο του Μασούρα στο ξεκίνημα της φάσης, όσο και του Εμβιλά στη συνέχεια της. Ήταν δηλαδή οργανωμένο αυτό που έγινε, το τριπλό πρες μέσα σε λίγα τετραγωνικά-κι αυτός που το άρχισε, ο Μασούρας, ανταμείφθηκε με το γκολ! Και το ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι ότι κλέβοντας στο τέλος την μπάλα ο Βαλμπουενά, είχε δύο επιλογές για ασίστ! Μία δεξιά του, στον Ελ Αραμπί και μία αριστερά του, στον Μασούρα-και οι δύο είχαν ξεμαρκαριστεί κι ήταν μόνοι, φάτσα με τον αντίπαλο γκολκίπερ!

Κατά την γνώμη μου ήταν σημαντικό από αυτό το παιχνίδι ότι σκόραρε, έστω στα μισά του β΄ ημιχρόνου, ο Ελ Αραμπί. Ξέρουμε όλοι ότι για κάθε σκόρερ, το γκολ σημαίνει πολλά αναφορικά με την ψυχολογία του κι ο Ολυμπιακός χρειάζεται τον κορυφαίο του γκολτζή σε όσο το δυνατόν καλύτερη ψυχολογία ενόψει της πολύ δύσκολης συνέχειας που τον περιμένει.

Ο Αραμπί ήταν άτυχος γιατί του ακυρώθηκε, για οφσάιντ-ένα βήμα, το γκολ που πέτυχε στην εκπνοή του α΄ μέρους. Επρόκειτο για ένα εκπληκτικό πλασέ και είδαμε ότι το πανηγύρισε με την ψυχή του. Του έκατσε λοιπόν άσχημα που δεν μέτρησε και έβγαλε μία απογοήτευση. Σαν συνέχεια εκείνης της πραγματικά απίθανης, για τα δικά του δεδομένα, ευκαιρίας που έχασε, πλασάροντας από τα δύο μέτρα με εξουδετερωμένο τον γκολκίπερ, αλλά αντίπαλο αμυντικό να σώζει το γκολ, σαν να έβγαλε την μπάλα μέσα από τα δίκτυα και τον Αραμπί να παρακολουθεί άναυδος την εξέλιξη.

Ήταν φανερό από τον τρόπο που πανηγύρισε το (εν τέλει ακυρωθέν) γκολ στο φινάλε του ημιχρόνου, ότι και οτν ίδιο τον Αραμπί τον είχαν πειράξει οι ευκαιρίες που είχε χάσει. Κυρίως εκείνη «προ κενής εστίας», αλλά και άλλες δύο-στη μία, από λίγο πλάγια, να τον νικάει ο γκολκίπερ Βάτερμαν και στην άλλη να σουτάρει βρίσκοντας περισσότερο…αέρα παρά μπάλα. Ο Μαρτίνς, όμως, φέρθηκε έξυπνα και τον άφησε και στο β΄ ημίχρονο μέσα στο παιχνίδι, μέχρι να σκοράρει! Και όντως σκόραρε, με εκείνη την γυριστή κεφαλιά από το φάουλ του Φορτούνη. Μπορεί δε να ήταν απλά το τρίτο γκολ μίας εύκολης νίκης με 3-0, όμως νομίζω ότι έκανε καλό στο ηθικό του Αραμπί, που είχε σκοράρει και στο αμέσως προηγούμενο παιχνίδι στο οποίο είχε παίξει, με τον ΠΑΟΚ.

Δεν είναι τυχαίο ότι με το που έβαλε το γκολ ο Αραμπί, ο Μαρτίνς αμέσως τον άλλαξε με τον Χασάν! Σου λέει, «έβαλες το γκολ που έπρεπε, βγες έξω τώρα»! Ο προπονητής του Ολυμπιακού δίνει ανάσες στον Μαροκινό (τον άφησε στον πάγκο με τον Απόλλωνα για το πρωτάθλημα κι εκτός 20άδας με τον Παναιτωλικό στο Κύπελλο), αφού ξέρει πολύ καλά ότι έβγαλε μεγάλο λούκι, επί ένα ολόκληρο δίμηνο, όσο δηλαδή έλειπε ο Χασάν.

Παράλληλα, ο Μαρτίνς δίνει όλο και πιο πολύ χρόνο στον Αιγύπτιο, ακριβώς για να τον φέρει στο καλύτερο του επίπεδο, μετά από μία τέτοια απουσία. Στα 23 λεπτά που έπαιξε με τον ΟΦΗ δεν φάνηκε ο Χασάν, αλλά μπορούμε να κάνουμε την ενδιαφέρουσα νομίζω παρατήρηση περί της βελτίωσης του φέτος στο δημιουργικό κομμάτι, καθώς ήδη μετράει τέσσερις ασίστ, ενώ από δική του ενέργεια έχει έρθει κι ένα πέμπτο γκολ!

Βλέποντας και τον Αραμπί να είναι φορ που δεν κάθεται να περιμένει το γκολ, ο Χασάν εμφανίζει μία πιο πολυσύνθετη παρουσία και δίνει στην ομάδα τις ασίστ που της έδινε πέρυσι ο Αραμπί! Με τον Μαροκινό και σε αυτό το παιχνίδι, με τον ΟΦΗ, να βγάζει το μαχητικό του πνεύμα, να κλέβει μπάλες δημιουργώντας φάσεις «από το πουθενά», να αλλάζει ωραία το παιχνίδι κι όταν μία φορά χάνει την μπάλα, να τρέχει αμέσως και να την παίρνει πίσω.

Είναι αλήθεια ότι το να βάζει στην ίδια ενδεκάδα και δη από την αρχή του αγώνα τόσο τον Ελ Αραμπί, όσο και τον Χασάν, δεν είναι το…καλύτερο του Μαρτίνς! Προτιμάει να παίζει με ένα καθαρό φορ και μόνο όταν βρίσκει τα δύσκολα τους χρησιμοποιεί σαν δίδυμο-βλέπε το παιχνίδι τις προάλλες με τον ΠΑΣ, που έμενε στο 0-0 και έριξε μέσα και τον Αιγύπτιο από το 65’, για να έρθει και το μοναδικό γκολ από αυτόν στο 93’. Η, όταν έχανε ο Ολυμπιακός στην Τούμπα από τον ΠΑΟΚ και πέρασε από το 71’ και τον Χασάν, έστω για 11 λεπτά, αφού με το που ισοφάρισε ο Μπα, έβγαλε τον Αραμπί!

Έχω την αίσθηση, πάντως, ότι με τόσα κρίσιμα και δύσκολα και σημαντικά παιχνίδια που έρχονται, θα τους δούμε πιο συχνά μαζί τους δύο γκολτζήδες του Ολυμπιακού, κατά τη διάρκεια του β΄ ημιχρόνου τους…

Άσχετο: Καμία σχέση δεν είχε η Νότιγχαμ με την περίπτωση του Ρις Νέλσον που κυνήγησε ο Ολυμπιακός την τελευταία εβδομάδα της μεταγραφικής περιόδου. Οι «ερυθρόλευκοι» ήταν αυτοί που πήγαν να φέρουν τον 21χρονο εξτρέμ της Άρσεναλ, με τον οποίο μάλιστα μίλησε κι ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος, που φυσικά τον ήξερε καλά, αφού έπαιζαν μαζί στους «κανονιέρηδες» πάνω από ενάμιση χρόνο. Ο Νέλσον αρχικά ήταν δισταχτικός να εγκαταλείψει την Πρέμιερ Λιγκ, αλλά φαινόταν κάποια στιγμή να είχε «ψηθεί», βλέποντας ότι δύσκολα θα αλλάξει το καθεστώς με τον μικρό (σε σχέση με πέρυσι) φετινό χρόνο συμμετοχής που του δίνει ο Αρτέτα, αλλά η δουλειά χάλασε όταν η Άρσεναλ του ζήτησε επέκταση του συμβολαίου του, σαν «προέκταση» του υπό συζήτηση δανεισμού του. Ο παίκτης αρνήθηκε να δεσμευτεί παραπάνω κι έτσι έμεινε στο Λονδίνο. Έτσι, αλλά ακριβώς έτσι, έχει η υπόθεση.