Ο Σωκράτης που δεν ήταν από τα πυροτεχνήματα της Λεωφόρου!

Πριν μερικές εβδομάδες μετά από 13 χρόνια στα ξένα, σε top club και σε πρωταθλήματα «πρώτης ταχύτητας», ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος... επαναπατρίστηκε για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Στην Λεωφόρο ήταν και η επιστροφή του άλλοτε αρχηγού της εθνικής Ελλάδος στα εγχώρια ντέρμπι.

Όλη την εβδομάδα πριν το παιχνίδι η συμμετοχή του ήταν από τα ερωτηματικά του Πέδρο Μαρτίνς που τελικά αποφάσισε να τον ξεκινήσει στην βασική ενδεκάδα. Η συμμετοχή του πέρασε στα ψηλά, αφού τελικά ένας άλλος Sokratis ήταν αυτός που πρωταγωνίστησε στον (εξαιρετικής κατάστασης) αγωνιστικό χώρο της Λεωφόρου.

Ο Σωκράτης Διούδης. Κι αυτός όλες τις προηγούμενες μέρες ήταν ένα μεγάλο ερωτηματικό για τον Λάζλο Μπόλονι. Το πρόβλημα στην μέση του, καθιστούσε αμφίβολη την συμμετοχή του στο παιχνίδι με τον Ολυμπιακό αλλά τελικά είναι αυτό που λέμε πως «έσφιξε τα δόντια» και έπαιξε. Ήταν φανερό ότι κατά την διάρκεια του ματς, 2-3 φορές το ιατρικό τιμ χρειάστηκε να το παράσχει υπηρεσίες για να μην υπάρξει κανένα απρόοπτο.

Ήταν η βραδιά που ο Σωκράτης Διούδης μεγάλωσε περισσότερο, ήταν η βραδιά που έβαλε την σφραγίδα του, ήταν η βραδιά που όταν μετά από χρόνια αυτό το ματς θα μνημονεύεται είτε δημοσιογραφικά, είτε από τους φίλους του Παναθηναϊκού πάντα το όνομα του διεθνή κίπερ θα πέφτει στην κουβέντα. Υπήρχαν σημαντικές ευκαιρίες από πλευράς Ολυμπιακού που η μπάλα έφυγε ψηλά, αλλά υπήρχαν εξίσου τεράστιες ευκαιρίες στις οποίες ο τερματοφύλακας του Παναθηναϊκού έβαλε την σφραγίδα του με κορυφαία αυτή του 89' στο εξ επαφής πλασέ του Μασούρα.

Δεν είναι τυχαίο ότι μόλις ο διαιτητής από την Σκωτία σφύριξε τρεις φορές και σήμανε την λήξη, συμπαίκτες του Διούδη αλλά και «κόσμος και κοσμάκης» από τον πάγκο του τριφυλλιού έσπευσε να τον αγκαλιάσει και να τον ευχαριστήσει. Άμεση αναγνώριση για την τεράστια συμβολή του σε μια νίκη που μπαίνει στους «πράσινους σταθμούς» της χρονιάς! Άλλωστε δεν ήταν η πρώτη φορά που φέτος ο τερματοφύλακας του «τριφυλλιού» ήταν τόσο κομβικός και σημαντικός σε ένα θετικό αποτέλεσμα της ομάδας του. Μπορεί προφανώς μια νίκη επί του Ολυμπιακού να έχει πάντα μεγαλύτερο λούστρο και λάμψη από κάθε άλλη. Σύμφωνοι σε αυτό.

Αλλά ποιος μπορεί να ξεχάσει τον Διούδη της Ριζούπολης κόντρα στον Απόλλωνα;

Τον Διούδη του «Κλεάνθης Βικελίδης» στο διπλό-απόδραση επί του Άρη;

Τον Διούδη του Βόλου; Τον Διούδη των τελευταίων λεπτών με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ;

Τον Διούδη της Λεωφόρου κόντρα σε Αστέρα Τρίπολης, ΠΑΣ Γιάννινα και ΑΕΛ;

Δεν έτυχε, αλλά πέτυχε. Πέτυχε μέσα από σκληρή δουλειά, πέτυχε μέσα από δουλειά πάνω σε λάθη που στοίχισαν στην ομάδα του περασμένα χρόνια. Πέτυχε να θεωρείται πλέον απολύτως δικαιολογημένα ο κορυφαίος Έλληνας κίπερ στο ελληνικό πρωτάθλημα και ο καλύτερος μαζί με τον Ζοσέ Σα (προφανώς και δεν του χαλάει την εικόνα ένα λάθος έστω κι αυτό έγινε σε ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό και στοίχισε). Από όλα τα παραπάνω ένα είναι κατανοητό: