Χαρακίρι σε πάγκο και χορτάρι έκανε ο Παναθηναϊκός!

• Έφυγαν από το γήπεδο πνευματικά
• 
• Ο Μπόλονι τον άφησε αβοήθητο, «μαύρη» τρύπα ο Μολό
• 
• Η «υπενθύμιση», ο Μακέντα και ο Χουάνκαρ

Μία, δύο, τρεις, πεντακόσιες εκατόν τριαπέντε χιλιάδες φορές το ίδιο πράγμα, στο ίδιο έργο θεατές! Ο Παναθηναϊκός να έχει το προβάδισμα και στο τελευταίο εικοσάλεπτο να γυρίζει πίσω, να μην μπορεί να βγει από την περιοχή, να μην αλλάζει τρίτη πάσα, να δέχεται ευκαιρίες, να πιέζεται ασφυκτικά και να κινδυνεύει επειδή δεν μπορεί να διαχειριστεί το υπέρ του σκορ, επειδή δεν έχει την νοοτροπία να παίξει και να καθαρίσει το ματς, με ακόμη ένα γκολ, επειδή ο πάγκος του δεν μπορεί να «διαβάσει» τις ανάγκες του παιχνιδιού. Έχει «ποτίσει» το αντιποδόσφαιρο αυτή την ομάδα, παρά την ξεκάθαρη βούληση να παίξει κανονικά, με την μπάλα κάτω, με πίεση πιο ψηλά, για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι, μετά το group therapy στο Κορωπί και την συνάντηση με τον Αλαφούζο.

Όσα είδαμε στην Τρίπολη, τα είδαμε και πριν μια εβδομάδα στην Λεωφόρο, όταν το σύνολο του Λάζλο Μπόλονι πέτυχε το 2-0 στο 82', στο 84' δέχθηκε το 2-1 και επέτρεψε στον ΠΑΟΚ να είναι ζωντανός μέχρι το τελευταίο λεπτό και μάλιστα να έχει μια καλή στιγμή με τον Κρέσπο για να φέρει το ματς στα ίσια! Πέταξε στα σκουπίδια το διάστημα που διαχειρίστηκε πολύ καλά το 1-0, μέχρι να έρθει το γκολ του Ιωαννίδη. Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι τέτοια!

Αυτό που έγινε το μεσημέρι στο «Θεόδωρος Κολοκοτρώνης» το σύνολο του Ρουμάνου τεχνικού το έχει ξανακάνει. Έχει ξαναπαίξει με την... φωτιά και μυαλό δεν βάζει, λες και φοβάται να νικήσει. Είναι κανονική ποδοσφαιρική αυτοκτονία αυτό που έκανε ο Παναθηναϊκός σήμερα. Χαρακίρι απόλυτο. Ακόμη μία ευκαιρία να «πατήσει» τετράδα, ακόμη μία πεταμένη ευκαιρία να μπει ακόμη πιο δυνατά στην μάχη για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο.

Έφυγαν από το γήπεδο πνευματικά

Μέσα σε ένα δίλεπτο ο Παναθηναϊκός έδειξε πως... καθαρίζει το ματς αλλά δεν υπάρχει κανένα παιχνίδι που να τελειώνει στο 60'. Κανένα. Οι παίκτες του «τριφυλλιού» μετά και το δεύτερο γκολ του Φεντερίκο Μακέντα, έφυγαν από το γήπεδο. Κανονικά και με τον νόμο. Θεώρησαν πως έκαναν την δουλειά, πως έβαλαν το «τρίποντο» στο πούλμαν της επιστροφής για Αθήνα. Χαμένες οι περισσότερες δεύτερες μπάλες, οι περισσότερες προσωπικές μονομαχίες, καμία συγκέντρωση στην κυκλοφορία της μπάλας, το ένα «πούλημα» πίσω από το άλλο. Από το 2-0 και έπειτα, οι «πράσινοι» δεν έκαναν τίποτα το αξιοσημείωτο, έπαιζαν απλά με το ρολόι και τον χρόνο. Ανεπίτρεπτη διαχείριση ενός αγώνα που ήταν «κομμένος» και «ραμμένος» στα μέτρα τους, ενός αγώνα που είχε τον χαρακτήρα «τελικού», όπως και όλα τα υπόλοιπα μέχρι το τέλος της σεζόν.

Ο Μπόλονι τον άφησε αβοήθητο, «μαύρη» τρύπα ο Μολό

Και εδώ έρχεται η ερώτηση. «Ο προπονητής τι έκανε»; Απολύτως τίποτα είναι η απάντηση.

• Ο Παναθηναϊκός είχε μεγάλο πρόβλημα στην μεσαία γραμμή, δεν κρατούσε μπάλα αλλά ο Ρουμάνος έκρινε σκόπιμο να ρίξει στο ματς τον Νγκμπακοτό αντί του Αγιούμπ και να γυρίσει στα χαφ τον κουρασμένο Βιγιαφάνιες. Θα μπορούσε να βάλει τον Μπουζούκη αντί του Μαροκινού που ήταν απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα και σε καμία περίπτωση δεν έπρεπε να βγάλει τον «μαχητή» Αλεξανδρόπουλο στο 82' και να τον αντικαταστήσει με τον Αθανασακόπουλο, όπου το παιδί είναι «δεκάρι» και δεν μπορεί να βοηθήσει σε χαμηλά μέτρα και ειδικά στο ανασταλτικό κομμάτι.
• Το χειρότερο, όμως, δεν ήταν αυτό. Έχει ξαναγίνει, εξάλλου. Να μην «βλέπει» ο Μπόλονι την ανάγκη της ομάδας του να κρατήσει την μπάλα. Για μεγάλο διάστημα και ειδικά μετά την είσοδο του Αλί Μπαμπά, ο Αστέρας «σημαδεύει» τον Μολό. Το δεξί άκρο της άμυνας του Παναθηναϊκού. Ο Γάλλος ήταν «μαύρη τρύπα» από το 65' και μετά. Ποτέ δεν ήταν τακτικά στο τέλειο αλλά σήμερα ήταν η μεγάλη αδυναμία της ομάδας του. Στο 75' χάνει τον Μπαμπά στην πλάτη του, όπως συμβαίνει και στην φάση του γκολ. Παραχωρεί εύκολα φάουλ έξω από την περιοχή και ο Ρουμάνος τεχνικός ενώ έχει στον πάγκο και τον Σάντσες και τον Τζαβίδα, δεν κάνει τίποτα για να «μπαλώσει» την κατάσταση. Και το δεύτερο γκολ των Αρκάδων ξεκινά από την προσπάθεια του Φερνάντεθ από δεξιά, με τον Μολό να αργεί να «πέσει» πάνω του.

Η «υπενθύμιση», ο Μακέντα και ο Χουάνκαρ

Από κει και πέρα, και επειδή η... ζωή του Παναθηναϊκού στα play offs δεν τελείωσε σήμερα στην Τρίπολη, το «τριφύλλι» θα πρέπει να κρατήσει κάποια πράγματα ενόψει της συνέχειας:

• Την προσπάθεια που κάνει να παίξει κανονικό ποδόσφαιρο. Απέχει πολύ από το να λογίζεται σε καλό επίπεδο, αλλά έστω και στο φινάλε της σεζόν οι «γιόμες» από παντού του Μπόλονι πέρασαν στην άκρη, το «τριφύλλι» επιχειρεί να βγάλει συνδυασμούς, να παίξει σύμφωνα με το status των ποδοσφαιριστών του και χάρη στην ατομική ποιότητα κυρίως, βγάζει κάποιες φάσεις. Το ρόστερ του Παναθηναϊκού μπορεί να παίξει καλά και αυτό φανερώθηκε σε ένα κομμάτι του σημερινού αγώνα.
• Ο Μακέντα δεν είναι για να μένει εκτός αποστολής, ούτε για να του κάνουν... καψώνια με ζέσταμα στις καθυστερήσεις. Ούτε για να χάνει την θέση του στην ενδεκάδα από τον Ιωαννίδη, επειδή ο νεαρός φορ πιέζει περισσότερο και είναι πιο μαχητικός. Ο Ιταλός έχει ποιότητα, μπορεί να παίξει συνδυαστικό ποδόσφαιρο και στα καλά του, το «έχει» το γκολ, όπως έκανε δύο φορές σήμερα στην Τρίπολη. Βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση και πάνω σε αυτό πρέπει να επενδύσει ο Παναθηναϊκός στην συνέχεια.
• Ο Χουάνκαρ απέδειξε το πόσο λάθος είναι να παίζει την θέση σαν αριστερός μπακ από τα 80's. «Καρφωμένος», δηλαδή στα 2/3 του γηπέδου, χωρίς να πατάει το επιθετικό τρίτο, χωρίς να έχει την δυνατότητα να κάνει αυτό που κάνει στην Τρίπολη στο δεύτερο γκολ, με την πάσα-ασίστ στον Μακέντα. Ο Ισπανός είναι ένας καλός επιθετικογενής ακραίος αμυντικός, με εξαιρετική σέντρα. Γεγονός που αποδείχθηκε στο πρώτο γκολ του Ιταλού, όπου ο Χουάνκαρ κάνει την τέλεια μεταβίβαση. Έχει την ταχύτητα, έχει την ποιότητα να δημιουργεί «ρήγματα» και δίχως λόγο και αιτία είναι τόσο καιρό στο... off από την δημιουργία.