Παναθηναϊκός: Όταν ο MVP της σεζόν, κάνει το χειρότερό του παιχνίδι!

Ήταν ακόμη ένα φετινό παιχνίδι, όπου ο Παναθηναϊκός κόντρα στην ροή του παιχνιδιού και χωρίς να κάνει κάτι αξιοσημείωτο πάνω στο χορτάρι πέρα από το να αμύνεται σε γενικές γραμμές σωστά, κατάφερε να βρει ένα γκολ και να πάρει κεφάλι στο σκορ. Από το... πουθενά και πάλι χάρη στους τρεις της μεσοεπιθετικής γραμμής που συνεργάστηκαν άψογα στο ανοιχτό γήπεδο. Βιγιαφάνιες, Χατζηγιοβάνης, Μακέντα. Το πρώτο του Ιταλού κόντρα στον Ολυμπιακό, ενώ είχαν προηγηθεί επτά σε ΑΕΚ και ΠΑΟΚ!

Το σύνολο του Λάζλο Μπόλονι που παρέταξε την ομάδα του για να περιμένει και να χτυπήσει στην κόντρα, βρήκε το γκολ με την εύστοχη εκτέλεση πέναλτι του Φεντερίκο Μακέντα αλλά στην συνέχεια τα έκανε όλα λάθος, έχασε 3-1 από τον ανώτερο και σαφώς πιο ποιοτικό ως ομάδα και μονάδες Ολυμπιακό και έπεσε πάλι στην πέμπτη θέση του βαθμολογικού πίνακα.

Πριν περάσουμε στον επιμέρους σχολιασμό της αποψινής αναμέτρησης, ο Παναθηναϊκός ως οργανισμός δεν έχει την πολυτέλεια να μείνει περισσότερο στο ντέρμπι. Την ερχόμενη Κυριακή υπάρχει ένα do or die παιχνίδι με τον Άρη και όσο μπαίνουμε στην τελική ευθεία του μίνι πρωταθλήματος, κάθε βαθμός είναι χρυσάφι, μπορεί να αποδειχθεί καθοριστικός!

• Η βαθμολογική αντεπίθεση του Παναθηναϊκού στις αρχές του 2021 είχε ως απόλυτο πρωταγωνιστή τον Σωκράτη Διούδη. Ο Έλληνας πορτιέρε είναι ο πιο σταθερός και ο πιο πολύτιμος παίκτης φέτος για το Τριφύλλι και αποτελεί βαρόμετρο. Όταν, λοιπόν, ο κορυφαίος των πρασίνων σε όλη την σεζόν, κάνει εμφάνιση σαν την αποψινή, τότε δεν υπάρχει καμία ελπίδα για κάτι καλό. Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που σε κάθε ματς θα φτιάξει τουλάχιστον 4-5 πολύ καλές ευκαιρίες για γκολ. Στο 2-1 της Λεωφόρου ο διεθνής άσος ήταν καθοριστικός αλλά απόψε πραγματοποίησε την χειρότερη του εμφάνιση από την ημέρα που έκατσε κάτω από τα δοκάρια του συλλόγου. Το ένα χοντρό λάθος πίσω από το άλλο, ασταθέστατος στις εξόδους του, φέρει τεράστια ευθύνη στο 1-1, καθώς η κεφαλιά του Χασάν πηγαίνει πάνω του χωρίς δύναμη. Έλλειψη συγκέντρωσης. Λάθος έξοδος και στο δεύτερο τέρμα του Αιγύπτιου, δεν είναι καν στην εστία του στο τρίτο, έχοντας ανέβει για το κόρνερ στην τελευταία φάση του αγώνα. Σε κάποιο ματς θα συνέβαινε, πάντως, κι αυτό, δεν γίνεται να κατεβάζει ρολά όπως το έχει ανάγκη ο Παναθηναϊκός!

• Το ανασταλτικό πλάνο του Παναθηναϊκού με εξαίρεση το πρώτο δεκάλεπτο και μέχρι την αποβολή του Πούγγουρα λειτούργησε ικανοποιητικά αλλά δημιουργικά το Τριφύλλι ήταν μετά από καιρό, σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Η πρώτη καλή στιγμή μετά το κερδισμένο πέναλτι του Μακέντα, ήρθε από τα πόδια του Καρλίτος με ένα μακρινό σουτ στο 77᾽ και με μια ατομική ενέργεια του Ισπανού φορ στο 88᾽. Πέραν τούτου ουδέν. Ο Ολυμπιακός άφηνε χώρους αλλά οι πράσινοι δεν είχαν σωστό κράτημα της μπάλας ενώ επέστρεψε και πάλι η άθλια εικόνα της κάκιστης κυκλοφορίας.

• Ο Πούγγουρας που μέχρι εκείνη την φάση ήταν εξαιρετικός, αν και με κίτρινη κάρτα, βλέπει την δεύτερη με περίσσια ποδοσφαιρική ανοησία για την αγκωνιά στον Χασάν και αφήνει τον Παναθηναϊκό με παίκτη λιγότερο από το 65᾽. Για ακόμη μία φορά, η αντίδραση από τον πάγκο ήταν ανύπαρκτη. Ο Μπόλονι το μόνο που έκανε ήταν να βάλει τον Νιάς δίπλα στον Βέλεθ, δεν έψαξε το κράτημα της μπάλας για να σπάσει την πίεση του αντιπάλου είτε με τον Μπουζούκη, είτε με τον Αϊτόρ είτε με τον Καρλίτος και στο 72᾽ ο Χασάν έκανε το 2-1. Η πρώτη του κίνηση ήταν να βάλει τον σέντερ φορ Ιωαννίδη αντί του κεντρικού μέσου, Μαουρίσιο, στερώντας την δυνατότητα στην ομάδα του να βρει ισορροπία στην μεσαία γραμμή και να κερδίσει μέτρα. Η είσοδος του Καρλίτος στο 84᾽ ήταν αρκετά καθυστερημένη αλλά λίγο έλειψε ο Ισπανός να κάνει την... ζημιά με ατομικές ενέργειες. Ο Σα κάνει φοβερή επέμβαση στην ευκαιρία του 88᾽!

Υ.Γ: Η μεγάλη εικόνα δεν είναι το αποψινό 3-1. Ένα ντέρμπι μπορεί να το χάσεις, μπορεί να το κερδίσεις, να πάρεις έναν βαθμό. Καθαρά ποδοσφαιρικά η απόσταση των δύο ομάδων είναι μεγάλη. Σε όλα τα επίπεδα. Και ειδικά σε αυτό της τεχνικής καθοδήγησης. Ποια είναι, λοιπόν, η μεγάλη εικόνα;

Ο Ολυμπιακός απόψε πανηγύρισε το 46ο του πρωτάθλημα, η ψαλίδα μεγαλώνει σε όλα τα επίπεδα και ο Παναθηναϊκός που έπρεπε να αποτελεί τον έτερο πόλο, παλεύει για την 4η θέση, όντας 11 χρόνια μακριά από το πρωτάθλημα, έξι χρόνια από την... υποψία διεκδίκησης και με μία διοίκηση που αποδεδειγμένα είναι ανήμπορη να μάθει από τα λάθη της και να βάλει τις βάσεις, ώστε άμεσα ο σύλλογος να γίνει πρωταγωνιστής και να μην παραμένει κομπάρσος, παρουσιάζοντας ως... επιτυχία την διεκδίκηση της τέταρτης θέσης. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα, αυτό είναι που πονάει περισσότερο και όχι η αποψινή ήττα...

Υ.Γ1: Πόσο διαφορετική θα ήταν η ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου αν το VAR και οι ξένοι διαιτητές είχαν έρθει στα μέρη μας, καμιά εικοσαριά χρόνια νωρίτερα...