Παναθηναϊκός: Ο Μπόλονι γίνεται σοφότερος, αλλά το πρόβλημα «φωνάζει» και δεν είναι ο Διούδης

Προηγήθηκε πάλι χωρίς να είναι ανώτερος. Με τον ίδιο τρόπο, με την ίδια τριάδα! Copy paste από τα ματς με τον ΠΑΟΚ! Ανοιγμα του Βιγιαφάνιες στον Χατζηγιοβάνη, πάσα στον Μακέντα, γκολ. Με τον Δικέφαλο άμεσα. Με τον Ολυμπιακό έμμεσα, με πέναλτι. Ο Ολυμπιακός, όμως, ο «κανονικός» και πλήρης Ολυμπιακός, όχι εκείνος που είχε αγωνιστεί εναντίον του Παναθηναϊκού με σέντερ φορ τον Φορτούνη (στον α’ γύρο) και με βασικούς Τιάγκο Σίλβα και Βρουσάι (στον β΄ γύρο – Λεωφόρος) δεν είναι ΠΑΟΚ. Δεν είναι… Μπάγερν, αλλά όταν παίζει πλήρης σου «πετάει» άμα λάχει τον Χασάν στο 36’, σου παίζει 4-4-2 και άντε βγάλε άκρη...

Όχι μόνο στον Παναθηναϊκό, αλλά εναντίον οποιασδήποτε ελληνικής ομάδας, ο Ολυμπιακός θα «δώσει» ευκαιρίες στον αντίπαλο αγωνιζόμενος με δύο φορ (πολλώ δε μάλλον όταν έχει απωλέσει για ένα κάρο λόγους προ πολλού την ασφάλεια στα μετόπισθεν και δέχεται γκολ σχεδόν σε κάθε παιχνίδι του), αλλά θα τον βάλει και μέσα στα καρέ του! Κι αν δεν έχεις τις απαραίτητες αμυντικές αντιστάσεις και τις κατάλληλες επιλογές στις κόντρα επιθέσεις, θα ηττηθείς. Γκολ θα βγάλεις σίγουρα! Αλλά θα φας κιόλας. Δυο, τρία, πέντε; Ανάλογα με την ευστοχία του Ολυμπιακού!

ΜΕΛΕΤΗΜΕΝΟΣ Ο ΜΠΟΛΟΝΙ, ΣΕ ΚΑΚΗ ΒΡΑΔΙΑ ΟΙ ΧΑΦ

Χθες ο Παναθηναϊκός το είχε μελετήσει πολύ το ματς. Παρατάχθηκε από τον Μπόλονι σε 4-1-3-2, σωστά οργανωμένος, με δύο αμυντικά μπλοκ στη μεσαία γραμμή. Και μετά το 15’, όταν δηλαδή οι Νιάς – Βέλεθ που δεν είχαν αγωνιστεί ποτέ ξανά μαζί στη μεσαία γραμμή άρχισαν να προσαρμόζονται στους χώρους, ισορρόπησε, αφού είχε περάσει και την πρώτη τρικυμία με καπετάνιο τον Φορτούνη. Κι όταν ισορρόπησε, παρά τη δεύτερη σερί κακή εμφάνιση του κομβικού Μαουρίσιο, βρήκε και τις φάσεις του, με τον Χατζηγιοβάνη να κάνει για 20 λεπτά ό,τι θέλει βασικά τον Χολέμπας και δευτερευόντως τον Μπα. Όμως αυτό δεν ήταν αρκετό, διότι μετά το 0-1 ξόδεψε τζάμπα δυο κόντρα επιθέσεις με σοβαρές προϋποθέσεις επιτυχίας και εν συνεχεία πήγε στα αποδυτήρια με την ισοφάριση του Χασάν, αφού ήδη (σωστό ως σκέψη, αλλά αναποτελεσματικά εν τέλει) το είχε «γυρίσει» σε 4-3-3.

Ναι, ο Διούδης έχει ευθύνη και στα δύο γκολ του Ολυμπιακού. Και δεν χρειάζονται από τα media ούτε δικαιολογίες, ούτε «χαϊδέματα». Δεν είναι ο μοναδικός όμως, κι ας ανέλαβε την ευθύνη στις δηλώσεις του. Ηταν μεγαλύτερα τα σφάλματά του σε άλλες φάσεις, οι οποίες τελικά δεν κατέληξαν σε γκολ (τρεις έξοδοι του… Μεσολογγίου), ήταν η χειρότερη εφετινή εμφάνισή του σε μια σούπερ για τον ίδιο σεζόν που επιβραβεύεται και με την κλήση στην εθνική ομάδα, όμως το βασικό ποδοσφαιρικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού δεν ήταν ο τερματοφύλακάς του. Ούτε ο Μπόλονι καλείται να εστιάσει σ’ εκείνον ενόψει της συνέχειας, άλλωστε δεν μπορεί να παρέμβει στην ατομική απόδοση του εκάστοτε κίπερ, είτε πιάνει πουλιά στον αέρα, είτε δεν πιάνει βαλσαμωμένο περιστέρι. Στο πρώτο γκολ συνευπεύθυνοι είναι οι Μολό (υπέροχη κίνηση και σέντρα Χολέμπας) Σένκεφελντ – Πούγγουρας (θεατές της φάσης δίπλα στον Χασάν). Στο δεύτερο γκολ συνευπεύθυνοι είναι οι Χουάνκαρ (θεατής της θαυμάσιας πάσας του Μπρούμα), Βέλεθ - Νιάς (επίσης θεατές του πρωταγωνιστή Χασάν) πριν το… απονενοημένο διάβημα του Διούδη που επιχειρεί την έξοδο όταν καθυστερημένα αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο του «Φαραώ».

ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΖΗΤΟΥΜΕΝΑ

Αντί, λοιπόν, της κουβέντας στα... social media περί Διούδη, αυτό που πρέπει να κάνει ο Παναθηναϊκός είναι να δει τι πήγε στραβά μέχρι την αποβολή του Πούγγουρα στο 65’, η οποία ουσιαστικά «τελείωσε» το ματς. Τι είχε κάνει στο 2-1 της Λεωφόρου και δεν μπόρεσε να επαναλάβει στο Φάληρο. Γιατί δεν έλεγξε τον ρυθμό του αγώνα. Γιατί δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στο 4-4-2 του αντιπάλου και πώς έφτασε ο Χασάν να γράφει 7 τελικές (οι 5 εντός εστίας) σε 55 λεπτά αγώνα! Γιατί δεν μπόρεσε να κρατήσει και να κυκλοφορήσει τη μπάλα όσο θα ήθελε, ποιες ήταν οι αποστάσεις Βέλεθ – Νιάς από την επιθετική γραμμή, πώς και γιατί δεν βοήθησαν οι Μαουρίσιο – Βιγιαφάνιες, γιατί οι αλλαγές έγιναν με τρομερή καθυστέρηση (Αϊτόρ – Καρλίτος) ή με λανθασμένη στόχευση (Ιωαννίδης), αν έπρεπε να παίξει από την αρχή ο Αλεξανδρόπουλος και πόσα έχασε η ομάδα από την απουσία του μικρού. Όλα αυτά πρέπει να απασχολήσουν τον καλά διαβασμένο στο ντέρμπι, Μπόλονι, ενόψει της συνέχειας.

Ο Παναθηναϊκός, άλλωστε, δεν αποχώρησε ούτε ταπεινωμένος με «πεντάρα», ούτε καν «τσαλακωμένος» από το «Γ. Καραϊσκάκης». Μέχρι το 96’ διεκδικούσε την ισοπαλία, ακόμα και με δέκα παίκτες μετά την είσοδο του ορεξάτου Καρλίτος δημιούργησε κινδύνους, είναι αυτή μια ήττα που δεν αφήνει πίσω της ανοιχτές πληγές. Αν, όμως, έχεις απαιτήσεις σ΄αυτά τα play offs, δεν πρέπει να κλείσεις το βιβλίο αυτού του ντέρμπι, αλλά να «σκύψεις» στη δυσλειτουργία της μεσαίας γραμμής, μιας και η επιθετική τριάδα είναι στα high της. .

ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΣΤΙΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΞΟΔΕΥΕΙ «ΚΑΝΟΝΑΚΙΑ»

Μ’ αυτά και μ’ αυτά ο Παναθηναϊκός έφυγε πάλι με σκυμμένο κεφάλι παρότι προηγήθηκε. Ουσιαστικά πέταξε στα σκουπίδια την τύχη του, όπως και στην Τρίπολη. Εκεί είχε χάσει δύο βαθμούς από 0-2! Χθες έχασε τουλάχιστον έναν βαθμό, πετώντας για ακόμα μια φορά την τύχη του. Διότι αυτό που άλλες ομάδες ψάχνουν όπως το νερό στην έρημο, ο Παναθηναϊκός το βρίσκει σε κάθε παιχνίδι! Γκολ στην πρώτη… υποψία ευκαιρίας! Το ίδιο με τον Αστέρα, το ίδιο με τον ΠΑΟΚ, το ίδιο με τον Ολυμπιακό. Με «θύτη» τον σούπερ φορμαρισμένο Φεντερίκο Μακέντα που έχει πετύχει πέντε γκολ στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια (τα τρία εκ των τεσσάρων ντέρμπι εναντίον ΠΑΟΚ – Ολυμπιακού!) και είναι πρώτος σκόρερ των play offs! Ποιος; Ενας παραγκωνισμένος επί δύο μήνες φορ που έβλεπε τον Μπόλονι να βάζει σέντερ φορ αδιαλείπτως είτε τον Αργύρη Καμπετσή (τον οποίο πλέον ο Ρουμάνος κόουτς έχει «εξαφανίσει»!), είτε τον Φώτη Ιωαννίδη, που έκαναν ό,τι καλύτερο μπορούσαν. Με τη διαφορά ότι το δικό τους «καλύτερο» απέχει έτη φωτός από το «καλύτερο» του Ιταλού.

Στα play offs μετρούν οι λεπτομέρειες. Και σ’ αυτές μέχρι τώρα ο Παναθηναϊκός είναι «αυτοκτονικός». Στην Τρίπολη έβγαλε τα μάτια του με όλους τους απίθανους τρόπους χωρίς να έχει μεγάλη ευθύνη ο κόουτς, αλλά κυρίως οι παίκτες. Χθες το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης ανήκει και πάλι στους παίκτες. Όχι, ο Παναθηναϊκός δεν είναι τόσο… «αυτοκτονικός» όσο ο ΠΑΟΚ έως τώρα. Δεν δέχεται γκολ στην πρώτη φάση του αντιπάλου. Ούτε από… πλάγιο άουτ. Όμως αν συνεχίσει να αφήσει ανεκμετάλλευετες τις ευκαιρίες που ο ίδιος δημιουργεί, δύσκολα θα φτάσει στον στόχο του.

Η ΝΙΚΗ ΤΗΣ ΑΕΚ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ «ΡΕΥΣΤΟΤΗΤΑΣ»

Η (αναμενόμενη στα δικά μου μάτια) αντίδραση της ΑΕΚ στο «Κλεάνθης Βικελίδης» και ο «Χ Factor» Αστέρας που έκοψε δυο βαθμούς (και) από τον ΠΑΟΚ καταδεικνύουν τη ρευστότητα της κατάστασης για τα τρία «ευρωπαϊκά» εισιτήρια. Κάθε αγωνιστική μπορεί να επιφέρει ανατροπές! Κι αν ο Παναθηναϊκός μπορεί να έχει κάτι ως κεκτημένο από την εκκίνηση αυτού του μίνι τουρνουά δέκα αγωνιστικών είναι η ηρεμία του και η εσωτερική σχετική συσπείρωση μετά από όσα είχαν συμβεί σε μια πλήρως ταραχώδη regular season. Αν διατηρήσει αυτή τη θετική αύρα στο εσωτερικό του, θα βρει πιο εύκολα τα αντισώματα που χρειάζεται για να φτάσει στο… Conference League.

Τα κατάφερε μετά το σοκ του Nίκου Παπαδόπουλου στο 90’ + 7’, συνήλθε, συζήτησαν μεταξύ τους οι παίκτες, νίκησε τον ΠΑΟΚ. Για να δούμε - τώρα - τη συμπεριφορά του μετά τη δεύτερη αποτυχία. Ειδικά αν μετά τον αποβληθέντα Πούγγουρα, μείνει στα πιτς και ο Σένκεφελντ και παίξει εναντίον του Αρη την Κυριακή με δίδυμο στόπερ Νιάς – Βέλεθ. Σ’ αυτή την περίπτωση θα χρειαστεί υπερβάσεις όχι μόνο από τον επηρεασμένο μετά την αρθροσκόπηση Μαουρίσιο αλλά και από τον Σανκαρέ που επιστρέφει. Ενας Αλεξανδρόπουλος δεν θα φτάνει να τρέχει για όλους στη μεσαία γραμμή…