Κανένας ΠΑΟΚ δεν ξόφλησε, απλά έχει ν’ ανέβει ένα βουνό

• Ένα… βουνό μπροστά του
• Η εμπιστοσύνη στο «νέο αίμα»

Είναι γεγονός ότι από την τελευταία επιτυχία του ΠΑΟΚ, δηλαδή την κατάκτηση του πρώτου νταμπλ της ιστορίας του, έχουν περάσει σχεδόν δύο χρόνια. Είναι επίσης γεγονός ότι σ’ αυτό το διάστημα έγιναν βήματα προς τα πίσω, με αποτέλεσμα ο «Δικέφαλος» να βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι για το μέλλον του.

Στο ίδιο, ακριβώς, σημείο είχε βρεθεί και πριν από πέντε χρόνια. Τέτοια εποχή, την άνοιξη του 2016, ο Ιβάν Σαββίδης έπαιρνε την κομβική απόφαση να βάλει τις βάσεις για τη δημιουργία μιας ομάδας που θα πρωταγωνιστούσε και θα έφτανε στην κορυφή. Το πέτυχε μέσα από στοχευμένες κινήσεις, με μια συγκεκριμένη οπτική της κατάστασης και του πραγματικού στόχου, που δεν ήταν άλλος από την κατάκτηση τίτλων.

Ο ΠΑΟΚ, πέντε χρόνια μετά, έχοντας γευτεί το νέκταρ της ευτυχίας, βρίσκεται και πάλι στο ίδιο σημείο. Για πολλούς στο σημείο μηδέν ενόψει της νέας χρονιάς. Έτσι όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα, με τον «Δικέφαλο» στην 4^η θέση και στο μείον 25 από την κορυφή, η κατάληξη της φετινής σεζόν θα είναι διαφορετική από τα προηγούμενα χρόνια, αλλά το αποτέλεσμα της θα κρίνει πολλά πράγματα ενόψει της επόμενης σεζόν. Είναι το διάστημα των οκτώ ή εννιά αγώνων στα πλέι οφ και στο κύπελλο, όπου το ρόστερ θα ανέβει στη ζυγαριά. Θα «μετρηθεί», θα αξιολογηθεί, θα μπει στο μικροσκόπιο.

Εδώ και δύο χρόνια σύσσωμος ο οργανισμός του ΠΑΟΚ επιχειρεί να σταματήσει να ζει κοιτάζοντας πίσω του, να αφήσει στην άκρη την «ξεζουμισμένη» ομάδα των τίτλων, με στόχο να φτιάξει κάτι καινούργιο και σύγχρονο. Κάτι αντάξιο του ονόματος που έχτισε την τελευταία πενταετία. Είναι προφανές ότι δεν τα έχει καταφέρει ακόμα. Το δείχνει η πορεία του. Ούτε εξαιρετικό ποδόσφαιρο παίζει, ειδικά το τελευταίο διάστημα, ούτε τα αποτελέσματα έχουν δικαιώσει τις προσπάθειες. Διότι προσπάθειες έγιναν (και γίνονται), παρά το βραχνά του FFP που υποχρέωσε την ιδιοκτησία να πάει στη λογική του εξορθολογισμού και της μείωσης του μπάτζετ.

Ένα… βουνό μπροστά του

Αυτό ήταν το μοναδικό «έργο» που άφησε πίσω του ο Όλαφ Ρέμπε. Γιατί, όντως, τα συμβόλαια «έπεσαν», έγιναν πωλήσεις που έφεραν αρκετά χρήματα στο ταμείο της ομάδας και μερικώς πέτυχε το «πείραμα» με την εμπιστοσύνη στο νέο αίμα, που μπορεί να αποφέρει σημαντικά έσοδα. Όμως, για την επόμενη χρονιά οι εκκρεμότητες δεν είναι απλά πολλές, μοιάζουν με «βουνό» που θα πρέπει να ανέβει η ιδιοκτησία σε συνεργασία με τον επόμενο αθλητικό διευθυντή.

Τα σχεδόν εξασφαλισμένα 7-8 εκατομμύρια της Νόριτς για τον Δημήτρη Γιαννούλη, η πιθανή πώληση του Χρήστου Τζόλη μ’ ένα ποσό άνω των 15 εκατομμυρίων ευρώ, μαζί με κάποιες άλλες πωλήσεις (πχ. Σφιντέρσκι, Ίνγκασον, Αουγκούστο) θα φέρουν σημαντικά έσοδα, αλλά την ίδια στιγμή ο «Δικέφαλος», όπως εύστοχα έγραψε πρόσφατα ο Μιχάλης Τσόχος, είναι υποχρεωμένος να βγει στο καλοκαιρινό μεταγραφικό παζάρι και να ξοδέψει πολλά λεφτά για το χτίσιμο μιας νέας ομάδας, που θα μπορεί να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο και παράλληλα να σηκώσει το βάρος του πρωταθλητισμού.

Το «ασπρόμαυρο» ρόστερ έχει ξεκάθαρες αδυναμίες και ένας πρόχειρος υπολογισμός των αναγκών δείχνει ότι θα χρειαστούν να γίνουν πάνω από 10-15 παρεμβάσεις, με την προσθήκη νέων ποδοσφαιριστών σχεδόν σε κάθε θέση! Από τον τερματοφύλακα (σημαντική και νούμερο 1 προτεραιότητα) μέχρι τον σέντερ φορ υπάρχουν στον ορίζοντα δεκάδες ανοικτές υποθέσεις, καθώς πλην των ανανεώσεων στα συμβόλαια των Βιεϊρίνια και Κρέσπο δεν έχει γίνει άλλη κίνηση, που να σχετίζεται με την επόμενη χρονιά.

Ο «Δικέφαλος» θα χρειαστεί να έρθει σε συμφωνία με παίκτες για το κέντρο και τα άκρα (αριστερά) της άμυνας του, για τον άξονα της μεσαίας γραμμής, για την επίθεση. Όχι έναν και δύο παίκτες, αλλά πάνω από δέκα, την ώρα που θα λήγουν 17 συμβόλαια για τη μεθεπόμενη χρονιά.

Η εμπιστοσύνη στο «νέο αίμα»

Ο Πάμπλο Γκαρσία επανειλημμένα έχει αναφερθεί στο φετινό ρόστερ. «Έχω την εικόνα του ρόστερ και ξέρω τι χρειαζόμαστε. Στο μυαλό μου είναι ξεκάθαρα», έχει πει αναφερόμενος στο μέλλον, την ίδια ώρα που η τελευταία μελέτη από το Διεθνές Κέντρο Αθλητικών Σπουδών (CIES) έδειξε ότι ο ΠΑΟΚ και ο Παναιτωλικός είναι οι ομάδες που στηρίζουν έμπρακτα τους νέους ποδοσφαιριστές.

Η ομάδα του Αγρινίου έχει δώσει το 12,7% του χρόνου συμμετοχής σε παίκτες κάτω των 21 ετών, ενώ σε απόσταση αναπνοής (12,3%) ακολουθεί ο «Δικέφαλος» παρότι μιλάμε για μια ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό, την ίδια ώρα που ο πρωταθλητής Ολυμπιακός έχει δώσει μόλις το 1,1% του διαθέσιμου χρόνου σε παίκτες κάτω των 21 ετών, ενώ στον δεύτερο Άρης το ποσοστό είναι σχεδόν μηδενικό (0,2%).