Ολυμπιακός - ΑΕΚ: Η διαφορά στην ποιότητα της δουλειάς και των ποδοσφαιριστών είναι μεγάλη

Τι μας είπε το Ολυμπιακός - ΑΕΚ για τις δύο ομάδες ενόψει των ρεβάνς του Κυπέλλου; Ότι ο Πέδρο Μαρτίνς βρίσκει ακόμη τον τρόπο αυτή την εποχή, που δουλεύει με “κουρασμένα” μυαλά και κουρασμένα σώματα μιας ομάδας που έχει κατακτήσει το Πρωτάθλημα, να ενεργοποιεί τον Ολυμπιακό όσο χρειάζεται για να καθαρίσει ένα παιχνίδι. Και ότι ο Μανόλο Χιμένεθ, που έχει ταλαιπωρηθεί πολύ ψυχολογικά στη διάρκεια του τελευταίου διμήνου, ψάχνει ακόμη να βρει τον τρόπο προκειμένου η ομάδα του να ανταπεξέρχεται ανασταλτικά όταν ο αντίπαλος ανεβάζει τον ρυθμό ανάπτυξης και την ίδια ώρα ακόμη ψάχνει να βρει τρόπο για να ανεβάσει τον ρυθμό ανάπτυξης των επιθέσεων της ΑΕΚ.

Αν το κοιτάζεις ψύχραιμα, όλο αυτό είναι φυσιολογικό. Ο ένας προπονητής δουλεύει εδώ και μια τριετία με την ομάδα του, ενώ ο άλλος μετρά τέσσερις μήνες στην ομάδα του και δεν την έχει χτίσει εκείνος. Στην υπόθεση της ΑΕΚ όμως είναι γεγονός ότι η απόδοσή της δεν έχει ωριμάσει όσο θα περίμενε κανείς από έναν προπονητή με την εμπειρία του Χιμένεθ, ο οποίος μάλιστα δεν χρειαζόταν θεωρητικά μεγάλο χρόνο προσαρμογής και είχε αρκετούς παίκτες για να συνεννοηθεί δεδομένου ότι είχε συνεργαστεί μαζί τους στο παρελθόν.

Μετά από ένα μέτριο ημίχρονο, ο Μαρτίνς παρενέβη με αλλαγές, χάρη στις οποίες ο Ολυμπιακός έγινε ικανός να ανεβάσει τον ρυθμό ανάπτυξης των επιθέσεών του και να προβληματίσει την ΑΕΚ, την ίδια ώρα που απέκτησε μεγαλύτερη ισορροπία στις δύο φάσεις του παιχνιδιού χάρη στον Εμβιλά. Σε μια από αυτές τις επιθέσεις του, ο ευφυής Μασούρας διάβασε την κατάσταση του παιχνιδιού, έκανε μια εκπληκτική επαφή κατεύθυνσης με την μπάλα και έβαλε την βάση για το πρώτο γκολ του Ολυμπιακού. Η συνέχεια έγινε εύκολη για τον Ολυμπιακό, ο οποίος διαχειρίστηκε με άνεση την κατάσταση που διαμορφώθηκε και επένδυσε στο άμεσο παιχνίδι προκειμένου να εκμεταλλευτεί το γεγονός ότι η ΑΕΚ ανέβαζε όλο και ψηλότερα την αμυντική γραμμή της. Για ακόμη μια φορά στο παιχνίδι του Ολυμπιακού γίνονταν ευδιάκριτα τα στοιχεία μιας πολύ καλά δουλεμένης ομάδας που διαβάζει τις αδυναμίες του αντιπάλου της και ξέρει πώς να τις εκμεταλλευτεί.

Μετά από ένα καλό ημίχρονο, κατά του οποίου τη διάρκεια πάντως δεν κατάφερε να δημιουργήσει κλασικές ευκαιρίες, διότι δυσκολευόταν και δεν έκανε καλές επιλογές στο τελικό στάδιο των επιθέσεων, η ΑΕΚ στήθηκε στο τερέν για να συνεχίσει στο β’ ημίχρονο με την ίδια τακτική. Στο πρώτο ημίχρονο ήταν συγκεντρωμένη, και αυτή η συγκέντρωση την είχε βοηθήσει πολύ. Αυτή την συγκέντρωση η ΑΕΚ άρχισε να την χάνει, ή να μη της αρκεί στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου, όταν ο Ολυμπιακός άρχισε να παίζει με μια επαφή και να αναπτύσσει σε υψηλό ρυθμό τις επιθέσει του. Με έναν έμμεσο τρόπο, ο Χιμένεθ την χρέωσε αυτή την εικόνα στην διαφορά της ποιότητας ανάμεσα στους ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού και της ΑΕΚ. Και σίγουρα αυτό είναι ένα μέρος της εξήγησης. Θα ήταν όλο το μέρος της εξήγησης αν στον καιρό του Ισπανού προπονητή η ΑΕΚ αμυνόταν αποτελεσματικά απέναντι στις υπόλοιπες ομάδες. Αυτό όμως δεν έχει συμβεί.

Η ΑΕΚ κουράστηκε, στο μυαλό και το σώμα, και ο Ολυμπιακός την τιμώρησε αυτή την κούραση χάρη στην ποιότητα που έφερε από τον πάγκο. Και ο Χιμένεθ επέλεξε στρατηγικά να συνεχίσει συντηρητικά, πιθανόν επειδή ανησύχησε για την πιθανότητα μιας ήττας με βαρύ σκορ που θα έφθειρε ψυχολογικά την ομάδα του παραμονές της ρεβάνς του Κυπέλλου με τον ΠΑΟΚ. Στην πραγματικότητα η ΑΕΚ δεν προσπάθησε καν να επιστρέψει στο ματς.

Φτάνει η εικόνα που έδειξε στο Καραϊσκάκη στην ΑΕΚ για να πιστέψει ότι μπορεί να νικήσει τον ΠΑΟΚ, του οποίου η εικόνα δεν ήταν πειστική νωρίς το απόγευμα απέναντι στον Παναθηναϊκό; Η εικόνα της δεν επιτρέπει μεγάλη αισιοδοξία, αλλά ούτε την αποθαρρύνει ιδιαιτέρως. Όπως και ο ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ παραμένει μια ομάδα με σκαμπανεβάσματα, και γι’ αυτό παραμένει απρόβλεπτη. Μια ομάδα που έχει προβλήματα στην αγωνιστική νοοτροπία, δυσκολεύεται πολύ να ανασυγκροτηθεί όταν της “στραβώνει” το παιχνίδι, και χάνει την συγκέντρωσή της όταν κουράζεται. Με άλλα λόγια, είναι μια ομάδα που δεν έχει προοδεύσει στη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων μηνών.