Όταν ο Ολυμπιακός έχει δύο «σκυλιά του πολέμου» στη μεσαία γραμμή…

Κατά πρώτον, ο Ολυμπιακός δείχνει μέχρι στιγμής σε όλη τη διάρκεια της σεζόν ότι πρώτα απ΄ όλα σέβεται τον ίδιο του τον εαυτό, ως η μεγαλύτερη ελληνική ομάδα. Και σέβεται, έτσι, και το ελληνικό πρωτάθλημα και το ποδόσφαιρο γενικότερα.

Διότι ο Ολυμπιακός μπορεί να έχει πάρει ουσιαστικά το πρωτάθλημα από τα τέλη Γενάρη, άντε να πούμε αρχές Γενάρη, όμως δεν κάνει πολιτική, δεν χαρίζεται σε κανένα. Δεν πάει να παίξει ρόλο ρυθμιστή στις ομάδες που θα βγουν Ευρώπη, όπως δεν πήγε να παίξει ρυθμιστή στις ομάδες που θα μείνουν στην κατηγορία-αυτό που κάνει είναι να κερδίζει όλα τα παιχνίδια του! Οκ, σχεδόν όλα τα παιχνίδια του, για να είμαι ακριβής. Όπως κέρδισε προς το φινάλε της κανονικής διάρκειας της σεζόν στη Λάρισα, κέρδισε και τη Λαμία. Όπως κέρδισε στα πλέι οφς την ΑΕΚ δύο φορές, κέρδισε και τον ΠΑΟ και τον Άρη και τον Αστέρα στα μεταξύ τους παιχνίδια.

Είναι αλήθεια ότι με το πρωτάθλημα στο τσεπάκι του εδώ και πάνω από δύο μήνες, η ομάδα του Μαρτίνς είχε κάποιες απώλειες σε αυτό το διάστημα: συγκεκριμένα έχασε στην Τούμπα και στη Λεωφόρο κι έφερε ισοπαλία με τον Άρη. Αλλά ακόμη κι αυτά τα ματς, για ένα κλικ δεν πήρε καλύτερο αποτέλεσμα. Ο Άρης ισοφάρισε στο Καραϊσκάκη με ένα πέναλτι στα τελευταία λεπτά…Ο Μασούρας στη Λεωφόρο έχασε απίστευτη ευκαιρία στο 89’ φάτσα με τον Διούδη να κάνει το 2-2…Κι ακόμη και στο 0-2 στην Τούμπα ο Ολυμπιακός στο α΄ ημίχρονο εύκολα θα μπορούσε να ανοίξει το σκορ στις τρεις σημαντικές ευκαιρίες των Μπρούμα κι Ελ Αραμπί…

Τέλος πάντων, η ουσία είναι αυτή που κατέγραψα και θέλω να πιστεύω ότι ο πρωταθλητής Ελλάδας θα το πάει έτσι έως την τελευταία αγωνιστική των πλέι οφς. Ίσως δε το κλειδί να είναι η χρησιμοποίηση παικτών με κίνητρο, κάτι για το οποίο φωνάζω εδώ και πολλές εβδομάδες, αλλά το βλέπουμε μόνο σε κάποια από τα τελευταία παιχνίδια. Όταν δεν υπάρχει έντονο το βαθμολογικό κίνητρο, πρέπει να βρεις άλλο-και το μεγαλύτερο είναι η δίψα των παικτών που δεν έχουν παίξει πολύ.

Την Τετάρτη με τον Αστέρα ο Κάιπερς μια χαρά τα πήγε σε ρόλο δεύτερου σέντερ φορ-για την ακρίβεια ήταν φανερά καλύτερος του Χασάν, κινούμενος συνεχώς και δημιουργώντας προβλήματα στην αντίπαλη άμυνα, στο χορτάρι και στον αέρα…Ο Κρίστινσον και με την Τρίπολη και χθες με την ΑΕΚ ήταν απολύτως θετικός-δεν είναι μόνο ότι κράτησε το μηδέν, είναι η σταθερότητα του, η ικανότητα του να κάνει δύσκολη επέμβαση στο φαρμακερό σουτ του Μάνταλου, αλλά κι η ταχύτητα του όποτε χρειάστηκε να βγει και να διώξει με τα πόδια η, να μπλοκάρει την μπάλα στα πόδια του αντίπαλου κυνηγού…

Ο Τιάγκο ήταν από τους πολυτιμότερους παίκτες του Ολυμπιακού και στα δύο τελευταία παιχνίδια, ειδικά δε χθες: ένας κεντρικός χαφ που αφενός μεν περνούσε καλές πάσες μπροστά κι έφτιαχνε επιθέσεις για ευκαιρίες, βγαίνοντας κι ο ίδιος να απειλήσει με δυνατά σουτ ερχόμενος σαν τρέιλερ από πίσω, αφετέρου δε ήταν ένας «σκύλος» στη μεσαία γραμμή! «Δάγκωνε» ο Πορτογάλος, που ήταν πάρα πολύ μαχητικός και δεν άφησε καμία φάση να μην την παλέψει.

Ο αριθμός των κλεψιμάτων που έκανε ο Τιάγκο ίσως είναι και πρωτοφανής σε αγώνα του Ολυμπιακού: οκτώ κλεψίματα! Εκ των οποίων τα δύο στην ίδια φάση! Φοβερή δουλειά να έχεις ένα παίκτη να σου κάνει επανάκτηση της μπάλας οκτώ φορές! Να σου κόβει κι άλλες φάσεις με δυναμικό τρόπο. Να δίνει πάρα πολλές μάχες, κερδίζοντας και κάνοντας φάουλ. Αλλά και να περνάει πάσες ανάμεσα από τις γραμμές, να αλλάζει τόσο σωστά το παιχνίδι στα πλάγια, να παίζει και κάθετο ποδόσφαιρο και να τρυπάει την αντίπαλη άμυνα με πάσες σαν εκείνη στον Ανδρούτσο στη μεγαλύτερη ευκαιρία που χάθηκε από τον Ελ Αραμπί. Κι άμα λάχει να πλησιάζει την αντίπαλη περιοχή και να κερδίζει και φάουλ σε καλή θέση.

Η τεράστια δουλειά που έκανε χθες ο Τιάγκο δεν φάνηκε στο α΄ ημίχρονο, γιατί ήταν που ήταν δύο (Τιάγκο, Μπουχαλάκης) έναντι τριών (Σιμάνσκι, Γαλανόπουλος, Μάνταλος), κυρίως όμως ο Μπουχαλάκης, για κάποιο λόγο, ήταν απών από το παιχνίδι χθες. Ούτε έκοψε ποτέ, ούτε δημιούργησε ποτέ. Ήταν σαν να έπαιζε μόνος του ο Πορτογάλος κόντρα σε τρεις! Στο β΄ ημίχρονο που πέρασε ο Μαρτίνς τον Εμβιλά αντί του Μπούχα, όλα άλλαξαν.

Πολύ απλά, γιατί ο Ολυμπιακός είχε στη μεσαία γραμμή δύο μεγάλους μαχητές, είχε δύο παίκτες να «δαγκώνουν», τον Τιάγκο, αλλά και τον Εμβιλά. Ο Γάλλος έδειξε τις διαθέσεις του σε πρώτα δέκα δευτερόλεπτα (!) της παρουσίας του, κόβοντας δυναμικά μία επίθεση της ΑΕΚ. Κι ύστερα τον είδαμε να κάνει εντυπωσιακή επέμβαση, να κάνει τάκλιν και να κερδίζει στην ίδια φάση και φάουλ με κίτρινη στον Νεντελτσιάρου, να βάζει γενικά τα πόδια στη φωτιά κι έτσι να τον νιώθουν οι χαφ της ΑΕΚ, αλλά και να φεύγει μπροστά και να σουτάρει τρις φορές από τα 20 μέτρα, τη μία φορά πραγματικά πολύ απειλητικά. Κι όταν στο τελευταίο τέταρτο πέρασε στόπερ, κι εκεί καθάρισε με ένα τάκλιν και μία κεφαλιά.

Όταν έχει ο Ολυμπιακός στο κέντρο δύο παίκτες, τον Εμβιλά και τον Τιάγκο, να είναι «σκυλιά του πολέμου» κι έχει βάλει φυσικά και την ποιότητα των Μπρούμα κι Ελ Αραμπί, όλα έγιναν διαφορετικά στο β΄ ημίχρονο, μετά από ένα πολύ στενάχωρο α΄ ημίχρονο στο οποίο η ΑΕΚ μπορεί να μην ήταν ανώτερη, αλλά ήταν αυτή που έδειχνε να το θέλει περισσότερο και να είναι πιο πειστική, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, με τους «ερυθρόλευκους» να υποφέρουν ειδικά σε εκείνο το διάστημα από το 20’ έως το 26’, σε τέσσερις στιγμές και, κυρίως, να αποτυγχάνουν παταγωδώς να γίνουν επικίνδυνοι για την εστία του Αθανασιάδη, καθώς ο Φορτούνης ήταν «λίγα πράγματα», ο Χασάν τα ίδια, ο Μασούρας πιο κινητικός αλλά όχι αρκετός, ο Μπουχαλάκης εντελώς μπλοκαρισμένος κι οι ακραίοι Ανδρούτσος κι Όλεγκ να το παλεύουν, αλλά χωρίς σπουδαία πράγματα. Με τον Ανδρούτσο, πάντως, έξυπνα να συγκλίνει προς τον άξονα παίρνοντας κάποιες καλές προσπάθειες από εκεί.

Ο Μαρτίνς δήλωσε στο τέλος του παιχνιδιού ότι χθες έμεινε πολύ ευχαριστημένος από την ομάδα του, αλλά φαντάζομαι ότι εννοούσε για το β΄ ημίχρονο, αφού στα πρώτα 45 λεπτά ο Ολυμπιακός έδειξε φοβερή αδυναμία όχι απλά να κάνει καθαρή ευκαιρία, αλλά έστω να πατήσει στην περιοχή της ΑΕΚ-τα δύο ακυρωθέντα, μέσω VAR, γκολ ήταν από φάουλ του Φορτούνη…Θα έλεγα ότι το μόνο κέρδος στο α΄ ημίχρονο ήταν ότι ο Ολυμπιακός κούρασε την ΑΕΚ, που για να εξισορροπήσει τη διαφορά ποιότητας έτρεξε πάρα πολύ στα 45 λεπτά κι έφερε σε αρκετά δύσκολη θέση τους γηπεδούχους, όμως στο β΄ ημίχρονο που δεν μπορούσε να πιέσει το ίδιο, ήταν συνήθως ένα σκαλί πιο κάτω.

Ενόψει της κρίσιμης ρεβάνς με τον ΠΑΣ μεθαύριο, ο Πέδρο νομίζω ότι πρέπει να αναλύσει και να αξιολογήσει τι ακριβώς δεν πήγε καλά στο α΄ ημίχρονο χθες, διότι πολύ απλά και τα Γιάννινα έτσι θα παίξουν, πιέζοντας πολύ τον Ολυμπιακό, ώστε να μην τον αφήσουν να κάνει το παιχνίδι του. Αν, όμως, ο ΠΑΣ ανοίξει το σκορ στο α΄, κάτι που δεν μπόρεσε να κάνει χθες η ΑΕΚ, τότε το β΄ ημίχρονο θα γίνει πάρα πολύ ζόρικο για τον πρωταθλητή…

Παρεμπιπτόντως, είδατε πώς «εισέπραξε» ο Καμαρά την καλή εικόνα του Τιάγκο χθες; Βλέποντας τον Πορτογάλο να παίζει έτσι, ο Μαντί μπήκε μέσα στο 80΄και μέσα σε μόλις 15 λεπτά πρόλαβε και αφενός μεν έκοψε όταν έπρεπε, αφετέρου δε πέρασε δύο πάσες μπροστά από τις οποίες δημιουργήθηκε μία τεράστια ευκαιρία και το δεύτερο γκολ. Αυτά έχει ο ανταγωνισμός…

Άσχετα:

Ποιος θα μας το 'λεγε ότι ένας αγώνας Ολυμπιακός - ΑΕΚ θα είναι πρόβα τζενεράλε για το δύσκολο ματς της Μ. Τετάρτης με τον ΠΑΣ! Ρε τι γίνεται!#Ολυμπιακός #Olympiacos #OLYAEK #OLYPAS https://t.co/9uWrhh5iXK

— Thanos (@MThanos75) April 25, 2021

Ωραίες οι χαρές και τα πανηγύρια όταν κερδίζει η ομάδα
Αλλά κανένα εισιτήριο να στηρίξουμε θα πάρουμε;#Olympiacos #OlympiacosFC #OLYAEK https://t.co/jTUsu17AUv

— Nicolas-7- (@n_theodopoulos) April 25, 2021