Τι μας δείχνει το ρόστερ του Ολυμπιακού ενόψει της νέας σεζόν…

• Το σύστημα και οι πωλήσεις…
• Το ρόστερ και πως διαμορφώνονται οι ισορροπίες του…

Ο Πέδρο Μαρτίνς είναι φανερό, ότι τώρα στο φινάλε της σεζόν και με το πρωτάθλημα εξασφαλισμένο, προσπαθεί να διατηρήσει τα κίνητρα των ποδοσφαιριστών του, ώστε να έρχονται τα αποτελέσματα και να μην χαλάσει η εικόνα της ομάδας, μετά και την μαθηματική κατάκτηση του τίτλου, αλλά και να μπορέσει να αξιολογήσει το ρόστερ του ενόψει της νέας σεζόν, δίνοντας κάποιες ευκαιρίες…

Από αυτές λοιπόν τις δοκιμές, τα τεστ, που επιχειρεί το τελευταίο διάστημα ο Πορτογάλος τεχνικός, σίγουρα μπορούν να βγουν αρκετά συμπεράσματα, σε άλλες περιπτώσεις θετικά, σε άλλες (λιγότερες είναι η αλήθεια) προβληματικά. Πριν όμως ξεκινήσουμε να κάνουμε αυτή την αξιολόγηση, θα πρέπει να σταθούμε σε δύο παράγοντες που θα παίξουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του ρόστερ.

Το σύστημα και οι πωλήσεις…

Ο ένας είναι φυσικά αν ο Μαρτίνς έχει αποφασίσει ότι τη νέα σεζόν θα πορευτεί κυρίως με αυτό το 3-4-3, το οποίο καθιέρωσε στο φινάλε της εφετινής σεζόν. Και εννοώ, αν αυτό θα είναι το συνηθέστερο σύστημα που θα χρησιμοποιεί και όχι κατ’ ανάγκη το μόνιμο, ή θα επιστρέψει στο αγαπημένο του 4-3-3 και όταν αισθάνεται ότι το έχει ανάγκη η ομάδα, ή το απαιτεί κάποιο συγκεκριμένο ματς ή ο αντίπαλος, θα το αλλάζει σε 3-4-3. Το θεωρώ σημαντικό γιατί οι ανάγκες στο ρόστερ στη μία και στην άλλη περίπτωση είναι όχι αισθητά, αλλά σε κάποια σημεία, διαφορετικές.

Ο δεύτερος και εξίσου σημαντικός παράγοντας, είναι οι πωλήσεις παικτών, τουλάχιστον των πρωτοκλασάτων. Ο Ολυμπιακός κάθε καλοκαίρι προχωρά σε τουλάχιστον μία ακριβή πώληση και με τα χρήματα αυτά, μπορεί και κινείται με άνεση στο μεταγραφικό παζάρι. Το φετινό καλοκαίρι φαίνεται ότι την μεγάλη πίεση και τις καλές προτάσεις θα τις έχει για τον Καμαρά και τον Σεμέδο, χωρίς βέβαια να αποκλείονται κι’ άλλες περιπτώσεις παικτών, αλλά νομίζω ότι αυτοί οι δύο είναι οι επικρατέστεροι για να φέρουν μεγάλες προτάσεις, με τρίτο στη σειρά ενδεχομένως τον Σα. Στον Σισέ δεν στέκομαι, διότι εδώ και μήνες δεν παίζει στο club, οπότε η ενδεχόμενη πώλησή του δεν επηρεάζει το αγωνιστικό κομμάτι, απλά ενισχύει τα ταμεία του συλλόγου…

Κατά την άποψη μου λοιπόν, είτε ο Καμαρά, είτε ο Σεμέδο, είτε και οι δύο φύγουν, έχουμε να κάνουμε με ποδοσφαιριστές, οι οποίοι δεν μπορούν να αντικατασταθούν εκ των έσω. Με λίγα λόγια παίκτες με αντίστοιχα αγωνιστικά χαρακτηριστικά, αφήστε την ποιότητα στην άκρη, δεν έχει ο Ολυμπιακός και προφανέστατα θα κληθεί να τους καλύψει με μεταγραφή. Βεβαίως στην παραχώρηση κάποιου ή και των δύο στη σωστή τιμή, δεν μπορεί κανείς να πει «όχι», υπό την έννοια ότι ο Ολυμπιακός, έχει γίνει ένα club, που πουλάει σωστά και την κατάλληλη στιγμή και στη σωστή τιμή για τον ίδιο και αυτό είναι απαραίτητο να συνεχίσει να το κάνει και για να δίνει κίνητρο στους παίκτες του, αλλά και για να μπορεί να αποκτά ποδοσφαιριστές, οι οποίοι θα βλέπουν τον Ολυμπιακό ως το ιδανικό ενδιάμεσο club για την μεταγραφή σε ένα μεγάλο ευρωπαϊκό σύλλογο και ένα σπουδαίο πρωτάθλημα.

Με αυτά ως δεδομένα και με βάση τις δοκιμές του Μαρτίνς, στο φινάλε της σεζόν, μπορούμε να καταλήξουμε σε ορισμένα συμπεράσματα.

Το ρόστερ και πως διαμορφώνονται οι ισορροπίες του…

Τερματοφύλακες: Οποιο κι’ αν είναι ο σύστημα που θα ακολουθηθεί, ο Ολυμπιακός, αν δεν πωληθεί ο Σα, είναι σούπερ στη θέση του τερματοφύλακα. Ισως μάλιστα να έπρεπε να εξεταστεί σοβαρά το ενδεχόμενο, ο Τζολάκης να δοθεί δανεικός, με απαραίτητη προυπόθεση ότι η ομάδα που θα τον πάρει θα τον χρησιμοποιεί ως βασικό και να μείνει ως τρίτος τερματοφύλακας ο Καραργύρης. Ο Κρίστινσον μας το είχε δείξει και από την θητεία του στη Λάρισα, μας το δείχνει και τώρα ότι είναι ένας αξιόλογος τερματοφύλακας, ο οποίος ασφαλώς και μπορεί να σταθεί ως αναπληρωματικός στον Ολυμπιακό και είναι απαραίτητο την επόμενη σεζόν να πάρει περισσότερα ματς από φέτος.

Στόπερ: Τα πράγματα είναι λίγο μπερδεμένα ασφαλώς και καθοριστικό ρόλο θα παίξει η επιλογή του συστήματος για τη νέα σεζόν. Αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός στο ρόστερ του έχει τέσσερις στόπερ (Σεμέδο, Παπασταθόπουλος, Μπα, Αβράαμ) και δύο ακόμη «δανεικούς», τον Μάρκοβιτς και τον Σισέ.

Το δεδομένο είναι ότι ο Αβράαμ θα σταματήσει το ποδόσφαιρο και το πιθανότερο είναι ότι ο Σισέ θα πωληθεί. Απομένουν τέσσερις στόπερ (Σεμέδο, Παπασταθόπουλος, Μπα και Μάρκοβιτς), οι οποίοι είναι σούπερ τετράδα, αν ο Μαρτίνς αποφασίσει την επόμενη σεζόν να την βγάλει κυρίως με τετράδα στην άμυνα, σε ότι έχει να κάνει με την αρχική διάταξη. Ο Σέρβος είναι εξαιρετικός ποδοσφαιριστής και νομίζω ότι την επόμενη σεζόν θα γίνει αντιληπτό και στον Ολυμπιακό.

Θα έλεγα μάλιστα ότι με βάση τα προσόντα του, ύψος (δεν είναι πρώτο μπόι), ταχύτητα (για στόπερ είναι γρήγορος), τεχνική κατάρτιση (πολύ υψηλή για κεντρικός αμυντικός), ίσως να αποδειχτεί ιδανικός για στόπερ τριάδας, αφού το… τρίο Σεμέδο, Παπασταθόπουλος και Μάρκοβιτς στη θεωρία, μοιάζουν ως εξαιρετική τριάδα στόπερ. Αν ο Μαρτίνς τώρα επιλέξει το 3-4-3 ως βασικό σύστημα τότε ο Ολυμπιακός στην τετράδα, Σεμέδο, Παπ, Μπα, Μάρκοβιτς, χρειάζεται οπωσδήποτε την προσθήκη ενός ακόμη κεντρικού αμυντικού.

Θα μπορούσα να γράψω, για ανάγκη απόκτησης ακόμη δύο στόπερ, αλλά με δεδομένο ότι την θέση αυτή, αν χρειαστεί την παίζει ο Μ’Βιλά και ο Χολέμπας, τότε οι πέντε κεντρικοί αμυντικοί είναι αρκετοί. Συνεπώς απόκτηση ενός στόπερ (θα έλεγα ότι είναι προτιμότερο να είναι Ελληνας αυτός ο πέμπτος κεντρικός αμυντικός), επαναλαμβάνω αν ο Μαρτίνς πάει κατά βάση στο 3-4-3 για την επόμενη σεζόν, σε διαφορετική περίπτωση είναι κομπλέ και φυσικά θα πρέπει να αγοράσει παίκτη με τα χαρακτηριστικά του Σεμέδο, αν αυτός πωληθεί.

Ακραίοι μπακ: Η αλήθεια είναι ότι αυτή είναι η θέση, όπου έχεις τα μεγαλύτερα ερωτήματα. Και αναφέρομαι μόνο για την ομάδα που θέλει να κάνει το βήμα παραπάνω στην Ευρώπη και όχι για την ομάδα που θέλει να πάρει ξανά το ελληνικό πρωτάθλημα. Η τετράδα Λαλά, Ανδρούτσος, Ρέαμπτσιουκ και Χολέμπας είναι μία καλή τετράδα, αλλά επειδή Λαλά και Ρέμπτσιουκ δεν τους έχουμε δει στα απαιτητικά ματς του Τσάμπιονς Λιγκ, είναι φυσιολογικό να υπάρχουν κάποια ερωτήματα.

Κεντρικά χαφ: Κι’ εδώ πάλι καθοριστικό ρόλο παίζει το σύστημα. Αν στο αρχικό σχήμα υπάρχουν δύο κεντρικά χαφ (3-4-3), τότε ο Ολυμπιακός με την τετράδα Μ’Βιλά, Καμαρά, Μπουχαλάκη, Τιάγκο είναι σίγουρα πολύ καλά. Αν όμως το αρχικό σχήμα θα είναι το 4-3-3 και με αυτό θα πορευτεί κυρίως τη νέα σεζόν ο Μαρτίνς, τότε χρειάζεται η απόκτηση ενός οκταριού που θα πηγαίνει περισσότερο προς το δέκα και λιγότερο προς το έξι. Κοινώς για να μιλάμε και με ονοματεπώνυμα, ένας Μπελχαντά.

Ο Τιάγκο από την άλλη, νομίζω μας δείχνει σιγά σιγά, ότι αξίζει περισσότερων ευκαιριών, αφού είναι ένας ποδοσφαιριστής που έχει αρκετά προσόντα και μάλιστα απολύτως απαραίτητα για κάποια ματς ελληνικού πρωταθλήματος, κόντρα σε κλειστές άμυνες. Φυσικά βασικό ρόλο στον σχεδιασμό του Ολυμπιακού, θα παίξει η περίπτωση Καμαρά, διότι αν πωληθεί, τότε χρειάζεται οπωσδήποτε ένας αντικαταστάτης με τα δικά του χαρακτηριστικά.

Ενας box to box μέσος δηλαδή, με τρεξίματα και ένταση στο παιχνίδι του, ο οποίος θα έχει ισορροπία και στο ανασταλτικό και το δημιουργικό κομμάτι. Δύσκολο ασφαλώς να το βρεις, αλλά γι’ αυτό το λόγο ο Καμαρά αν πωληθεί, θα πωληθεί με 20 εκατ. ευρώ, γιατί τα διαθέτει όλα αυτά…

Εξτρέμ: Εδώ ο πονοκέφαλος είναι μεγάλος και φυσικά παίζει ξανά ρόλο η διάταξη. Στο 3-4-3 ο Φορτούνης και ο Βαλμπουενά μπορούν να αγωνιστούν πιο εύκολα ως μεσοεπιθετικοί από το 4-3-3 για παράδειγμα. Πέρα όμως από αυτούς τους δύο ο Ολυμπιακός χρειάζεται και 3-4 καθαρόαιμους εξτρέμ, είτε για την μία περίπτωση είτε για την άλλη. Αυτοί που έχει τώρα είναι οι Μπρούμα, Μασούρας, Βρουσάι και Ραντζέλοβιτς.

Κατά την άποψη μου, οι Μασούρας και Βρουσάι, πρέπει να είναι οι δύο από τους τέσσερις. Για τις άλλες δύο θέσεις σηκώνει κουβέντα. Για τον δανεικό Μπρούμα το ζήτημα δεν είναι απλό. Είναι ένα ζητούμενο αν είναι ο παίκτης, ο οποίος καλύπτει απόλυτα τις αγωνιστικές φιλοδοξίες της ομάδας, ως ο καλύτερος εξτρέμ που διαθέτει το ρόστερ, διότι αυτό πρέπει να είναι ο Μπρούμα, ή ο όποιος Μπρούμα έρθει στη θέση του και το δεύτερο ερώτημα είναι, πόσο κάνει ο Πορτογάλος;

Νομίζω 7 εκατ. ευρώ που προβλέπει η ρήτρα, δεν κάνει πάντως. Πέρα όμως από την τιμή, είναι πιο σημαντικό το «θέλω» του προπονητή. Ο Μαρτίνς φαίνεται πως τον θέλει και πιστεύει ότι η επόμενη χρονιά του στον Ολυμπιακό θα είναι πολύ καλύτερη. Από την άλλη το βιογραφικό του λέει με βάση τους αριθμούς πάντα, ότι η φετινή είναι η καλύτερη χρονιά της καριέρας του Μπρούμα…

Αν αυτό είναι το καλύτερό του, μάλλον δεν φτάνει, αν μπορεί όντως να πάει καλύτερα, τότε είναι άλλη η συζήτηση. Δεν είναι απλό και θα είναι μία δύσκολη απόφαση για τον Ολυμπιακό. Για τον Ραντζέλοβιτς νομίζω ότι ο δανεισμός είναι απαραίτητος για να ξαναβρεί το κέφι και τα κίνητρά του, και ο ερχομός ενός παίκτη που εκτός από γρήγορος, θα είναι και πολύ ικανός στο ένας εναντίον ενός, είναι απαραίτητος. Για τον Τσούμιτς που είναι δανεικός στην Ισπανία και θα επιστρέψει δυστυχώς δεν έχω άποψη…

Σέντερ φορ: Την άποψη μου για τον Χασάν την έχω καταθέσει πολλές φορές και τον έχω χαρακτηρίσει τον δεύτερο καλύτερο σέντερ φορ του πρωταθλήματος, πίσω από τον Ελ Αραμπί. Οφείλω όμως εδώ να σημειώσω τον προβληματισμό μου για τον σέντερ φορ Χασάν στη διάταξη 3-4-3.

Νομίζω ότι είναι πιθανό να υπάρξει πρόβλημα σε αυτή την περίπτωση. Ο Χασάν είναι ένας πολύ καλός φορ, για τον οποίο όμως πρέπει η ομάδα να δουλέψει και να του φέρει τη μπάλα μέσα στην περιοχή, χωρίς τη δική του μεγάλη συμμετοχή σε αυτό. Ο Χασάν είναι άλλος τύπου φορ από τον Ελ Αραμπί και δεν μπορεί να παίξει με τον τρόπο που παίζει ο Μαροκινός στο 3-4-3. Δεν μπορεί να βγει από την περιοχή, για να δημιουργήσει, δεν μπορεί να φτιάξει γκολ για τους εξτρέμ, δεν μπορεί να παίξει σαν «δεκάρι» όποτε χρειάζεται, όπως ασφαλώς μπορεί ο Ελ Αραμπί.

Ο Χασάν στο 3-4-3 θα έχει μεγάλες δυσκολίες και η διαφορά του από τον Ελ Αραμπί θα είναι πολύ αισθητή. Αν ο Μαρτίνς αποφασίσει να καθιερώσει αυτό το 3-4-3 ή να το παίξει σε πολλά ματς, τότε ο τρίτος φορ του Ολυμπιακού θα πρέπει να είναι ένας παίκτης που θα τον υπολογίζει πολύ στο ροτέισον της ομάδας και θα πρέπει να είναι στο στυλ του Ελ Αραμπί, να μπορεί να ζήσει δηλαδή με την ίδια άνεση, μακριά από την μεγάλη περιοχή και κυρίως να μπορεί να δημιουργήσει για τους εξτρέμ. Δεν ξέρω αν είναι τέτοιος ο Κάιπερς, για την ακρίβεια αμφιβάλλω…