Αρης: Να συνέλθει πριν να είναι αργά

Αγωνιστικό σχέδιο υπάρχει, αυτό δεν αμφισβητείται και η αλήθεια είναι ότι δεν παρουσιάζει σημαντικές διαφορές σε σχέση με αυτό που οδήγησε τον Άρη στη 2^η θέση της βαθμολογίας στο συντριπτικό μέρος του Πρωταθλήματος. Αυτό που λείπει είναι η υποστήριξή του, γιατί τα πρόσωπα που οδήγησαν τον Αρη σε μια πορεία ανώτερη των αρχικών στόχων του, δεν βρίσκονται στην κατάλληλη αγωνιστική αλλά και πνευματική κατάσταση για να το υπηρετήσουν. Κι αυτή η άποψη δεν είναι ισοπεδωτική, αλλά η αλήθεια του Άρη στα Playoffs.

Φαίνεται από τις αντιδράσεις σε μικρά αλλά και μεγάλα πράγματα. Από τη μία ταχύτητα κάτω που βρίσκεται ο Τζέιμς Τζέγκο με συνέπεια να έρχεται (σχεδόν πάντα) δεύτερος στις διεκδικήσεις. Από τους λιγότερους χώρους στους οποίους κινείται ο Λούκας Σάσα γιατί αντιλαμβάνεται ότι το πνευμόνι του δεν αντέχει τα χιλιόμετρα που «κατάπινε» πριν από 2-3 μήνες. Από την κακή εικόνα του Μπρούνο Γκάμα η οποία ολοκληρώθηκε με το χαμένο πέναλτι κόντρα στον Ολυμπιακό ή την έλλειψη φρεσκάδας και καθαρού μυαλού που χαρακτηρίζει τον Φακούντο Μπερτόγλιο με συνέπεια να μην βλέπει πάσες τις οποίες είχε… ψωμοτύρι στη μεγαλύτερη του Πρωταθλήματος. Φαίνεται τέλος από τα ατομικά λάθη που έγιναν και κόστισαν βαθμούς γιατί και οι αντίπαλοι του Άρη δεν πάνε πίσω. Εμφανίζονται το ίδιο εξουθενωμένοι. Όλοι στηρίζονται περισσότερο στα λάθη του αντιπάλου και λιγότερο στη δική τους δημιουργία.

Το τελευταίο δεν ίσχυσε για τα «δεύτερα» του Ολυμπιακού, όπως γράφεται από το απόγευμα, που παρέταξε ο Πέδρο Μαρτίνς στο «Κλ. Βικελίδης» και τα οποία είχαν κατοχή μπάλας 68% στο πρώτο ημίχρονο – κι αυτή διατηρήθηκε στο ίδιο επίπεδο μέχρι τέλους του αγώνα. Τα «δεύτερα» που δεν τα προλάβαινε ούτε το μάτι της αμυντικής και μεσοαμυντικής του Άρη καθώς οι κινήσεις στον χώρο ήταν έξυπνες, ασχέτως του ότι δεν μετουσιώθηκαν στον αριθμό των τελικών προσπαθειών που μπορούσαν να προκύψουν. Εν ολίγοις, προσωπικά διαφωνώ με τον Έμανουελ Σάκιτς που είδε ένα ισορροπημένο πρώτο ημίχρονο. Κυριαρχία είδα. Μια φρέσκια ομάδα (Ολυμπιακός) απέναντι σε μια ταλαιπωρημένη η οποία δεν είχε το καθαρό μυαλό και την ηρεμία (λόγω πνευματικής κούρασης) να αξιοποιήσει τους χώρους που δημιουργήθηκαν. Γιατί ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα με αρχές, έχει την ικανότητα απορρόφησης ακόμη και συντριπτικών αλλαγών. Πέραν του ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων της Superleague δεν έχει Κάιπερς, Βρουσάι, ενώ και ο νεαρός ο Σουρλής μιας χαρά τα πήγε στον άξονα.

Απέναντι στα «δεύτερα», ο Άρης δυσκολεύτηκε να χτίσει φάσεις και πολλές από τις προσπάθειες δημιουργίας στο transition παιχνίδι «πνίγηκαν» από την ταχύτητα των φρέσκων παικτών που χρησιμοποίησε ο Μαρτίνς. Αντιθέτως, όταν ο Πορτογάλος προχώρησε σε αλλαγές, προφανώς αντιλήφθηκε ότι το αρχικό σχέδιό του ήταν απολύτως σωστό. Γιατί η ομάδα του έχασε την επιθετικότητά της (κι ας έβαλε το γκολ με τον Φορτούνη) παρά την απελπισμένη προσπάθεια του Χασάν να τη διατηρήσει σε υψηλό επίπεδο, αλλά και τη συνοχή της. Οι χώροι που άφησε θύμισαν αεροδιάδρομο και πήγε σ’ ένα παιχνίδι που θύμιζε ρώσικη ρουλέτα. Έτσι ο Άρης βρήκε όσες φάσεις δεν κατάφερε να βρει σε 86-87 αγωνιστικά λεπτά. Σε περίπου πέντε λεπτά, είχε δύο σπουδαίες ευκαιρίες με τους Μπρούνο Γκάμα, Λούκας Σάσα, το χαμένο πέναλτι του πρώτου αλλά την τελευταία φάση με τον Ματέο Γκαρσία ο οποίος έκανε αυτό που κάνει όλη τη σεζόν. Σκόνταψε…

Το δώρο που έλαβε ο Άρης ήρθε από τη Λεωφόρο, το οποίο δεν χαρακτηρίζεται ανέλπιστο γιατί ο Αστέρας Τρίπολης απέδειξε σε όλη τη διάρκεια των Playoffs ότι δεν μπαίνει στο γήπεδο για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των άλλων, αλλά για να πουλήσει πολύ ακριβά το τομάρι του. Κι αυτό κάνει. Αυτή η ισοπαλία του Παναθηναϊκού διατήρησε τη βαθμολογική διαφορά στους επτά και κατά κάποιο τρόπο πέρασε ανώδυνα η απώλεια του Άρη, αλλά δεν είναι έτσι. Η ομάδα του Άκη Μάντζιου πρέπει να συνέλθει. Να κάνει την αυτοκριτική της, να μην απογοητευτεί όπως είπε ο 51χρονος τεχνικός, αλλά να καταλάβει ότι στα επόμενα τρία παιχνίδια παίζει τους κόπους μιας χρονιάς. Τον δικό της ιδρώτα. Με οκτώ βαθμούς σε επτά αγώνες στα Playoffs έχει δυσκολέψει αφάνταστα τον εαυτό της, την υπέβαλλε σε καθημερινότητα γεμάτη άγχος και πίεση.

ΥΓ: Είναι κρίμα κι άδικο το τελείωμα της σεζόν για τον Τζέιμς Τζέγκο ο οποίος αποδείχθηκε η καλύτερη μεταγραφή (του περασμένου καλοκαιριού) για τον Άρη, αλλά ο τραυματισμός του στον αγώνα με τον Ολυμπιακό τον έθεσε εκτός για τους υπόλοιπους τρεις αγώνες.