ΑΕΚ: Ευτυχώς στη... ζωή που υπάρχεις (Π.Α.Ο.) εσύ!

• Στο ίδιο έργο θεατές, αλλά χαμπάρι...!!!
• Η τακτική, η αλλαγή, ο τελικός...

Ας γίνω κι εγώ γνήσιος... Ελληνάρας σε τούτο το blog και να εστιάσω στα προβλήματα του... γείτονα μπας και γλιτώσω στο μυαλό μου για κάποιες ώρες τα δικά μου (σ.σ.: προβλήματα) και να σταματήσω να γράφω ξανά και ξανά για μια σεζόν καταστροφική (άλλη μια βασικά). Να βάλω μια παύση στο να επιχειρώ να εξηγήσω το φαινόμενο ηττοπάθειας που διακρίνει την ΑΕΚ και τα ζητήματα που οδηγούν την ομάδα αυτή στην απόλυτη απαξίωση (και ακόμη παραπέρα)! Όχι πως θα γλιτώσω να αναφερθώ σε όσα είδαμε και ζήσαμε (και) στο ματς με τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ. Δεν θα το έκανα ποτέ άλλωστε...

Τι εννοώ όταν γράφω να κοιτάξω τα ζητήματα του... γείτονα; Ότι θα κάνω focus λίγο σε έναν αντίπαλο που δεν έπαιζε κόντρα στην ΑΕΚ, ο οποίος ωστόσο, διεκδικεί τα ίδια με τους «κιτρινόμαυρους»: την εξασφάλιση ενός ευρωπαϊκού εισιτηρίου. Ένας στόχος που για την Ένωση αποδεικνύει πόσο αποτυχημένη είναι ήδη η σεζόν είτε κερδίσει τελικά τη συμμετοχή της ξανά σε ευρωπαίκή διοργάνωση είτε όχι... Προφανώς και αναφέρομαι στον Παναθηναϊκό ο οποίος με τα αποτελέσματά του (τα προβλήματα που σας... έλεγα παραπάνω) επιτρέπει στην ΑΕΚ να έχει ακόμη ζωντανό το μίνιμουμ του στόχου της σεζόν που δεν τελειώνει κιόλας!

Δεν είναι υπερβολή (αν και εφόσον) το να λένε στην ΑΕΚ (διοίκηση και ποδοσφαιρικό τμήμα εννοώ γιατί ο κόσμος ξέρω πολύ καλά τι λέει και πόσο χοντρά μάλιστα): ευτυχώς στη... ζωή που υπάρχεις (Παναθηναϊκέ) εσύ... Όπου «ζωή» είναι πασιφανές ότι εννοώ τη ποδοσφαιρική και όπου σημειώνω «ευτυχώς» το κάνω γιατί εστιάζω στην ουσία της μοναδικής επιδίωξης που είναι μια θέση στην Ευρώπη... Παρακαλώ πολύ μη παρεξηγηθώ από τους φίλους του Παναθηναϊκού διότι δεν το γράφω με σκοπό τον χλευασμό του μεγάλου αυτού club. Καμία σχέση ειλικρινά!

Απλά το γεγονός αναφέρω: οι πράσινοι με τα αποτελέσματά τους με αντιπάλους όπως ο Άρης και ο Αστέρας Τρίπολης συντηρούν την ΑΕΚ σε αυτή τη μάχη για ένα ευρωπαϊκό εισιτήριο. Δεν μου επιτρέπεται άλλωστε να το γράψω αυτό με περιπαικτικό ή σκωπτικό ύφος απέναντι σε μια ομάδα που έχει κερδίσει την ΑΕΚ (και φέτος στην κανονική περίοδο του πρωταθλήματος) και όχι μόνο σε ότι αφορά στα ντέρπι – μεγάλα ματς. Ειδικά απ' τη στιγμή που κάτι τέτοιο ΔΕΝ έχει κάνει η Ένωση σε 16 αναμετρήσεις.

Στο ίδιο έργο θεατές, αλλά χαμπάρι...!!!

Παραμένει ωστόσο στο κόλπο διεκδίκησης ευρωπαϊκού εισιτηρίου, έστω για τη νέα διοργάνωση η οποία τάχα μου μας... ξυνίζει κιόλας (λες και έχουμε πετύχει σπουδαία πράγματα στις υπόλοιπες που συμμετείχαμε), ελέω αποτελεσμάτων Παναθηναϊκού! Είναι απίστευτο με τέτοια αποτελέσματα η ΑΕΚ στα ντέρμπι να διατηρεί ακόμη μαξιλαράκι ασφαλείας τριών βαθμών από τους πράσινους και να 'χει (επίσης ακόμη) περισσότερες ελπίδες κρίνοντας από το πρόγραμμα των δυο ομάδων έως το τέλος!

Προφανώς γι' αυτό (και μόνο) αναφέρω αυτό το (υπερβολικό αν θέλετε): ευτυχώς στη... ζωή που υπάρχεις (Π.Α.Ο.) εσύ! Εμείς στην ΑΕΚ συνεχίζουμε να βλέπουμε κάθε φορά τα ίδια έργα, να είμαστε θεατές και εκείνοι που πρέπει εξακολουθούν να μη παίρνουν χαμπάρι. Δίνω... πάσα στον εαυτό μου με αυτή την αναφορά προκειμένου να περάσω στο ματς με τον ΠΑΟΚ που έγινε στο ΟΑΚΑ και το κέρδισε η ομάδα του Γκαρσία αφού είχε σχέδιο και τρόπο να το κάνει στη κόντρα με πολύ σωστή τακτική προσέγγιση...

Το ίδιο ματς με τον ΠΑΣ που έκανε διπλό στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ, το ίδιο και με τον Παναθηναϊκό στο δικό του διπλό επί της Ένωσης, το ίδιο με τον Άρη έργο στο Μαρούσι και με τον Ολυμπιακό και τη βαριά ήττα, το ίδιο με όλες τις ομάδες ντε... Κι όμως εμείς εκεί, συνεχίζουμε, το πάμε έως το τέλος, διότι μας διακρίνει και ένας μαζοχισμός όπως και να το κάνουμε! Με τον ΠΑΟΚ δε, ούτε δέκα μέρες δεν χρειάστηκε να περάσουν, για να επαναλάβουμε το... σκηνικό!

Χαμπάρι δεν πήραμε απ' το ματς της Τούμπας στο Κύπελλο! Μυρωδιά ντε... Παίξαμε εκεί με 3-5-2 και αφού γλιτώσαμε το 2-0 στις φάσεις με τον Ουάρντα και τον Βιεϊρίνια που έχασε πέναλτι, εστιάσαμε στο καλό δικό μας 20λεπτο (από το 60' έως το 80') όταν βρήκαμε και γκολ... Αυτό ήταν! Το υπόλοιπο της αναμέτρησης δεν το πήρε μάλλον κανείς χαμπάρι στο τεχνικό τιμ και γενικά στο ποδοσφαιρικό τμήμα... Οπότε το είδαμε να επαναλαμβάνεται και το επιτρέψαμε απλά και όμορφα. Διότι αυτό συμβαίνει όταν το πάθημα δεν γίνεται μάθημα, όταν δεν καταλαβαίνεις καν αυτό που γίνεται και στέκεσαι στα ατομικά λάθη.

Η τακτική, η αλλαγή, ο τελικός...

Η απόφαση για τριάδα στην άμυνα για την ΑΕΚ ήταν (με αντίπαλο τον ΠΑΟΚ) και πάλι λανθασμένη τη στιγμή που σκοπός (όπως δήλωσε ο ίδιος ο Γκαρσία και σωστά το έκανε) του αντιπάλου ήταν να περιμένει στημένος πίσω από τη σέντρα για να βγει γρήγορα στην κόντρα. Δεν του βγήκε στο πρώτο μέρος, διότι έχασε και μια σπουδαία ευκαιρία ο επιθετικός του (ο οποίος τη δεύτερη φορά δεν λάθεψε), του βγήκε όμως στο δεύτερο 45λεπτο βάζοντας απλά ένα πιο γρήγορο παίκτη πάνω στο πιο αργό στόπερ απ' τα τρία που είχε η ΑΕΚ στη σύνθεσή της (στον Νεντελτσιάρου).

Σε αυτό το διάστημα η Ένωση που... καιγόταν για τη νίκη, όχι ότι ο ΠΑΟΚ δεν την ήθελε, τι είχε πετύχει με το 3-5-2; Μια φάση που έβγαλε ο Πασχαλάκης από την προσωπική (πολύ καλή) ενέργεια του Κώστα Γαλανόπουλου και δυο σέντρες με καλές προϋποθέσεις του Νταντσένκο... Κοινώς ΤΙΠΟΤΑ! Κι όμως το διατηρείς και συνεχίζεις (και ξεκινάς) το δεύτερο 45λεπτο με το ίδιο αγωνιστικό σκεπτικό! Λάθος που τιμωρήθηκε σε διάστημα δυο λεπτών, με τον ίδιο τρόπο που τον είχες βιώσει ξανά και ξανά... Δεν θες να μάθεις κι απ' τα λάθη σου ντε, το σημειώσαμε και νωρίτερα!

Σα να μην έφταναν αυτά, κάνεις αλλαγή τον Γαλανόπουλο (δεν ξέρω γιατί, δεν το κατάλαβα), τον πλέον δραστήριο παίκτη σου στο ματς (ίσως να αγχώθηκε για κίτρινη ο Χιμένεθ και ότι θα τον χάσει με τον Παναθηναϊκό, ίσως), αλλά ευτυχώς το γυρνάς σε τετράδα στην άμυνα! Αν είχες και παίκτες με προσωπικότητα και μισό έστω πλάνο επιθετικής ανάπτυξης (και όχι τόσες απουσίες που είναι και δική σου ευθύνη βέβαια), ίσως και να το γυρνούσες το ματσάκι, να έβρισκες δυο γκολ...

Την ατάκα του Ισπανού τεχνικού, σύμφωνα με την οποία η ομάδα έμεινε από δυνάμεις και γι' αυτό έχασε, δεν την ακούω και θεωρώ ότι δεν γίνεται να υπάρχει σαν εξήγηση σε ματς που δέχεσαι δυο τέρματα με την έναρξη του δεύτερου 45λεπτου. Επίσης δεν δικαιολογεί τη δουλειά σου σαν τεχνικό τιμ εδώ και 4.5 με 5 μήνες... Τώρα έρχεται ο τελικός με τον Παναθηναϊκό και η ΑΕΚ πρέπει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να μπει και να κερδίσει για να πάει στο συν 6 και να ασχοληθεί από την επόμενη κιόλας μέρας με τη δημιουργία νέας ομάδας!

Υγ: Υπήρχε (και) ένας ρέφερι, απ' την Βοσνία αν θυμάμαι καλά, ο οποίος γλιτώνει την... καραμούζα ελέω εικόνας ΑΕΚ. Διότι τον Ντάγκλας μια χαρά έπρεπε να τον βγάλουν εκτός ματς για το σπρώξιμο (σωστά κίτρινη) και έπειτα για το πάτημα στον Γαλανόπουλο (γι' αυτό έστω δεύτερη κίτρινη αν και πρόκειται για απ' ευθείας κόκκινη)... Όσο για τον επιπλέον χρόνο, τι να πει κανείς, ο άνθρωπος έκανε τέσσερα λεπτά με τον επίσης τραγικό VARίστα να δουν την πλέον εύκολη παράβαση και να την καταλογίσουν και όμως έδωσε συνολικά μόλις 5 λεπτά επιπλέον χρόνο! Λες και δεν είχαμε αλλαγές και άλλες στιγμές καθυστέρησης... Όπως γράψαμε όμως ας όψεται η εικόνα της ΑΕΚ που ζητήματα που άλλοι τα κάνουν σημαία, εμείς τα περνάμε έτσι και καλά κάνουμε, άλλο το δέντρο και άλλο το δάσος! Όσο για το γεγονός ότι κάποιοι βρήκαν την ευκαιρία να πάρουν... μπόι αυτοί με τις νίκες της ομάδας του ΠΑΟΚ απέναντι στην Ένωση είναι απόλυτα δικαιολογημένο και αναμενόμενο. Μου στέλνουν οπαδοί για... πελατειακή σχέση, το γράφουν κιόλας κάποιοι, καλά κάνετε και καλά κάνουν, έτσι έχει η κατάσταση τα τελευταία τρία χρόνια κι ας δημιουργήθηκαν με διαιτητικές αποφάσεις σκάνδαλο σε πρωτάθλημα και κύπελλο (πέναλτι Σιμόες από Σιδηρόπουλο που έγιναν «λάθος μου δεν το κατάλαβα, ήταν όντως αλλά...», τα άουτ γίναν... γκολ, τα οφσάιντ δυο... μέτρα, έγιναν κι αυτά γκολ, τα επιθετικά φάουλ στον Βράνιες έγιναν... πέναλτι στον Σβιντέρσκι και γκολ, τόσα και άλλα τόσα)! Η Ιστορία γράφει και δεν... ξεγράφει. Έτσι είναι όπως το λένε και ας μας πονέσει όλους. Κυρίως αυτό ας το διαβάσουν και ας το ξαναδιαβάσουν (και να πονέσουν) αυτοί που πρέπει στην ΑΕΚ με πρώτους τη διοίκηση, τον ίδιο τον Μελισσανίδη και μετά τους υπόλοιπους (στο ποδοσφαιρικό τμήμα αν και δεν θα πρέπει να μείνουν και πολλοί). Κι επειδή μου στέλνετε και Ενωσίτες και μου λέτε «καλά μας κάνουν και μας τα λένε αυτά, εμείς ηθικοί όμως, να μη τους κάνουμε ένσταση ντε, ηθικοί απέναντι σε ποιους;», είναι λάθος αυτό το σκεπτικό. Διότι και μόνο που το γράφει κάποιος επί της ουσίας εξηγεί πόσο δεν το γουστάρει, να γίνει αυτό που σιχαίνεται, οπότε... Επιπρόσθετα το κάθε club και οι μεταξύ τους αναμετρήσεις (τίτλοι και επιτυχίες εντός κι εκτός συνόρων) δεν είναι θέμα και υπόθεση μιας τριετίας, η Ιστορία γράφει -όπως σημείωσα πριν λίγο- και δεν ξεγράφει οπότε, όποιος παίρνει μπόι για... πάρτη του, ξέρει ότι μικραίνει την ομάδα του, κανέναν άλλον!

Photo Credits: Κώστας Τόπας