Ο άνθρωπος-ΠΑΟΚ που υπερασπίζεται την τιμή του!

Η εικόνα του ΠΑΟΚ στα πλέι οφ είναι ωραία, αυτό οφείλεται στο γκρουπ και όχι μόνο στον Γκαρσία, που κρίνεται θετικά με την απόφαση του να αλλάξει το σύστημα, ωστόσο γνωρίζει και ο ίδιος ότι το γκρουπ είναι που νικά.

Ο ΠΑΟΚ του τελευταίου μήνα, με τις πέντε νίκες στα πλέι οφ, τους 17 κερδισμένους βαθμούς, τα 11-5 γκολ (με μηδέν παθητικό σε τέσσερα από τα οκτώ παιχνίδια), την πρόκριση στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας (με δύο νίκες), ξαναέγινε ομάδα. Γεμάτη ενέργεια, αισιοδοξία, πειθαρχία, τάξη, σοβαρότητα, αλληλεγγύη, συντροφικότητα. Ένα μπλοκ. Ένα γκρουπ που νικά.

Τη διαφορά τη βλέπει καθημερινά ο Πάμπλο στα χαμογελαστά πρόσωπα των παικτών του. Στο καλό κλίμα εντός των «ασπρόμαυρων» αποδυτηρίων. Ο Γκαρσία δουλεύει πολύ, επάνω στην ανθρώπινη σχέση. Το παραδέχθηκε δημοσίως, πρόσφατα, ο Αντρίγια Ζίβκοβιτς o τελευταίοw που έχει ανάγκη να καλοπιάσει τον προπονητή του. Κι αυτό είναι μεγάλο κέρδος, προφανώς, η απάντηση για την εξαιρετική επίδοση από το 0-1 του ημιτελικού με την ΑΕΚ μέχρι και το αποψινό 2-0 επί του Άρη.

Αν δεν ξέρεις τι έκαναν μέχρι πριν ενάμιση μήνα, και τους βλέπεις τώρα, νομίζεις ότι είναι ομάδα που για χρόνια δεν έχει καταφέρει κάτι και σκοτώνουν, τη μάνα τους και τον πατέρα τους μαζί, για να το καταφέρουν. Η όρεξη, η πείνα, το κίνητρο, το πάθος, ανανεώθηκαν επιτυχώς. Κι αυτό, ανεξάρτητα απ’ τον ρυθμό αφομοίωσης, το οφείλει κατά πολύ στη διάθεση, στην καλώς εννοούμενος τρέλα, που βγάζει ένας… πιτσιρίκος: «ετών 35».

Ο ΠΑΟΚ δίχως τον Αντρέ Βιεϊρίνια, είναι μία καλή ομάδα. Μία πολύ καλή, αλλά συνάμα τρωτή ομάδα. Άργησαν να το κατανοήσουν στη Μικράς Ασίας, αλλά είμαι σίγουρος, ότι πλέον αντιλαμβάνονται πως δεν μπορούν να κάνουν βήμα δίχως την παρουσία του αρχηγού τους.

Ο Αντρέ, το έχω γράψει ουκ ολίγες φορές, είναι η επιτομή της αυταπάρνησης, της αλληλεγγύης, της αυτοθυσίας. Στα 35 του. Με διάθεση να παίξει εύκολα, στο σβηστό, άλλα δύο-τρία χρόνια. Η εικόνα του όταν έγινε αναγκαστική αλλαγή, μετά το σκληρό μαρκάρισμα (για κόκκινη) του συμπατριώτη και συμπαίκτη του στις μικρές εθνικές της Πορτογαλίας, Μπρούνο Γκάμα, να κλωτσάει τα πάντα στο διάβα του, να μένει όρθιος παρότι ήταν τραυματίας για να δίνει οδηγίες, να εμψυχώνει τους συμπαίκτες του, απλά είναι ακόμη μια απόδειξη της ηγετικής φυσιογνωμίας του.

Απόλυτα δικαιολογημένη η αποθέωση, δια στόματος Γκαρσία, που τον ξέρει καλύτερα απ’ τον καθένα μας. «Ο Βιεϊρίνια είναι από πέτρα! Δεν έχω καμία αμφιβολία. Ακόμα και με ένα πόδι αν χρειαστεί να παίξει, θα παίξει», είπε ο προπονητής του. Δίχως υπερβολή «και λίγα είπες, Πάμπλο…».

Σε ένα ακόμη μεγάλο ματς, όπου τα δεδομένα και για τις δύο ομάδες ήταν τα ίδια πριν από την σέντρα, ο ΠΑΟΚ ήταν καλύτερος του αντιπάλου του. Ανώτερος τακτικά, άριστος αμυντικά (δέχθηκε μόλις μια φάση κι αυτή στο 80’ από τον Μάνο) και πιο παραγωγικός με 12-4 τελικές, κέρδισε γιατί το ήθελε περισσότερο και βρίσκεται με το σπαθί του πάνω από τον Άρη στη βαθμολογία. Σε μια μέτρια έως κακή χρονιά του, καταφέρνει να κερδίσει δύο φορές τους συμπολίτες, που υποτίθεται κάνουν την καλύτερη χρονιά τους και όμως πάλι στο τέλος είναι στο -5.

Είμαι σίγουρος ότι αυτό είναι που ενοχλεί. Στην καλύτερη χρόνια, εδώ και δεκαετίες, στο φινάλε θα τερματίσουν βλέποντας «ασπρόμαυρες» πλάτες στο βαθμολογικό πίνακα.

Πάμε και στα υστερόγραφα…

ΥΓ 1: Δεν προκαλεί καμία εντύπωση η «επίθεση» του επίσημου Άρη στον Μαρκ Κλαντεμπεργκ για τη διαιτησία. Άργησαν, βέβαια, στην Αλκμήνης ένα ολόκληρο γύρο και οκτώ παιχνίδια στα πλέι οφ, πάλι καλά που τώρα λένε ακριβώς ό,τι έλεγε τότε ο ΠΑΟΚ για τον Άγγλο αρχιδιαιτητή. Δεν πέφτω απ’ τα σύννεφα που βλέπουν «σφαγή» και «χειρουργεία», ξεχνώντας ότι έπρεπε να παίζουν με 10 παίκτες, μετά το σκληρό μαρκάρισμα του Γκάμα πάνω στον Βιεϊρίνια. Αυτά δεν έλεγαν και για τα (σκληρά) μαρκαρίσματα του Αουγκούστο, ο οποίος έπρεπε να έχει αποβληθεί στο ματς του πρώτου γύρου;

Η κάθε ομάδα «βλέπει» τα πράγματα με την οπτική που εκείνη θέλει, αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ, αλλά δεν γίνεται οι «κίτρινοι» να έχουν ξεχάσει ότι στο ΠΑΟΚ - Άρης (1-1) του 2019 ισοφάρισαν με γκολ-οφσάιντ του Βέλεθ, να ξέχασαν τα αλλοπρόσαλλα σφυρίγματα του Νιχάους στο ματς του πρώτου γύρου ή το επιθετικό φάουλ πάνω στον Τσιγγάρα απ’ το οποίο ξεκίνησε η φάση του δεύτερου γκολ στο 2-2 της κανονικής διάρκειας στην Τούμπα.

ΥΓ 2: Στο αποψινό ντέρμπι επιβεβαιώθηκε ότι η «διαχείριση» του Χρήστου Τζόλη είναι μια διδακτική ιστορία. Ο Γκαρσία έκανε πέντε αλλαγές, σε καμία δεν σηκώθηκε το νο 11 από τον τέταρτο, ο μικρός έμεινε στον πάγκο. Τρανή απόδειξη πως το προπονητικό κριτήριο του Πάμπλο συνεχίζει να είναι η προσήλωση στο στόχο γι’ αυτό θεωρεί ότι πρέπει να παίζουν οι ποδοσφαιριστές που είναι τακτικά καταλληλότεροι απ’ τον Τζόλη έστω κι αν ποιοτικά είναι κατώτεροί του.