Τι φταίει το ξέρουν όλοι, τι θα αλλάξει όμως;

Νομίζω και γκάλοπ να κάνουμε για το τι έφταιξε για μία ακόμη χρονιά στον Παναθηναϊκό, η σειρά θα είναι ίδια όπως και τις προηγούμενες σεζόν. Πρώτα η διοίκηση και ο Γιάννης Αλαφούζος, μετά ο προπονητής (στην προκειμένη περίπτωση ο Μπόλονι) και τέλος οι παίκτες.

Τα λάθη της διοίκησης του Παναθηναϊκού για μία ακόμη χρονιά, ήταν πολλά και αδικαιολόγητα, ο Γιάννης Αλαφούζος ως συνήθως τα έκανε μούσκεμα, οι επιλογές δεν ήταν οι ενδεδειγμένες και ας μην το κουράζω περισσότερο, όλοι μα όλοι γνωρίζουν τι έγινε και φέτος (χιλιογραμμένα και χιλιοειπωμένα είναι) και ο Παναθηναϊκός απέτυχε ξανά. Πλέον, ενώ συνήθως αυτό είναι το πρώτο που πρέπει να γίνει σε μία μεγάλη αποτυχία, δεν έχει νόημα να βρούμε τι έφταιξε. Το ξέρουν όλοι; Εχει νόημα να δούμε αν μπορεί να αλλάξει κάτι δεδομένων των συνθηκών που υπάρχουν.

Διαβάζω τις τελευταίες ώρες σχόλια και μηνύματα αρκετών φίλων του Παναθηναϊκού, ότι η λύση είναι να φύγει ο Αλαφούζος. Για χάρη της κουβέντας ας πούμε ότι συμφωνούμε, μπορεί κάποιος από όλους αυτούς να μου απαντήσει, «ποιος θα έρθει;». Παρακαλώ όμως όχι απαντήσεις του τύπου «κάποιος θα βρεθεί, κάποιος τρομερός και μεγάλος επιχειρηματίας θα αναλάβει…», διότι δέκα χρόνια, δεν είδα ούτε έναν σοβαρό ενδιαφερόμενο, να χτυπάει την πόρτα. Κανείς, μικρός, μεγάλος, ή τεράστιος επιχειρηματίας, Ελληνας ή ξένος, Παναθηναϊκός ή μη, δεν έχει βρεθεί να κάνει μία πρόταση για να πάρει τον Παναθηναϊκό και δεν νομίζω ότι το πρόβλημά του είναι ότι δεν μπορεί να πάρει την ΠΑΕ από τον Αλαφούζο; Ο πρώτος σοβαρός που θα ενδιαφερθεί θα πάρει τον Παναθηναϊκό μέσα σε μια μέρα, ούτε ώρα παραπάνω.

Οσο λοιπόν δεν εμφανίζεται, ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει να είναι στα χέρια του Αλαφούζου, του οποίου το μεγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι η μη χρηματοδότηση, όπως πιστεύουν πολλοί (βάζει λεφτά δυστυχώς και για αυτόν και για τον Παναθηναϊκό), αλλά το γεγονός ότι δεν έχει ιδέα από ποδόσφαιρο. Δυστυχώς η σχέση του με το ποδόσφαιρο είτε ως businessman, είτε ως απλός παράγοντας, παραμένει μία σχέση άγνοιας. Ούτε ξέρει και κυρίως ούτε μαθαίνει, το ποδόσφαιρο. Αυτό το δεύτερο είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα, όσο τα χρόνια κυλούν, με αποτέλεσμα κάθε φορά να μην μπορεί να διακρίνει το σωστό από το λάθος, να μην μπορεί να διακρίνει ποιος τον συμβουλεύει σωστά και ποιος τον κοροϊδεύει, να μην μπορεί να καταλάβει τις βασικές δομές πάνω στις οποίες πρέπει να χτιστεί μία ομάδα, των κυβικών του Παναθηναϊκού.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Αλαφούζος είναι από τους πλέον έντιμους παράγοντες στο ελληνικό ποδόσφαιρο, και επιπλέον για τα δεδομένα του, και για τις προθέσεις του, όπως τις κατέγραψε όταν μπήκε στον Παναθηναϊκό, έχει ξοδέψει όλα αυτά τα χρόνια πολλά περισσότερα από όσα φαντάζονταν και αυτός και οι φίλοι του Παναθηναϊκού. Το πρόβλημα είναι όμως πάντα το ίδιο. Οτι έχει κάνει και ότι έχει ξοδέψει, είναι μέχρι και το τελευταίο ευρώ, λεφτά πεταμένα από το παράθυρο, συνεπώς δεν αφορά και κανένα φίλο του Παναθηναϊκού στο τέλος της ημέρας, αν έχει χαλάσει λεφτά από τη στιγμή που τα έχει πετάξει από το παράθυρο, στις περισσότερες των περιπτώσεων δε, πληρώνοντας δικά του λάθη…

Ο Αλαφούζος είναι τόσα χρόνια ο άνθρωπος που αποφασίζει για τον Παναθηναϊκό και ειλικρινά από τις εκατοντάδες αποφάσεις που έχει πάρει, δυσκολεύομαι να βρω μία που την χαρακτηρίσω σωστή. Να σταθώ σε αυτή και να γράψω «ναι, αλλά ο Αλαφούζος έχει κάνει και αυτό…». Είναι πραγματικά αδύνατο για κάποιον που διοικεί ένα τέτοιο μέγεθος τόσα χρόνια να μην μπορείς να βρεις, κάτι για να του δώσεις το credit. Τόσα χρόνια, όλα λάθος, τόσα χρόνια, μόνο λάθη. Απίθανο!

Με αυτόν λοιπόν ο Παναθηναϊκός θα πορευτεί και την επόμενη σεζόν και το focus όλων όσοι είναι στον Παναθηναϊκό και τον αγαπούν, θα πρέπει να είναι πως θα περιορίσουν τις λάθος αποφάσεις του Αλαφούζου. Για την ακρίβεια, πως θα καταφέρουν να τον πείσουν να μην αποφασίζει για τίποτα. Να μην διαλέξει ξανά προπονητή ο ίδιος, να μην διαλέξει παίκτες, να μην ασχοληθεί με την ομάδα σε κανένα επίπεδο. Να πει μόνο ένα νούμερο, το νούμερο του μπάτζετ για την επόμενη σεζόν, να ασχοληθεί με όλα τα υπόλοιπα (οικονομικά, τηλεοπτικά, χορηγικά), ότι δεν αφορά δηλαδή το ποδοσφαιρικό κομμάτι, και τα υπόλοιπα να τα αφήσει σε κάποιον άλλον. Θα είναι αυτός ο άλλος, ο Ντρεοσί, ας είναι ο Ντρεοσί. Δεν θέλουν τον Ντρεοσί, ας είναι κάποιος άλλος που το βιογραφικό του θα έχει να μας δείξει δύο τρεις επιτυχίες στο παρελθόν και που όταν θα του πάρουν συνέντευξη για τη δουλειά δεν θα λέει τρέλες σε ότι έχει να κάνει με το σχέδιο του, όπως έκανε ο Ρόκα που έλεγε ότι «θα κάνουμε πρωταθλητισμό με προπονητή που δεν έχει προπονήσει ποτέ ανδρική ομάδα…».

Δεν θέλουν να είναι κάποιος τρίτος, ας βρουν έναν προπονητή – μάνατζερ του όποιου το βιογραφικό του θα έχει να μας δείξει κάτι, θα είναι σε μία νορμάλ ηλικία (ούτε 25, ούτε 75), ώστε να έχει και κάποια εμπειρία και να έχει και κίνητρα να εξελιχθεί και ας του δώσουν τα κλειδιά να λειτουργήσει ως μάνατζερ, όπως συμβαίνει στην Αγγλία.

Το ποδόσφαιρο αν κάνεις τα βασικά δεν είναι πυρηνική φυσική και ο Παναθηναϊκός είναι τόσο χαμηλά όλα αυτά τα χρόνια, που αν κάποιος κάνει τα βασικά και δεν κάνει μόνο λάθη, η διαφορά θα φανεί αμέσως. Και ξαναγράφω το πρόβλημα δεν είναι τα λεφτά στον Παναθηναϊκό. Φέτος ο Αρης προσπέρασε τον Παναθηναϊκό με μικρότερο μπάτζετ, ενώ οι διαφορές του μπάτζετ της ΑΕΚ από τον Παναθηναϊκό, δεν είναι τέτοιες που να δημιουργούν χάσμα. Ναι, αν ο Παναθηναϊκός θέλει του χρόνου να ξεπεράσει τον Ολυμπιακό και να πάρει το πρωτάθλημα, πρέπει να γίνει επένδυση πολλών εκατομμυρίων ευρώ, αλλά αν μιλάμε για απόκτηση ευρωπαϊκού εισιτηρίου, τότε το πρόβλημα δεν είναι τα χρήματα, αλλά η οργάνωση. Τουλάχιστον σε πρώτη φάση, γιατί για να επανέλθει ο Παναθηναϊκός στην πλήρη κανονικότητά του, χρειάζονται και τα χρήματα, αλλά αυτό είναι πρόβλημα, της μεθεπόμενης ημέρας, όχι της επόμενης…