Αφού πρωταθλητισμό με Αλαφούζο δεν μπορεί να κάνει, ας κοιτάξει τα «βασικά»

Τώρα, λοιπόν, μετά τον αποκλεισμό από την Ευρώπη, άρχισαν τα.. αναθέματα. Στους παίκτες, στον Μπόλονι, στον Αλαφούζο. Λες και ο Παναθηναϊκός έπαιζε καλύτερα στη regular season, όταν σε ολόκληρο το δεύτερο γύρο είχε ηττηθεί μόνο από τον Παναιτωλικό και τον ΠΑΣ Γιάννινα εκτός έδρας, μένοντας αήττητος από όλες τις ομάδες που συμμετείχαν στα play offs (νίκες επί Ολυμπιακού, ΠΑΟΚ, Αρη – ισοπαλίες με Αστέρα και ΑΕΚ). Ε, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός δεν έπαιζε καλύτερα τότε! Κι ας έχει μόνο μία νίκη στα play offs... Σε γενικές γραμμές είχε τα ίδια χαρακτηριστικά. Εγινε λίγο πιο ευάλωτος στα play offs, αυτή ήταν η βασική ποδοσφαιρική διαφορά του: γι' αυτό και μέχρι τα ματς στην Τούμπα (0-0, ακυρωθέν γκολ Μακέντα από τον γίγαντα Γκεστράνιους) και ΑΕΚ (0-1 και... τέλος προχθές) προηγούνταν σε όλα τα παιχνίδια, αλλά είχε κρατήσει τη νίκη μόνο εναντίον του ΠΑΟΚ!

ΓΥΡΙΣΕ ΤΟ ΦΥΛΛΟ ΣΤΑ PLAY OFFS

Τι άλλαξε για τον Παναθηναϊκό στα play offs; Οχι η ποδοσφαιρική ταυτότητά του. Αυτή παρέμεινε ίδια: βάρος στην αμυντική λειτουργία, γκολ - ευκαιρίες σε αντεπιθέσεις, τρομερά προβλήματα σε φάση κατοχής μπάλας και σε «σετ» παιχνίδι. Αλλαξαν οι συγκυρίες. Γύρισε το φύλλο! Ο Παναθηναϊκός δεν ήταν πλέον μια ομάδα που έβαζε γκολ στην πρώτη του ευκαιρία. Συνέβη κι αυτό αρκετές φορές (με τον ΠΑΟΚ στο 3-0 της Λεωφόρου, με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο, με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ), αλλά χωρίς να αποτελεί... απαράβατο κανόνα. Ο Παναθηναϊκός, επίσης, δεν ήταν η ομάδα που τελείωνε στο 50% των αγώνων της με MVP τον κίπερ της: ο Σωκράτης Διούδης έκανε πολλά λάθη στα play offs και η εμφάνισή του στο β΄ ημίχρονο του ματς με την ΑΕΚ, όταν δηλαδή είχε... δουλίτσα, ήταν χειρότερη και από του «Γ. Καραϊσκάκης»!

Οι διαιτητικές αποφάσεις δεν ήταν υπέρ του (μόνο του Γκεστράνιους αναμφισβήτητα καθοριστική), οι αντίπαλοι δεν έχαναν τη μία ευκαιρία μετά την άλλη: στο 97' ισοφάρισε ο Αστέρας στην Τρίπολη με γκολ του τερματοφύλακα Παπαδόπουλου, στο 93' ο Λιβάι Γκαρσία στο ΟΑΚΑ, πρώτη ευκαιρία – γκολ ο κάπτεν Μάνταλος χθες, δυο φάσεις – δυο γκολ ο Αστέρας στη Λεωφόρο. Χαρακτηριστικά παραδείγματα όλα αυτά για το πώς το ποδόσφαιρο «πήρε» πίσω στα play offs όσα είχε «χαρίσει» απλόχερα στον Παναθηναϊκό το δίμηνο Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου. Τότε που κρατούσε απαραβίαστη την εστία του με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο για επτά σερί ματς, τότε που ήταν αήττητος και έκανε τη βαθμολογική του «αντεπίθεση», η οποία τον κατέστησε τελικά και διεκδικητή μιας θέσης στην Ευρώπη.

ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΥΠΕΡΒΑΣΗ

Την άξιζε τελικά αυτή τη θέση; Από τον Αρη όχι. Ισως την άξιζε από την ΑΕΚ, αλλά και στα δύο ματς των play offs δεν ήταν ανώτερος της πληγωμένης Ενωσης: ας βάλει ο κόουτς Λάζλο το DVD του 1-2 επί της ΑΕΚ στον πρώτο γύρο και τα DVD των τριών επόμενων αγώνων του Τριφυλλιού εναντίον του Δικέφαλου και θα διαπιστώσει τι ήθελε να δημιουργήσει αρχικά και τι έφτιαξε τελικά...

Οχι ότι ευθύνεται μόνο ο Μπόλονι. Ολα κι' όλα! Ναι, οι παίκτες είχαν κάνει τα παράπονά τους τον Ιανουάριο, όταν ο Παναθηναϊκός έτρεχε από νίκη σε νίκη. Ναι... εισακούστηκαν τελικά μετά την τρίτη ήττα από τον ΠΑΣ Γιάννινα, όταν ο Γιάννης Αλαφούζος αποφάσισε να συζητήσει μαζί τους και με τον γενικό διευθυντή, Πιερ Ντρεοσί, προτού πάρει την τελική απόφασή του για το αν θα κρατήσει ή θα απολύσει τον κόουτς ενόψει των play offs. Ομως τελικά την υπέρβαση τη δική τους δεν την έκαναν! Μόνο αν εκείνοι το έπαιρναν πάνω τους, μόνο αν εκείνοι έδιναν τον καλύτερο εαυτό τους στα play offs θα μπορούσε ο Παναθηναϊκός να φτάσει στο Conference League. Από τον Μπόλονι δεν περιμέναμε να αλλάξει κάτι. Δεν το έκαναν! Πολλά σφάλματα, αποβολές, αστοχίες, αμυντικά σφάλματα... πολλά! Ουδείς δικαιούται να τους κατηγορήσει για την προσπάθεια. Ομως κρίνονται από το αποτέλεσμα. Και το αποτέλεσμα είναι μια τεράστια αποτυχία.

Ο ΑΛΑΦΟΥΖΟΣ ΝΑ ΚΟΙΤΑΞΕΙ ΤΙΣ «ΡΙΖΕΣ» ΤΗΣ ΠΑΕ

Ο Αλαφούζος είναι ανοιχτός σε σοβαρές προτάσεις. Ομως δεν προτίθεται να ψάξει ο ίδιος για αγοραστές της ΠΑΕ τώρα που το χρέος έχει φτάσει κάτω από τα 10 εκατ. Ευρώ και η Διπλή Ανάπλαση προχωρά με πολύ ταχύτερα βήματα απ' όσο περίμεναν πολλοί. Ναι, ας είμαστε επιφυλακτικοί ακόμα στο θέμα του Βοτανικού. Υπάρχουν πολλά ακόμα που πρέπει να δρομολογηθούν στην τελική ευθεία και τίποτα δεν πρέπει να θεωρείται οριστικό και τελεσίδικο. Ομως ο μεγαλομέτοχος της ΠΑΕ έρχεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Τώρα που ελαχιστοποιείται το χρέος της εταιρείας, στη σεζόν που φάνηκε πολύ πιο «ζεστός» μετά από τρία χρόνια (εμφάνιση στο γήπεδο, στα αποδυτήρια, στη Λίγκα, παντού), ο μεγαλομέτοχος καλείται να κάνει πάρα πολύ προσεκτικές επιλογές. Κι αν είναι της λογικής ο «επιμένων νικά», να μιλήσει και δημοσίως. Μοιάζει να μην «τολμά»...

Να κάνει πρωταθλητισμό, ακόμα και με αύξηση του μπάτζετ στα 10 εκατ. Ευρώ, ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί. Το ρόστερ δεν είναι για «πέταμα». Είναι επιπέδου 3ης-5ης θέσης και το ποσοστό ευστοχίας στις μεταγραφές πρέπει να είναι υψηλό. Αυτά, όμως, είναι η «επιφάνεια». Το σημαντικότερο είναι οι ρίζες. Καλείται να πάρει την απόφαση για αλλαγή στις δομές της ομάδας. Να μην εξαρτάται από τον εκάστοτε προπονητή και τεχνικό διευθυντή (αφού πλέον έχει τις ενστάσεις του για όλους), αλλά να στηρίζεται σε 2-3 στελέχη με ποδοσφαιρική γνώση που θα τους επιλέγουν. Να ενισχύσει, λοιπόν, το στελεχιακό δυναμικό, να ενισχύσει το ανύπαρκτο τμήμα scouting, να βρει ανθρώπους που θα ταιριάζουν μεταξύ τους, που θα έχουν ίδιες ιδέες για τις αρχές, τον τρόπο λειτουργίας και τις προτεραιότητες μιας σύγχρονης ποδοσφαιρικής εταιρείας. Ανθρώπους που θα χαράξουν κοινή γραμμή, που θα γίνουν μια γροθιά, που θα έχουν κοινό στόχο, όραμα, προσανατολισμό.

Τους είχε κατά καιρούς ο Αλαφούζος: τα δίδυμα Νταμπίζα – Αναστασίου και Νταμπίζα – Δώνη έχουν δείξει το δρόμο. Ομως δεν «επένδυσε» πάνω τους για να προχωρήσει παρακάτω. Δεν τους εμπιστεύτηκε. Τους άλλαξε. Αλλαξε και μοντέλα management, πολλά. Οπως αλλάζει απόψεις, συμπεριφορά, τρόπο διοίκησης, σχεδόν τα πάντα κατά καιρούς. Γι' αυτό και ο φίλος του Τριφυλλιού μπορεί να είναι αισιόδοξος μόνο για ένα: ότι του χρόνου η ομάδα του θα είναι καλύτερη από την εφετινή και η ΠΑΕ βελτιωμένη λειτουργικά. Μέχρι εκεί!

Με Αλαφούζο στο τιμόνι ο παλιός, κραταιός Παναθηναϊκός δεν θα επανεμφανιστεί. Ούτε καν ο Παναθηναϊκός του Μπεργκ και του Ζέκα.