Τον ματώνει η μόνιμη πληγή του

• Βελτιωμένος αλλά… 0/21
• Επιστροφή εκεί που ξεκίνησε

Με πάσα ειλικρίνεια, το έργο που ανέβηκε στην ποδοσφαιρική σκηνή του «Κλ. Βικελίδης» το είδαμε και στα μέσα του περασμένου Γενάρη σε μια κρύα βραδιά ως προς τις καιρικές θερμοκρασίες αλλά και το αποτέλεσμα. Μοναδική διαφορά ήταν ότι τότε ο Παναθηναϊκός πράγματι βρήκε πορτοφόλι βουτώντας από τον Λευκό Πύργο καθώς εκείνο το πράσινο λεωφορείο (του Λάζλο Μπόλονι) είχε σταθμεύσει υποδειγματικά επί της μεγάλης περιοχής με καθοδηγητή τον Σωκράτη Διούδη κι άφησε τον Άρη να… βαράει το κεφάλι του στον τοίχο μετρώντας (τελικώς) σχεδόν δυο ντουζίνες χαμένων ευκαιριών.

Τουλάχιστον οι αγώνες διεξάγονται κεκλεισμένων των θυρών κι έτσι ο κόσμος δεν θα γκρινιάξει για την πληρωμή εισιτηρίου για να γίνει στο ίδιο έργο θεατής γιατί εν πολλοίς αυτό ξανάγινε, αν και οι «πράσινοι» ήταν ελαφρώς λιγότερο παθητικοί. Και πάλι όμως συμβιβάστηκαν μ’ έναν άχαρο ρόλο (ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο) έως ότου ο Σωτήρης Συλαϊδόπουλος ρίξει στο γήπεδο τα φρέσκα πνευμόνια μερικών φιλόδοξων πιτσιρικάδων για τη διοχέτευση μεγαλύτερης έντασης στο παιχνίδι. Και πάλι όμως ο Άρης δεν βρήκε τρόπο να παραβιάσει την εστία ενός δικού του παιδιού, παρότι είχε αριθμητικό πλεονέκτημα από το 72’ και είδε τον αντίπαλό του να παίζει με δύο κατά συνθήκη στόπερ! Φταίει το άγχος; Φταίει η ανακατωσούρα στο μυαλό του καθενός που βρέθηκε μπροστά σε μια μεγάλη ευκαιρία; Φταίει ότι δεν έχει καθαρό φορ; Όλα από λίγο…

Το τελευταίο σίγουρα ισχύει καθώς αυτό πληρώνει σε υπερθετικό βαθμό σε όλα τα παιχνίδια απέναντι στις ομάδες που αγωνίζονται στα Playoffs. Αυτός είναι και ο λόγος που αδυνατεί να μετουσιώσει εμφανίσεις σαν τη σημερινή (12/5) όπου το κυριαρχικό ποδόσφαιρο δεν φτάνει, ούτε το passing game, ούτε οι έξυπνες κάθετες μπάλες. Εδώ χρειάζεται ένας φορ που… να σκοτώνει (που έλεγαν οι παλιοί) αλλά αυτό το είδος είναι προς εξαφάνιση για τους «κίτρινους» εδώ και κάμποσα χρόνια, από την εποχή του Χαβιέρ Κάμπορα. Θεωρητικά αποκτήθηκε ο Κώστας Μήτρογλου γι’ αυτόν τον σκοπό αλλά αποδείχθηκε ανέτοιμος σε σημείο (προϊόντος του χρόνου) να χαθεί η όποια εμπιστοσύνη υπήρχε στο πρόσωπό του για να καταλήξουμε στον κλονισμό των σχέσεων.

Οι δε δηλώσεις του Άκη Μάντζιου προφανώς εμπεριέχουν αρκετή δόση αλήθειας αλλά ποιος είπε ότι στο ποδόσφαιρο το «καλύτερος» είναι πάντα αρκετό. Χρειάζεται κάτι παραπάνω, απαιτείται μετουσίωση εμφάνισης και ο Άρης δεν την έχει στο μεγαλύτερο μέρος του 2021 ή μάλλον, στα περισσότερα παιχνίδια, οπότε το ταμείο που προανήγγειλε με τη λήξη των Playoffs είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο.

Βελτιωμένος αλλά… 0/21

Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια, δίχως αυτό να σημαίνει ότι οι 21 τελικές προσπάθειες μπαίνουν στο ίδιο καζάνι καθώς δεν έχουν τον ίδιο βαθμό επικινδυνότητας. Όπως βέβαια υπήρξαν φάσεις που καλλιέργησαν αλλά δεν έφτασαν μέχρι την τελική προσπάθεια σαν τα δύο χαμένα ένας εναντίον ενός του Δημήτρη Μάνου. Όπως και το δίδαγμα που έλαβε ο Ντάνιελ Μαντσίνι ο οποίος υστερεί στην ενέργεια που στέλνει την μπάλα στα δίχτυα, γι’ αυτό η χρηματιστηριακή αξία του δεν είναι αντίστοιχη του επιπέδου των υπηρεσιών που προσφέρει στην ομάδα του. Είναι οι λεπτομέρειες για τις οποίες επίσης γίνεται λόγος γιατί υστερεί ο Άρης. Αυτές έφεραν το 0-1 με τον Παναθηναϊκό στον πρώτο γύρο, αυτές ήταν ο λόγος της απώλειας δύο βαθμών στην Τούμπα με τον ΠΑΟΚ (στην κανονική διάρκεια), αυτές τον πλήγωσαν στον εντός έδρας αγώνα με τον Παναιτωλικό κι αν ρίξω μια ματιά στα κιτάπια θα βρω άλλες τόσες περιπτώσεις. Αυτές μεταφράζονται σε χαμένους βαθμούς τους οποίους έπρεπε να πάρει βάζει εμφάνισης αλλά δεν πήρε γιατί υστερεί στο γκολ.

Κι πέρασε στράφι η πολύ βελτιωμένη εικόνα του Άρη ο οποίος θύμισε την ομάδα της κανονικής διάρκειας του Πρωταθλήματος. Δηλαδή, με ένταση στο παιχνίδι του, διαδοχικά κλεψίματα στον χώρο της μεσαίας γραμμής με άρχοντα τον Λούκας Σάσα, σ’ ένα επίσης από τα πιο δραστήρια φετινά παιχνίδια του Ματέο Γκαρσία. Και μόνο το γεγονός ότι η κατοχή της μπάλας κυμαίνονταν από το 65% έως και το 72%-73% είναι αρκετό για να διαπιστώσει κανείς τον ρόλο του καθενός στο γήπεδο. Μόνο που αυτό το κυριαρχικό ποδόσφαιρο δεν είναι αρκετό.

Επιστροφή εκεί που ξεκίνησε

Κι έτσι η 3^η θέση θα κριθεί στο γήπεδο απ’ όπου άρχισαν όλα. Στο Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας. Εκεί έβαλε ο Άρης το πρώτο μπουρλότο στο Πρωτάθλημα (τον περασμένο Οκτώβρη) με τη νίκη επί του Παναθηναϊκού, εκεί κατέθεσε πειστήρια αγωνιστικής ανάπτυξης με τη νίκη επί της ΑΕΚ πριν από περίπου τρεις μήνες, στο ίδιο χορτάρι θα επιδιώξει να δώσει αξία στον ιδρώτα μιας χρονιάς. Η εμφάνιση απέναντι στον Παναθηναϊκό έδειξε ότι η ομάδα έχει κάποιες σταγόνες ενέργειας.

Υγ: Ο Άκης Μάντζιος συνηθίζει να χρησιμοποιεί τον Σιάντε Σίλβα στα δεύτερα ημίχρονα των αγώνων και κυρίως όταν η ομάδα του ψάχνει γκολ νίκης. Σήμερα δεν του έδωσε ούτε λεπτό συμμετοχής παρότι ο Παναθηναϊκός έπαιζε με αριθμητικό μειονέκτημα. Δύο μπορεί να είναι οι λόγοι αυτής της επιλογής. Είτε ο Πορτογάλος αντιμετωπίζει πρόβλημα τραυματισμού είτε η ενέργειά του στην Τούμπα (αντέδρασε στην αλλαγή) τον έθεσε εκτός ομάδας.