«Λαμπάδα» στον Διούδη, «βατόμουρο» στον Πούγγουρα!

• Η πιο εντυπωσιακή επέμβαση της κορυφαίας του χρονιάς
• 
• Ο Πούγγουρας αδικεί τον εαυτό του, θέλει στόπερ σημείο αναφοράς
• Οι εξτρέμ που κάνουν διαφορά πρέπει να σκοράρουν

Η αποψινή εμφάνιση του Παναθηναϊκού στο «Βικελίδης», στο προτελευταίο παιχνίδι της χρονιάς, ήταν κατά κύριο λόγο σαν ένα deja vu των όσων είδαμε από το «τριφύλλι» στην φετινή αγωνιστική περίοδο. Ο Διούδης να κατεβάζει ρολά, η ομάδα να έχει τρομερή δυσκολία στο να αλλάξει τρίτη πάσα διότι ποτέ δεν το δούλεψε αυτό και να έχει αποκρουστική εικόνα στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα. Τα μόνα στοιχεία που χάλασαν την απόλυτη... φωτοτυπία, ήταν η πρώτη φάση που δεν έγινε γκολ(το τετ α τετ του Χατζηγιοβάνη) και το γεγονός πως στο τελευταίο εικοσάλεπτο οι «πράσινοι» δεν ταμπουρώθηκαν αλλά έβγαλαν σωστή αντίδραση και ορθολογισμό πάνω στο χορτάρι. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως ο Παναθηναϊκός με παίκτη λιγότερο, εμφάνισε καλύτερο αγωνιστικό πρόσωπο, κράτησε πιο πολύ την μπάλα και δεν κλείστηκε μέσα στην περιοχή του για να περιμένει το... μοιραίο.

Το «τριφύλλι» όπως πήγε το παιχνίδι θα πρέπει να είναι και ευχαριστημένο που δεν έχασε το ματς και παρέμεινε ζωντανό αν νικήσει τον Ολυμπιακό σε περίπτωση που τελικά ο Άρης τιμωρηθεί με αφαίρεση 6 βαθμών. Αν έχανε απόψε στην Θεσσαλονίκη το ντέρμπι της τελευταίας αγωνιστικής με τον Ολυμπιακό θα ήταν πιο αδιάφορο και από... παιχνίδι μπάντμιντον. Τον βοήθησε, βέβαια, και η ανυπομονησία του Άρη να σκοράρει. Από την στιγμή που οι «κίτρινοι» έπαιζαν με παίκτη παραπάνω, αντί να ψάξουν με υπομονή τα κενά στην άμυνα, αντί να παίξουν με καθαρό μυαλό, σούταραν από... παντού! Από μεγάλες αποστάσεις.

Η πιο εντυπωσιακή επέμβαση της κορυφαίας του χρονιάς

Αν υπάρχει ένας ποδοσφαιριστής την φετινή χρονιά, από τον οποίο κανείς δεν μπορεί να έχει το παραμικρό παράπονο στο «πράσινο στρατόπεδο», αυτός είναι ο Σωκράτης Διούδης. Είναι ο mvp του Τριφυλλιού και αν δεν έκανε τρομερή σεζόν, το «τριφύλλι» δεν θα διεκδικούσε μέχρι και την προηγούμενη Κυριακή την τέταρτη θέση. Απόψε τελείωσε το ματς με 8 αποκρούσεις, μία εκ των οποίων στο φάουλ του Γκάμα, θα πρέπει να την συμπεριλάβουμε στις καλύτερες της χρονιάς. Είναι σίγουρα η πιο εντυπωσιακή δική του φέτος, σε μία υπενθύμιση του πόσο αστεία και άμπαλη συζήτηση είναι το αν «κάνει» ή δεν «κάνει» για τον Παναθηναϊκό. Δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να «ξεπουληθεί» το καλοκαίρι και πρέπει να αποτελέσει «πυλώνα» στην δημιουργία μίας κανονικής και ανταγωνιστικής ομάδας αυτό το καλοκαίρι.

Ο Πούγγουρας αδικεί τον εαυτό του, θέλει στόπερ σημείο αναφοράς

Μετά την αποβολή του στο Καραϊσκάκη, θα έπρεπε να έχει βάλει μυαλό. Να μάθει από το λάθος του. Απόψε και ενώ είναι μετά τον Διούδη ο κορυφαίος του Παναθηναϊκού, δεν μπορεί να ελέγξει τα νεύρα του, πιάνει από τον λαιμό τον Μαντσίνι και τον πετάει κάτω. Κίνηση ερασιτεχνικού επιπέδου. Αφήνει το «τριφύλλι» με παίκτη λιγότερο με μία ανόητη ενέργεια. Έχει χάσει πολλούς πόντους στα play offs και αδικεί τον εαυτό του, μετά την καταπληκτική περσινή χρονιά που έκανε. Είναι ξεκάθαρη η ανάγκη ενίσχυσης στο κέντρο της άμυνας με έναν στόπερ που θα κάνει διαφορά και μετά Σένκεφελντ, Βέλεθ, Πούγγουρας να παλεύουν για μια θέση στην ενδεκάδα.

Οι εξτρέμ που κάνουν διαφορά πρέπει να σκοράρουν

Σε δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι επιβεβαιώθηκε πως αυτό που λείπει τόσο πολύ στο παιχνίδι του Τάσου Χατζηγιοβάνη, για να θεωρηθεί ένας σπουδαίος εξτρέμ, είναι η επαφή με τα αντίπαλα δίχτυα. Υστερεί πολύ στα «τελειώματα» ο διεθνής άσος. Ο Μακέντα κόντρα στην ΑΕΚ του δίνει μισό γκολ. Σουτάρει πάνω στον Τσιντώτα. Ο Ιταλός τον «έφτιαξε» και σήμερα. Με την μπάλα στρωμένη, αμαρκάριστος, στον άξονα της περιοχής, με όλο τον χρόνο να την φέρει στο δεξί και να πλασάρει. Κάκιστη επιλογή, άργησε, ντρίμπλαρε, τον πρόλαβαν οι αμυντικοί του Άρη.

Έχει στοιχεία που τον κάνουν ξεχωριστό, όπως η ταχύτητα, η ικανότητα στο 1vs1, το ποδοσφαιρικό θράσος. Αν δεν βελτιώσει, όμως. τόσο τις σέντρες του όσο και τις επιλογές του στην τελική προσπάθεια, δεν θα ανέβει επίπεδο. Είναι θέμα δουλειάς και νοοτροπίας. Όσο πιο γρήγορα το καταλάβει, τόσο το καλύτερο για τον ίδιο και την ομάδα του.

Υ.Γ1: Δεν τον έδιωξε μετά τον αποκλεισμό από τον ΠΑΣ στο Κύπελλο, όπου αποκλείστηκε όντας δύο κλάσεις κατώτερος από την ομάδα του Γιαννίκη. Δεν τον έδιωξε πριν την έναρξη των play offs για να πάει με καλύτερη ψυχολογία, νορμάλ νοοτροπία και κοουτσάρισμα σωστό κατά την διάρκεια των παιχνιδιών. Δεν τον έδιωξε ούτε και πριν το παιχνίδι με την ΑΕΚ για να πάει να παίξει τον «τελικό» των play offs υπό τις καλύτερες δυνατές συνθήκες. Το... φως το αληθινό στον Παναθηναϊκό με τον Μπόλονι το είδαν 11 Μαϊου, δύο αγωνιστικές πριν το τέλος της χρονιάς. Ένα μόνιμο case study είναι ο τρόπος διαχείρισης της ομάδας από την διοίκησή της. Έχει καταντήσει κωμωδία πλέον η κατάσταση.

Αν ο σύλλογος σεβόταν τον εαυτό του, αν ο σύλλογος μπορούσε να αξιολογήσει τα όσα συνέβαιναν όλο αυτό το διάστημα και δεν έκλεινε τα μάτια, θα είχε αλλάξει προπονητή μετά την νίκη του «τριφυλλιού» στην Θεσσαλονίκη επί του Άρη στην κανονική διάρκεια του πρωταθλήματος στις 17 Ιανουαρίου. Ξέρουν οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Ποιος όμως να αξιολογήσει και με ποια γνώση; Όσο ο Παναθηναϊκός λειτουργεί ως ένα ποδοσφαιρικό «μπακάλικο», δεν υπάρχει περίπτωση να σηκώσει κεφάλι. Ούτε κατά τύχη...

Υ.Γ2: Ο Μάρκος Δρακωτός ούτε Τσάκας είναι, ούτε το «μυστήριο» Παϊρότζ. Είναι ένας από τους πιο γνωστούς ομογενείς επιχειρηματίες. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την σοβαρότητά του. Ούτε και την οικονομική του επιφάνεια. Από την άλλη, όμως, και επειδή μιλάμε για τον Παναθηναϊκό, ο τρόπος προσέγγισης της υπόθεσης δεν είναι σωστός και κυρίως δίνει εύκολα άλλοθι στον Αλαφούζο να αποδομήσει την ιστορία και να βγει από την δύσκολη θέση. Γιατί είναι ξεκάθαρο πως δεν θέλει καν να συζητήσει την φυγή του από τον Παναθηναϊκό, την ώρα που ο κόσμος της ομάδας ζει και αναπνέει για μια αλλαγή διοικητικής σελίδας με ανθρώπους που θα μπορέσουν να δώσουν όραμα και ελπίδα...