Οι μεταγραφές που έχει ανάγκη ο Παναθηναϊκός

• ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΠΟ ΠΕΝΤΕ ΕΝΔΕΚΑΔΑΤΟΥΣ

Τα βήματα που θα πρέπει να ακολουθήσει ο Παναθηναϊκός για να μπορέσει να είναι ανταγωνιστικός τα επόμενα χρόνια, όπως τα έχουμε καταγράψει αρκετές φορές κατά το παρελθόν, είναι τα εξής:

1. Οργάνωση, στρατηγική, πλάνο που θα τηρείται με θρησκευτική ευλάβεια και δεν θα αλλάζει όποτε ο Γιάννης Αλαφούζος… ξυπνάει στραβά, στελέχωση του ποδοσφαιρικού τμήματος(τμήμα scouting, ανάλυσης, medical) με ανθρώπους που σύγχρονους, του κορυφαίου επιπέδου που να μπορούν προσφέρουν και να νοιάζονται για το Τριφύλλι. Επίσης να υπάρχει λειτουργία σε όλα τα επίπεδα(από τις συνθήκες στο Κορωπί μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια) που να αρμόζει σε έναν σύγχρονο ευρωπαϊκό σύλλογο και όχι σε σωματείο ερασιτεχνικού επιπέδου. Ο Παναθηναϊκός αυτή την στιγμή σε επίπεδο λειτουργίας είναι εκατό χρόνια πίσω σε σχέση με τα ευρωπαϊκά μοντέλα.
2. Πρόσληψη προπονητή, του οποίου η ποδοσφαιρική φιλοσοφία θα είναι ταιριαστή με τα θέλω του συλλόγου πάνω στο χορτάρι, θα διαθέτει ισχυρή προσωπικότητα, παραστάσεις και εμπειρίες από το υψηλό επίπεδο για να είναι σε θέση να ανεβάσει σκαλιά το ρόστερ που θα συναντήσει, θα έχει φιλοδοξίες βλέποντας τον Παναθηναϊκό ως ευκαιρία ανέλιξης και όχι ως αγγαρεία ή αρπαχτή και με λίγα λόγια και απλά το πακέτο του, θα μειώσει το ρίσκο της επιλογής στο πιο δύσκολο καλοκαίρι της ομάδας τα τελευταία χρόνια, όπου πρέπει να διαχειριστεί την ιστορική ξεφτίλα της 5ης θέσης, που την αφήνει εκτός Ευρώπης για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά.
3. Να αξιολογηθεί το έμψυχο δυναμικό. Πολύ σημαντικό βήμα πριν φτάσουμε στο τελευταίο, που αποτελεί και το θέμα του σημερινού σημειώματος. Το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό είναι το ποιος θα κληθεί να το αξιολογήσει και με ποια κριτήρια. Αυτή θα έπρεπε να είναι η δουλειά του Πιέρ Ντρεοσί, ο οποίος μέχρι και πριν δεκαπέντε ήμερες ήθελε την παραμονή του Λάζλο Μπόλονι στον πάγκο. Αξιολόγηση με ασφάλεια δεν μπορεί να γίνει. Είναι αναμενόμενη για την άμπαλη ποδοσφαιρική Ελλάδα η λογική του ᾽᾽δεν κάνει ούτε ένας, είναι όλοι λίγοι᾽᾽ από την στιγμή που το Τριφύλλι τερμάτισε στην πέμπτη θέση. Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, με το οποίο θα πρέπει να συναντηθούμε ως χώρα κάποια στιγμή, ο ρόλος του προπονητή σε ένα ποδοσφαιρικό σύνολο είναι ο πιο σημαντικός. Όταν μία ομάδα είναι ΟΜΑΔΑ ο καλός παίκτης, θα φανεί καλύτερος. Όταν μία ομάδα είναι αδούλευτη και σκορποχώρι, όπως ο Παναθηναϊκός του Μπόλονι, τότε ο καλός παίκτης θα δείχνει μετριότατος ή ακόμα και κακός.

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει πως το ρόστερ του Παναθηναϊκού δεν έχει ανάγκη από ενίσχυση και από μεγάλες δόσεις ποιότητας. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν είναι για πέταμα. Θα είναι εγκληματικό να παρασυρθεί το κλαμπ και να οδηγηθεί σε ένα νέο. ράβε ξήλωνε. Στοχευμένες κινήσεις χρειάζεται.

Αν τηρηθούν όλα τα παραπάνω(η ελπίδα πεθαίνει τελευταία στην ζωή), τότε ο Παναθηναϊκός θα έχει καλές πιθανότητες να ενισχυθεί σημαντικά αυτό το καλοκαίρι. Με μία απαραίτητη υποσημείωση: Για να αυξήσει τις πιθανότητες θα πρέπει να είναι σε θέση να αγοράσει. Παίκτες που βρίσκονται σε άνοδο και όχι σε ελεύθερη πτώση. Από πρωταθλήματα που να μπορεί με ποσά κοντά στις 500.000 ευρώ να βρει καλές περιπτώσεις. Όταν η στόχευση αφορά μόνιμα την δεξαμενή των ελεύθερων ή των υπό αποδέσμευση παικτών, είναι δύσκολο να βρεις ποδοσφαιριστή που θα σε ανεβάσει επίπεδο. Οι πιθανότητες, ειδικά όταν δεν διαθέτεις τμήμα scouting, είναι μικρές. Το καλοκαίρι του 2013 με τον Νταμπίζα να έχει 80% ευστοχία είναι η εξαίρεση και όχι ο κανόνας.

ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ ΣΙΓΟΥΡΑ ΑΠΟ ΠΕΝΤΕ ΕΝΔΕΚΑΔΑΤΟΥΣ

Από όσα είδαμε στην φετινή αγωνιστική περίοδο, η οποία επαναλαμβάνουμε δεν μπορεί να αποτελέσει ασφαλές κριτήριο για πολλούς από τους παίκτες που ήρθαν το περασμένο καλοκαίρι, ο Παναθηναϊκός ιδανικά θα πρέπει να βάλει στην ενδεκάδα του, πέντε ποδοσφαιριστές που θα τον ανεβάσουν επίπεδο και παράλληλα θα αυξήσουν τον ανταγωνισμό για μια θέση στο αρχικό σχήμα. Ας πάρουμε τις θέσεις μία προς μία.

Τερματοφύλακες: Ο Διούδης προέρχεται από την καλύτερη σεζόν της καριέρας του, δεν θα έμενε ζωντανός ως το τέλος ο Παναθηναϊκός στο κυνήγι της Ευρώπης αν ο διεθνής πορτιέρε δεν έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις. Ο σούπερ ταλαντούχος Χριστογεώργος και ο Ξενόπουλος συμπληρώνουν την τριάδα. Δεν έχει ανάγκη ενίσχυσης το Τριφύλλι κάτω από τα δοκάρια.

Δεξιοί μπακ: Εδώ είναι ο ένας ενδεκάδατος που έχει ανάγκη ο Παναθηναϊκός. Ο Σάντσες φαινόταν πως δεν είναι κάτι ξεχωριστό ενώ ο Μολό θα ήταν ιδανικός για αναπληρωματικός, καθώς παρά την τιμιότητα που καταθέτει πάνω στο χορτάρι, υστερεί τακτικά και ανασταλτικά.

Αριστεροί μπακ: Ο Χουάνκαρ έκανε μια παραγωγική σεζόν, είχε συμμετοχή σε 6 γκολ της ομάδας του (3 ασίστ και 3 δεύτερες ασίστ) αν και στα περισσότερα παιχνίδια η εντολή ήταν να μην περνά ούτε την σέντρα! Μπορεί να σηκώσει το βάρος του βασικού και ο Χατζηθεοδωρίδης ως εναλλακτική, αποτελούν ένα αξιόπιστο δίδυμο.

Κεντρικοί αμυντικοί: Εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη από έναν ηγέτη στα μετόπισθεν. Ο Βέλεθ έκανε καλή χρονιά αλλά έβγαλε και θέματα με τραυματισμούς, ο Σένκεφελντ είναι σούπερ αξιόπιστος αλλά είναι… ένας, ο Πούγγουρας έμεινε στάσιμος φέτος και κάπου εκεί τελειώνουν οι διαθέσιμοι στόπερ, καθώς ο νεαρός Καραγιάννης αναμένεται να αποχωρήσει. Τόσο ποιοτικά όσο και ποσοτικά(δεν βγαίνει χρονιά με 3 στόπερ) το Τριφύλλι πρέπει να προσθέσει ακόμη έναν κεντρικό αμυντικό, καλύτερο από αυτούς που διαθέτει. Σε αυτή την θέση μπορεί να προσφέρει και ο Κουρμπέλης, ο οποίος όμως θα προέρχεται από πολύμηνη αποχή!

Αμυντικοί μέσοι: Ο Παναθηναϊκός διαθέτει τον Νιάς που είναι δανεικός από την Λιλ και τον Κουρμπέλη που είναι από τον Δεκέμβριο εκτός και αναμένεται να επιστρέψει τον Ιούλιο. Αν παραμείνει ο Σενεγαλέζος που αποτελεί εξαιρετική περίπτωση, οι πράσινοι ίσως και να μην χρειαστούν παίκτη εκεί, καθώς υπάρχει και ο Αλεξανδρόπουλος που παίζει τόσο στο 6 όσο και στο 8 και αποτελεί ένα πολύ σημαντικό πρότζεκτ, στο οποίο θέλει ορθά να επενδύσει ο σύλλογος. Αν, όμως, ο Νιάς επιστρέψει στην Γαλλία τότε ο Παναθηναϊκός πρέπει να πάρει έναν παίκτη με τα ίδια χαρακτηριστικά(δύναμη, επιθετικότητα στο μαρκάρισμα, ύψος, καλή τεχνική) και την ίδια ή μεγαλύτερη ποιότητα.

Εσωτερικοί μέσοι: Μαουρίσιο, Σανκαρέ, Μπουζούκης, Αλεξανδρόπουλος, Αγιούμπ και Βιγιαφάνιες. Υπάρχουν και οι νεαροί Σερπέζης και Αθανασακόπουλος που πιθανότατα να παραχωρηθούν δανεικοί. Ποσοτικά ο Παναθηναϊκός μοιάζει να είναι εντάξει αλλά ποιοτικά υπάρχει θέμα. Ο Αγιούμπ θα αποχωρήσει, ο Μαουρίσιο είναι λεφτά στην τράπεζα αλλά πατάει στα 33, ο Σανκαρέ έχει ᾽᾽κάτι᾽᾽ αλλά θα πρέπει να βελτιώσει την αθλητική του εικόνα για να προσφέρει, για τον Αλεξανδρόπουλο τα είπαμε παραπάνω, ενώ ο Βιγιαφάνιες έχει την ποιότητα να κάνει την διαφορά και ο Μπουζούκης αξίζει ακόμη μια ευκαιρία, καθώς φέτος τον… εξαφάνισε ο Μπόλονι.

Φυσικά θα πρέπει να περιμένουμε αν ο νέος προπονητής θα παίξει με τρεις στον άξονα ή με δύο και έναν επιτελικό πίσω από τον φορ. Θα πρέπει να περιμένουμε να δούμε τι θέλει από τους μέσους του. Όπως και να έχει από την ανθρωπογεωγραφία της μεσαίας γραμμής λείπουν οι υψηλές εντάσεις, λείπει η ενέργεια(μόνο ο Νιάς και Αλεξανδρόπουλος έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά) και παράλληλα λείπει η ποιότητα με την μπάλα στα πόδια στο επιθετικό τρίτο. Οι ενέργειες εκείνες που θα ξεκλειδώσουν την αντίπαλη άμυνα(μόνο ο Βιγιαφάνιες μπορεί να το προσφέρει αυτό και ίσως και ο Μπουζούκης). Οπότε, ο Παναθηναϊκός πρέπει να βάλει στην μηχανή του ένα 8άρι που να το πούμε λαϊκά, να είναι παιχταράς. Έναν box to box από το πάνω ράφι.

Εξτρέμ: Τον Αϊτόρ της Ολλανδίας(20+ γκολ και 10+ ασίστ σε μια διετία) δεν τον είδαμε αλλά ποτέ μέσα στην χρονιά δεν πήρε σερί παιχνίδια, σε μία ομάδα εντελώς αδούλευτη. Ο Σαβιέρ τραυματίστηκε τον Νοέμβριο και ξαναμπήκε σε αποστολή τον Μαϊό, ο Νγκμπακοτό έπαιξε σε ελάχιστα ματς βασικός και από τα δεκάλεπτα που του έδινε ο Μπόλονι δεν μπορεί να κριθεί ενώ ο Τάσος Χατζηγιοβάνης έδωσε λύσεις αλλά όσο δεν σκοράρει με καλή συχνότητα, δεν μπορεί να θεωρηθεί εξτρέμ τοπ επιπέδου.

Ο Καμπετσής που στα περισσότερα ματς έπαιξε ως εξτρέμ, δεν είναι εξτρέμ και σε έναν Παναθηναϊκό που θα πρέπει να διεκδικεί πράγματα, δεν μπορεί να είναι ο ένας εκ των δύο βασικών.

Και εδώ, λοιπόν, ο Παναθηναϊκός θέλει παίκτη βαρβάτο. Να σκοράρει, να δημιουργεί, να είναι σημείο αναφοράς. Δεν βρίσκει εύκολα παίκτες εξαιρετικούς σε αυτή την θέση ο σύλλογος εδώ και πολλά χρόνια και κάποια στιγμή πρέπει να μπει ένα τέλος σε αυτή την… αρνητική παράδοση.

Φορ: Καρλίτος, Μακέντα, Ιωαννίδης, Καμπετσής. Για μια ομάδα που παίζει με έναν σέντερ φορ, τρεις είναι υπεραρκετοί για μια χρονιά χωρίς Ευρώπη. Τα καλά(που είναι περισσότερα) και τα κακά του Μακέντα τα γνωρίζουμε μετά από μια τριετία στην Ελλάδα, ο Καρλίτος σε μία κανονική ομάδα ως βασικός θα ήταν πολύ διαφορετικός και πιο επικίνδυνος αν η μπάλα έφτανε σε αυτόν για να εκτελέσει ενώ ο Ιωαννίδης έκανε μια σεζόν που γέννησε ελπίδα για το μέλλον παίζοντας στα άκρα και όχι στην φυσική του θέση.

Αν ο Παναθηναϊκός δουλευτεί από έναν προπονητή όπως πρέπει, αν στις υπόλοιπες θέσεις που χρειάζεται ενίσχυση βάλει ποιότητα και βρει παίκτες ικανούς να τον κάνουν άμεσα καλύτερο, τότε πιθανότατα να μην χρειαστεί σέντερ φορ.