Ο Άρης πέτυχε περισσότερα πράγματα σε σχέση με αυτά που πραγματικά μπορούσε...

• Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ
• Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΠΑΝΤΑ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΞΙΑ

Δίπλα στο πακέτο των υψηλών προσδοκιών που καλλιεργήθηκαν στην εξέλιξη της χρονιάς «ακουμπάει» το ιστορικό ρεκόρ της καλύτερης πορείας των τελευταίων 40 χρόνων. Αυτό το στοιχείο είναι αρκετό για την απόδοση τίτλου. Είναι η πιο πετυχημένη σε διάστημα τεσσάρων δεκαετιών. Και η αλήθεια είναι ότι λίγοι την περίμεναν υπό την έννοια ότι στην αφετηρία του αγωνιστικού μαραθωνίου οι «εκτιμητές» την κατέτασσαν κάπου στην 5^η θέση ή μάλλον στο γκρουπ των ομάδων που θα πάλευαν για την ευρωπαϊκή έξοδο. Οι εκτιμήσεις βασίστηκαν περισσότερο στον αγωνιστικό προϋπολογισμό του καθενός όπου ο Άρης είχε τον πέμπτο σε αριθμό και μάλιστα, αρκετά μικρότερο σε σχέση με τους άλλους, ασχέτως του ότι με εξαίρεση τον Ολυμπιακό, έκρυψε επιμελώς αυτή την απόσταση. Παρέταξε την ποδοσφαιρική γνώση του, αξιοποίησε και τις αστοχίες των άλλων. Γρήγορα αποσύρθηκαν τα αρχικά σχόλια και καθώς «έτρεχε» η χρονιά, η αναδίπλωση εξελίχθηκε σε αναγκαία επιλογή καθώς με εξαίρεση μια αγωνιστική (στην κανονική διάρκεια), αυτή η ομάδα ήταν μέσα στην τριάδα, για την ακρίβεια μεταξύ 1^ης και 2^ης θέσης για σχεδόν 23 αγώνες.

Κύριο χαρακτηριστικό του φετινού Άρη ήταν η αγωνιστική συνέπεια. Με αγωνιστική αλήθεια, ποδοσφαιρική δικαιοσύνη και τη νοοτροπία του Άκη Μάντζιου ο οποίος γνωρίζει τα «γράμματα» στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η μεγαλύτερη επιτυχία του Έλληνα τεχνικού δεν ήταν η αγωνιστική σταθερότητα που απέκτησε η ομάδα στη διάρκεια της χρονιάς, αλλά η εντυπωσιακή αλλαγή συναισθημάτων στο εσωτερικό αυτής. Όταν την ανέλαβε, αυτή είχε βυθιστεί στην αίσθηση μιας (προδιαγραφόμενης) κακής χρονιάς μετά τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό από την Κόλος Κοβαλίβκα. Όλοι βλέπαμε (μόνο) προβλήματα και αδυναμίες ακόμη και κατά την περίοδο όπου κάτι άρχιζε να ανθίζει. Κακά τα ψέματα, όλοι χρειαστήκαμε χρόνο για να πιστέψουμε στη φετινή ομάδα.

Αυτή είχε πολύ ξεκάθαρες ποδοσφαιρικές ιδέες. Δόμηση παιχνιδιού πάνω στα χαρακτηριστικά των παικτών που διαθέτει, με ισχυρό στοιχείο την αγωνιστική φιλοδοξία, την έκρηξη και την ικανότητα (κυρίως) της μεσαίας γραμμής και αδύναμο την πορεία δίχως καθαρό σέντερ φορ. Αυτό ήταν το βασικό πρόβλημα της, ο λόγος απώλειας βαθμών που άξιζε βάσει συνολικής εικόνας αλλά και η αιτία της μη αξιοποίησης του κυριαρχικού ποδοσφαίρου που απέδωσε στο μεγαλύτερο διάστημα της χρονιάς.

Ένα δεύτερο στοιχείο ήταν οι σχέσεις. Όσο ο Άρης ήταν συμπαγής εντός κι εκτός τεσσάρων γραμμών, εμφάνιζε εξυπνάδα και ανθεκτικότητα στην απορρόφηση κάθε αποτελέσματος. Θετικού ή αρνητικού. Με κοντή μνήμη, γύριζε τη σελίδα του φετινού βιβλίου δίχως να σταθεί (περισσότερο απ’ ότι έπρεπε) σε κάποιες λέξεις. Αυτό το στοιχείο αλλοιώθηκε στα Playoffs, βάσει (και) αυτού θα παρθούν αποφάσεις για το μέλλον.

Εν τέλει, αυτή η ομάδα (στο Πρωτάθλημα) πέτυχε περισσότερα πράγματα από αυτά που πραγματικά μπορούσε. Δεν ισχύει το ίδιο για το Κύπελλο Ελλάδας γιατί εκεί αδίκησε απλά τον εαυτό της κι έχασε μια μοναδική ευκαιρία διεκδίκησης ενός τίτλου που τόσο πολύ έχει ανάγκη ο οργανισμός. Γιατί αυτή η ομάδα πορεύεται, εξελίσσεται και αναπτύσσεται δίχως να έχε κατακτήσει κάτι εδώ και πέντε δεκαετίες. Γι' αυτό εξάλλου αποτελεί σπάνιο φαινόμενο. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πού θα μπορούσε να είναι, αν ήταν στοιχειωδώς πιο αποτελεσματική σε επίπεδο κατάκτησης τίτλων.

Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΜΕΤΑΓΡΑΦΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ

Η διατήρηση του βασικού κορμού, το περασμένο καλοκαίρι, αποδείχθηκε σοφή. Το credit προφανώς ανήκει στον Θόδωρο Καρυπίδη αλλά και στον Άγγελο Χαριστέα ο οποίος ηγήθηκε του περσινού σχεδιασμού. Προφανώς υπήρχε το στοιχείο της ανάγκης καθώς ο Άρης ήταν σε μια περίοδο αντίστοιχη της φετινής. Της άγνοιας για το δικαίωμα των μεταγραφών. Ήταν σοφή γιατί ως επί των πλείστων οι «κίτρινοι» πορεύτηκαν με τα υλικά που ήδη είχαν στα χέρια τους, αυτά τον οδήγησαν στην υλοποίηση του βασικού στόχου. Αντιθέτως, εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε ότι οι μεταγραφές που έγιναν στις αρχές του Οκτώβρη αλλά και τον Γενάρη δεν ήταν το ίδιο αποδοτικές. Η περίπτωση του Σάντε Σίλβα στοιχειοθετεί εξαίρεση χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο Πορτογάλος έδειξε ότι αξίζει οικονομική υπέρβαση της τάξεως των 1.2 εκατομμυρίων ευρώ για την απόκτηση των δικαιωμάτων του. Συνολικά, ο Άρης πήρε από λίγα έως ελάχιστα πράγματα από τους Έργκυς Κάτσε, Κώστα Μήτρογλου, Νικόλα Ιωάννου, Μπρούνο. Ο Ματέο Γκαρσία δεν μπαίνει σ’ αυτή τη συνομοταξία γιατί ο φάκελός του ήταν στα γραφεία της ΠΑΕ Άρης από την άνοιξη του 2020. Ο δε Γιοχάν Μπεναλουάν ήταν πιο αποδοτικός από τους παραπάνω, αλλά δεν έφτασε στο σημείο παροχής αγωνιστικής ασφάλειας.

Κι έτσι, ο Άρης δεν βρήκε ποτέ τρόπο να αντικαταστήσει τους βασικούς μοχλούς της ομάδας. Γι’ αυτόν τον λόγο, όταν οι φυσικοί ηγέτες του όπως οι Μπρούνο Γκάμα, Φακούντο Μπερτόγλιο, Λούκας Σάσα και Τζέιμς Τζέγκο άρχισαν να χάνουν την έκρηξή τους κι έδειχναν κουρασμένοι, μάταια αναζητήθηκε τρόπος κάλυψης της απώλειας. Εκεί αποδείχθηκε ότι το πληρέστερο ρόστερ των τελευταίων χρόνων δεν είχε την επάρκεια που όλοι νομίσαμε. Ήταν αρκετό για να εξυπηρετήσει τον στόχο που είχε οριοθετεί αλλά ως εκεί. Τρανό παράδειγμα αποτελεί η πορεία της ομάδας στα Playoffs. Η αναζήτηση νέων πρωταγωνιστών δεν είχε ουσιαστικό αποτέλεσμα.

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΠΑΝΤΑ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΞΙΑ

Η αλήθεια είναι ότι η λίστα των απόψεων για τη φετινή χρονιά έχει εξαντληθεί. Μεγαλύτερη αξία έχει η επόμενη. Οι προϋποθέσεις, οι σκέψεις αλλά και το περιθώριο αντίδρασης που πραγματικά έχει ο Άρης. Όλα θα εξαρτηθούν από την απόφαση του CAS. Πότε θα ληφθεί αλλά και πότε θα κοινοποιηθεί. Η διατήρηση της ομάδας στα υψηλά πατώματα της βαθμολογίας προϋποθέτει δικαίωμα πραγματοποίησης μεταγραφών γιατί αυτό το ρόστερ δεν έφτασε απλά το ταβάνι του, αλλά το τρύπησε κιόλας. Είναι αναγκαία η προσθήκη τουλάχιστον έξι παικτών για την ενίσχυση του ποιοτικού στοιχείου. Σε διαφορετική περίπτωση, αυτή η ομάδα είναι σχεδόν αδύνατο να διατηρήσει τα κεκτημένα. Διότι όλοι προσθέτουν έναν χρόνο στις πλάτες τους, δεν θα υπάρχει το στοιχείο της έκπληξης των αντιπάλων και ο Άρης θα γίνει πολύ προβλέψιμος σαν ομάδα. Συν τοις άλλοις, θα είναι απαραίτητο και αριθμητικά γιατί λύσεις συμβολαίων θα υπάρξουν σε κάθε περίπτωση.

Στον Άρη λειτουργούν βάσει του ευνοϊκού σεναρίου, αυτού της άρσης της ποινής απαγόρευσης μεταγραφών. Το αν η νέα παράταση που δόθηκε από το CAS στη λήψη ή κοινοποίηση της απόφασης είναι θετικό ή αρνητικό, θα εξαρτηθεί από την ίδια την απόφαση αλλά και από τον χρόνο δημοσιοποίησής της. Σίγουρα δεν είναι καλό γιατί για έναν μήνα η ομάδα δεν μπορεί να λειτουργήσει με φόντο την επόμενη χρονιά. Δυσκολεύεται να προχωρήσει σε αποφάσεις που είναι υποχρεωτικές, ακόμη περισσότερο στο να μπει σε διαδικασία συζητήσεων με παίκτες γιατί δεν μπορεί να τους διασφαλίσει το αυτονόητο. Αυτό το καθεστώς βάζει πολλά ερωτηματικά ενόψει της επόμενης χρονιάς. Αυτό που ξέρουμε στην παρούσα φάση είναι ότι υπάρχουν 24+ συμβόλαια και ότι ο Άκης Μάντζιος θα είναι στην τεχνική ηγεσία…