Γιατί ο Μιλόγεβιτς είναι η καλύτερη επιλογή για την ΑΕΚ

Τι είχε μπροστά της η ΑΕΚ για να επιλέξει, όπως διαμορφώθηκε η κατάσταση, από την λίστα που δημιούργησαν τα στελέχη της, προκειμένου να διαλέξει τον επόμενο προπονητή της; Αρχικά όπως ο ίδιος ο Μελισσανίδης είχε πει, την παραμονή του Μανόλο Χιμένεθ. Δεν θα συνέβαινε, το γνωρίζαμε, αλλά επί της ουσίας δεν νομίζω να πιστεύει κάποιος ότι η καλύτερη λύση για την ΑΕΚ έτσι όπως είχαν έρθει τα πράγματα, ήταν η παραμονή του Ισπανού προπονητή. Με αυτό ως δεδομένο ας δούμε μία μία τις περιπτώσεις προπονητών που είχε η ΑΕΚ στη λίστα της κι’ ας ξεχωρίσουμε την καλύτερη.

Ο Λουτσέσκου…

Η πρώτη επιλογή ήταν ο Ραζβάν Λουτσέσκου. Εδώ να θυμίσω ότι ο Μελισσανίδης είχε «έρωτα» με τον Λουτσέσκου, πριν αυτός πάει στον ΠΑΟΚ. Δεν τον πήρε τελικά τότε γιατί ο Ρουμάνος προπονητής δεν ήθελε να αφήσει στα μέσα της σεζόν την Ξάνθη. Δεν τον πήρε τώρα, όχι γιατί φοβήθηκε τις αντιδράσεις ή είχε κρατήσει κακία στον Λουτσέσκου, αλλά γιατί ο Ρουμάνος δεν δέχτηκε τελικά να αναλάβει την ΑΕΚ και επέστρεψε στον ΠΑΟΚ. Ο Λουτσέσκου είναι ένας εξαιρετικός προπονητής και δεν νομίζω να αμφιβάλει κανείς, αλλά στην ΑΕΚ το μείγμα θα ήταν εκρηκτικό. Οσο εκρηκτικό δεν ήταν ποτέ επί ημερών Μελισσανίδη. Οι οπαδοί της ΑΕΚ στη συντριπτική πλειοψηφία τους δεν ήθελαν να ακούν για τον Ρουμάνο και στην πρώτη στραβή στο πρώτο κακό αποτέλεσμα, οι αντιδράσεις θα ήταν μεγάλες. Ο Λουτσέσκου δεν είχε και καμία συμπάθεια, ούτε μέσα στην ίδια την ΑΕΚ, με εξαίρεση τον ίδιο τον Μελισσανίδη, ενώ ακόμη και οι δημοσιογράφοι που καλύπτουν το ρεπορτάζ της Ενωσης, έχουν γράψει και έχουν πει τόσο για τον Λουτσέσκου, που μία συνεργασία μαζί του θα ήταν προβληματική με το καλημέρα. Η ΑΕΚ στο πρόσωπο του Λουτσέσκου θα έβρισκε έναν καλό προπονητή, αλλά κι’ ένα απολύτως ανεπιθύμητο πρόσωπο για όλους, και συνήθως τέτοιες συνεργασίες δεν έχουν ούτε επιτυχημένα αποτελέσματα, ούτε καλό φινάλε.

Ο Ρεμπρόφ...

Η επόμενη επιλογή ήταν ο Σεργκέι Ρεμπρόφ. Βάση βιογραφικού, ήταν ασφαλώς μία ωραία επιλογή. Ενας νέος, φιλόδοξος προπονητής, με βαρύ όνομα στην ευρωπαϊκή ποδοσφαιρική πιάτσα και με μία μεγάλη επιτυχία στην Ουγγαρία με την Φερεντσβάρος, την όποια έφτασε μέχρι τους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Ενας μεθοδικός προπονητής, ο οποίος όμως είχε ένα μειονέκτημα για μία ομάδα σαν την ΑΕΚ και για ένα πρωτάθλημα σαν το ελληνικό. Είχε μεγάλο τουπέ και ως ένα βαθμό, πολύ φυσιολογικά αν σκεφτείς ποιος είναι. Ο Ρεμπρόφ λοιπόν θα έβλεπε την ΑΕΚ και την Ελλάδα ως σκαλοπάτι, ως έναν ενδιάμεσο και σύντομο σταθμό, πριν το μεγάλο άλμα. Ο Ρεμπρόφ έχει τέτοια ιδέα για τον εαυτό του, που πίστευε, ότι τώρα μπορεί να γίνει ο επόμενος προπονητής της Τότεναμ και να διαδεχτεί τον Μουρίνιο. Επιπλέον είναι ένας ιδιαίτερος και κλειστός χαρακτήρας και αρκετά συγκρουσιακός ως άνθρωπος και επαγγελματίας, όπως άλλωστε φανερώνει και ο τρόπος που χωρίζει με την Φερεντσβάρος. Οι ιθύνοντες της ΑΕΚ είχαν καταλάβει ότι ο Ρεμπρόφ αισθανόταν ότι τους κάνει και χάρη που συζητάει μαζί τους και αυτό για μία ομάδα με τη δομή της ΑΕΚ και για έναν πρόεδρο και ιδιοκτήτη σαν τον Μελισσανίδη, σήμαινε αυτομάτως ότι η συνεργασία μαζί του, είχε μεγάλο ρίσκο. Ο Ρεμπρόφ τρέναρε μονίμως την ΑΕΚ, γιατί έψαχνε κάτι καλύτερο και κάποιος που θα ερχόταν χωρίς να το θέλει 100% και απλά γιατί δεν βρήκε κάτι καλύτερο, δεν είναι πάντα η καλύτερη επιλογή.

Αυτοί που δεν συζήτησαν καν…

Η ΑΕΚ φαίνεται ότι χτύπησε και δύο τρεις καλές πόρτες στην Ιβηρική. Η μία από αυτές ήταν ο εξαιρετικός κατά την άποψη μου, Χάβι Γκράθια, μέχρι πρότινος προπονητής της Βαλένθια και με παραστάσεις από την Πρέμιερ Λιγκ, όπου ήταν προπονητής της Γουότφορντ. Ο Χάβι Γκράθια που είχε περάσει στα πρώτα προπονητικά βήματά του και από τα μέρη μας (Ολυμπιακό Βόλου και Κέρκυρα) και είχε κάνει σπουδαία δουλειά και στη Μάλαγα, δεν θέλησε καν να μπει σε διαδικασία συζήτησης και αρνήθηκε ευγενικά. Στα δικά μου μάτια καλύτερη περίπτωση από τον Χάβι Γκράθια δεν υπήρχε. Αλλά δεν συζήτησε καν…

Όπως φαίνεται ότι αρνήθηκε τη συνεργασία με την ΑΕΚ ένα ακόμη σημαντικό όνομα προπονητή. Στην διερευνητική κρούση που δέχτηκε, απάντησε ότι θέλει λίγο χρόνο για να δει κάποια πράγματα και κάποια ματς της ΑΕΚ και από αυτό που είδε από το δεύτερο μισό της σεζόν, αποφάσισε ότι δεν ήθελε να μπει σε διαπραγματεύσεις με την ΑΕΚ. Θεώρησε ότι το επίπεδο της ομάδας ήταν χαμηλό για να την αναλάβει και δεν μπήκε καν στη διαδικασία…

Ο Μιλόγεβιτς...

Η επόμενη επιλογή ήταν ο Βλάνταν Μιλόγεβιτς. Στα μάτια των φίλων της ΑΕΚ, αν πιάνω καλά τον σφυγμό τους από τα social media, δεν είναι κάποιος που προκαλεί ενθουσιασμό. Πιθανότατα επειδή τον θεωρούν Ελληνα και προπονητή που έμαθε τα γράμματα στην Ελλάδα. Προσωπικά το θεωρώ πλεονέκτημα και εξηγώ γιατί. Ο Μιλόγεβιτς δεν είναι ότι ξέρει την ελληνική πραγματικότητα και το ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτά στο 2021 είναι εντελώς ξεπερασμένα και πλέον ένα σοβαρό προπονητικό τιμ μπορεί να μάθει τα πάντα για τη νέα του ομάδα, μέσα σε λίγες ημέρες. Ο Μιλόγεβιτς ξέρει όμως την ελληνική ποδοσφαιρική κουλτούρα, ξέρει τον Ελληνα παράγοντα, ξέρει πού πρέπει να επιμείνει και πού να κάνει πίσω, ξέρει τι πρέπει να ακούσει και τι να κάνει ότι δεν το άκουσε. Επίσης ξέρει τη γλώσσα και σε μία ομάδα με αρκετούς Ελληνες ποδοσφαιριστές αυτό είναι μεγάλο πλεονέκτημα.

Επιπλέον ο Μιλόγεβιτς δεν είναι ο προπονητής που έδειξε μία καλή δουλειά στον Πανιώνιο και έφτιαξε μία καλή ομάδα. Είναι ο προπονητής που όχι απλώς ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις πρωταθλητισμού στον Ερυθρό Αστέρα και άντεξε στην πολύ μεγάλη πίεση να είσαι προπονητής του, αλλά τον εκτόξευσε με τη δουλειά του και τη μεθοδικότητά του. Δύο συνεχόμενες χρονιές στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ για τον Ερυθρό Αστέρα είναι μεγαλύτερο επίτευγμα και από δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα στην Ελλάδα, για όποιον δεν αντιλαμβάνεται τα μεγέθη. Την πρώτη φορά πέρασε τρεις προκριματικούς γύρους και απέκλεισε την Ζάλτσμπουργκ για να φέρει τον Ερυθρό Αστέρα για πρώτη φορά στην ιστορία του στους ομίλους, στους οποίους μάλιστα νίκησε και την μετέπειτα πρωταθλήτρια Ευρώπης Λίβερπουλ. Όλα αυτά τα έκανε με βασικούς πρωταγωνιστές τον Μάριν και τον Μπεν από τον Ολυμπιακό, τον Κρίστισιτς της ΑΕΚ, τον Κάνιας του ΠΑΟΚ, τον Ματέο Γκαρσία του Αρη, κ.ο.κ. ενώ την δεύτερη φορά άφησε εκτός ομίλων ομάδες όπως η Κοπενγχάγη και οι Γιανγκ Μπόις.

Επιπλέον κατέκτησε και τις δύο χρονιές το πρωτάθλημα, αφού όταν έφυγε η ομάδα του ήταν 11 βαθμούς μπροστά στον βαθμολογικό πίνακα και παραιτήθηκε μετά από έντονες διαφωνίες με την διοίκηση, αλλά και μία εξαιρετική πρόταση από την Αλ Αχλί. Ο Μιλόγεβιτς όλο αυτό το έκανε λειτουργώντας ως προπονητής της ομάδας και ως ένα μεγάλο βαθμό και ως μάνατζερ της. Αρκετοί από τους παίκτες ήταν όχι απλά δικές του επιλογές, αλλά και ποδοσφαιριστές που ο ίδιος είχε ξεχωρίσει, είχε εντοπίσει και από το ελληνικό πρωτάθλημα το οποίο παρακολουθεί και ξέρει καλά. Ο Μιλόγεβιτς πήρε στον Ερυθρό Αστέρα παίκτες από τον Ολυμπιακό, από τον ΠΑΟΚ, από τον Αρη, ακόμη και τον Τομανέ, τον οποίο είχε στο μπλοκάκι του από το πέρασμα του από τον Παναιτωλικό.

Ο Μιλόγεβιτς είναι μεθοδικός και κυρίως είναι άμεσα αποτελεσματικός. Στην ΑΕΚ έχει πάει όχι απλά διαβασμένος, αλλά και με έτοιμες προτάσεις για την επόμενη ημέρα της. Ακόμη περισσότερο όμως έχει σημασία ότι την ΑΕΚ την επιλέγει γιατί έχει φιλοδοξίες. Είμαι σε θέση να γνωρίζω πολύ καλά και από πρώτο χέρι ότι η πρόταση που είχε από τα Αραβικά Εμιράτα ήταν οικονομικά ασυναγώνιστη. Η προσφορά ξεπερνούσε τα 2 εκατ. ευρώ ως ετήσιες απολαβές. Τελικά επέλεξε ΑΕΚ γιατί θέλει να κάνει πρωταθλητισμό στην Ελλάδα και αυτή την κρίνει ως την μεγάλη ευκαιρία του. Αυτός είναι και ο πιο σημαντικός λόγος που η επιλογή Μιλόγεβιτς είναι η καλύτερη από αυτές που είχε η ΑΕΚ…