Εθνική Ελλάδας: Γιατί η νίκη στο Μπέλφαστ δεν είναι απλώς ένα τρίποντο...

• Τα κομβικά άκρα και το ακόμα πιο δύσκολο παιχνίδι στο Κόσοβο

Θυμάστε εκείνες τις εποχές που αναπολούμε αυτά τα 1-0 της Εθνικής Ελλάδας; Που μπορεί να μην γοήτευε αγωνιστικά, όμως ήξερε ακόμα και να... υποφέρει για να κρατήσει το αποτέλεσμα και το έκανε με τρόπο που έφτιαχνε για τα καλά το μέταλλό της και τη νοοτροπία της.

Η Ελλάδα λοιπόν το βράδυ της Πέμπτης πέτυχε κάτι παραπάνω από ένα διπλό στο Μπέλφαστ στην πρεμιέρα του Nations League με τη Βόρεια Ιρλανδία υπό ένα συγκεκριμένο και δεδομένο πρίσμα. Και εξηγούμαστε...

Η εποχή του Γκουστάβο Πογιέτ ξεκίνησε με νίκη, κάτι απόλυτα θετικό σε επίπεδο πρεστίζ και ψυχολογίας και για τον ίδιο και για τους παίκτες του. Με δεδομένες τις απογοητεύσεις των προηγούμενων ετών κάτι τέτοιο έμοιαζε σχεδόν αναγκαίο, οπότε το διπλό αυτό αποκτά έξτρα αξία και σημασία. Και αυτό το διπλό ήρθε παρότι η εικόνα της Ελλάδας για ένα διάστημα του β' μέρους δεν ήταν καλή, χωρίς ωστόσο να απειληθεί σε... τρελό βαθμό.

Η νίκη όμως έχει και ουσία. Ουσία διότι εάν σε έναν όμιλο με Β. Ιρλανδία, Κόσοβο και Κύπρο ξεκινήσεις με ισοπαλία ή ήττα αυτομάτως λόγω του αριθμού των αγώνων τα πράγματα δυσκολεύουν. Ήταν αυτό το winning ugly του Πογιέτ, όπως το ανέφερε ο ίδιος. Αυτή η νίκη που μπορεί να υποφέρεις, να μην είσαι θελκτικός αλλά να νικάς. Και ο Πογιέτ έχει καταλάβει - σωστά σε αυτή τη φάση - πως πρώτα έρχεται το αποτέλεσμα και μετά το θέαμα.

Το ματς αυτό δεν ήταν εύκολο υπό την έννοια πως οι Βορειοϊρλανδοί έχουν καλή έδρα και είναι σκληροτράχηλη ομάδα, που εάν χρειαστεί παίζει και... ξύλο. Και όμως η Εθνική βρήκε τα αποθέματα και τον τρόπο να πάρει το ματς έστω με αυτό το 0-1.

Τα κομβικά άκρα και το ακόμα πιο δύσκολο παιχνίδι στο Κόσοβο

Στον αγώνα με τη Βόρεια Ιρλανδία ο Τσιμίκας μας έδειξε για ακόμα μία φορά γιατί είναι παίκτης επιπέδου Λίβερπουλ. Με τις κινήσεις του, τις πλαγιοκοπήσεις, τις φάσεις που πήγε να φτιάξει και ακόμα και με το πως... καθάρισε το παιχνίδι με το κερδισμένο φάουλ του στο τέλος. Πολύ πιθανό σε αυτό το ρόστερ να είναι και ο πιο ποιοτικός παίκτης και εάν δεν ισχύει αυτό από τους ποιοτικότερους.

Καλή προσπάθεια όμως έκανε και ο Ρότα αλλά και ο Λημνιός με τον δεύτερο να έχει κάνει ωραία κίνηση στη φάση του γκολ του Μπακασέτα, βρίσκοντας την αυτοπεποίθησή του παρά τις πρώτες κακές επιθετικές του προσπάθειες. Γενικά τα άκρα της Εθνικής βοήθησαν αισθητά και έβγαλαν δημιουργικό και επιθετικό... κέφι. Όπως μεγάλη προσπάθεια έκανε και ο Σιώπης.

Η Ελλάδα πήρε δε αυτό το ματς έχοντας λιγότερες τελικές από τη Βόρεια Ιρλανδία και σίγουρα παραπάνω καλές φάσεις από τον αντίπαλό της. Ο Πογιέτ πιθανώς και να ρίσκαρε κάνοντας πιο αμυντικογενές το σχήμα του με τρεις στόπερ και την είσοδο του Τζαβέλλα, ωστόσο του βγήκε και σαφώς το αποτέλεσμα μετράει. Όπως επίσης φαίνεται να έχει μία πρόθεση να... χτίσει ένα συγκεκριμένο κορμό.

Πλην όμως η Ελλάδα έχει την Κυριακή ένα ακόμα δύσκολο ματς. Ακόμα πιο δύσκολο παιχνίδι από αυτό στο Μπέλφαστ με το Κόσοβο εκτός έδρας.

Ένα Κόσοβο που νίκησε αρκετά εύκολα την Κύπρο, δείχνοντας τεχνικές και δημιουργικές αρετές και γενικά ένα καλό σύνολο. Με δεδομένο πως οι Κοσοβάροι μας έχουν δυσκολέψει και μας έχουν οδηγήσει σε γκέλες με ισοπαλίες το παιχνίδι αυτό είναι κλειδί. Μπορεί όντως να κάνει τη διαφορά στον όμιλο και αναμφίβολα τα προηγούμενα ματς με τους Κοσοβάρους πρέπει να αποτελέσουν οδηγό και παραδείγματα προς αποφυγή ίδιων ή παρόμοιων λαθών. Το Κόσοβο συνολικά πάντως σε σχέση με Β. Ιρλανδία και Κύπρο δείχνει και είναι η πιο ποιοτική και επικίνδυνη ομάδα.

Εξάλλου όπως έχουμε τονίσει ξανά η πίεση προς το πρόσωπο του Πογιέτ και σε αυτή τη νέα προσπάθεια θα είναι μεγάλη. Και θα είναι μεγάλη λόγω της αποτυχίας του Φαν'τ Σχιπ και του γεγονότος πως ο πήχης ανεβαίνει. Κακά τα ψέματα για την Ελλάδα θα πρέπει να είναι μονόδρομος η διασφάλιση της πρωτιάς στον όμιλό της στο Nations League.