Εθνική Ελλάδας: Η λύση για την απουσία του σούπερ γκολτζή και η πίεση που πρέπει να βάλει ο Πογέτ στους παίκτες

Πέρασαν τρία χρόνια από το τελευταίο ματς του Κώστα Μήτρογλου με τη φανέλα της Εθνικής Ελλάδας. Ως κάπτεν, μάλιστα, επί Αγγελου Αναστασιάδη: Λιχτενστάιν – Ελλάδα 0-2 με γκολ του Κώστα Φορτούνη και του Τάσου Δώνη! Ηταν η 65η και τελευταία στην καριέρα του κατά πως φαίνεται. Εφτασε στα 34, προέρχεται από σεζόν με μία συμμετοχή (εναντίον της Αστάνα, τον Ιούλιο του 2021!), δεν ανήκει σε κάποια ομάδα μετά την προσφυγή του εναντίον του Αρη και μοιάζει πολύ πιθανό να κλείσει τόσο βουβά και τόσο άδοξα μια τόσο λαμπερή καριέρα. Το μεγαλύτερο ταλέντο σέντερ φορ στην Ελλάδα της τελευταίας 15ετίας να κρεμάσει τα παπούτσια του χωρίς να το πάρει χαμπάρι κανένας; Μπορεί να συμβεί κι αυτό!

Φορ αντίστοιχου βεληνεκούς δεν βρήκαμε ποτέ. Ελ Αραμπί, Σπόραρ, Αραούχο, Ολιβέιρα, Γκρέι, Μπενίτο, Γκερέρο και σία έχομεν! Και hot Νικόλα Καρέλη και Τζαβίδαρο στον Ατρόμητο. Το καλό για τον Γκουστάβο Πογέτ είναι ότι δεν παρέλαβε καμμένη γη από τον Φαν'τ Σχιπ. Και γκρουπ έτοιμο είχε και καλή ατμόσφαιρα στα αποδυτήρια. Αποτελέσματα καλύτερα ζητούσε η Εθνική Ελλάδας και winning spirit. Τα βρήκε και τα δύο στην εκκίνηση του Nations League. Με πρώτο σκόρερ τον Τάσο Μπακασέτα! Σ' αυτό το πρόβλημα, του γκολ, ο Πογέτ «πάρε – βάλε» φάρμακο δεν μπορεί να βρει. Διότι δεν υπάρχει Ελληνας φορ της κλάσης του «Μητρο-γκόλ»!

Θα ζούμε πάντα με την εικόνα του «πιστολέρο»; Θα καθίσουμε με σταυρωμένα χέρια; Οχι βέβαια! Σούπερ βελτιωμένος ο Παυλίδης που παίζει στην Αλκμααρ, όχι στη Μάλτα. Σούπερ βελτιωμένος ο Γιακουμάκης που παίζει στη Σέλτικ, όχι στο Λιχτενστάιν. Ομως το εύκολο γκολ η Εθνική Ελλάδας δεν το έχει. Γι΄ αυτό και είναι πρώτος σκόρερ της ο κάπτεν «Μπάκα». Γι' αυτό και στην Κύπρο με κορυφαίο τον Ταξιάρχη Φούντα που έχτισε θαυμάσια καριέρα μέχρι το MLS δεν κατάφερε να σκοράρει στις έξι καθαρές φάσεις της. Γι' αυτό και αυτή η ομάδα, με το συγκεκριμένο έμψυχο υλικό που διαθέτει μεσοεπιθετικά, αν δεν παίρνει γκολ από τους «γύρω – γύρω» (Μασούρα, Μπακασέτα, Φούντα, Πέλκα, Mάνταλο, Τζόλη, Χατζηγιοβάνη) θα τα βρει σκούρα στο ανώτερο επίπεδο. Σ΄ αυτό που έρχεται, όχι εναντίον της Βορείου Ιρλανδίας την προσεχή Τρίτη. Βάση της, πυλώνας της, πρέπει να είναι η αμυντική της λειτουργία εναντίον των ισάξιων η ανώτερων αντιπάλων που θα αντιμετωπίσει στα προκριματικά του Euro και στον Β΄ όμιλο του Nations League μετά τον προβιβασμό της.

Ταυτότητα έχει χτίσει, πολύ καλά αποδυτήρια έχει, στο γκολ όμως πρέπει όλοι να συνεισφέρουν! Αναλύοντας και τα μαθήματα από κάθε παιχνίδι. Στη Λάρνακα, επί παραδείγματι, πρώτη φορά βρέθηκε πίσω στο σκορ και το έχασε το ματς. Αυτή τη φορά έχασε τρία γκολ στο πρώτο 15λεπτο που μπήκε φουριόζα και εν συνεχεία δεν βρήκε ποτέ τις λύσεις που έψαχνε. Και γκολ δέχτηκε στο δεκάλεπτο της… τρικυμίας (ένα γκολ και δυο κλασικές φάσεις οι Κύπριοι) και απάντηση δεν βρήκε σε σετ παιχνίδι απέναντι σε διπλή ζώνη άμυνας και σε 3-5-1-1 στα τελευταία 15 λεπτά, όταν ο Τιμούρ Κετσπάγια άλλαξε τη διάταξη της ομάδας του.

Ηταν ένα μάθημα για τη συγκέντρωση και τη μη υποτίμηση του αντιπάλου, ένα μάθημα για το αμυντικό transition λόγω του οποίου η Κύπρος απείλησε στο πρώτο ημίχρονο, ένα «καμπανάκι» και για τον ίδιο τον κόουτς: για να βάζει τους παίκτες στη σωστή θέση τους (δηλαδή τον Κουρμπέλη στο «6» και τον Σιώπη στο «8» και όχι αντιστρόφως, όπως τους είχε παρατάξει προτού αντικαταστήσει σωστά τον Σιώπη με τον εξαιρετικό Μπουχαλάκη στο 46’). Κι ένα μάθημα για το «τι κάνουμε όταν βρισκόμαστε πίσω στο σκορ εναντίον υποδεέστερου αντιπάλου». Διότι η αλήθεια είναι πως η Ελλάδα σε πολλές στιγμές δεν είχε υπομονή, δεν είχε απαντήσεις στο pressing του αντιπάλου, υπέπεσε σε πολλά λάθη (ειδικά στο passing game) με βιαστικές πάσες, ενίοτε και με «τυφλές» σέντρες προς το τέλος του αγώνα.

Οσο μεγαλώνουν οι απαιτήσεις, ο Πογέτ πρέπει να γίνεται όλο και πιο αυστηρός. Το γκρουπ δεν είναι πια για πολλές – πολλές δοκιμές, αλλά η εθνική δεν είναι και «κλειστό κλαμπ» και αυτό το απέδειξε με την κλήση του νεαρού Κουλιεράκη ή και του Φώτη Ιωαννίδη. Οποιος χάνει τις ευκαιρίες του, πρέπει να έχει και τις ανάλογες συνέπειες για να περνά το μήνυμα προς όλους. Μπορεί από «βασικός» να πάει στον πάγκο, μπορεί από τον πάγκο να πάει στην εξέδρα. Αν περάσει η αίσθηση της «μονιμότητας» στην Εθνική επειδή μια ομάδα παικτών κατάφεραν να φέρουν την πρωτιά στο Nations League, μακροπρόθεσμα δεν θα ωφεληθεί το γκρουπ. Αν ορισμένοι «κάτσουν» σ' αυτή την πρωτιά, πολλά περισσότερα δεν θα πετύχει αυτή η ομάδα. Ο Πογέτ είναι αρκετά έμπειρος για να το αντιληφθεί, να βάλει μεγαλύτερη πίεση στους παίκτες και θα δούμε πώς θα διαχειριστεί το ρόστερ μετά το κλείσιμο αυτού του κύκλου...

Υ.Γ. Απ΄ αυτό τον κύκλο που κλείνει την Τρίτη στη Ριζούπολη, απουσίασε ο Ζέκα. Λογω του τραυματισμού του αρχικά, λόγω επιλογής προπονητή εναντίον της Κύπρου και της Βορείου Ιρλανδίας. Μακάρι να είχαμε δυο – τρεις πιο ολοκληρωμένους χαφ από τον Πορτογάλο που πήρε την ελληνική υπηκοότητα. Δυστυχώς δεν έχουμε! Οσο πιο γρήγορα το καταλάβει και ο Πογέτ, τόσο το καλύτερο, διότι είναι παράλογο να μην καλείται ο μοναδικός χαφ που παίζει ως βασικός σε ομάδα που συμμετέχει σε ομίλους του Champions League.