Η καλύτερη ομάδα της χώρας και ο Τζόλης των 22 ετών…

• Ο Τζόλης του ΠΑΟΚ

Έχουμε και φέτος ένα από τα πιο ανταγωνιστικά πρωταθλήματα όπου ποτέ και κανείς δεν ξέρει τι αποτέλεσμα θα έρθει σε κάθε παιχνίδι. Παρολ’ αυτά η Εθνική Ελλάδας μας έκανε να το ξεχάσουμε! Είναι και αυτή μία μεγάλη επιτυχία του γαλανόλευκου συνόλου…

Πρώτα απ’ όλα ας μην απορεί κανείς από τους πιο νεαρούς για το σχόλιο περί αγώνων με… άγνωστα και μη αναμενόμενα αποτελέσματα. Περάσαμε πολλά χρόνια ειδικά μετά το 2010, όπου όλα μα όλα στο ελληνικό ποδόσφαιρο ήταν κατά 99% προδιαγεγραμμένα. Από το 2016 και μετά που ΠΑΟΚ και Σαββίδης πρωταγωνίστησαν στην αλλαγή των δεδομένων, φθάσαμε τώρα σε μία τέτοια πρωταθληματάρα.

Μια και αναφέρθηκα στα χρόνια πριν το 2016, πρέπει να θυμηθούμε ότι τότε (2004-2014) υπήρχαν περίοδοι όπου η Εθνική Ελλάδας ήταν η καλύτερη ομάδα ποδοσφαίρου της χώρας. Η πιο οργανωμένη, ένα σύνολο που απέδιδε εξαιρετικά, ίσως και η πιο ποιοτική, αν και αυτό ήταν και είναι πολύ θεωρητικό. Θυμάμαι ότι πολύ υψηλού επιπέδου ομάδα πέρα από το 2004 είχαμε και το 2013-2014 τότε με τον Σάντος και το σύνολο με Τοροσίδη-Χολέμπας, Παπασταθόπουλο, Κατσουράνη, Σαμαρά, Σαλπιγγίδη και Μήτρογλου, φυσικά και με Καραγκούνη που έπαιζε σχεδόν ασταμάτητα!

Και τώρα ( τι σύμπτωση 2004-2014-2024) σιγά-σιγά μπορούμε να παραδεχθούμε ότι η Εθνική του Γιοβάνοβιτς τείνει να γίνει (αν δεν είναι ήδη) η καλύτερη ομάδα ποδοσφαίρου της χώρας, κάτι που βέβαια χρειάζεται και λίγο παραπάνω χρόνο για να οριστικοποιηθεί. Το ποδόσφαιρο που έπαιξε η Ελλάδα με Αγγλία και Ιρλανδία, η επιθετικότητα, η ένταση, το pressing και το repress για άμεση επανάκτηση, οι αυτοματισμοί με το 3-4-2-1 σε φάση επίθεσης και τον αριστερό μπακ ως επιπρόσθετο χαφ, η συνεχόμενη δημιουργία ευκαιριών, η αλλαγή σε 4-4-2 στην άμυνα, μας καθήλωσαν και μας εντυπωσίασαν.

Πολύ μεγάλη επιτυχία για την Εθνική του 2024 εξάλλου, αποτελεί το sold out στο Καραϊσκάκη για αγώνα με την Ιρλανδία και το γεγονός ότι βράδυ Κυριακής η μία από τις δύο ελληνικές τηλεοράσεις ήταν συντονισμένες στον αγώνα! Ποια μεγαλύτερη ένδειξη επιτυχίας;

Ο Μάκης Γκαγκάτσης έχει ξεκινήσει εντυπωσιακά γιατί εκτός όλων των άλλων είναι και διορατικός και διαφωνώ ότι η παρουσία Γιοβάνοβιτς ήταν αυτονόητη. Η ΕΠΟ καλώς τον επέλεξε, εκείνος όμως αν δεν τον προσέγγιζαν σωστά και αν δεν του έδιναν τις εγγυήσεις που ήθελε για να δουλέψει με τον τρόπο του, μπορεί και να ήταν τώρα σε κάποιον σύλλογο και όχι στον πάγκο της Εθνικής μας.

Άλλη μία επιτυχία της Εθνικής: Το μυαλό όλων είναι ήδη στο Ελλάδα-Αγγλία! Πώς τα φέρνει το ποδόσφαιρο; Μία εβδομάδα πριν από αυτό τον μεγάλο αγώνα Ελλήνων-Άγγλων, θα έχουμε Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-ΠΑΟΚ!

Ο Τζόλης του ΠΑΟΚ

Αλήθεια είναι ότι μία από τις μεγάλες διαφορές της εθνικής σε σχέση με τα τελευταία χρόνια, την προκαλεί ο Χρήστος Τζόλης. Οι καλές εθνικές του Φαν’ τ Σχίπ και του Πογιέτ έχαναν σε χαρακτηριστικά στα χαφ του άξονα και φυσικά στους πλάγιους μεσοεπιθετικούς, εκεί όπου ο παίκτης που ανδρώθηκε στον ΠΑΟΚ και πλέον πρωταγωνιστεί στη Μπριζ αφού πέρασε από Αγγλία, Ολλανδία και Γερμανία, δίνει πολλά από όσα έλειπαν σε ποιότητα και ουσία.

Στην προχθεσινή μετάδοση του αγώνα ο Νίκος Νταμπίζας ακούστηκε να λέει κάποια στιγμή ότι… «φαίνεται η διαφορά στο παιχνίδι του Τζόλη από τη στιγμή που έφυγε από τον ΠΑΟΚ και πήγε στο εξωτερικό». Έτσι είπε ο Νταμπίζας για τον Χρήστο Τζόλη και όχι για τον Αλέξανδρο Τζιόλη, κάτι που ξεκαθάρισε στο δεύτερο ματς του περασμένου αγωνιστικού τριημέρου…

Η διατύπωση ήταν τουλάχιστον άστοχη και μάλλον μειωτική για τον ΠΑΟΚ και τη δουλειά που κάνει σε ακαδημίες και πρώτη ομάδα και επιμένω σε αυτό παρά τη διευκρίνηση ότι μιλούσε για… «καλύτερο κράτημα μπάλας, τρεξίματα και γκολ». Όποιος το άκουσε συμφωνεί, αν και αποκλείεται ο σκοπός του Νταμπίζα να ήταν αυτός που διαφάνηκε με τον τονισμό του ότι τα πέτυχε όλα από τη στιγμή που έφυγε. Απλά ήταν ένα ακόμη παράδειγμα του ότι ο καθένας που μιλάει για ΠΑΟΚ, δε νιώθει ότι πρέπει να προσέξει τα λεγόμενα ή τη διατύπωσή του, κάτι που εννοείται ότι συμβαίνει για κρίσεις που αφορούν πιο κοντινούς σε εκείνον ανθρώπους και ομάδες.

Κατά τα άλλα ο Τζόλης ήταν είναι και θα είναι ένας χαρισματικός σκόρερ. Αυτό είναι το μεγάλο του προσόν και το έδειχνε ακόμη και από εκείνο το φιλικό Μπαρτσελόνα-ΠΑΟΚ όταν οι πιτσιρικάδες επισκέφτηκαν την Μασία. Λογικό είναι να ωριμάσει ποδοσφαιρικά (κυρίως στο παιχνίδι χωρίς την μπάλα) από τις εμπειρίες που παίρνει τώρα στα 22 του σε σχέση με τότε που ήταν 18-19. Λογική και αναμενόμενη η ωρίμανση με ή χωρίς την μπάλα, ΟΧΙ όμως επειδή έφυγε από τον ΠΑΟΚ ο οποίος έχει τσεκαριστεί πώς μεγαλώνει και πώς εκπαιδεύει τους νεαρούς του παίκτες.

* Και μπάσκετ για σήμερα: Οι βιαστικοί παντογνώστες του διαδικτύου έσπευσαν από τον Σεπτέμβριο να «κλάψουν» τον μπασκετικό ΠΑΟΚ με αφορμή το βιογραφικό των παικτών που έκλεισαν για φέτος. Αστείες κρίσεις επειδή και το 2024 ο ΠΑΟΚ δεν μπορεί να θυμίζει την ομάδα του… Πρέλεβιτς. Μία ανόητη μη ρεαλιστική κλάψα που κουράζει αφάνταστα. Ο ΠΑΟΚ του Καντσελιέρι μπορεί να μην έχει μεγάλη ποιότητα, παίζει όμως με αρχές σαν ομάδα σε άμυνα και επίθεση και θα το παλέψει να φέρει στο γήπεδο ακόμη και τους κατ’ επάγγελμα ονειροπόλους του 1992 και του 1993.