Εθνική Ελλάδος: Οι 5 λόγοι που ανεξαρτήτως θέσης είναι ήδη νικήτρια στον όμιλό της

Στο Ελσίνκι και για απόψε ορίστηκε (17/11) ο τερματικός σταθμός του «ταξιδιού» της Εθνικής μας ομάδας στον όμιλο του φετινού Nations League, όπου με 90 και κάτι αγωνιστικά λεπτά να απομένουν διεκδικεί ακόμη τις πιθανότητες που της αναλογούν ώστε να κόψει πρώτη το νήμα.

Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να κάνει κόντρα στη Φινλανδία καλύτερο αποτέλεσμα από εκείνο που θα φέρουν οι Αγγλοι στο παιχνίδι τους με την Ιρλανδία, αλλά όποια και αν είναι η κατάληξη της «μάχης» που θα δώσουν οι διεθνείς μας, το φινάλε του group τους βρίσκει νικητές.

Ο οργανισμός του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος πέτυχε πολλά εντός και εκτός γηπέδου και ας δούμε πέντε λόγους όπου ανεξαρτήτως τι θα συμβεί στο Venue Helsingin και το αν η Ελλάδα τερματίσει 1η ή 2η, το «ταμείο» της ορίζεται και δικαίως ως (πολύ) plus.

1) Η «γαλανόλευκη» αποτελεί και πάλι σημείο αναφοράς για τον απλό κόσμο, κάτι που επαληθεύτηκε με εκκωφαντικό τρόπο το βράδυ της περασμένης Πέμπτης (14/11) και στο άτυχο 3-0 από την Αγγλία, όταν το ΟΑΚΑ αποδείχθηκε μικρό ώστε να φιλοξενήσει όλους όσους ήθελαν να παρευρεθούν. Ας μην ξεχνάμε πως επήλθε sold out σε διάστημα λίγων μόνο ωρών!

Πλέον κάθε της παιχνίδι συζητιέται από μέρες και όλοι περιμένουν να τη δρουν εν δράση. Οχι μόνο επειδή τα τελευταία χρόνια βρίσκεται σε ανοδική πορεία και υπάρχουν στιγμές που γράφει ιστορία με τα όσα πράττει και πετυχαίνει μέσα στις τέσσερις γραμμές, όπου κορωνίδα όλων ήταν το 2-1 του Wembley, αλλά και για το κλίμα που έχει δημιουργηθεί. Η λέξη «οικογένεια» φαντάζει μεν «κλισέ», όμως στην προκειμένη περίπτωση αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.

Οι διεθνείς λειτουργούν και συμπεριφέρονται ως «ένα» και η μεταξύ τους «χημεία» είναι εκπληκτική, ενώ την ίδια στιγμή στον πάγκο βρίσκεται ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ένας κύριος με το Κ κεφαλαίο που τυγχάνει της καθολικής αποδοχής της ελληνικής κοινωνίας. Σε απλή διατύπωση... γουστάρεις να τη βλέπεις. Σου βγάζει αυτό το ωραίο και νιώθεις σα να αποτελείς μέλος της.

Δεν είναι τυχαίο πως οι παίκτες μας έκαναν όλη τη χώρα να δακρύσει με το πώς διαχειρίστηκαν τον ανείπωτο πόνο της απώλειας του Τζορτζ Μπάλντοκ και τα όσα διαδραματίστηκαν εκείνες τις ημέρες θα μνημονεύονται για πάντα. Το εύρημα/συμπέρασμα πως αναφερόμαστε στην Εθνική σε πρώτο πληθυντικό είναι ένα μεγάλο κεκτημένο για τους παίκτες και το stuff.

2) Ας μην κρυβόμαστε οι πιθανότητες να τερματίσει στην κορυφή του ομίλου είναι λίγες, όχι φυσικά επειδή είναι δύσκολο να κερδίσει τη Φινλανδία αλλά επειδή δεν ορίζει την τύχη της και το ενδεχόμενο γκέλας των Αγγλων κόντρα στους Ιρλανδούς δεν το… λες και τόσο πιθανό. Πόσο δε όταν η μεταξύ τους αναμέτρηση θα διεξαχθεί στο Λονδίνο. Ας γυρίσουμε τώρα τον χρόνο πίσω, στις 8 Φεβρουαρίου του 2024 που πραγματοποιήθηκε η κλήρωση του group και μάθαμε τους αντιπάλους του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος.

Εφόσον εκείνη την ημέρα ισχυρίζονταν κάποιος πως μετά και τη συμπλήρωση της 5ης αγωνιστικής, όπου μεταξύ άλλων θα είχαμε παίξει και τα δύο παιχνίδια κόντρα στα Τρία Λιοντάρια, η Ελλάδα θα ήταν μίνιμουμ 2η, θα παρέμενε στο «κόλπο» για την πρωτιά και παράλληλα θα «έτρεχε» ρεκόρ 4-0-1, μάλλον θα τον… κοιτάζαμε «κάπως» και θα τον χαρακτηρίζαμε τουλάχιστον «υπεραισιόδοξο». Αρα ήδη το πρόσημο είναι άκρως θετικό.

3) Συνεχίζουμε από το αμέσως παραπάνω. Σταθήκαμε στο εξαιρετικό ρεκόρ που έχουμε και το οποίο ανέρχεται σε 4-0-1. Ωστόσο υπάρχει και κάτι ακόμα. Η Ελλάδα πήρε τέσσερις νίκες σε πέντε αγώνες παίζοντας και καλή μπάλα, αφού σε όλα τα παιχνίδια που κέρδισε το άξιζε στο έπακρο. Ακόμη και το 2-1 του Λονδίνου ήταν δικαιότατο και μάλιστα το τελικό σκορ ως έκταση την αδικεί.

Αν μάλιστα έπαιρνε σε αυτό το παιχνίδι αυτό που της αναλογούσε, με γνώμονα φυσικά την εξαιρετική της εμφάνιση, τότε κατά πάσα πιθανότητα θα μπορούσε να διαχειριστεί διαφορετικά εκείνο του ΟΑΚΑ όπου έχασε 3-0 και κυρίως από το σημείο που έμεινε πίσω στο σκορ και ύστερα από το 65’-70’ οπότε δεν εκμεταλλεύτηκε τις ευκαιρίες που δημιούργησε.

Ας μην ξεχνάμε πως στην «εξίσωση» αυτής της αναμέτρησης βρίσκονταν και η μεταξύ μας ισοβαθμία και αν το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα επικρατούσε στην Αγγλία με 2-0, ακόμη και αν έχανε με το ίδιο σκορ στην Αθήνα θα βρίσκονταν τώρα πάνω από τα Τρία Λιοντάρια. Αυτό ακούγεται ως λεπτομέρεια αλλά κάνει τη διαφορά και η ουσία είναι πως τη «γαλανόλευκη» χαίρεσαι να τη βλέπεις και επειδή απορρέει ως «παρέα» κάτι το όμορφο, αλλά και γιατί παρακολουθείς ωραίο ποδόσφαιρο. Πρόκειται για συνδυασμό πραγμάτων.

4) Οι εξαιρετικές εμφανίσεις της Εθνικής μας στο Nations League είναι πάρα μα πάρα πολύ πιθανό να της αποφέρουν ένα τεράστιο bonus ενόψει της προκριματικής φάσης του επερχόμενου Μουντιάλ, όπου εάν δεν χάσει απόψε (17/11) και ανεξαρτήτως των αποτελεσμάτων που θα φέρουν Σκωτία, Σλοβακία, Νορβηγία, Ρουμανία και Τσεχία στα δικά τους παιχνίδια, θα συμπεριληφθεί στο αντίστοιχο 2ο group δυναμικότητας (σ.σ. σε περίπτωση ήττας της θα πρέπει να προκύψει συγκεκριμένος συνδυασμός αποτελεσμάτων και από τις πέντε τελευταίες!).

Αυτόματα θα αυξηθούν οι πιθανότητες να προκύψει ευνοϊκή κλήρωση, κάτι που άλλωστε «δικαιούται» όποιος τα πηγαίνει καλά και προκύπτει για χάρη του ένα εύλογο «κέρδος», ξέχωρα και από όλα τα άλλα benefits (σ.σ. πιθανή δεύτερη ευκαιρία πρόκρισης στο τουρνουά που θα διοργανώσουν ΗΠΑ, Καναδάς, Μεξικό, ενδεχόμενο ανόδου στη League 1 του Nations League κτλ).

Η 2η θέση του ομίλου και ο τρόπος που ήρθε μέσα από τις νίκες που σημείωσε ίσως αποδειχθεί πολύτιμη για το μέλλον του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος και μπορούμε να «χτίσουμε» πάνω της.

5) Ολα τα παραπάνω τι προσφέρουν στα ενδότερα; Χαρακτήρα και σφυρηλατούν «μέταλλο» στους ποδοσφαιριστές. Η Ελλάδα διαθέτει προσωπικότητες και μεγάλους παίκτες που το έχουν πολλάκις αποδείξει σε συλλογικό επίπεδο, ενώ η συγκεκριμένη «φουρνιά» κάνει από το 2020 βήματα μπροστά και με το εθνόσημο στο στήθος.

Ναι μεν το «μπαμ» έγινε στο Nations League του 2022 και ξεκίνησε για όσους θυμούνται από τις νίκες σε Μπέλφαστ και Πρίστινα, όμως τα πρώτα δείγματα γραφής… εστάλησαν δύο χρόνια πριν, όταν στο τότε τουρνουά η άνοδος στην παραπάνω κατηγορία δεν ήρθε ελέω Ομπλακ, σε εκείνο το 0-0 της Ριζούπολης με τη Σλοβενία, όπως και τα αποτελέσματα που ακολούθησαν με Σουηδία, Ισπανία, στο πλαίσιο των προκριματικών για το Μουντιάλ του Κατάρ.

Το credit για τα αποδυτήρια της Εθνικής και η επιβεβαίωση πως ξέχωρα από ταλέντο υπάρχουν και τεράστια ψυχικά αποθέματα αποτυπώνεται και στο γεγονός πως οι τελευταίες επιτυχίες ήρθαν λίγο μετά τον αγώνα της Τυφλίδας και τον τρόπο που χάθηκε η πρόκριση για το EURO της Γερμανίας. Παίκτης κλάσης δεν είναι μόνο όποιος κλωτσάει καλά το τόπι, αλλά και εκείνος που… στέκεται όρθιος μετά από δύσκολες καταστάσεις και οι διεθνείς μας το απέδειξαν.

Την ίδια στιγμή το εξαιρετικό κλίμα βοηθά όποιον έρχεται από τη λεγόμενη επόμενη γενιά, καθώς ενσωματώνεται άμεσα και αισθάνεται σαν το… σπίτι του. Πλέον τρανταχτό παράδειγμα από εκείνο του Ζαφείρη δεν υπάρχει, αφού είναι μόνο για μερικούς μήνες μέλος της ομάδας όμως δείχνει - παρότι μόλις 21 ετών - σα να παίζει χρόνια στη «γαλανόλευκη». Αμεσα δε θα ακολουθήσουν και άλλοι και οι «παλιοί» θα «μπολιαστούν» με τους «νέους».