Κάρλος Τέβες: Η ψυχή του αγαλλιάζει μονάχα στο «Μπομπονέρα»... (vids)

Build A Bet στο Μάντσεστερ Γ. - Μάντσεστερ Σ.. Ένας αγώνας – πολλές αγορές – ένα στοίχημα. |21+

Στα 36 του, το ξημέρωμα της Κυριακής – με ώρα Ελλάδας – μάλλον έζησε πιο... έφηβος από κάθε άλλη φορά.

Ο «απάτσι» έτρεξε σαν... καλπασμός αλόγου, σκαρφάλωσε στο κάγκελο, φώναξε «γκολ» με όλη τη δύναμη της ψυχής του, πανηγύρισε σαν να μην υπήρχε «αύριο». Η στιγμή ήταν μοναδική και ήταν δική του και της ομάδας του. Της καρδιάς του και της αγαπημένης του Μπόκα Τζούνιορς.

Του κόσμου για τον οποίο έμαθε από μικρός να αγαπάει και να παίζει για εκείνον, αλλά και των... τρελών που κάνουν το «Μπομπονέρα» να μοιάζει πως... κουνιέται μονίμως και προκαλείται σεισμική δόνηση στους πανηγυρισμούς των γκολ που πετυχαίνουν οι ποδοσφαιριστές της Μπόκα.

Ο Τέβες, χάρισε τον φετινό τίτλο στους «xeniezes» με δικό του γκολ σε ένα δραματικό φινάλε στο πρωτάθλημα της Αργεντινής, με την Ρίβερ Πλέιτ να χάνει βαθμούς απέναντι στην Ατλέτικο Τουκουμάν και στην επιστροφή του Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα στο γήπεδο της Μπόκα, ο σύλλογος πήρε το στέμμα.

#Boca no duerme. ¡Así se gritó el gol del campeonato!#BocaEstáFeliz pic.twitter.com/yfteyREqLC

— Boca Jrs. Oficial (@BocaJrsOficial) March 8, 2020

Άνθρωπος που δίχασε, ψυχή ανήσυχη...

Από την Αργεντινή στη Βραζιλία, από τη Μπόκα στην Κορίνθιανς και το Σάο Πάουλο κι από εκεί εντελώς ξαφνικά και με... παράτυπο τρόπο, στο Λονδίνο. Ο Κάρλος Τέβες όταν μεταπήδησε στην Premier League για να παίξει στη Γουέστ Χαμ παρέα με τον Χαβιέρ Μασεράνο, έκανε... άνω – κάτω τα «σφυριά». Πρόστιμο κι όχι αφαίρεση βαθμών στην ομάδα για τον τρόπο με τον οποίο μεσολάβησε ο μάνατζερ για την ολοκλήρωση της μεταγραφής, συμφωνία 20 εκατομμυρίων με τη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ ως αποζημίωση για όσα είχαν συμβεί και την καταγγελία των «λεπίδων», 1.142 λεπτά δίχως γκολ στο ξεκίνημα της θητείας του και παραλίγο υποβιβασμός. Ο Τέβες κράτησε όρθια τη Γουέστ Χαμ στην Premier League προτού πάρει το δρόμο για το Μάντσεστερ. Κι εκεί, θα βίωνε τα πάντα, σε κόκκινο και γαλάζιο φόντο.

Δεν δίστασε ν' αλλάξει γειτονιά και να παίξει και στους δύο συλλόγους της πόλης. Δεν δίστασε να γίνει εκείνος που θα έμπαινε στην μαρκίζα «Welcome to Manchester» ως τρόπος να υπερηφανευτούν οι «πολίτες» που πήραν παίκτη πρώτης γραμμής από τους «κόκκινους διαβόλους». «Νομίζουν ότι έκαναν κάτι σπουδαίο γιατί ασχολούνται συνεχώς με τη Γιουνάιτεντ...» είχε τονίσει τότε ο Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, όμως, ο «απάτσι» απέδειξε στην πράξη πως ήταν όντως κάτι σπουδαίο για τη Σίτι στα πρώτα χρόνια της παρουσίας των Αράβων ιδιοκτητών. Το 2011 βοήθησε τον σύλλογο να πάρει το Κύπελλο Αγγλίας, τον πρώτο τίτλο έπειτα από 35 χρόνια κι ενώ ήταν μέλος της ομάδας που επέστρεψε στην κορυφή του αγγλικού ποδοσφαίρου το 2012, το γυαλί είχε ήδη σπάσει... Από εκείνο το ματς του 2011 με τη Μπάγερν Μονάχου στη Γερμανία και την άρνησή του να κάνει ζέσταμα για να παίξει, στην εξαφάνιση και την επιστροφή στην Αργεντινή δίχως άδεια επειδή του έλειπε η οικογένειά του, στην επιστροφή και τη μετάνοια και τελικά τη μεταγραφή το 2012 στη Γιουβέντους έναντι... τιμής ευκαιρίας, 10 εκατομμυρίων λιρών.

«Τιθασσεύτηκε» στο Τορίνο, αλλά... μετρούσε αντίστροφα

Στη Γιουβέντους βρέθηκε για δυο χρόνια κι έκανε τρομερά πράγματα. Ο σύλλογος του Τορίνο απήλαυσε τις υπηρεσίες του και τον χαρακτήρισε «έναν από τους πιο χαρισματικούς και αποτελεσματικούς επιθετικούς που φόρεσαν τη φανέλα της ομάδας». Ο Αργεντινός στράικερ δεν χρειάστηκε καθόλου χρόνο προσαρμογής στο ιταλικό ποδόσφαιρο σε αντίθεση με ό,τι συνέβη στην Premier League, από το πρώτο του ματς σκόραρε και χάρισε ένα Super Cup στους «μπιανκονέρι» το καλοκαίρι του 2013. Στην παρουσία του στη Serie A πανηγύρισε 53 νίκες, τις περισσότερες από κάθε άλλον στο ίδιο χρονικό διάστημα στο πρωτάθλημα, ενώ, την αγωνιστική περίοδο 2014-2015, σκόραρε 29 φορές, ισοφαρίζοντας την κορυφαία του επίδοση από την πρώτη του χρονιά στη Μάντσεστερ Σίτι. Είχε 7 γκολ σε 13 παιχνίδια στο ΤσάμπιονςΛιγκ σε μια σεζόν και η Μπόκα τον έκανε δικό της έναντι μόλις 6,5 εκατομμυρίων ευρώ.

Έκανε... το κομμάτι του στην Κίνα και επέστρεψε για να μείνει

Η δεύτερη παρουσία του στη Μπόκα Τζούνιορς ναι μεν συνδυάστηκε με τα πρωταθλήματα του 2015 και του 2017, ωστόσο, η γενικότερη εσωτερική του ανησυχία ήταν τέτοια που τον έκανε να πραγματοποιήσει το ταξίδι στην Άπω Ανατολή και ν' αντικρίσει το κινεζικό ποδόσφαιρο με τη φανέλα της Shanghai Shenhua. Από την πρώτη στιγμή... κάτι δεν πήγαινε καλά. Μονάχα τα μηδενικά στο τέλος κάθε μισθού στον τραπεζικό του λογαριασμό τον κρατούσαν επί ασιατικού εδάφους. Αγωνιστικά, ήταν η χειρότερη απόφαση που κλήθηκε να πάρει ποτέ στη ζωή του. Οικονομικά, ίσως η καλύτερη που έχει κάνει στα χρονικά. Γιατί θυμάστε το ποσό έναντι του οποίου είχε υπογράψει με το κινεζικό κλαμπ; Λάμβανε περίπου 90.000 ευρώ την ημέρα. Περίπου 650.000 ευρώ την εβδομάδα! Και ξέρετε τι έκανε στη Σανγκάη; Μόλις τέσσερα γκολ σε 20 συμμετοχές, για να επιστρέψει στην πατρίδα του και τη Μπόκα το 2018 και να παραμείνει εκεί. Επί κινεζικού εδάφους εξ αρχής είχε αντικρίσει καταστάσεις που ήταν... πέρα από τη δική του φαντασία. Όσο κι αν εκείνος προερχόταν από την Αργεντινή και είχε περάσει και από τη Βραζιλία, δεν δίστασε ποτέ να παραδεχθεί το μεγαλείο και τη λάμψη του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου στο οποίο βρέθηκε για πολλά χρόνια.

Αντικρίζοντας και το άθλημα στην Κίνα, από την πρώτη στιγμή άρχισε να «κράζει» την οργάνωση, το επίπεδο ανταγωνισμού, την φανερή έλλειψη ποιότητας της ομάδας του και των αντιπάλων του και απλά «κάθισε» στο συμβόλαιο με γνώμονα το ακόμα πιο άνετο μέλλον που θέλει να έχει όταν ολοκληρώσει την καριέρα του. Το «Μπομπονέρα» τον υποδέχθηκε γι' ακόμα μια φορά με θέρμη κι εκείνος έχοντας ζήσει κάτι πολύ δύσκολο από άποψη καθημερινότητας και συνθηκών εργασίας στην Κίνα, ήξερε τι ήταν αυτό που ήθελε. Τη φωνή των xeniezes στην εξέδρα. Το πάθος. Το τραγούδι. Το ποδόσφαιρο να είναι τρόπος ζωής κι όχι κάτι... ξένο όπως στην Ασία. Τους οπαδούς να... κατρακυλούν στην εξέδρα σε κάθε γκολ, να πίνουν και να τρώνε παρέα τα βράδια στις αυλές ενωμένοι από την αγάπη τους για τη Μπόκα, το ενδιαφέρον για την γειτονιά τους και τους άπορους. Την καρδιά και το μεράκι για τη μπάλα. Τον ρεαλισμό στο όνειρο που ψάχνει να ζήσει κάθε ποδοσφαιριστής στην ομάδα που έμαθε ν' αγαπάει από μικρός και από τα «σπλάχνα» της οποίας ξεπετάχτηκε. Επέστρεψε, δάκρυσε, έσκυψε να φιλήσει το χορτάρι του «Μπομπονέρα», ένιωσε ξανά παιδί της Μπόκα και τα ξημερώματα της Κυριακής, πανηγύρισε σαν παιδί κοντά στους φίλους του, στο κάγκελο της εξέδρας...

Πρωταθλητής με τη Μπόκα... Όνειρο πιο δυνατό απ' 'ολα όσα είχε ζήσει...

CARLOS TEVEZ SCORED THIS TO HELP BOCA JUNIORS BECOME CHAMPIONS #BOCACAMPEON pic.twitter.com/TziJ7yC4EQ

— SIMPLY FOOTBALL (@simplyfutbal9) March 8, 2020