Στη χώρα του Σέρχιο Ράμος παθαίνεις... προμνησία

Ο όρος «προμνησία» περιγράφει την αίσθηση ότι κάποιος έχει δει ή βιώσει ξανά στο παρελθόν μία κατάσταση. Είναι το ίδιο που στην γαλλική γλώσσα αναφέρεται ως «déjà vu» και μεταφράζεται ως «ήδη ιδωμένο». Η εμπειρία της προμνησίας συνοδεύεται συνήθως από μία αίσθηση "παράξενου", και αποδίδεται από το υποκείμενο της εμπειρίας σε όνειρό του, παρόλο το ότι υπάρχει η αίσθηση ότι η εμπειρία έχει πραγματικά υπάρξει στο παρελθόν. Για να το πούμε δηλαδή σε απλή ποδοσφαιρική γλώσσα, είναι σαν να βλέπεις τον Σέρχιο Ράμος να προωθείται για στημένο μετά το 90' και με την Ρεάλ κυνηγάει το σκορ.

Το φαινόμενο είναι αρκετά συχνό και επίσημες έρευνες έχουν δείξει ότι περισσότερο από το 70% των ανθρώπων το έχουν βιώσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους. Για τους οπαδούς της Ρεάλ όμως, αλλά και όσους παρακολουθούν την... μούρλα που έχει πιάσει τον αρχηγό τους από τον τελικό της Λισσαβώνας και έπειτα, το φαινόμενο παρουσιάζεται πλέον ανελλιπώς, σχεδόν στην ποδοσφαιρική καθημερινότητά τους. Επαναλαμβάνεται στο 100% των στιγμών που η ομάδα έχει ανάγκη να το βιώσει ξανά.

Τώρα, στο ματς του Σαββάτου με την Λα Κορούνια, από το 84' και την ισοφάριση του Μαριάνο, ήταν εκπληκτικό να το βλέπεις να συμβαίνει. Ο Σέρχιο Ράμος έμενε μπροστά. Κουνούσε χέρια, πόδια, φώναζε στους συμπαίκτες του. Ζητούσε να τον σημαδέψουν σε κάθε γιόμα, κόρνερ, στημένο, οτιδήποτε. Απλά να βρουν το κεφάλι του και εκείνος θα φρόντιζε για την αγαλλίαση: την δική τους και των οπαδών. Επειδή και εκείνοι από την εξέδρα ήξεραν ότι εκεί έπρεπε να φτάσει το τόπι, στην δική του κούτρα και ούρλιαζαν κι εκείνοι με τη σειρά τους: «Ο Σέρχιο Ράμος θα σκοράρει», όπως ακούγεται το σύνθημα στο βιντεάκι ελάχιστα πριν το γκολ.

Les supporters madrilènes: "Sergio va marquer, Sergio va marquer !"

- Sergio Ramos marque. pic.twitter.com/L0gLeWLbfp

 

— PassionFootball Club (@PassionFootClub) December 11, 2016

Επειτα από αυτό άρχισαν και τα αστεία στο Twitter. Πολύ καλό είναι αυτό που αναφέρει τα τρία δεδομένα στη ζωή μας. Το ένα είναι ο θάνατος, το δεύτερο οι φόροι και το τρίτο να σκοράρει στις καθυστερήσεις ο Σέρχιο Ράμος (σ.σ.: θα λέγαμε και το να τερματίζει 4η η Αρσεναλ). Δεν είναι λίγοι λοιπόν που θεωρούν τον Ανδαλουσιανό κορυφαίο σέντερ μπακ της σύγχρονης εποχής και κορυφαίο στην ιστορία των Μαδριλένων. Σε συνέντευξή του το 2013, ο τεράστιος Πάολο Μαλντίνι είχε εξηγήσει ότι ο Σέρχιο Ράμος θα μπορούσε να γίνει ο Νο1 στη θέση, εφόσον όμως εξαφάνιζε τις στιγμές που δείχνει να χάνει την αυτοσυγκέντρωσή του.

Ισχύει αυτό. Δεν το έχει κόψει και κάνει ακόμα λάθη πίσω που στοιχίζουν. Αν και έχει τα πιο τέλεια χαρακτηριστικά όσον αφορά ταχυδύναμη, σωματότυπο, τεχνική, στο ανασταλτικό κομμάτι δεν είναι καλύτερος π.χ του Τιάγκο Σίλβα. Στο να κάνει παιχνίδι από πίσω δεν υπερτερεί του Ζεράρ Πικέ ή του Ματς Χούμελς. Εάν όμως τα βάλεις όλα μαζί, ίσως να διαθέτει το πληρέστερο πακέτο απ' όλους. Αλλά πλέον το θέμα ξεφεύγει από αυτήν την ματαιοδοξία του ποιος είναι ανώτερος. Και τούτο επειδή ο Σέρχιο Ράμος μοιάζει να υιοθετεί από που έλεγε συνεχώς στις συνεντεύξεις τύπου ο θρυλικός Μοχάμεντ Αλι:

«Πέταξε σαν πεταλούδα, κάρφωσε σαν μέλισσα» ("Float like a butterfly. Sting like a bee"), ήταν η ατάκα που ο αρχηγός της Ρεάλ έχει βαλθεί να κάνει πράξη πιο συχνά απ' ότι θα μπορούσε να διανοηθεί ο οποιοσδήποτε. Και κάπως έτσι κάνει κάτι πολύ σημαντικότερο από το να είναι ο κορυφαίος. Επειδή πλέον είναι ο ίδιος που συγγράφει την ιστορία με ακραία πωρωτικό τρόπο και αναγράφεται και ο ίδιος με χρυσά γράμματα στα κιτάπια της. Επειδή εάν μία χαμένη μάχη είναι η μάχη που νομίζεις ότι έχασες, εκείνος δεν το νομίζει ποτέ. Επειδή εάν ο πρώτος κανόνας της ηγεσίας είναι ότι πρέπει να φυλάς τον εαυτό σου για τις μεγάλες προκλήσεις, εκείνος περιμένει καρτερικά το δραματικό φινάλε

Και είναι ότι αυτό που κάνει ο Σέρχιο Ράμος μοιάζει ό,τι πλησιέστερο ποδοσφαιρικά στην πιο αρσενική προτροπή του δικού μας Νίκου Καζαντζάκη: «Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: «Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε; Πολέμα»!

* Εδώ το αφιέρωμα με όλα τα σημαντικά γκολ του!

Follow me: @jorgekaraman