Test Drive Microlino Dolce: Οδηγούμε το ηλεκτρικό nanocar
Η μικροκινητικότητα από τη φύση της καταφέρνει να γοητεύσει, διότι προσφέρει νέες δυνατότητες μετακίνησης στο ασφυκτικό αστικό περιβάλλον. Όταν μάλιστα έχει τη μορφή του Microlino, με τα ρετρό στοιχεία να συνδυάζονται με σύγχρονες τεχνολογίες, τότε η πρόταση φαντάζει... ανίκητη. Όμως το τετράκυκλο δεν μπορεί να κριθεί απλά με βάση την εμφάνισή του, αλλά τα όσα προσφέρει στους δρόμους των πόλεων και όσα ζητά να βγουν από τον τραπεζικό λογαριασμό του ιδιοκτήτη του.
Καταρχάς, το Microlino είναι δημιούργημα της ελβετικής Micro. Μία εταιρεία που οι γονείς σίγουρα γνωρίζουν από τα πατίνια των παιδιών τους. Η γραμμή παραγωγής του βρίσκεται στο Τορίνο και στην Ελλάδα εισάγεται από την Kosmoride, την εταιρεία μικροκινητικότητας της Kosmocar.
Φωτογραφίες: Λάμπρος Στοιχειός
Οι σχεδιαστές του Microlino έχουν εμπνευστεί το σχήμα του αλλά και τον τρόπο που ανοίγει η πόρτα από το ιταλικό Isetta της δεκαετίας του '50, το οποίο κατασκευάστηκε στη συνέχεια από την BMW. Πρόκειται για ένα ελαφρύ ηλεκτρικό όχημα της κατηγορίας L7e με μέγιστη ταχύτητα στα 90 χλμ/ώρα, χαρακτηριστικά που προϋποθέτουν την ύπαρξη διπλώματος οδήγησης Β προκειμένου κάποιος να κάτσει πίσω από το τιμόνι του (σε αντίθεση με το Citroen Ami που μπορεί να οδηγηθεί και από 16άρηδες με δίπλωμα μοτοποδηλάτου, καθώς επιταχύνει έως τα 45 χλμ/ώρα).
Οι διαστάσεις (μήκος 2,52 μέτρα - πλάτος 1,47 μέτρα - ύψος 1,5 μέτρα) καθιστούν το Microlino ένα άκρως ευέλικτο τετράκυκλο μέσα στα στενά της πόλης, ενώ ο χώρος αποσκευών (όγκος στα 230 λίτρα) φιλοξενεί με ευκολία τα ψώνια του σούπερ μάρκετ. Διατίθεται σε τρεις διαφορετικές εκδόσεις μπαταρίας, χωρητικότητας 6, 10,5 και 14 kWh οι οποίες επιτρέπουν αυτονομία 91, 177 και 230 χλμ, αντίστοιχα. Το αυτοκίνητο της δοκιμής μας ήταν αυτό με την μεσαία μπαταρία, στη στιλάτη έκδοση Dolce.
Φωτογραφίες: Λάμπρος Στοιχειός
To Microlino διαθέτει αυτοφερόμενο πλαίσιο, κάτι που δεν συναντάμε στην κατηγορία του, ενώ παρέχεται με καλώδιο φόρτισης Type 2 για δημόσια φόρτιση. Η μπαταρία μπορεί να γεμίσει σε οποιοδήποτε σημείο φόρτισης, σε AC wallbox ή σε μια οικιακή πρίζα μέσα σε μόλις 4 ώρες.
Είσοδος από μπροστά
Το ιδιαίτερο με το Microlino είναι η μία και μοναδική πόρτα, που καθιστά παιχνιδιάρικη την είσοδο στη διθέσια καμπίνα. Ορισμένες φορές όμως θα πρέπει να το παρκάρεις κάθετα, ώστε να μην εμποδίζεται η είσοδος – έξοδος από άλλα οχήματα. Η πόρτα ανοίγει πατώντας ένα μαύρο κουμπί στη δεξιά πλευρά του αμαξώματος και αφού μπεις απλά τραβάς την χειρολαβή. Ο μηχανισμός απαλού κλεισίματος της πόρτας θυμίζει τον τρόπο που κλείνουν οι θύρες στις λιμουζίνες. Από μέσα η πόρτα ανοίγει με ένα κρυφό κουμπί πίσω από την οριζόντια μπάρα στο ταμπλό. Δεν υπάρχουν δύο ανεξάρτητα καθίσματα αλλά ένας πάγκος με δύο θέσεις. Το κάθισμα είναι σαφώς πιο άνετο από αυτό του Ami, όμως μετά από περίπου 30 λεπτά οδήγησης θα θελήσεις να βγεις για να... ξεπιαστείς.
Φωτογραφίες: Λάμπρος Στοιχειός
Οι χοντρές κολώνες περιορίζουν κάπως την ορατότητα προς τα εμπρός, ενώ τα παράθυρα είναι συρόμενα. Καθώς απουσιάζει ο κεντρικός καθρέπτης, ο οδηγός θα πρέπει να ελέγχει αποκλειστικά τους εξωτερικούς καθρέπτες για να τσεκάρει την κίνηση πίσω. Το τιμόνι θυμίζει αγωνιστικό αυτοκίνητο της δεκαετίας του '80 και πίσω του υπάρχει μία ψηφιακή οθόνη. Αριστερά δείχνει το ταχύμετρο, τη θέση του κιβωτίου και δεξιά το οδόμετρο, την ένδειξη φόρτισης της μπαταρίας και αν φορτίζει κατά τη διάρκεια φρεναρίσματος. Μία μικρή και λεπτή οθόνη αφής στο ταμπλό περιλαμβάνει εικονίδια μέσω των οποίων ελέγχεται το σύστημα θέρμανσης (δεν υπάρχει κλιματισμός, κάτι που θα δυσκολέψει τους επιβάτες στο ζεστό ελληνικό καλοκαίρι), το φως στην πλαφονιέρα, η πόρτα του χώρου των αποσκευών.
Ελαφρύ και σβέλτο στο δρόμο
Χαμηλό βάρος (περίπου 500 κιλά) χάρη στη χρήση αλουμινίου και ηλεκτροκινητήρας (17 ίππων). Συνδυασμός που εξασφαλίζει άμεσα... ξεπετάγματα στα φανάρια και γρήγορες προσπεράσεις βαρέων οχημάτων ή ποδηλατών. Μάλιστα όταν επιταχύνεις έντονα με το Microlino έχεις την αίσθηση – από το θόρυβο που κάνει – ότι βρίσκεσαι σε αεροσκάφος που τροχοδρομεί και πρόκειται να απογειωθεί. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν θα... συμβεί, καθώς η μέγιστη ταχύτητά του περιορίζεται στα 90 χλμ/ώρα, είναι όμως αρκετή για να επιλέξεις κεντρικούς οδικούς άξονες της πόλης και όχι τα στενά. Αν ο οδηγός θελήσει πιο γρήγορη απόκριση του μοτέρ, μπορεί απλά να πατήσει το κουμπί Sport που βρίσκεται στο κέντρο του περιστροφικού διακόπτη του κιβωτίου (τοποθετημένος αριστερά) και από τον οποίο απουσιάζει η θέση P για parking (απλά τραβάς το χειρόφρενο).
Φωτογραφίες: Λάμπρος Στοιχειός
Επιταχύνεις λοιπόν γρήγορα με το Microlino και φρενάρεις με ασφάλεια, αλλά απαιτείται εξοικείωση με το πεντάλ του φρένου καθώς είναι σκληρό. Το τιμόνι είναι βαρύ στις μανούβρες, όμως ελαφρώνει όσο αυξάνεται η ταχύτητα. Η ανάρτηση – ανεξάρτητη σε κάθε τροχό – παρουσιάζει κάποιες ξερές αντιδράσεις σε έντονες ανωμαλίες του οδοστρώματος. Στην καλή άσφαλτο πάντως δεν θα κουράσει οδηγό και συνοδηγό. Όσον για την αυτονομία, με την μεσαία μπαταρία φθάνει περίπου τα 130-140 χλμ. σε ρεαλιστικές συνθήκες.
Βαθιά το χέρι στην τσέπη
Ο τιμοκατάλογος δεν είναι το δυνατό σημείο του Microlino. Οι τιμές αρχίζουν από 19.900 ευρώ για την έκδοση Urban και τα 21.400 ευρώ για την Dolce της δοκιμής μας. Βέβαια το ηλεκτρικό όχημα δικαιούται της κρατικής επιδότησης των 3.000 ευρώ μέσω του προγράμματος Κινούμαι Ηλεκτρικά 2 (+1.000 ευρώ έκπτωση για νέους έως 29 ετών), όμως και πάλι δεν επαρκεί για να φέρει την τιμή του Microlino σε φυσιολογικά επίπεδα για το χαρακτήρα του οχήματος και τα όσα προσφέρει. Αρκετοί πάντως από όσους μας σταμάτησαν για να ρωτήσουν για το Microlino, περισσότερο εντυπωσιάστηκαν από την εμφάνισή του παρά απογοητεύτηκαν από την τιμή του.
Φωτογραφίες: Λάμπρος Στοιχειός
Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!
