Formula 1: Το «ευχαριστώ», ο Φέτελ μου το είπε στα ελληνικά
Το φινάλε του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Formula 1 του 2022, σήμανε και το τέλος του δρόμου για τον Σεμπάστιαν Φέτελ. Μετά από 300 Grand Prix, 122 βάθρα, 57 pole positions, 53 νίκες και τέσσερα παγκόσμια πρωταθλήματα, ο Γερμανός κρέμασε τα αγωνιστικά του γάντια.
Όπως καταλαβαίνετε, η ατμόσφαιρα στη Γιας Μαρίνα του Άμπου Ντάμπι, ήταν φορτισμένη – για όλους. Σε προσωπικό επίπεδο, διότι αποχωρούσε ένας οδηγός τον οποίο παρακολουθούσα στενά από το ξεκίνημά του και ειδικά τα πρώτα χρόνια του στη Formula 1, είχαμε συχνή επαφή.
Ξεκίνησε από ένα «γεια σου μ@λ@κα», που ήταν οι πρώτες του κουβέντες ενώ τον πλησίαζα για την πρώτη μας συνέντευξη one to one, στο Grand Prix Μπαχρέιν του 2008 – ήξερε πως ήταν να μιλήσει σε έναν Έλληνα και ήθελε να μοιραστεί όσα είχε μάθει στη χώρα μας το προηγούμενο καλοκαίρι.
Συνεχίστηκε με συνεντεύξεις στη μεικτή ζώνη και διάφορα features που κάναμε κατά καιρούς στα paddock του μαγικού κόσμου της Formula 1.
Aνάμεσά τους και μία... κατεδάφιση στο γκαράζ της Scuderia Toro Rosso όταν παίζαμε μπάλα στο pit lane.
Είχε κορύφωση στις πρώτες στιγμές του ως παγκόσμιος πρωταθλητής – σε εκείνο το Άμπου Ντάμπι του 2010, όταν και ήμουν αυτός που τον υποδέχθηκε στην είσοδο της μεικτής ζώνης και στο παρακάτω post μπορείτε να διαβάσετε όλη την… πονεμένη ιστορία εκείνης της νύχτας.
Στην πορεία η πρόσβαση στην ομάδα του περιορίστηκε κι όταν ντύθηκε στα κόκκινα της αποστειρωμένης Scuderia Ferrari, ήταν μηδενική. Προσθέστε και την οικονομική κρίση που ελαχιστοποίησε τις δημοσιογραφικές αποστολές μας σε Grand Prix και καταλήγουμε σε περίπου δώδεκα χρόνια απόσταση ανάμεσα στη συνέντευξη Τύπου στην οποία εστιάζει αυτό το blog και τη βραδιά του πρώτου του τίτλου.
Κοινώς, με τόσες εκατοντάδες δημοσιογράφους να βρίσκονται απέναντί του κάθε χρόνο, ούτε θα θυμόταν ποιος είμαι, ούτε από που είμαι. Κι ακριβώς γι’ αυτό το λόγο στέκομαι στην παρακάτω ιστορία, διότι είναι ενδεικτική του χαρακτήρα αυτού του παιδιού από το Χέπενχαϊμ.
Συνέντευξη Τύπου Πέμπτης λοιπόν, πριν τον τελευταίο του αγώνα στην F1, παίρνω τον λόγο και ως είθισται, λέω όνομα και το μέσο που εκπροσωπώ, τοποθετώντας και ένα «Greece» στο τέλος για να το διαχωρίσω από παρόμοιους τίτλους του εξωτερικού.
Η ερώτηση μου έχει αντικείμενο τον Φέτελ αλλά δεν απευθύνεται στον Φέτελ! Την κάνω στον Φερνάντο Αλόνσο και θα τη δούμε σε επόμενο blog. Ξεκινώ όμως λέγοντας: «Θα ήθελα πρώτα να πω, ό,τι είναι μία συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή για όλους μας καθώς ο Σεμπ αποχωρεί και δεν μπορώ παρά πω κι εγώ ένα “Danke Seb”».
Προτού στραφώ στον Ισπανό για την ερώτηση, ο Φέτελ που με κοιτούσε, δεν γνέφει απλά αλλά σηκώνει το μικρόφωνο και λέει ένα «ευχαριστώ». Στα ελληνικά!
Δεν το έκανε επειδή θυμόταν πως ήμουν Έλληνας, το πιθανότερο ήταν να μη με θυμόταν καν πια! Το έκανε επειδή είναι τέτοιος ο χαρακτήρας του, που στο συνήθως βαρετό για τους οδηγούς κομμάτι του Q & A στις συνεντεύξεις Τύπου, όπου οι περισσότεροι συνάδελφοί του «ταξιδεύουν», εκείνος έδινε προσοχή σε όλες τις ερωτήσεις, άσχετα αν απευθύνονταν σε εκείνον. Κράτησε το «Greece» κι όταν ένιωσε πως έπρεπε να ψελλίσει κάτι, το έκανε στη γλώσσα του ανθρώπου που είχε απέναντί του.
Αυτός είναι ο Φέτελ. Γι’ αυτό και το δικό μου DANKE, είναι με κεφαλαία γράμματα.
Φωτογραφίες: Aston Martin F1
Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!
