F1 - Η Mercedes δεν είναι Ferrari και θα δει φως στο βάθος του τούνελ

F1 - Η Mercedes δεν είναι Ferrari και θα δει φως στο βάθος του τούνελ
Ο Πάνος Σεϊτανίδης αναζητά τους ρεαλιστικούς στόχους για τη γερμανική ομάδα, σε άμεση αντιπαραβολή με το αντίπαλο στρατόπεδο της Scuderia.

Θα σε προλάβω φίλε tifoso. Δεν βγάζω συμπεράσματα από έναν αγώνα. Δεν βιάζομαι, ούτε κρίνω αβίαστα. Όσα ακολουθούν, αποτελούν συμπεράσματα που προκύπτουν από αξιολόγηση χρονικού εύρους άνω του ενός έτους. Απλά, όσα είδαμε στο Grand Prix Ισπανίας, επιβεβαίωσαν πως ο διαφαινόμενος αγωνιστικός χάρτης, δεν ήταν τυχαίες μουτζούρες σε χαρτί.

Στη Βαρκελώνη λοιπόν, η Mercedes-AMG κέρδισε κατά κράτος τη Scuderia Ferrari. Σε μία μάχη κρίσιμη, όχι για το σήμερα αλλά για το μεσοπρόθεσμο αύριο, η γερμανική ομάδα φώναξε στα μούτρα των Ιταλών πως μπήκε σε ρότα αντεπίθεσης, ενώ εκείνοι ακόμα αναζητούν πυξίδα.

Αναβάθμιση η Mercedes, υποβάθμιση η Ferrari

H Mercedes ετοίμαζε το πακέτο… μεταμόρφωσης της W14 E Performance για την Ίμολα, τελικά το είδαμε πρώτη φορά στο Πριγκιπάτο του Μονακό αλλά λόγω των ιδιαιτεροτήτων του εν λόγω σιρκουί, ο αγώνας στη Βαρκελώνη ήταν ο πρώτος όπου θα μπορούσαμε να δούμε αν πραγματικά αποτελούσε βήμα προς τα εμπρός.

Τα zero-pods έγιναν… pods και οι Γερμανοί κατάπιαν τον εγωισμό τους και ακολούθησαν ξεκάθαρα τη φιλοσοφία της Red Bull Racing, καταλήγοντας σε ένα σχέδιο που στο Μονμελό απέδιδε.

Από την άλλη, η Scuderia Ferrari άλλαξε κι αυτή τα side-pods, που παρότι είναι πια της ίδιας λογικής, δεν είναι ούτε copy, ούτε paste, εκείνων της RB19. Άλλαξε ακόμα τους καθρέφτες, το κάλυμμα του κινητήρα αλλά και τα άκρα του πατώματος της SF-23. Δεν απέδωσαν οι αλλαγές. Τουλάχιστον όχι όσο ακόμα δεν συνδυάζονται και με τη διαφοροποιημένη ανάρτηση. Δεν έδειχναν αναβάθμιση αλλά... υποβάθμιση!

Οδηγός το 2022

Προτού πάμε σε απευθείας αντιπαραβολή καταστάσεων, μια ματιά σε όσα έγιναν πέρυσι μπορεί να σε πείσει πως αν πρέπει να ποντάρεις σε μία από τις δύο ομάδες για την ανατροπή της εις βάρος τους κατάστασης, αυτή θα πρέπει να είναι η Mercedes.

Ο Τζορτζ Ράσελ πέρυσι στη Βραζιλία

Πέρυσι, παρότι ξεκίνησε με θεμελιωδώς λάθος concept, εξέλιξε τόσο τη W13 και κατάφερε να καμουφλάρει σε τέτοιο βαθμό τις αδυναμίες της, που έκλεισε τη σεζόν κατακτώντας πανάξια νίκη (στη Βραζιλία, με τον Τζορτζ Ράσελ). Αν λοιπόν πέρυσι κατάφερε να επιστρέψει στις νίκες παρότι πήγαινε σαν κάβουρας, στραβά αρμενίζοντας, φέτος που δείχνει να κινείται και πάλι με την πυξίδα της να βρίσκει Βορρά, πως να αποκλείσεις την παρουσία οδηγού της στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου;

Αντίθετα η Ferrari, που ξεκίνησε τόσο εντυπωσιακά το 2022, ήταν να μη την πάρει η κατηφόρα. Η σταδιακή πτώση ήταν/είναι εντυπωσιακή. Σκέψου πως έχουν περάσει 11 μήνες από την τελευταία νίκη – ήταν στην Αυστρία, στις 10 Ιουλίου. Έκτοτε, ξηρασία. Και ειδικά φέτος, η Scuderia έχει μόνο ένα βάθρο σε επτά αγώνες – την τρίτη θέση του Σαρλ Λεκλέρ στο Μπακού.

Ο Σαρλ Λεκλέρ στο GP Αυστραλίας

Μόνο τυχαία δεν έχει μείνει τέταρτη, στους 100 βαθμούς, την ώρα που τα «ασημί βέλη» έχουν σκαρφαλώσει στη δεύτερη θέση των κατασκευαστών με 152.

Αντιπαραβολή σε όλους τους τομείς

Ας δούμε και τη μεγάλη εικόνα, συγκρίνοντας δομές, ανθρώπους, μεθοδολογία κι «όπλα».

Η Mercedes έχει τον ίδιο επικεφαλής, τον Τότο Βολφ, από το 2013. Αντίθετα, στην αντίστοιχη θέση στο Μαρανέλο έχουν θητεύσει την ίδια περίοδο οι Στέφανο Ντομενικάλι, Μάρκο Ματιάτσι, Μαουρίτσιο Αριβαμπένε, Ματία Μπινότο και τώρα, ο Φρεντ Βασέρ. Σταθερότητα στην κορυφή η μία ομάδα, πέντε πρόσωπα στον ίδιο ρόλο μέσα σε μία δεκαετία η άλλη. Και μάλιστα με τον Γάλλο να πιάνει δουλειά μετά την αλλαγή του έτους, όταν δηλαδή το νέο μονοθέσιο ήταν ήδη, προ πολλού, έτοιμο.

O Βολφ είχε τα κότσια να δηλώσει πριν καν δούμε την πρώτη εκκίνηση της σεζόν, πως η ομάδα του έχει ακολουθήσει λάθος concept, προαναγγέλλοντας αλλαγή πλεύσης. Δεν είναι λίγο πράγμα να παραδέχεσαι πως ο οργανισμός σου έκανε ένα τόσο σοβαρό, σχεδόν καταδικαστικό λάθος. Και μάλιστα για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά! Αντίθετα, ο Βασέρ δήλωνε πως δεν θα δούμε θεμελιώδεις αλλαγές στην SF-23 και ήδη αναιρεί τον εαυτό του. Από τη μία ξεκάθαρη και αποφασιστική αλλαγή ρότας, από την άλλη ασάφεια.

Η Mercedes προέρχεται από οκτώ συνεχόμενους παγκόσμιους τίτλους. Μέχρι την αλλαγή των τεχνικών κανονισμών και το λάθος μονοπάτι που διάβαινε αυτούς τους 13 μήνες, δεν ήξερε να χάνει. Κι αυτό το DNA-νικητή μπολιάζει μέσα στο δυναμικό μίας ομάδας. Από την άλλη, ο τελευταίος τίτλος της Ferrari στην F1, ήταν αυτός των κατασκευαστών το 2008. Πριν από 15 χρόνια! Κοινώς, αυτός ο οργανισμός δεν ξέρει να κερδίζει!

Περνάμε στις αλλαγές προσωπικού. Στη Mercedes η πιο σημαντική αφορούσε στο ρόλο του τεχνικού διευθυντή αλλά επανήλθε ο άνθρωπος που τον υπηρετούσε στην περίοδο κυριαρχίας. Ο Τζέιμς Άλισον επέστρεψε γιατί πολύ απλά, από τη μέρα που έφυγε, η γερμανική ομάδα έμοιαζε χαμένη. Αυτός ξέρει τον τρόπο, ξέρει το δρόμο που πρέπει να πάρει για να επιστρέψει στην κορυφή. Από την άλλη, στο Μαρανέλο η πόρτα έχει ανοίξει και δεν βρίσκεται ένας άνθρωπος να την κλείσει. Οι αποχωρήσεις είναι αρκετές και δεν έχουν τελειώσει. Ακόμα κι ο αγωνιστικός διευθυντής, Λοράν Μεκίς, έχει ανακοινωθεί πως αποχωρεί. Ποια σταθερότητα και ποια δομή λοιπόν; Για να μην αναφερθούμε στα «όχι» τα οποία δέχεται ως απαντήσεις η Scuderia όταν προσπαθεί να στρατολογήσει κορυφαία στελέχη του ανταγωνισμού (Έντριαν Νιούι κ.α.). Κανένας δεν θέλει να μπλέξει.

Να πιάσουμε και τους οδηγούς; Με βάση την παρούσα τους κατάσταση, εμπειρία, ταχύτητα και δυναμική, υπάρχει κάποιος που να θεωρεί πως υπερτερούν οι «κόκκινοι»; Εγώ σίγουρα όχι. Η Mercedes έχει τον πολύπειρο Λιούς Χάμιλτον των επτά παγκόσμιων πρωταθλημάτων, της ατέρμονης δίψας για έναν όγδοο τίτλο, για μία απάντηση στην αδικία εκείνου του Άμπου Ντάμπι. Και ο Βρετανός θα υπογράψει νέο συμβόλαιο, έχει κίνητρο και παρότι 38, έχει όλα όσα χρειάζονται για να παίξει μπάλα στην πρώτη γραμμή.

Δίπλα του, ο «κύριος Σταθερότητα» - ο Τζορτζ Ράσελ. Γρήγορος, μαχητής, αποφασισμένος να πατήσει επί πτωμάτων για να πετύχει τους στόχους του. Να μην έχετε καμία αμφιβολία για αυτό. Έχει όλο το πακέτο και μαζί με τις ικανότητες, έχει και τον απαιτούμενο «κωλοπαιδισμό» που συνήθως διακρίνει τους οδηγούς-killers.

Κι απέναντι, ο υπέρ-ταλαντούχος Λεκλέρ που εξακολουθεί να δείχνει πως λυγίζει υπό πίεση, που εξακολουθεί να μη λέει να βγάλει αγκώνες στις μάχες, που δεν πρόλαβε να συνηθίσει πως είναι να κάνεις πρωταθλητισμό. Πέρυσι ο πρωταθλητισμός για εκείνον κράτησε σκάρτους πέντε μήνες.

Όσο για τον Κάρλος Σάινθ, είναι συμπαθής και αξιόπιστος, δίχως σκαμπανεβάσματα και κραυγαλέα λάθη, όμως δεν μπορεί κανείς να με πείσει πως δεν είναι οδηγός κατηγορίας Τζένσον Μπάτον, Νίκο Ρόσμπεργκ, Μαρκ Ουέμπερ. Ένα (ίσως και δύο) κλικ κάτω από τους κορυφαίους, είναι πάντα εκεί να αρπάξει κάποια ευκαιρία αλλά όχι να αντιμετωπίσει στα ίσια και να εκτοπίσει από την κορυφή οδηγούς με πιο εκτυφλωτική λάμψη.

Ο Κάρλος Σάινθ μετά το GP Αυστραλίας

Συμπέρασμα

Καθώς σε κάθε πίστα αλλάζουν τα δεδομένα, με τον καιρό, τη χάραξη, τις θερμοκρασίες κι ένα κάρο άλλους παράγοντες να επηρεάζουν τις ισορροπίες, δεν αποκλείεται η Ferrari να είναι μπροστά από τη Mercedes στον Καναδά.

Όμως στην οικονομία του πρωταθλήματος, η γερμανική ομάδα δείχνει πως μπορεί να στηρίξει την προσπάθεια αντεπίθεσής της σε στέρεες βάσεις. Η Ferrari όχι. Η μία ομάδα κοιτάζει ξεκάθαρα μπροστά, προσπερνώντας ακόμα και την Aston Martin, η άλλη ενδεχομένως ακόμα να μη ξέρει καν ποιοι είναι οι ρεαλιστικοί της στόχοι.

Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά, φως στο βάθος του τούνελ αναπόφευκτα βλέπω μόνο για τη Mercedes.

Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!

Πάνος Σεϊτανίδης
Πάνος Σεϊτανίδης

Ο Πάνος Σεϊτανίδης ξεκίνησε από τα γήπεδα το 1996, αλλά η έλευση της νέας χιλιετίας τον βρήκε να επικεντρώνεται σε όσα συμβαίνουν στις ειδικές διαδρομές και τις πίστες του κόσμου. Από το 2000 έως και το 2015 ήταν ανελλιπώς μέλος της ομάδας σχολιασμού και παρουσίασης των Grand Prix της F1 σε Alpha, ΑΝΤ1 και ΝΕΡΙΤ ενώ παράλληλα είχε συμμετοχή σε πληθώρα άλλων τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών. Έχει θητεύσει σε κορυφαία περιοδικά ειδικού Τύπου (CAR, F1 Racing, Drive, Motorsport Magazine κ.α.) ενώ διαδικτυακά, «γράφει χιλιόμετρα» εδώ και δύο δεκαετίες. Είναι μέλος της οικογένειας της Liquid Media από το 2021, όταν και ανέλαβε το ρόλο του επικεφαλής περιεχομένου στο gMotion by Gazzetta.