Ο Λεκλέρ βλέπει τα χρόνια να περνούν

Πάνος Σεϊτανίδης Πάνος Σεϊτανίδης
Ο Λεκλέρ βλέπει τα χρόνια να περνούν
Ο Π. Σεϊτανίδης σχολιάζει τα νέα βάσανα του οδηγού της Ferrari που δείχνει εγκλωβισμένος σε ένα αδιέξοδο.

Από το Grand Prix Ολλανδίας πολλά μπορεί να βρει να πει κανείς. Από το ίδιου φινάλε έργο (κι ας έμοιαζε κάποια στιγμή διαφορετικό) με τον Μαξ Φερστάπεν να πιστοποιεί πως στα παράλια της Βόρειας Θάλασσας υπάρχει ένα και μόνο αφεντικό, έως τις στιγμές λάμψης και βροντής του Φερνάντο Αλόνσο σε μία πίστα γεμάτη παγίδες ή τη σπάνια στιγμή διαύγειας της Alpine που συνδυάστηκε με την αψεγάδιαστη οδήγηση του Πιερ Γκασλί.

Όμως αυτή τη φορά δεν θέλω μια ωραία ιστορία να σας πω, δεν θα σταθώ σε τόλμη, προσπεράσματα και άλλες σκηνές υπεροχής – τεχνολογικής και ανθρώπινης. Θα σταθώ στα βάσανα του Σαρλ Λεκλέρ.

Ο Σαρλ Λεκλέρ στο Ζάντβορτ

Ένα ακόμα Σαββατοκύριακο εφιάλτης, με δικό του λάθος το Σάββατο, με ολιγωρία της ομάδας του στην κρίσιμη στιγμή των pit stops, ατυχίες στον αγώνα που πλήγωσαν το πάτωμα της SF-23 και τον ανάγκασαν σε εγκατάλειψη.

Όμως η μοναδική ερώτηση που έρχεται κατά νου είναι: «Ε και;». Άλλαξε κάτι που εγκατέλειψε; Σκεφτείτε τη στιγμή που είχε βρει άδεια καρέκλα με θέα στην πίστα και χάζευε τα άλλα μονοθέσια να περνούν.

 

Βροχή τα memes σχετικά, πολλά από αυτά πιο εύστοχα και από τρίποντα του Έντι Τζόνσον. Όμως διάολε, και μόνο το γεγονός πως αυτή η σκηνή έφερε κατά νου τους αντίστοιχους θεατρινισμούς του Φερνάντο Αλόνσο το 2015 στην Ουγγαρία, με στενοχωρεί.

Διότι ακριβώς όπως τότε, έβλεπα έναν οδηγό παραιτημένο, απογοητευμένο, άδειο. Άσχετα αν τότε ο Ισπανός είχε τον… τρόπο του να στήσει ένα σκηνικό που θα το μνημονεύουμε για πάντα.

Σκεφτείτε τα χρόνια που έχασε τότε ο Αλόνσο. Ειδικά τώρα, που επιτέλους βρήκε ένα μονοθέσιο ικανό να αναδείξει τη δεύτερη νιότη του, το βλέπουμε περισσότερο από ποτέ. Τις σεζόν που πέρασαν και θάφτηκαν στα σκουπίδια.

Θα έπρεπε λοιπόν να πονάει κάθε αγνό φίλο αυτού του σπορ, το να υπάρχουν οδηγοί που ξέρεις πως κρύβουν κάτι από πρωταθλητή μέσα τους, όμως οι σεζόν περνούν και ένα ψηφιδωτό παραγόντων τους πατάει διαρκώς φρένο, βάζοντας τα όνειρά τους σε φάση αναμονής.

Ο Λεκλέρ δεν τέλειος, δεν είναι έτοιμος, θέλει ακόμα χρόνο σε μάχες πρωταθλητισμού, αντίστοιχες εκείνες του πρώτου μισού της περυσινής σεζόν. Κάνει λάθη τις κρίσιμες ώρες, όμως όλα αυτά είναι ξεκάθαρη διαδικασία εκμάθησης. Σκεφτείτε πόσα στραβά είχε στις πρώτες του σεζόν στην F1 o Μαξ Φερστάπεν και δείτε που είναι τώρα στατιστικά. Είναι συνομήλικος του Λεκλέρ και έχει 41 νίκες, 63 βάθρα και… δυόμιση τίτλους περισσότερους.

Στεναχωριέμαι λοιπόν να ακούω στο team radio το Σάββατο να προσπαθεί να κατευθύνει την ομάδα του. Να τους λέει να κάνουν τα απόλυτα βασικά, να επικεντρωθούν στην ουσία, τα σωστά ελαστικά, τη σωστή στιγμή, να αποφύγουν την "κίνηση". Να τους λέει δυνατά πως αν τα κάνουν όλα αυτά, μετά θα έρθει το καλό αποτέλεσμα. Δυνατά, να τα ακούει κι ίδιος, μήπως και τα πιστέψει.

Είναι λάθος γαμώτο να πρέπει να τα ζητάει όλα αυτά με παράπονο ένας οδηγός. Ειδικά του επιπέδου του Λεκλέρ. Και ειδικά σε μία ιστορική ομάδα όπως η Ferrari. Πολύ λάθος.

Όμως μέσα στην ταλαιπωρία του με τη δύστροπη και λαστιχοφάγα SF-23, την εκ των προτέρων δεδομένη αδυναμία του να κυνηγήσει τη νίκη στους αγώνες και τα συνεχή χτυπήματα που γονατίζουν το ηθικό του, η σκληρή πραγματικότητα για εκείνον είναι πως δεν έχει επιλογές.

Ο Σαρλ Λεκλέρ στο Ζάντβορτ

Μένει κι επιμένει, ποντάροντας στην αγωνιστική ανάκαμψη των Ιταλών υπό την ηγεσία του Φρεντ Βασέρ ή παίρνει ακόμα μεγαλύτερο ρίσκο πηγαίνοντας σε μία ομάδα μπορεί κάποτε να του δώσει όσα δεν του δίνει τώρα η Ferrari αλλά… μπορεί και όχι;

Αν ήμουν ο Λεκλέρ, θα επέλεγα την κουρτίνα 1. Όσο κι αν τώρα, Σαββατοκύριακα σαν αυτό στο Ζάντβορτ θα μπορούσαν να τον κάνουν να κρύβεται πίσω από την κουρτίνα και να κλαίει γοερά για τα χρόνια που περνούν.

Ο Σαρλ Λεκλέρ στα γκαράζ της Ferrari

Φωτογραφίες: Scuderia Ferrari

Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!

Πάνος Σεϊτανίδης
Πάνος Σεϊτανίδης

Ο Πάνος Σεϊτανίδης ξεκίνησε από τα γήπεδα το 1996, αλλά η έλευση της νέας χιλιετίας τον βρήκε να επικεντρώνεται σε όσα συμβαίνουν στις ειδικές διαδρομές και τις πίστες του κόσμου. Από το 2000 έως και το 2015 ήταν ανελλιπώς μέλος της ομάδας σχολιασμού και παρουσίασης των Grand Prix της F1 σε Alpha, ΑΝΤ1 και ΝΕΡΙΤ ενώ παράλληλα είχε συμμετοχή σε πληθώρα άλλων τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών. Έχει θητεύσει σε κορυφαία περιοδικά ειδικού Τύπου (CAR, F1 Racing, Drive, Motorsport Magazine κ.α.) ενώ διαδικτυακά, «γράφει χιλιόμετρα» εδώ και δύο δεκαετίες. Είναι μέλος της οικογένειας της Liquid Media από το 2021, όταν και ανέλαβε το ρόλο του επικεφαλής περιεχομένου στο gMotion by Gazzetta.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΙΓΟΤΕΡΑ