F1 - Η «γριά αλεπού» παραμένει πολύ πονηρή για σένα (vid)

Πάνος Σεϊτανίδης Πάνος Σεϊτανίδης
F1 - Η «γριά αλεπού» παραμένει πολύ πονηρή για σένα (vid)
Ο Πάνος Σεϊτανίδης κάνει τον τελευταίο γύρο του Grand Prix Βραζιλίας από το κόκπιτ του αειθαλούς Φερνάντο Αλόνσο.

Λένε πως η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός. Ψέμα είναι, κάθε χρόνος που περνά, περνά αδυσώπητα. Επηρεάζει αρνητικά το σώμα, τις αντοχές, την όραση, τα αντανακλαστικά, όλα όσα χρειάζεται ένας κορυφαίος αθλητής όπως οι οδηγοί της Formula 1.

Κάθε χρόνος που περνά, φορτώνει ακόμα και τον καλύτερο οδηγό με μειονεκτήματα που δεν είχε ποτέ του. Πόσο μάλλον, όταν μετά τον ένα χρόνο περνά και δεύτερος και τρίτος, ώσπου ο οδηγός να φτάσει τα 42 του, όσο είναι σήμερα ο Φερνάντο Αλόνσο.

Να σας δώσω ένα στοιχείο που ενδεχομένως σας βοηθήσει να αντιληφθείτε τον παράγοντα «χρόνο». Η πρώτη εκκίνηση του Ισπανού στη Formula 1 ήταν στις 4 Μαρτίου του 2001, στη Μελβούρνη. Χρειάστηκε να περάσουν 33 μέρες από το ντεμπούτο του, για να γεννηθεί (!) σε ένα μαιευτήριο μερικά χιλιόμετρα μακριά από το Άλμπερτ Παρκ, ο γιος του Κρις και της Νικόλ, που σήμερα ακούει στο όνομα Όσκαρ Πιάστρι. Καλείται λοιπόν ο Φερνάντο να τα βάλει με υπερταλέντα που έχουν τα μισά του χρόνια. Όμως αυτή η διαδρομή που δεν έχει αναστροφή, έχει τουλάχιστον κάποια μπόνους.

Για κάθε υπερδύναμη που εξασθενεί, ο Αλόνσο αποκτά περισσότερη εμπειρία.
Για κάθε ατού που σβήνει, φορτώνει επιπλέον πείσμα.

 

Ο Φερνάντο Αλόνσο στη Βραζιλία

Κι αφού ως υπεραθλητής ακόμα αντέχει τους μαραθωνίους (σημ: στον εφιάλτη του Κατάρ ήταν από τους ελάχιστους που δεν «νικήθηκαν» από τις συνθήκες), όλα τα τεχνάσματα, παθήματα, μαθήματα που έχει συλλέξει σε αυτή τη διαδρομή των 375 εκκινήσεων στη Formula 1, τα ανακατεύει σε ένα μείγμα εκρηκτικό.

Το πρώτο μισό της σεζόν ήταν συγκλονιστικό για τον γερόλυκο από το Οβιέδο, όμως θαρρώ πως αυτή η τρίτη θέση στη Βραζιλία, άξιζε περισσότερο από και τα επτά βάθρα που προηγήθηκαν. Διότι η AMR23 δεν έχει πια προβάδισμα έναντι των McLaren, Ferrari και Mercedes. Η Aston Martin έδειχνε εδώ και καιρό να έχει βάλει νεκρά στην κατηφόρα ελπίζοντας να φτάσει στον προορισμό δίχως άλλο «ανεφοδιασμό».

Τώρα λοιπόν, που δεν ήταν το μονοθέσιο αυτό που του επέτρεπε χάρη στην οδήγησή του να μας εντυπωσιάσει, τώρα είναι που εντυπωσιαστήκαμε ακόμα περισσότερο. Σε όλο τον αγώνα, όχι μόνο στο επικό φινάλε. Στους 15 γύρους μέχρι το πρώτο του pit stop που ήταν όλοι στο 1.16, στο αντίστοιχο σερί καθοδόν για το δεύτερο pit stop που οι αποκλίσεις από πέρασμα σε πέρασμα ήταν ελάχιστες, στον ίδιο χαβά και στο τελευταίο stint.

Αν δεις το γυρολόγιο του Αλόνσο, θα μείνεις με ανοιχτό το στόμα από τη σταθερότητα του. Από το γεγονός πως δεν είχε ποτέ πτώση σε απόδοση που να οδηγεί στο pit lane. Αυτό επιβεβαιώνει τα λόγια του: «Ήξερα πως θα πλησίαζε, ήξερα πως αποτελούσε απειλή αλλά στο τέλος τα πράγματα έγιναν πιο δύσκολα απ’ ότι περίμενα. Ενώ πέντε γύρους πριν το τέλος νόμιζα πως όλα ήταν υπό έλεγχο και άρχισα να πιέζω, τον είδα στους καθρέφτες μου. Πρέπει να φύλαγε κι εκείνος τα ελαστικά του».

Πράγματι, είχε να κάνει με έναν επίσης πολύπειρο οδηγό, που είναι μανούλα στο να φέρεται με ευγένεια στα ελαστικά του. Κι αυτό, έφερε το ντέρμπι στο τέλος. Α, προσθέστε και μία μικρή λεπτομέρεια: την RB19. Δεν πρέπει να μη τονίσουμε στην εξίσωση το πόσο καλύτερος είναι ο «ταύρος» από την AMR23.

O Αλόνσο το ήξερε και γι’ αυτό, όταν βρέθηκε να κοιτάει τον διαχύτη της, ένιωσε πως όλα είχαν τελειώσει. Αμ δε. Κάπου εκεί, πάνω που νόμιζε πως η φαρέτρα του είχε αδειάσει από υπερδυνάμεις, ενεργοποίησε τη μοναδική που του χάρισε ο χρόνος. Πανούργος ως είναι κι αφού δεν πήρε άμεσα πίσω εκμεταλλευόμενος το DRS στη στροφή 4 τη θέση που έχασε στη στροφή 1, έβαλε μπρος το... El Plan.

Ο Φερνάντο Αλόνσο στη Βραζιλία

Αρχικά δοκίμασε στη στροφή 6, πήγε από εκεί που δεν θα μπορούσε να φανταστεί ο Πέρεζ πως θα δει το πράσινο μονοθέσιο να τον περνά, όμως μάζεψε marbles και αυτό έφερε κραδασμούς και μειωμένη πρόσφυση. Σε αυτή τη ζαριά είχε φέρει ασσόδυο. Είχε άλλη μία.

Αλεπού όμως τον χαρακτήρισα κι όχι τυχαία. Είχε επιλέξει ρυθμίσεις ERS που τον ήθελαν να μαζεύει τη μέγιστη δυνατή ενέργεια και να την ξοδεύει στο ξεκίνημα των δύο ευθειών.

Ο Φερνάντο Αλόνσο στη Βραζιλία

Μπαίνει λοιπόν στον τελευταίο γύρο. «Ήθελα να έχω μία ευκαιρία, ίσως φρενάροντας πολύ αργά. Αλλά το περίμενε και έκανε το ίδιο», σημειώνει ο πρίγκιπας των Ασθούριας, που κινήθηκε αρκετά δεξιά στην προσέγγιση της στροφής 1. Κάπου εκεί, αν είχαμε λήψη από την κάμερα στην προσωπίδα του, θα βλέπαμε αποστάσεις, μέτρα, γραφήματα, τηλεμετρία. Σα να βλέπαμε cyborg.

Εκεί, η υψηλή ευφυία του Αλόνσο του επέτρεψε και να ωθήσει τον Πέρεζ εκτός της γραμμής που έπαιρνε συνήθως αλλά και να αντιληφθεί πως ο Μεξικανός είχε χάσει το apex - έστω και για ένα μέτρο.

«Αυτό μου έδωσε την ευκαιρία που ήθελα στο δρόμο για τη στροφή 4», παραδέχθηκε. Με τον Πέρεζ να μην έχει ιδανική γραμμή, το ERS της Aston Martin να τα δίνει όλα και το δεξί πεντάλ του να είναι έτοιμο να τρυπήσει το πάτωμα, ο δαιμόνιος Αλόνσο ανέκτησε τη δεύτερη θέση προσεγγίζοντας τη Descide do Lago. Ήταν μπροστά και ήξερε, πως στο κλειστό κομμάτι του Ιντερλάγκος ο Πέρεζ δε θα μπορούσε ούτε να σκεφτεί αλλά ούτε και να υλοποιήσει κάποιο πλάνο αιφνιδιασμού σε σημείο που δεν προβλέπεται προσπέραση.

Το μόνο που έμενε, ήταν το σπριντ βγαίνοντας από τη Juncao. Η ανηφόρα προς τη Subida dos Boxes που ήταν η δεύτερη ζώνη ανίχνευσης του DRS και μετά οι δύο τελευταίες, ανεπαίσθητες αλλαγές κατεύθυνσης προς τα αριστερά. Εκεί όπου το στέλεχος της πίσω αεροτομής της Red Bull θα ερχόταν σε οριζόντια θέση δίνοντας αυτό το σημαντικό πλεονέκτημα σε τελική ταχύτητα. Κι ας είχε ο Αλόνσο φρέσκο σετ στο τελευταίο stint, ενώ ο Πέρεζ πατημένο.

Ο Τσέκο επιτάχυνε πιο πειστικά, έφτασε πλάι στην Aston Martin και τελικά έχωσε το εμπρός ρύγχος της RB19 μπροστά από την AMR23. Όμως δεν το έκανε εγκαίρως. Στη γραμμή του τερματισμού, σε αυτό το συγκλονιστικό φώτο-φίνις, ο οδηγός από τη Γουαδαλαχάρα υστέρησε κατά 53 χιλιοστά του δευτερολέπτου! Τίποτα.

Ένα κλικ και ο Αλόνσο θα είχε χάσει το βάθρο. Δεν θα είχε χάσει όμως ούτε ψήγμα θαυμασμού προς το πρόσωπό του. Ακόμα κι αν το… VAR τον έβγαζε χαμένο, όλοι θα ήξεραν πως το πανούργο του μυαλό είχε βγάλει πάλι λαγό από το καπέλο. Τα κατάφερε όμως και παρότι η Aston Martin ήταν γενικά ανταγωνιστική (βλέπε 5η θέση Λανς Στρολ), η επιτυχία στο Ιντερλάγκος ήταν πέρα ως πέρα δική του.

Την 3η θέση δεν την πήρε το μονοθέσιο, ο κινητήρας, ο ενθουσιασμός. Την πήραν η μπολιασμένη από εμπειρία σκέψη, η υπολογιστική του ικανότητα, η ακραία χαρτογράφηση αυτού του μυαλού που θαρρεί κανείς πως βρίσκεται σε αιώνια λιακάδα. Το απέδειξε στη Βραζιλία.

Η «γριά αλεπού» παραμένει πολύ πονηρή για σένα, Τσέκο.

Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!

Πάνος Σεϊτανίδης
Πάνος Σεϊτανίδης

Ο Πάνος Σεϊτανίδης ξεκίνησε από τα γήπεδα το 1996, αλλά η έλευση της νέας χιλιετίας τον βρήκε να επικεντρώνεται σε όσα συμβαίνουν στις ειδικές διαδρομές και τις πίστες του κόσμου. Από το 2000 έως και το 2015 ήταν ανελλιπώς μέλος της ομάδας σχολιασμού και παρουσίασης των Grand Prix της F1 σε Alpha, ΑΝΤ1 και ΝΕΡΙΤ ενώ παράλληλα είχε συμμετοχή σε πληθώρα άλλων τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών. Έχει θητεύσει σε κορυφαία περιοδικά ειδικού Τύπου (CAR, F1 Racing, Drive, Motorsport Magazine κ.α.) ενώ διαδικτυακά, «γράφει χιλιόμετρα» εδώ και δύο δεκαετίες. Είναι μέλος της οικογένειας της Liquid Media από το 2021, όταν και ανέλαβε το ρόλο του επικεφαλής περιεχομένου στο gMotion by Gazzetta.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΙΓΟΤΕΡΑ