McLaren: Θλιμμένοι στη γιορτή τους

McLaren: Θλιμμένοι στη γιορτή τους
Η McLaren στην Ουγγαρία, με τον τρόπο που διαχειρίστηκε τον αγώνα και τους οδηγούς της, μετέτρεψε μια ημέρα πανηγυρισμών σε θρίαμβο της μουρμούρας.

Ας ξεκινήσουμε με τη μεγάλη εικόνα: φέτος η Formula 1 είναι ενδιαφέρουσα. Μετά τους πρώτους αγώνες, που διαφαινόταν μια απόλυτη κυριαρχία της Red Bull αντίστοιχη με την περσινή, το σκηνικό άλλαξε δραματικά. Πλέον, δεν υπάρχει ξεκάθαρο και δεδομένο φαβορί πριν από την εκκίνηση του αγώνα και στα 13 grand prix που έχουν διεξαχθεί μέχρι σήμερα έχουμε επτά διαφορετικούς νικητές.

Ωστόσο, σε μια μικρή αντίθεση με τα παραπάνω, το GP Ουγγαρίας είχε φαβορί. Αυτό ήταν βασικά η McLaren, που είχαν δείξει την ταχύτητά τους σε κατατακτήριες και ελεύθερες δοκιμές, και ο Λάντο Νόρις που είχε την pole position. Το προγνωστικό επιβεβαιώθηκε εν μέρει, με την έννοια ότι η βρετανική ομάδα έκανε το 1-2 χωρίς να απειληθεί ουσιαστικά, αλλά η νίκη πήγε στον Όσκαρ Πιάστρι, για πρώτη φορά στην καριέρα του σε grand prix (είχε και μία νίκη σε Σπριντ από πέρυσι).

Κάποιος που δεν είδε τον αγώνα και δεν διάβασε τις ανασκοπήσεις μετά το τέλος του θα υπέθετε ότι ήταν μια ημέρα πανηγυρισμών για τη McLaren και τους οδηγούς της, που δείχνουν να είναι ο πιο ισχυρός συνδυασμός σε αυτήν τη φάση της σεζόν και διεκδικούν με αξιώσεις το πρωτάθλημα. Δεν είναι ακριβώς έτσι, όμως...

Πώς να χαλάσεις το δικό σου πάρτι

Ναι, όντως η McLaren ήταν παντοδύναμη στην Ουγγαρία και δικαίως επικράτησε απόλυτα. Οι αποφάσεις όμως της ομάδας και κυρίως ο τρόπος που διαχειρίστηκε τους οδηγούς της στο τέλος, με τους διαλόγους στον ασύρματο να είναι στην καλύτερη περίπτωση αμήχανοι -κάποιοι θα έλεγαν ακόμα και ντροπιαστικοί- χάλασαν την ατμόσφαιρα.

Καταρχάς, το γεγονός ότι ο Νόρις δεν κέρδισε είναι στο μεγαλύτερο μέρος ευθύνη δική του και όχι της ομάδας. Ο Βρετανός είχε την pole position και βρισκόταν στην καθαρή μεριά του grid, είχε δηλαδή όλα τα πλεονεκτήματα. Αντί να τα αξιοποιήσει, όμως, «κατάφερε» στην πρώτη στροφή να στρίψει τρίτος. Από εκεί και έπειτα δεν έδειξε να μπορεί να απειλήσει σοβαρά τον Πιάστρι.

Βάσει αυτού, τα πράγματα έδειχναν ξεκάθαρα. Με το ρυθμό των McLaren να είναι σαφώς ανώτερος, η ομάδα πήγαινε με αυτόματο πιλότο για ένα άνετο 1-2, με τον Πιάστρι μπροστά από τον Νόρις. Αλλά ήρθε η ώρα για το δεύτερο pit stop και άλλαξε ο ρους του αγώνα.

Αρχικά, ο Πιάστρι είχε κάνει ένα μικρό λάθος και ο Νόρις μέσα σε ένα γύρο βρέθηκε μόνο δύο δευτερόλεπτα πίσω του, από τα περίπου πέντε που ήταν η διαφορά τους. Και εκεί η McLaren για κάποιον ακατανόητο λόγο, τουλάχιστον σε εμένα, αποφάσισε να καλέσει στα pit πρώτα τον Νόρις και μετά τον Πιάστρι. Η αιτιολογία ήταν ότι ήθελαν να καλύψουν την πιθανότητα του undercut από τον Χάμιλτον, ο οποίος βρισκόταν πάνω από πέντε δευτερόλεπτα πίσω από τον Νόρις.

Όπως ήταν φυσικό, ο Νόρις μετά την ολοκλήρωση των pit stop βρέθηκε μπροστά από τον Πιάστρι, στην πρώτη θέση του αγώνα. Και τότε άρχισαν από τη McLaren να του ζητούν να δώσει πίσω τη θέση στον Πιάστρι. Ξεκίνησαν με παραινέσεις, όπως «δώσε τη θέση πίσω όταν σε βολεύει». Όσο περνούσαν οι γύροι και ο Νόρις δεν έδειχνε διάθεση να το κάνει, άρχισαν τα παρακάλια. Όταν δεν έπιασαν ούτε αυτά, μπήκαν στο παιχνίδι οι -συγκαλυμμένες- απειλές: «Λάντο, κανείς δεν κερδίζει το πρωτάθλημα μόνος του, χρειάζεται την ομάδα». Αυτό το τελευταίο υποθέτω ότι ήταν καταλυτικό και ο Νόρις άφησε τον Πιάστρι να περάσει λίγους γύρους πριν από το τέλος.

Το μεγάλο πρόβλημα για τη McLaren ήταν ότι όλοι αυτοί οι διάλογοι στον ασύρματο έγιναν δημόσια, με τα εκατομμύρια των ανθρώπων που παρακολουθούσαν τον αγώνα να ακούν τόσο τις εντολές της ομάδας όσο και τις απαντήσεις των οδηγών. Και, ναι, οι εντολές είναι κάτι που πάντα υπήρχε και θα συνεχίσει να υπάρχει στη Formula 1, αλλά ο τρόπος που όλη αυτή η κατάσταση εκτέθηκε στον κόσμο είναι σίγουρα προβληματική για την εικόνα μιας ομάδας που θέλει να κάνει πρωταθλητισμό. Ειδικότερα μιας ομάδας που στο παρελθόν διαχειρίστηκε τη συμβίωση ενός Άιρτον Σένα με έναν Αλέν Προστ.

Ο καλός στρατιώτης Λάντο Νόρις

Πρέπει εδώ να σημειώσουμε ότι σημαντικό ρόλο σε όλο αυτό το συμβάν έπαιξε και ο χαρακτήρας του Λάντο Νόρις. Ο Βρετανός είναι αυτό που λέμε «ομαδικός παίχτης» και στο τέλος υπερνίκησε όλα τα ένστικτα που έχει ένας οδηγός αγώνων και ακολούθησε τις εντολές της ομάδας, για να μη δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα μέσα σε αυτήν. Έπαιξε βέβαια ρόλο και η καλή του σχέση με τον Πιάστρι και το γεγονός ότι δεν είχαν ποτέ προστριβές.

Αν όμως προσπαθήσουμε να βάλουμε στη θέση του Νόρις άλλους πρωτοκλασάτους οδηγούς, δύσκολα βρίσκουμε κάποιον ή κάποιους που θα έκαναν το ίδιο στη θέση του. Είναι αδιανόητο να σκεφτούμε ότι ο Μαξ Φερστάπεν, για παράδειγμα, θα έδινε πίσω μια πρώτη θέση και θα έχανε με τη θέλησή του μια νίκη. Ούτε ο Φερνάντο Αλόνσο. Ούτε ο Λούις Χάμιλτον. Σίγουρα όχι ο Σεμπάστιαν Φέτελ. Ας μην πάμε πιο παλιά...

Σημαίνει αυτό ότι ο Νόρις δεν έχει την προσωπικότητα να γίνει πρωταθλητής; Κατά τη γνώμη μου, όχι. Σημαίνει ότι ο Νόρις έχει την ικανότητα να συντονίσει την προσωπική του φιλοδοξία με την επιτυχία της ομάδας που τον έφερε στη Formula 1 και τον ανέδειξε σε υποψήφιο πρωταθλητή. Και αυτό ίσως αποδειχτεί μεγάλο asset στη συνέχεια της καριέρας του.

Οι παλιές κόντρες είναι σαν το ποδήλατο: δεν ξεχνιούνται εύκολα

Αν νομίζατε ότι το 2021 έχει μπει στο «χρονοντούλαπο της ιστορίας» και πλέον έχει ξεχαστεί, μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτείτε. Μπορεί οι Μαξ Φερστάπεν και Λούις Χάμιλτον κατά κανόνα να μη μάχονται τα τελευταία χρόνια για τις ίδιες θέσεις, όταν όμως συναντιούνται στην πίστα πρέπει να περιμένουμε πυροτεχνήματα.

Έτσι και στην Ουγγαρία, όταν ο Φερστάπεν, κυρίως λόγω της αποτυχημένης στρατηγικής της Red Bull -πράγμα εξαιρετικά σπάνιο- βρέθηκε στο τελευταίο stint στην 5η θέση, ήταν πολύ δύσκολο να κρύψει τον εκνευρισμό του. Βέβαια πέρασε εύκολα σχετικά τον Σαρλ Λεκλέρ, αλλά όταν έφτασε πίσω από τον Χάμιλτον, τα πράγματα ήταν διαφορετικά.

Με έπαθλο την 3η θέση και την παρουσία στο βάθρο, ο Χάμιλτον δεν ήταν διατεθειμένος να κάνει εύκολη τη ζωή του Ολλανδού. Από την άλλη, ο συγχυσμένος Φερστάπεν δεν είχε την υπομονή να ενορχηστρώσει μια μεθοδική επίθεση για να περάσει, καθώς είχε ταχύτερο μονοθέσιο και πιο φρέσκα ελαστικά. Η προσπάθειά του στο συμβάν της σύγκρουσης ήταν υπερφιλόδοξη και ο Χάμιλτον ήταν αποφασισμένος να μην παραχωρήσει ούτε χιλιοστό. Έτσι, η επαφή ήταν κατά μία έννοια αναπόφευκτη. Το γεγονός, πάντως, ότι ο Φερστάπεν χτύπησε με τον Χάμιλτον με μπλοκαρισμένους και τους τέσσερις τροχούς σίγουρα δεν τον δικαιώνει, ανεξάρτητα από την απόφαση των αγωνοδικών.

Αυτόν τον τίτλο ποιος θα τον πάρει;

Απομένει ένας αγώνας μέχρι το καλοκαιρινό διάλειμμα της Formula 1 και τα πράγματα στο πρωτάθλημα δείχνουν -ευτυχώς- να είναι ρευστά. Ο Φερστάπεν απολαμβάνει μια υγιή διαφορά 76 βαθμών στο Πρωτάθλημα Οδηγών αλλά απομένουν 11 αγώνες και 310 βαθμοί ακόμα μέχρι το τέλος της σεζόν, οπότε όλα είναι ανοιχτά. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον όμως βρίσκεται στο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών, όπου η McLaren σκοράρει πλέον τακτικά με δύο μονοθέσια ενώ η Red Bull, που εξακολουθεί να προηγείται, δεν παίρνει πολλούς βαθμούς από τον Πέρεζ. Το προσπέρασμα μοιάζει να είναι πιο πολύ θέμα του πότε παρά του αν θα συμβεί. Και τότε θα έχουμε πιθανότατα και άλλου είδους εξελίξεις.

Φωτογραφία: McLaren/X

Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!

Κώστας Παστρίμας
Κώστας Παστρίμας

Ο Κώστας Παστρίμας μπήκε στο χώρο της δημοσιογραφίας λίγο πριν από την αλλαγή του αιώνα ως επιμελητής κειμένων σε ημερήσιες εφημερίδες. Λίγο αργότερα πέρασε «μπροστά» από τα κείμενα, γράφοντας κυρίως για αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες, μηχανοκίνητα σπορ και όλα τα σχετικά με αυτά. Από νωρίς πίστεψε στη δύναμη του διαδικτύου, την εποχή που δεν ήταν ούτε κατά διάνοια όσο διαδεδομένο είναι πλέον, «χτίζοντας» τα μέσα που ήταν οι πρωτοπόροι της εποχής τους. Ανήκει στο δυναμικό της Liquid από το 2021.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΙΓΟΤΕΡΑ