Οι δρόμοι ανήκουν σε όλους τους πολίτες
Σε μια κοινωνία που υποτίθεται ότι στηρίζεται στις αρχές της ελευθερίας και της ισότητας, υπάρχει μια διαρκής και εξοργιστική υπενθύμιση ότι κάποιοι παραμένουν υπεράνω του νόμου. Η εικόνα είναι γνωστή: αυτοκινητοπομπές που διασχίζουν την πόλη με φώτα και σειρήνες, κλείνοντας δρόμους και επιβάλλοντας σιωπή. Ποιοι είναι αυτοί οι «επίσημοι» που αξιώνουν την απόλυτη υποταγή της πόλης για να διευκολύνουν τη δική τους πορεία; Ποιοι είναι αυτοί που, με τη συνοδεία της αστυνομίας, μας κάνουν να νιώθουμε ξένοι στην ίδια μας την πόλη; Ας μιλήσουμε ανοιχτά: αυτή είναι μια πράξη βίαιης επιβολής, και η απάντηση πρέπει να είναι η ανυπακοή.
Για τους «επισήμους»
Οι «επίσημοι» είναι η απόλυτη προσωποποίηση της αλαζονείας της εξουσίας. Είναι αυτοί που πιστεύουν ότι οι ζωές τους έχουν μεγαλύτερη αξία από τις δικές μας, ότι οι δουλειές τους είναι πιο σημαντικές, ότι οι ανάγκες τους είναι υπεράνω όλων. Πόσο παράλογο είναι να απαιτούν να σταματά η ζωή μιας πόλης για να μην καθυστερήσουν λίγα λεπτά από το πρόγραμμά τους! Αυτοί που παίρνουν αποφάσεις για τον λαό, χωρίς τον λαό, πιστεύουν ότι ο δημόσιος χώρος τους ανήκει, σαν να τους έχει παραδοθεί ως ιδιοκτησία. Αυτή η επίδειξη ισχύος και υπεροχής είναι η απόλυτη πρόκληση. Γιατί όλη η εξουσία που κατέχουν είναι κλεμμένη από εμάς, από την κοινωνία που πληρώνει καθημερινά το τίμημα των πολιτικών τους.
Και πού οδηγεί αυτή η αλαζονεία; Σε μια αποκοπή από την ίδια την πραγματικότητα που ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν. Ενώ οι πολίτες παλεύουν με την κίνηση, την ακρίβεια, τη δυσκολία της καθημερινής επιβίωσης, οι «επίσημοι» συνεχίζουν να ζουν απομονωμένοι στον κόσμο τους. Είναι υπεράνω του νόμου, και αυτό πρέπει να σταματήσει. Η ζωή δεν θα σταματά για αυτούς που έχουν ήδη σταματήσει να νοιάζονται.
Για την ηγεσία της αστυνομίας
Η αστυνομία παίζει έναν σκοτεινό ρόλο σε αυτή τη θεατρική παράσταση εξουσίας. Οι εντολές εκτελούνται από απλούς αστυνομικούς που βρίσκονται στη θέση τους λόγω υποχρέωσης, αλλά είναι η διοίκηση που επιλέγει να υπηρετεί την εξουσία αντί για τον λαό. Πώς δικαιολογείται αυτή η δουλική υποταγή στη βούληση των λίγων; Ποια ασφάλεια προστατεύουν; Η αστυνομία υποτίθεται ότι υπάρχει για την προστασία όλων μας, αλλά εδώ βλέπουμε ότι γίνεται το εργαλείο της καταπίεσης, ο φρουρός των προνομιούχων.
Η εξουσία χρησιμοποιεί την αστυνομία για να επιβάλλει την υπεροχή της, να διατηρήσει την ψευδαίσθηση του σεβασμού και της τάξης. Όμως η πραγματική τάξη δεν έρχεται από την επιβολή· έρχεται από την ελευθερία, την ισότητα, τη δικαιοσύνη. Όσο η αστυνομία εξυπηρετεί την εξουσία εις βάρος των ανθρώπων, γίνεται ο μηχανισμός που συντηρεί την αδικία. Και είναι καθήκον μας να αμφισβητούμε αυτή τη δομή, να την εκθέτουμε και να απαιτούμε μια αστυνομία που λογοδοτεί στον λαό και όχι στους δυνάστες του.
Για τους πολίτες
Αλλά η ευθύνη δεν ανήκει μόνο στους «επισήμους» και στην αστυνομία. Ανήκει και σε εμάς, στους πολίτες, που δεχόμαστε παθητικά αυτή τη βίαιη επιβολή. Γιατί εμείς έχουμε τη δύναμη να αντισταθούμε, να διεκδικήσουμε το δημόσιο χώρο που μας ανήκει. Είναι καιρός να απορρίψουμε την ιδέα ότι κάποιοι έχουν μεγαλύτερη αξία από εμάς, ότι οι ζωές τους αξίζουν ειδική μεταχείριση. Η ανοχή μας είναι το οξυγόνο που τροφοδοτεί την εξουσία τους.
Κάθε φορά που βλέπουμε τους δρόμους μας να κλείνουν, κάθε φορά που η καθημερινότητά μας διακόπτεται για τους ισχυρούς, πρέπει να θυμόμαστε ότι εμείς έχουμε τη δύναμη. Ο δημόσιος χώρος ανήκει σε όλους, και η ελευθερία δεν είναι παραχώρηση της εξουσίας. Είναι δικαίωμα. Αντί να δεχόμαστε αυτή τη σιωπηλή υποταγή, είναι καιρός να βρούμε τη φωνή μας και να αντισταθούμε.
Οι δρόμοι μας, η πόλη μας, η καθημερινότητά μας δεν ανήκουν στην εξουσία. Ανήκουν σε εμάς, στους ανθρώπους που παλεύουν, δημιουργούν και ονειρεύονται σε αυτούς τους δρόμους. Η αληθινή ελευθερία απαιτεί ανυπακοή απέναντι στην αδικία και την επιβολή. Και όσο η εξουσία θα προσπαθεί να μας πείσει ότι είναι ανώτερη, εμείς πρέπει να της θυμίζουμε ότι η πραγματική δύναμη βρίσκεται στους πολλούς. Στους ελεύθερους ανθρώπους που δεν θα σταματήσουν να αγωνίζονται για το δικαίωμά τους να ζουν χωρίς αλυσίδες.
Φωτογραφία: ΣΤΕΛΙΟΣ ΜΙΣΙΝΑΣ/EUROKINISSI
Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!
