Όταν ο κόσμος γύρω σου καταρρέει, πώς να γράψεις για αυτοκίνητα;

• Η εσωτερική πάλη
• Μια διαφορετική οπτική

Βρίσκομαι μπροστά από την οθόνη μου, γράφοντας για αυτοκίνητα. Αυτή είναι η δουλειά μου, αυτή είναι η καθημερινότητά μου. Αλλά κάθε τόσο, με κατακλύζουν αμφιβολίες. Αναρωτιέμαι: έχει νόημα αυτό που κάνω; Το 2024 ήταν μια χρονιά γεμάτη προκλήσεις και ο κόσμος γύρω μας μοιάζει να καταρρέει. Πόλεμοι, κλιματική αλλαγή, ενεργειακή κρίση, οικονομική αβεβαιότητα - πώς μπορώ να συνεχίσω να γράφω για ιπποδύναμη, τεχνολογίες οδήγησης και το επόμενο «dream car», όταν αυτά φαίνονται τόσο ασήμαντα μπροστά στην καταστροφή;

Και όμως, εδώ είμαι. Συντάκτης αυτοκινήτου στην Ελλάδα, μια χώρα που κι αυτή δεν έχει ξεφύγει από τη δίνη των προβλημάτων. Στο περιθώριο της διεθνούς αυτοκινητοβιομηχανίας, γράφω για νέα μοντέλα, εξελίξεις και δοκιμές. Παρ' όλα αυτά, συχνά νιώθω σαν να συμμετέχω σε μια φαντασία, αποκομμένη από την πραγματικότητα που ζούμε.

Η εσωτερική πάλη

Και κάπου εκεί ξεκινά η εσωτερική πάλη. Το πάθος μου για τα αυτοκίνητα είναι αδιαμφισβήτητο, αλλά σε έναν κόσμο όπου η καθημερινότητα είναι τόσο φορτισμένη με προβλήματα, πόσο «σωστό» είναι να αφιερώνω χρόνο και ενέργεια στη σύνταξη δοκιμών αυτοκινήτων; Αξίζει να εξετάζω εξονυχιστικά την κατανάλωση καυσίμου και τα τεχνολογικά χαρακτηριστικά ενός SUV, όταν υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται για τα βασικά;

Η αυτοκινητοβιομηχανία βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι, όπως και εμείς οι ίδιοι. Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει, και εμείς είμαστε μέρος αυτής της μετάβασης. Η ηλεκτροκίνηση, οι αυστηρότερες περιβαλλοντικές ρυθμίσεις, οι κοινωνικές πιέσεις για βιωσιμότητα - όλα αυτά επηρεάζουν τη δουλειά μας. Οι ίδιες οι αυτοκινητοβιομηχανίες προσπαθούν να προσαρμοστούν σε αυτές τις νέες απαιτήσεις, αλλάζοντας πορεία, επενδύοντας σε νέες τεχνολογίες και προσπαθώντας να απαντήσουν σε ερωτήματα που μέχρι πριν λίγα χρόνια φάνταζαν αδιανόητα.

Ως συντάκτης αυτοκινήτου, όμως, αντιμετωπίζω μια διαφορετική αμφιβολία. Μπορώ να συνεχίσω να επικεντρώνομαι σε αυτά τα θέματα, όταν η κοινωνική ανισότητα αυξάνεται και οι άνθρωποι γύρω μου δυσκολεύονται να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες; Είναι η δουλειά μου μια μορφή πολυτέλειας, όταν τόσοι ζουν μέσα στην ανασφάλεια και την αβεβαιότητα;

Μια διαφορετική οπτική

Ίσως εδώ κρύβεται η ουσία της ερώτησης. Οι δοκιμές αυτοκινήτων, τα άρθρα για νέα μοντέλα, τα χαρακτηριστικά των οχημάτων - όλα αυτά μπορεί να μοιάζουν ασήμαντα σε σχέση με τις παγκόσμιες προκλήσεις, αλλά μήπως αποτελούν μια διέξοδο; Μήπως η ενασχόληση με τα αυτοκίνητα, με την τεχνολογία τους, με το τι συμβολίζουν, είναι κάτι περισσότερο από απλή πληροφόρηση; Ίσως να είναι ένας τρόπος για να κρατήσουμε ζωντανή τη φλόγα της επιθυμίας για κάτι καλύτερο.

Αυτή η σκέψη με βοηθά να βρω ξανά το νόημα στη δουλειά μου. Η οδήγηση ενός αυτοκινήτου, η αίσθηση της ελευθερίας που προσφέρει, η δυνατότητα να εξερευνήσεις νέους ορίζοντες - όλα αυτά συνδέονται άμεσα με το ανθρώπινο πάθος για ζωή. Τα αυτοκίνητα είναι σύμβολα ελευθερίας, ανεξαρτησίας, και για πολλούς, ελπίδας.

Ο κόσμος μας αντιμετωπίζει αμέτρητα προβλήματα, αλλά τα αυτοκίνητα, σε όποια μορφή κι αν έρχονται, συνεχίζουν να αποτελούν κομμάτι της καθημερινής μας ζωής. Και όσο κι αν μοιάζουν ασήμαντα σε μια εποχή κρίσης, προσφέρουν κάτι παραπάνω από μετακίνηση: προσφέρουν έμπνευση, προσδοκία και -έστω και στιγμιαία- απόδραση από τη σκληρή πραγματικότητα.

Έτσι, επιστρέφω στο πληκτρολόγιο μου με μια νέα προοπτική. Δεν είναι μόνο για τα αυτοκίνητα που γράφω. Γράφω για τον άνθρωπο πίσω από το τιμόνι, για τα όνειρα και τις προσδοκίες του, για την ανάγκη του να συνεχίσει να ελπίζει σε κάτι καλύτερο. Και ίσως, σε αυτό το αέναο ταξίδι της εξέλιξης, τα αυτοκίνητα να είναι ένα μικρό αλλά σημαντικό κομμάτι που μας βοηθά να προχωρήσουμε μπροστά.

Καλές γιορτές σε όλους.

Φωτογραφίες: Unsplash